จูมง ละครเกาหลีที่ทำำให้เด็กและผู้ใหญ่แถวนี้ติดงอมแงม
ในเรื่อง จูมงได้ธนูโบราณชื่อทาโม ทำให้ทหารเลื่อมใสมากเพราะมีตำนานว่าคนที่เป็นจักรพรรดิเท่านั้นที่จะได้ครอบครองธนูนี้ และทำให้สามารถรวบรวมแคว้นต่างๆได้สำเร็จ
กั้ง(นามสมมุติ)กับคุณพ่อติดจูมงมาก วันหยุดคุณพ่อจึงชวนกั้งไปที่สวนเพื่อทำธนูธาโม
คุณพ่อตัดไม้ไผ่มาผ่าแล้วเหลาด้วยมีดจนได้รูปคันธนูหลังจากนั้นใช้เชือกฟางทำสายธนู เหลาไม้ไผ่อีกอันเป็นดอกไว้ใช้ยิง
“พ่อ ปลายธนูมันทู่ไป” กั้งตะโกนมาเมื่อลองยิงเป้าโฟมแล้วไม่เข้า
“เอาเท่านั้นแหละ เดี๋ยวพลาดไปโดนใครเข้า” พ่อว่า
ที่หน้าร้านขายมอเตอร์ไซค์ ที่มีลานกว้างไว้จอดรถโชว์
เย็นวันอาทิตย์ที่ร้านไม่เปิดก็จะเป็นลานเล่นของเด็กๆ เด็กหลายคนจากบ้านต่างๆในตึกแถวบริเวณนั้นก็มาเล่นกันวันนี้เล่นเป็นนักรบเกาหลีโบราณ เอากล่องกระดาษมาตัดเป็นหน้ากาก เสื้อเกราะและดาบ สำหรับกั้งมีธนูทาโมสะพายข้างหลังด้วย
“พี่เป็นจูมง กั้งเป็นอ๋องเทโซ ต๋องเป็นพระราชากึมวา
พี่ต้นตัวโตที่สุดเป็นหัวโจกแบ่งข้างให้เล่นออกรบกัน
“ไม่เอากั้งจะเป็นจูมง นี่ ธนูทาโม” กั้งพูดพร้อมชูธนูไม้
ไผ่ของพ่อขึ้น
“พี่ต้นนั่นแหละเป็นพระราชากึมวา” ต๋องก็ไม่ชอบเพราะพระราชาไมได้ออกรบ
“เอาก็ได้ แต่ทุกคนต้องมาเข้าเฝ้าก่อนออกรบ”พี่ต้นยอมน้อง
“แล้วน้องแก้วเป็นอะไร” กั้งหาตำแหน่งให้น้อง เพราะไม่อยากให้น้องเบื่อแล้ววิ่งกลับบ้าน เดี๋ยวจะโดนแม่ตามมาบ่นแล้วอดเล่น
“น้องแก้วไม่ต้องเล่นหรอกเดี๋ยวก็ร้องไห้อีก” ต๋องไม่ชอบให้น้องแก้วที่ยังเล็กอยู่เล่นด้วย
“เออ เออ เล่นไปเหอะ น้องแก้วเป็น ซอซอโนแล้วกัน”พี่ต้นหาบทให้จะได้เล่นกันเสียที
แล้วศึกนักรบโบราณก็ดำเนินไปตามจินตนาการของเด็กๆ
“แง....”น้องแก้วร้องไห้เมื่อถูกดาบกระดาษของใครสักคนเข้าที่หางตา
“ไอ้ กั้ง..................”แล้วเสียงแม่ก็ดังมาจากหลังบ้านตามความคาดหมาย
นักรบโบราณที่กล้าหาญหายไปในพริบตา เหลือกั้งคนเดียวที่เข้าไปดูน้องด้วยใจตุ้มๆ ต้อมๆว่าจะถูกทำโทษอย่างไรต่อไป
ไม่มีความเห็น