โรงเรียนบ้านห้วยผึ้งใหม่
.............จากบันทึกของครูดอยทำให้ครู....คิดถึง สมัยบรรจุเป็นครูอัตราจ้าง โรงเรียนบ้านห้วยผึ้งใหม่ อำเภอแม่ลาน้อย จังหวัดแม่ฮ่องสอน เป็นหมู่บ้านม้ง มีทางขึ้นลงสะดวก แต่ระยะทางค่อนข้างไกล วิวสองข้างทางงดงาม หากแต่จะไม่มีดอยที่มีขั้นบันได หนทางคดเคี้ยว สองข้างทางเปลี่ยวและมีโค้งอันตรายบางจุด
...ว๊าว ...เมื่อขึ้นถึงโรงเรียนเป้าหมาย สายลมโชยพัดผ่านหนาวเหน็บ และผู้คนที่ไม่เคยพบหน้า ญาติก็ไม่ใช่ และต่อจากนี้ไปเราจะเป็นเสมือนพี่น้องกัน มีการต้อนรับที่อบอุ่น ผู้คนมากหน้าหลายตามาคอยดูครูใหม่ ครูเอมาบรรจุอัตราจ้าง พร้อมกับเพื่อนสาว ต่างแดนที่ไม่เคยพบหน้า เธอชื่อหน่อย เป็นคนสุโขทัย ผิวออกคล้ำๆ จบจากวิทยาลัยครูสวนสุนันทา เอกภาษาไทย แต่มองนานๆเธอน่ารักเหมือนกันค่ะ ..... เราสองคนสนิทอย่างอย่างรวดเร็ว เพราะเรามาต่างแดนเหมือนกัน
เป็นครั้งแรกในชีวิตครูเอ ที่ออกมาพบกับโลกใบใหม่ ชีวิตเริ่มต้นใหม่ ไม่ว่า การกิน การนอน ความเป็นอยู่ การเดินทาง และผู้คนที่ไม่เคยรู้จัก .......
เด็กผู้หญิงตัวเล็กๆ2-3 คน หน้าขาวๆ ผมแดงๆlสั้นๆ แก้มสีชมพูหน้าตาละม้ายคล้ายๆกัน มาแอบมองข้างประตู สายตาเธอมีแววประกายแสดงความตื่นเต้น สดใส น่ารัก...กับเสื้อผ้าสีดำแขนยาว ขอบ ชายเสื้อปักเย็บด้วยเศษผ้าสีสันสวยงามมีเสียงดังกรุงกริ่งๆ เวลาวิ่ง กางเกงวอร์มขายาว ออกจะดูมอมแมม
แต่ดูแววตาพวกเขา....เป็นมิตร.....^ - ^
จากเมืองใหญ่ที่พร้อมด้วยความเจริญ ก้าวผ่านป่าดงพงไพร เีสียงสรรพสิ่งรอบกายไม่ได้คุ้นเคย แต่...สงบเงียบ และบางครั้งเงียบเหมือนอยู่กับตัวเอง
ต้องอดทน ต้องปรับตัว พร้อมเรียนรู้ เและก้าวเดินต่อไป มีถ้อยคำหนึ่งที่ได้รับการต่อว่าจะทางบ้าน ว่า ...ยายเลี้ยงมาตั้งแต่แบเบาะ รักษาดูแลเหมือนไข่ในหิน ไม่เคยคิดเลยว่า เราจะกล้าออกจากอก ไปใช้ชีวิตแบบนี้ เป็นคำพูดของคุณยายที่เลี้ยงมาตั้งแต่แบเบาะ ครูเอมองหน้าและตอบเบาๆว่า ยายเลี้ยงมานานแล้ว ยายเลี้ยงเอไม่ได้ตลอดชีวิตหรอก ....แต่ เอรักยายมาก ยายต้องกินข้าวเยอะๆ อยู่รอเอกลับมา ..วันแล้ววันเล่า ...เวลาผ่านไป พร้อมกับบทชีวิตที่เก็บเกี่ยวไม่รู้จักจบสิ้น..
และวันนี้...มีแต่คิดถึง
ความเห็น (17)
สวัสดีค่ะน้องครูเอ
สุขสันต์วันลอยกระทงค่ะ(นางนพมาศแห่งแม่ออน!!!)
