^_^แบ๊วแบ๊ว....รักจังเลย อิอิ ^_^
เมื่อต้นเดือน(ต.ค. 52) นาได้มีโอกาสได้เดินทางกลับไปเยี่ยมครอบครัวที่ยโสธรมา นี่ก็คงจะครบรอบ 1ปีแล้วค่ะ ที่ไม่ได้กลับไปเลย ตั้งที่ตั้งใจจะกลับไปหลายครั้งมากๆ แต่ก็มีเรื่องให้ต้องไม่สามารถเดินทางกลับไปได้
หลายสิ่งหลายอย่างเปลี่ยนไปมากค่ะ ช่วงเวลาแค่หนึ่งปี...เวลานี่ ไม่เคยคอยใครจริงๆเลยนะค่ะ บางอย่างก็เปลี่ยนไปในทางที่ดีขึ้น แต่บางอย่างก็ดูแย่ลง ทั้งทิวทัศน์ และผู้คน รวมทั้งเจ้าตัวเล็ก ที่นาตั้งใจจะเขียนบล็อกในวันนี้ด้วยค่ะ อิอิ
ในช่วงเวลา 1 ปีที่นาไม่กลับไปเยี่ยมบ้านเลย จะได้ยินแต่เสียงเด็กน้อยตัวเล็กๆแว่วดังมาตามสาย ได้ยินครั้งใดก็ทำให้รู้สึกมีความสุข อดขำ อดคิดถึง อดที่จะเอ็นดูไม่ได้สักทีเลยค่ะ คราวนี้คราวนี้ได้กลับไปกอดไปหอมตัวเป็นสักที.. อิอิ
ชื่อน้องเวียร์ค่ะ ตอนนี้อายุได้ 2ขวบ แล้ว กำลังหัดพูดไม่ค่อยชัดเท่าไหร่ ใครสอนให้พูดอะไรก็จะพูดตามอย่างนั้น และอีกอย่างซนใช่ย่อยเลยค่ะ กลับไปตั้งทีก็ไม่พลาดที่จะซื้อของไปฝากหลานรักอยู่แล้วค่ะ ทั้งน้าสาว(นา) น้าชาย(น้องชาย) ออกจะเห่อเจ้าหลานคนนี้มากๆค่ะ
ทั้งบ้านมีแต่คนเอาอกเอาใจ คนนั้นก็อุ้ม คนนี้ก็กอดหอม เจอนาวันแรก ยอมให้อุ้ม มาเล่นด้วยทั้งวันเลย ไม่ยอมไปไหน สั่งให้ทำไรก็ทำหมด เพราะว่านาเอาขนมไปล่อไว้ 5555+ ติดหนึบเลย อิอิ
น้องเวียร์เป็นเด็กที่น่ารักมาก ตอนนี้กำลังไปเรียนที่ศูนย์พัฒนาเด็กเล็กของหมูบ้านค่ะ กำลังหัดท่อง ก.ไก่ หัดร้องเพลง หัดทานข้าวเอง พูดก็กำลังเก่งใช้ได้เลยค่ะ
นาชอบเจ้าหลานคนนี้อยู่อย่างหนึ่ง คือเวลาถ่ายรูปแล้ว ชอบทำท่าแอ๊บแบ๊วค่ะ ไม่รู้ว่าใครสอนมา ให้เข้ากล้องเมื่อไหร่เป็นต้องแอ๊บทู้กทีเลยค่ะ
บอกให้ยิ้มทีนี่เห็นฟันซะ สามสิบสองซี่เลยค่ะ อิอิ
แบ๊วได้อีกครับพี่น้อง อิอิ
อันนี้จะไปโรงเรียนแล้วคร๊าบ
นี่ละค่ะ ความน่ารักของเจ้าตัวเล็ก ที่ยังแบ๊วๆได้อีก อิอิ และแน่นอนค่ะ นาเทใจรักเจ้าหลานคนนี้หมดหัวใจเลยค่ะ เสียดายที่ได้อยู่เล่นกับเขาแค่ไม่กี่วันเอง ตอนที่จะกลับมากรุงเทพฯ น้องเวียร์ถามว่า น้าสาวจะกลับแล้วเหรอ โอ๊ย...ใจหายแว้บเลยค่ะ ไม่อยากจะจากเขามาเลยขอหอมฟอดใหญ่ๆอำลาแล้วกันค่ะ สักวันก็คงจะได้กลับไปเล่นกับเขาอีกครั้ง...
ส่วนคนนี้ด้วยรักและคิดถึงไม่แพ้กันเลยค่ะ
ม่ใช่แค่ยายนะค่ะที่คิดถึงหลานๆ ส่วนหลานคนนี้ก็คิดถึงยายมากๆเหมือนกันค่ะ ปีสุดท้ายแล้วค่ะยายสำหรับการเรียน แล้วจะกลับไปเยี่ยมยายบ่อยๆนะค่ะ คิดถึงยายที่สู๊ดดดดดดดดดดดด เลย ยังคิดถึงบ้านเราเสมอค่ะ ไม่มีที่ใดสุขใจเท่าบ้านเราอีกแล้วค่ะ....รัก
ความเห็น (12)
จองงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงง
อบอุ่นดีจังเลยจ้ะ น้องนา
ว้า..........ไม่ทัน
หนูนากลับบ้าน รับความรักความอบอุ่น
พี่กระติกก็กลับบ้านมาเหมือนกัน
อยู่ที่ไหน ก็ไม่สุขใจเหมือนบ้านเรา
ขอบคุณพี่พอลล่า
รู้สึกอบอุ่นมากๆค่ะ เวลาอยู่บ้าน
เสียดายที่ได้อยู่แค่ไม่กี่วันเอง
ไม่เป็นไรคงได้กลับไปอีกบ่อยๆค่ะ อิอิ
ขอบคุณพี่กระติก
นาก็ว่าอย่างนั้นละค่ะ สุขกายสุขใจ
ขอบคุณที่แวะมาทักทายนะค่ะ
ขอให้พี่มีความสุขมากๆเช่นกันค่ะ
โห วัยกำลังซนเลยค่ะน้องนา ... น่ารักซะ ชอบจัง ทาแป้งอย่างนี้ อิ อิ ใช้ขนมล่อเด็กนี่เอง
เด็กคือของขวัญอันมหัศจรรย์ เชื่อมโยงใจสมาชิกครอบครัว เห็นแล้วอมยิ้มได้ทั้งวัน ขอบคุณค่ะ
โห วัยกำลังซน กับวัยกำลังแรกแย้ม อิ...อิ...อิ....
ไม่ได้เจอกันน้าน.......นาน คิดถึงเสมอ เด้วจะไปดูแอ๊บแบ็วนะจ้ะ
ขอคุณพี่ปู
ใช่เลยค่ะพี่ วัยกำลังซน แต่ก้แฝงไปด้วยความน่ารัก
ตอนนี้นาปลื้มมมมมม หลานคนนี้หมดหัวใจเลยค่ะ อิอิ
ขอบคุณพี่อิงจันทร์
วัยแรกแย้มนี่ รู้สึกจะเป็นวัยที่ขี้เหงามากๆเลยนะค่ะ
ต้องเอาใจให้มากๆเหมือนวัยกำลังซน อิอิ
ขอบคุณที่แวะมาทักทายนะค่ะ
พี่สบายดีนะค่ะ...
หนูนากลับบ้านไม่แวะขอนแก่น
คิดถึงอย่นะคะ
แบ๊วทั้งน้าทั้งหลาน...สมกันยังกะกิ่งทองใบหยก...
อ้าว..ใช่เปล่า..สงสัยเมื่อเช้าหยิบยาผิดซอง อิอิ