บทสวดลา


ความตายไม่.ละเว้น...คือเป็นจริง

 

 

แค่ลาลับ.ดับไป.ในภวังค์ 

ไร้เสียงสั่ง.โอดโอย.หรือโหยหา

แค่จากไป.ไม่กลับ.ไกลลับตา 

เหลือดี-ชั่ว.คุณค่า.ลวงตาใจ

สายลมผ่าน.พัดโบก.ด้วยโศกเศร้า 

ก็ไร้เงา.แห่งรูป.ที่วูบไหว

สรรพสิ่ง.ล้วนเร้น.ความเป็นไป 

ซุกอาลัย.นานเนิ่น.ก็เกินพอ

ชีวิตทุก.ชีวิต.ลิขิตแล้ว 

จะผ่องแผ้ว.ผุดผาด.หรือซอมซ่อ

ล้วนไม่พ้น.เส้นทาง.ที่สร้างรอ 

ช้าเร็วก็.ได้พบ.สงบเย็น

เก็บอะไร.ได้บ้าง.บนทางผ่าน 

นับเนิ่นนาน.ประสบ.ผ่านพบเห็น

เอาอะไร.ได้บ้าง.อย่างที่เป็น 

ความตายไม่.ละเว้น...คือเป็นจริง

.........................

หายไปหลายวันเนื่องจากคุณพ่อเสียที่ปัตตานี...ชีวิตที่อยู่ก็ต้องดำเนินต่อไป

คำสำคัญ (Tags): #คนเขียนฝัน
หมายเลขบันทึก: 313768เขียนเมื่อ 15 พฤศจิกายน 2009 21:49 น. ()แก้ไขเมื่อ 24 พฤษภาคม 2012 13:42 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-อนุญาตแบบเดียวกันจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (1)
  • เชื่อตามที่หลายคนพูดครับว่า พูดถึงความตายบ่อยๆ เป็นการเตือนสติตัวเองได้เป็นอย่างดี
  • ขอบคุณข้อคิดดีๆครับ และขอบคุณที่ไปเยี่ยมเยียน พร้อมร่วมแสดงความเห็นครับ
พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท