อุตรดิตถ์กับอุทกภัยครั้งใหญ่ : สื่อ "สร้างข่าว" "ขายข่าว"


ความโกลาหลเกิดขึ้นกับผู้คนในจังหวัดอุตรดิตถ์มากมายเหลือคณานับ,ความโกลาหลที่เกิดขึ้นในจังหวัด คนภายนอกไม่ได้รับรู้

นับตั้งแต่คืนวันที่ 22 พ.ค. 2549 ที่น้ำป่าเข้าถล่มจังหวัดอุตรดิตถ์

ผมคนอุตรดิตถ์ บ้านอยู่อุตรดิตถ์ คงหนีไม่พ้นกับสิ่งที่เกิดขึ้นในครั้งนี้ ผ่านไปสองวันกับเวลาเกือบ 48 ชั่วโมง ที่ขาดไฟฟ้าและประปา แต่ก็ถือว่ายังโชคดีกับคนที่ต้องสูญเสียคนที่รัก บ้าน และทรัพย์สิน

           แต่สิ่งที่ทำให้ผมเกิดความรู้สึกที่แย่มาก ๆ กับสื่อของประเทศไทยคือข่าวของสถานีโทรทัศน์ช่องหนึ่งที่ออกข่าวตอนช่วงเย็น (18.00 น.) ของวันที่ 24 พ.ค.

           มีผู้ประกาศข่าวของสถานีโทรทัศน์แห่งนั้นออกมาบรรยายถึง "ถ้าฝายน้ำแรมแตก" จะเกิดอะไรขึ้น

            คุณรู้บ้างไหม คำว่า "ถ้า" สำหรับคนที่กำลังประสบภัยชีวิตขนาดนั้น มันมีผลต่อความรู้สึกร้ายแรงเพียงใด

             เชื่อไหมว่าพอผู้ประกาศข่าวคนนั้นอ่านข่าวของจังหวัดอุตรดิตถ์และจังหวัดใกล้เคียงเสร็จ เป็นเวลาไม่ถึง 10 นาที แล้วเขาก็ไปอ่านข่าวอื่น ๆ ต่อ

             ความโกลาหลเกิดขึ้นกับผู้คนในจังหวัดอุตรดิตถ์มากมายเหลือคณานับ

"คนในจังหวัด หอบลูกจูงหลาน ขนของขึ้นไปเตรียมหนีน้ำป่าระลอกสอง"

            "คนที่ประสบภัยและอยู่ในพื้นที่เสียงในจังหวัด โทรกระหน่ำเข้าไปที่สถานีวิทยุ สวท.อุตรดิตถ์ อ้างถึงสิ่งที่ผู้ประกาศข่าวคนนั้นพูด ว่าสถานีโทรทัศน์ที่น่าเชื่อถือของประเทศเรา ออกข่าวและอธิบายอย่างหนักแน่นว่า มีข่าวว่า ผมขอเน้นว่า "มีข่าวว่า" ฝายน้ำแรมจะแตก ถ้าแตกแล้วจะเกิดผลกระทบต่อจังหวัดอุตรดิตถ์ สุโขทัยและใกล้เคียงอย่างไร

ความโกลาหลที่เกิดขึ้นในจังหวัด คนภายนอกไม่ได้รับรู้

           แต่ในฐานะมหาบัณฑิตทางด้านบริหารธุรกิจบอกได้เลยว่า สิ่งที่คุณพูดและนำแผนที่มาบรรยายแบบนั้น คุณเก่งมากที่สามารถดึงดูดผู้ชมจากข่าวช่องอื่น ๆ มาดูข่าวช่องของคุณและสร้างเรตติ้งของรายการข่าวคุณได้ดีมาก แต่คุณคิดถึงผลกระทบของคน "คนมีชีวิตจิตใจนะครับ" โดยเฉพาะคนที่เพิ่งประสบกับเหตุการณ์ร้ายแรงกับชีวิตเขาขนาดนั้น

           ทุกคนหวาดกลัว แค่ข่าวลือ คำว่า "อาจจะ" "ถ้าเกิดขึ้น" แค่นี้ก็เกินพอสำหรับจิตใจคนที่อยู่ในสถานที่เสี่ยงเหล่านั้นแล้ว

            ผ่านไปประมาณหนึ่งชั่วโมงผลสรุปที่ออกมาก็คือ "ข่าวลือ" "ไม่เป็นความจริง" ได้รับการยืนยันจากจังหวัดแพร่แล้วว่า ฝายน้ำแรมไม่มีรอยร้าว และไม่แตก จนมาถึงวันนี้ก็ไม่แตก

"อาจจะ" "ถ้าเกิดขึ้น" หวังดี หรือหวังผลประโยชน์ครับ

        ขอฝากให้นักวิชาการทุก ๆ ช่วยคิดด้วยนะครับ ผมอาจจะสะท้อนออกมาตรง ๆ จากคนที่อยู่ในเหตุการณ์นั้น ถ้าคุณมาอยู่ในพื้นที่แบบผม ร้อยทั้งร้อย คุณก็ต้องขนของหนี ความรุนแรงของน้ำ มันมีอานุภาพอย่างมหาศาล