เพิ่งหายป่วย ทั้งคนและคอมฯอิอิ..
แอบไปแอ่วเมืองเหนือมา 2 วันค่ะ
อ้าว ๆ จะไปไหนเนี่ย ... นางนพมาศแห่งแม่ออน รีบกลับมาเขียนต่ออย่างเร่งด่วนครับ
อิ อิ ;) สงสารรถลากจริง ๆ
สวัสดีครับ ครูเอ
- พยายามวาดภาพตามบันทึก
- เป็นบรรยากาศความเป็นธรรมชาติ
- ทั้งสิ่งแวดล้อม ชีวิตจิตใจของคนที่นั่น
- เด็กๆที่ไร้เดียงสา ทุกคนอยู่กันแบบญาตอบอุ่น
- อยู่กันด้วยน้ำใจ บรรยากาศแบบนี้นับวันจะหายากขึ้นเรื่อยๆ
- ขอให้มีความสุขครับ
"สายลมจอย" เมื้อง เมืองครับ คุณครูเอ อิ อิ ;)
ขอบคุณค่ะพี่นก อิอิ คนป่วยเที่ยวเก่งจัง
ขอบคุณค่ะอาจารย์หนอน ที่แวะมาแซวววว อิอิ
ขอบคุณค่ะ ท่านผอ.
ครูเอคิดถึงที่นั่น
ในห้วงเวลานั้น มันไม่มีอีกแล้ว
ทุกๆวัน คือ การเปลี่ยนแปลง
ขอบคุณที่แวะมาแซวอีกรอบ
ครูเอเป๋นคนเมืองเน้อ 5555++++
สวัสดีค่ะ ครูเอ เด๋วหนูจะไปพักกับคุณครูนะค่ะหนูเป็นบัณฑิตอาสาสมัคร เข้าไปประมาณสิ้นเดือนนี้น่ะค่ะ ที่นู้นคงหนาวมากสินะค่ะ ตื่นเต้นจังเลยที่จะได้ไปอยู่โรงเรียนแห่งนี้
สวัสดีน้อง 
จะมีโอกาสได้คุยกับน้องรัส อีกไหมเนี่ย ครูเออยากจะติดต่อกับลูกศิษย์ที่นั่นค่ะ
ถ้าไม่มีภาระทางนี้ให้ห่วง ครูเอจะกลับไปสอนที่เดิม อิอิ ไปเป็นแม่ครู อิอิ
.... ถึงเวลานั้นคงไม่มีใครจะรับครูแก่ๆซ้อนมอเตอร์ไซด์ล่ะ
คิดถึงครูเอ...จัง
เมื่อรัยจะได้พบกันอีก
(ใหญ่)
เจษฎา(ใหญ่)
ครูเอคับ....ผมมีเรื่องอยากจากเล่าให้ครูฟังมากมายแต่ไม่มีโอกาศ
ผมคิดถึงครูเอมากคับ ครูเอย้ายไปตอนผมอยูป.1หรือป.2 จำไม่ค่อยได้ แต่ที่จำได้คือคิดถึงครูเออยู่ตลอด
ครูเอคับ...ตอนนี้ผมและเพื่อนๆโตกันแล้ว ตอนนี้ผมเรียนอยู่มหาวิทยาลัยราชภัฏเชียงใหม่ปีที่2แล้วคับ
ใหญ่ ( ลูกศิษย์ )
E-mail ผมนะคับ
ครูดีใจที่เจอเธอ ใหญ่ ( ลูกศิษย์ )
คิดถึงสมัยก่อน ครูยังมีรูปเก่าๆอยู่นะ ครูคิดถึงหม่อจาย และน้องชายคนเล็กของเธอ
ครูมีลูกศิษย์โตเรียน มหาลัยแล้วหรอนี่ ....
ใหญ่ ครูฝากความคิดถึงเพื่อนๆ ด้วยค่ะ
เด็กดอยที่แอบมองครูในวันนั้น
วันที่ครูเอมา หนูยังจำได้ และตอนนี้หนูก็มาเป็นครูสอนอยู่ที่ร.ร.บ้านห้วยผึ้งใหม่นี้ค่ะ