ของแถมที่ไม่ปรารถนา จากแรงงานนอกระบบ

การหลั่งไหลของแรงงานเข้าสู่เมือง  เป็นจังหวะเดียวกันกับการเติบโตทางเศรษฐกิจ  ยิ่งเข้ามาจำนวนมาก  ในขณะที่มาตรการรับมือในหลายๆ ด้านของเมืองไม่สามารถตีวงล้อมป้องกันไว้ได้  ยกตัวอย่าง ปัญหาสุขภาพ  โรคระบาด

เพราะแรงงานนอกระบบนั้น  มักจะไม่มีสวัสดิการใดๆมารองรับ  หากเกิดภาวะติดเชื้อแล้วนำไปสู่การระบาดได้ค่อนข้างเร็ว  เช่นปรากฏการณ์โรคซิฟิลิส ระบาดขยายตัวในประเทศจีนขณะนี้   ประกอบกับเหตุปัจจัยของเศรษฐกิจขาขึ้น เป็นตัวกระตุ้นให้แรงงานที่หลั่งไหลเข้าเมืองมีกำลังทรัพย์มากขึ้นที่พอจะไปหาความสุขจากแหล่งบันเทิงเริงรมย์  บวกกับภาวะขาดความตระหนักในการป้องกันของผู้คน ทำให้การระบาดยิ่งแพร่หลายไปได้เร็ว   ทั้งๆ ที่ประเทศจีนเคยมีประสบการณ์ควบคุมโรคนี้ได้อยู่หมัดมาแล้วเมื่อศตวรรษ 1960    แต่แล้วมันกลับมาอีกครั้งในตอนนี้  มาด้วยการเติบโตทางเศรษฐกิจ  และนี่ยังไม่นับรวมความเสี่ยงต่อการแพร่ของ HIV ที่อาจจะแฝงมาในช่องทางนี้ได้อีกด้วย  

อ่านรายงานเรื่องนี้ได้ที่ http://news.yahoo.com/s/nm/20091103/hl_nm/us_china_syphilis

ทำให้ผมนึกถึงสมัยเรียนหนังสือ  มักจะมีคำพูดกล่าวหาเสมอว่า ลูกเรือประมง  ตามเมืองที่มีท่าเรือหาปลาทางทะเล  ขึ้นเรือหาปลาเมื่อไร  ซ่องโสเภณีรับทรัพย์ทุกที  และลูกเรือประมงเหล่านี้  ส่วนใหญ่แล้วก็คือ คนจากภาคชนบท หรือทรัพยากรของภาคเกษตรกรรมท้องถิ่นนั่นเอง

นี่คือ เหตุปัจจัยหนึ่งในสังคม  ที่โยงใยอย่างสลับซับซ้อน และเข้ามาอย่างรวดเร็วเสมอ

ทุกอย่างย่อมมี สองด้านเสมอ