         ถ้าจะขายข่าวหรือจะวิเคราะห์สิ่งใด ขอให้นึกถึงจิตใจคนในพื้นที่บ้างนะครับ ฝากอาจารย์และผู้ที่เกี่ยวข้องด้วยครับ ผมไม่อยากให้สิ่งนี้เกิดขึ้นกับพื้นที่อื่น ๆ อีกครับ

ขอขอบพระคุณเป็นอย่างสูง

 

ปภังกร วงศ์ชิดวรรณ

คนอุตรดิตถ์

 

หมายเลขบันทึก: 31129เขียนเมื่อ 26 พฤษภาคม 2006 23:52 น. ()แก้ไขเมื่อ 6 กันยายน 2013 17:24 น. ()สัญญาอนุญาต: ไม่สงวนสิทธิ์ใดๆจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (7)
ปภังกร วงศ์ชิดวรรณ

เหตุการณ์ครั้งนี้ ทำให้ผมได้รับทราบความจริงของสื่อไทยจริง ๆ ครับ ซึ้งมาก ๆ

สื่อน่าจะเอาใจเขาใส่ใจเราบ้างนะครับ

เป็น Tacit Knowledge ที่หาซื้อไม่ได้จริง ๆ ครับ ไม่เจอกับตัวเองไม่รู้จริง ๆ ครับ

น่าเห็นใจมากสำหรับผู้ประสบภัยครั้งนี้ ขอให้กำลังใจค่ะ

ผู้ที่ดูข่าวก็คิดตาม

ตอนนี้คิดได้แค่ว่าแล้วเราจะช่วยผู้คนเหล่านั้นได้อย่างไรบ้าง

ขอให้ช่วยบอกด้วยว่าทางที่จะช่วยกันทำได้อย่างไรบ้างนอกจากบริจาคข้าวของ สามารถบริจาคเงินที่จะถึงชาวบ้านจริงที่บัญชีเลขที่เท่าไร ธนาคารอะไร ถ้าจะต้องไปช่วยในพื้นที่ ที่ไหนเดือดร้อนมากที่สุด และยังขาดอะไร 

เท่าที่ดูข่าว เห็นชาว มหาวิทยาลัยนเรศวรได้ช่วยกันระดมข้าวของเพื่อช่วยผู้ประสบภัย

หลายพื้นที่ในประเทศไทยก็เคยเชื่อกันว่านำจะไม่ท่วมเหมือนกันเลยค่ะ

  • เข้ามาช่วยยืนยันค่ะ..เพราะพี่ชายของพี่เม่ย(แน่นอน..ก็คนอุด-ดิด นั่นแหละ)โทรมาบอกว่า ฝายจะแตกแล้ว เหมือนกัน ตอนนั้นยังคิดว่าเป็นฝายหลวง หรือเขื่อนดิน
  • ข่าวแบบนี้ "กระแสตอบรับ" รุนแรงทุกครั้งค่ะ

ทราบว่ามหาวิทยาลัยราชภัฏกำแพงเพชรได้ระดมความช่วยเหลือจากบุคลากรในสถานศึกษาและชาวจังหวัดกำแพงเพชรในการร่วมบริจาคเงิน อาหารและของใช้จำเป็นให้กับผู้ประสบภัยอย่างเต็มที่ค่ะ  หวังว่าจะช่วยบรรเทาความเดือดร้อนแก่ผู้ประสบภัยได้บ้างค่ะ

เห็นใจและฝากความห่วงใยพร้อมกำลังใจไปยังเพื่อนบ้านชาวจังหวัดอุตรดิตถ์ด้วยนะคะ คนพิษณุโลกกับคนอุตรดิตถ์ถือเป็นบ้านใกล้เรือนเคียงกัน .. ยามที่ท่านเดือดร้อน เราพร้อมจะช่วยเหลือค่ะ  

ของนิวก็เคยบ้านน้ำท่วมคะ บ้านนิวอยู่เพชรบูรณ์  เข้าใจว่าเวลาน้ำท่วมรู้สึกอย่างไร  เมื่อ 2 -3 ปีก่อนนิวได้ยินข่าวจากทาง "สื่อ" เหมือนกันว่าระดับน้ำจะสูงขึ้นเรื่อย ๆ ให้อพยพผู้คนออกจากบ้าน  แต่พ่อกับแม่นิวเค้าไม่ยอมไปคะ  เค้าบอกว่าถ้าจะตายก็ขอตายที่บ้าน  คืนนั้นนอนไม่หลับกันทั้งบ้านเลยคะ  แต่แล้วระดับน้ำก็ขึ้นมานิ๊ดเดียวเอง  เหอ ๆ 

ปภังกร วงศ์ชิดวรรณ

ขอขอบพระคุณทุก ๆ ท่านสำหรับกำลังใจที่มอบให้พวกเราครับ

ตอนนี้พวกเราหลาย ๆ ส่วนอยู่ในขั้นพื้นฟูสภาพครับ ล้างบ้าน ล้างเมือง ล้างจังหวัด บูรณะสาธารณูปโภค เสริมสร้างกำลังใจ เพื่อที่จะได้มีแรงสู้กันต่อไปครับ

ขอขอบคุณทุก ๆ ท่านอีกครั้งครับ

 

ปภังกร วงศ์ชิดวรรณ

คนอุตรดิตถ์

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท