สมัยเมื่อผู้เขียนรับราชการเป็นครูครั้งแรกอยู่ที่โรงเรียนบ้านหนองยาว อำเภอด่านช้าง จังหวัดสุพรรณบุรีซึ่งเป็นโรงเรียนประถมศึกษา ขยายโอกาสอยู่ในชนบท ห่างไกลความเจริญค่อนข้างมาก...
ในชั่วโมงแรกที่เข้าสอนนักเรียนชั้น ม.๑ วิชาภาษาไทย ผู้เขียนเริ่มขานชื่อนักเรียนทีละคนเพื่อทำความรู้จักและคุ้นเคย เรียกชื่อเด็กไปเรื่อย ๆ ก็ไม่มีอะไรผิดสังเกต จนกระทั่งถึงชื่อ เด็กชายบุญเซ็ก.... อ่านแล้วแปลกใจชื่อไทยก็ไม่ใช่ ลาวก็ไม่เชิง จึงถามที่มาที่ไป
ครู : บุญเซ็กใครตั้งชื่อให้เธอคะ ?
บุญเซ็ก : พ่อผมครับ พ่อผมตั้งชื่อว่า "บุญเสก" ครับ
ครู : แล้วกลายมาเป็นบุญเซ็กได้ยังไงคะ
บุญเซ็ก : กำนันซีครับเขาสะกดชื่อไม่ถูก เขาดันเขียนชื่อผม
เป็นบุญเซ็กครับ
ครู : ????
อีกสองปีต่อมา....เมื่อบุญเซ็กเรียนอยู่ชั้น ม.๓ ก็เปลี่ยนชื่อเป็น "สยาม" ดูดีกว่าเดิมมาก คงจะรำคาญคนถามบ่อย ๆ กระมัง .... คิด ๆ ก็น่าสงสารบุญเซ็กนะ...ทนขมขื่นก้บชื่อตัวเองตั้งหลายปีเพราะกำนันคนเดียวแท้ ๆ ....
ขอบคุณภาพจากอินเทอร์เน็ต
กำนันท่านจงใจอยากให้คนอื่นสนใจ คุณสยามกระมังครับคุณครู
ผมเชื่อว่าคุณครูจะจำเขาได้มากกว่าคนอื่นๆ
สวัสดีค่ะ...คุณธรรมทิพย์
ที่โรงเรียนเดิมเคยมีนักเรียนชายคนหนึ่งค่ะชื่อ เสน เรียนจากอนุบาลจนจบ ป.6 ใครต่อใครก็เรียน เสน กันมาตลอดจนใกล้จบค่ะครูประจำชั้นให้นำสำเนาทะเบียนบ้าน ใบสูติบัตรมาให้ทางโรงเรียนเพื่อเขียนใบประกาศนียบัตร จึงทราบว่าทั้งโรงเรียนเรียกชื่อผิดมานาน 8 ปีค่ะ เขาชื่อ เสน่ ค่ะ
สวัสดีค่ะ คุณครู หนูอ่านแล้วขำ ขอมาแจมด้วยคน ที่บ้านของหนู มีคนชื่อ แคว็ด ไปโรงพยาบาล นั่งตั้งแต่ตอนเช้า นางพยาบาลก็ไม่เรียกเข้าไปตรวจ ได้ยินแต่เรียก นายเดวิด นายเดวิด หลายครั้ง จนเที่ยงวัน คนที่มานั่งเขาตรวจกันหมดแล้ว แกก็เข้าไปถามว่าทำไมไม่เรียกชื่อผมครับ ผมมาตั้งแต่ตอนเช้าก่อนคนอื่นๆอีกหลายคน นางพยาบาลบอกว่าเรียกไปหมดแล้วนี่ค่ะ มีคนเดียวที่มาทำบัตรตรวจ แต่ตอนเรียกชื่อไม่มีคนสงสัยกลับไปแล้ว เขาชื่อ "เดวิด" แกขอดูปรากฏว่าชื่อแกเองนางพยาบาลเรียกผิดไม่รู้โทษใคร อิๆๆ ขำไหมค่ะ? เป็นเรื่องเขาเล่าต่อๆกันมา แต่น้องกานต์ยังชอบอยู่ อิๆๆ
สวัสดีค่ะอาจารย์
บุญเซ็ก ถ้าไม่เปลี่ยน โตขึ้นคงจะต้องถูกล้อเลียนบ้างนะครับ
สวัสดีครับ คุณ ธรรมทิพย์ ที่บ้านมีคนชื่อ ตดครับ สอบสวนทวนความ ก็กำนันอีกนั้นแหละครับ ลืมใส่ สระ อุ เลยได้ชื่อนายตด ไปจนตายครับ
บุญเซ็ก แปลกเหมือนกันกับบุญเสกค่ะ
อิอิ แต่บุญเซ็กดูอินเตอร์กว่าน่ะค่ะ
สวัสดีค่ะ อาจารย์ธรรมทิพย์..ขอแชร์ด้วยคนค่ะ..
หนูก็มีญาติ ๆ น่ะค่ะ ..แม่เค้าตั้งใจให้ชื่อ "พวงรัตน์" แต่กำนันคงไม่ชอบ เลยเขียนผิดให้เป็น "พงษ์รัตน์"
อาจดูแข็ง ๆ เป็นผู้ชายหน่อย..แต่หนูว่าเขาต้องขอบคุณกำนันที่เขียนให้แกเป็น "พงษ์รัตน์" นะคะ ฟังดูดีกว่าเยอะเลยค่ะ ..
เปลี่ยนแล้วก็ดีนะคะ ไม่งั้นคงรำคาญคนถามแย่
อ่านจบก็ต้องอุทาน...เฮ้อ...กรรมของ"บุญเช็ก"จริงๆ..
จากบุญเซ็กเป็นสยาม..ดีจังค่ะพี่หน่อยทันสมัยดีค่ะ..บุญเสกมาให้อยู่ประเทศสยาม..บุญเซ็กเลยมีบุญไปอีกแบบ..โชคดีแล้วที่เกิดในประเทศไทยนะจะบอกให้..สดชื่นกับการทำงานในเช้าวันจันทร์ค่ะ..
ใช้วิกฤตให้เป็นโอกาสได้นะครับ
..
ถ้าเก็บชื่อนี่ไว้ถึงตอนสมัครงาน รับรอง กรรมการคุยกันนาน
มาทำความรู้จักกับ บุญเซ็กด้วยคนค่ะ
ได้ยินชื่อนี้ใคร ๆ ก็อยากรู้จักและใครก็คงไม่ลืมชื่อนี้ "ชื่อนี้สำคัญไฉน"
ดิฉันมีสองชื่อด้วยความตั้งใจของคุณพ่อและคุณแม่ที่ไม่ได้ตกลงกันให้ชัดเจนก่อนค่ะ...
..คุณแม่อยากให้ชื่อ..นงนาถ..คือ นางผู้เป็นที่พึ่ง
..คุณพ่อ อยากให้ชื่อ..นงนาท..คือ นางผู้เป็นใหญ่
--ผู้ไปจดชื่อที่อำเภอ คือ คุณพ่อ..ดิฉันจึงใช้ชื่อ นงนาท มาตลอด..แต่เมื่อใดที่คุณแม่ต้องอ้างถึงชื่อดิฉัน..ท่านจะสะกดว่า นงนาถ ทุกครั้งไป..
..ดิฉันรักทั้งสองชื่อค่ะ...
อยู่อำเภอเดียวกันเลยค่ะ หนูก็เคยอยู่อำเภอด่านช้าง
เรื่อง กรรมของบุญเซ็ก อ่านแล้วก็สนุกดีนะค่ะ
เพราะกำนันแท้ๆ จึงทำให้บุญเสก เป็น บุญเซ็ก
อ่านแล้วก็ฮานิดๆค่ะ
อ่านแล้วสนุกดีค่ะ
อ่านแล้วแก้เครียดดีค่ะ
อ่านแล้วขำๆ สบายใจดีค่ะ