พักหลังนี้ช่วงก่อนปิดภาคเรียน ครูแป๋มมักจะได้รับเมลล์จากนักเรียนที่เขียนมาขอคำปรึกษาปัญหาที่มีทั้งจากครอบครัว ปัญหาด้านการเรียน การเลือกเส้นทางการศึกษาต่อ การวางตัวการปฏิบัติตนกับเพื่อนฝูงครูอาจารย์และเพศตรงข้าม ทุกวันนี้จะหนักไปทางขอคำปรึกษาทางโทรศัพท์ด้วยนะคะ เท่าที่ครูแป๋มลองพิจารณาความถี่พบว่า ปัญหาการอยู่ร่วมกันระหว่างเพื่อนฝูงดูจะมีอิทธิพลมากกว่าเรื่องอื่น มิหนำซ้ำยังส่งผลต่อปัญหาอื่นๆที่ครูแป๋มกล่าวมาข้างต้น
เมื่อเป็นเช่นนี้สิ่งแรกที่ครูแป๋มอยากจะบอกพวกเราว่า..... ขอให้นึกถึงสิ่งหนึ่งไว้ว่า “เราจะไม่เป็นไร” สิ่งที่เราเป็นไปนั้นเป็น “เรื่องธรรมดา” เรื่องธรรมดาที่อาจเกิดขึ้นกับทุกคนได้ ไม่เว้นแม้แต่ตัวเราและเมื่อถึงในวันที่ใจอ่อนล้า หมดเรี่ยวแรง สักแค่ไหน ขอเพียงอย่าเพิ่งหมด “กำลังใจ” ทำใจให้ดีแล้วพยายามสร้างพลังใจขึ้นมาใหม่ ต่อสู้และแก้ปัญหา ต่อไปอย่าได้ท้อถอย แล้วค่อยๆเดินก้าวไปข้างหน้า ก้าวช้า ช้าอย่างสุขุมและรอบคอบกว่าเดิม ถือเสียว่าสิ่งที่ผ่านมา เป็นประสบการณ์ชีวิต สอนให้เรารู้จักคิด รู้จักใช้ปัญญา อย่าให้ปัญหามาบั่นทอนจิตใจ ต้องคิดให้ได้ว่าชีวิตต้องดำเนินไป ถึงจะยากเย็นเพียงไรก็ต้อง “อดทน” ไว้อย่าได้ยอมแพ้และขอให้อย่าลืมคำ คำนี้ไว้ว่า “เราจะไม่เป็นไร” สักวันทุกอย่างที่เป็นมา มันก็จะผ่านไป แล้วชีวิตก็จะพบกับสิ่งใหม่ๆอีกครั้ง ความสุขก็ยังรอเราอยู่เช่นเดิม อย่าลืมว่า การจะอยู่อย่างมีความสุขนั้น มันเริ่มจากที่จิตใจ ของเราเอง
ครูแป๋มมักจะใช้การคิดเช่นนี้ในการสร้างเสริมพลังใจให้ตัวเองเสมอๆ และหวังใจว่าคงจะเป็นประโยชน์ต่อนักเรียนและผู้สนใจสามารถนำไปสร้างพลังใจให้กับตนเอง แต่เราต้องเชื่อมั่นและศรัทธาในตัวเองก่อน แล้วทุกอย่างจะดีขึ้นแน่นอนค่ะ...อย่าลืมนะคะ เมื่อใดที่เราท้อ ขอให้คิดไว้เสมอว่า “ไม่เป็นไร”....ลองปฏิบัติดูนะคะ
ครูแป๋ม
สวัสดีค่ะ คุณครูธนิตย์
การที่รู้ตัวแล้วให้อภัย พร้อมตั้งใจเริ่มใหม่ เป็นวิถีที่แป๋มนำพามาใช้กับชีวิตตลอดมา
ทุกสิ่งที่พูด ทุกสิ่งที่เขียน เป็นจริงแน่นอน เพราะมันคือชีวิตจริงของแป๋มที่จะขอนำมาเป็นตัวอย่างอีกทางเลือกหนึ่ง
ให้กับเด็กๆที่แป๋มรักทุกคนได้นำมาลองใช้ลองปฏิบัติดูบ้าง
................
คุณครูธนิตย์เป็นตัวอย่างที่ดีของแป๋มค่ะ
ไม่เป็นไรคะ ตราบใดที่เรายังมีลมหายใจอยู่ เราจะแก้ไข และสู้ต่อไปคะ ขอบคุณนะคะที่เข้าไปเยี่ยมบล็อคของพี่สุ อุบัติเหตุเป็นสิ่งที่ไม่คาดฝันคะ พี่สุดีใจที่น้องเข้าไปเยี่ยมแลกเปลี่ยนเรียนรู้กัน แต่น้องคะ บล็อคน้องจะไม่ได้เปลี่ยนรูปประกอบบล็อคใหม่หรือคะ พี่สุตาลาย ต้องกด ขยาย150 อ่านคะ ไม่เปลี่ยนก็ไม่เป็นไรนะคะ
http://gotoknow.org/blog/lelaxy/305596 รักแท้จากหัวใจให้เธอ
http://gotoknow.org/blog/lelaxy/305995 อนิจจังสังขารนั้นไม่เที่ยง ไปขำคะ
สวัสดีค่ะ
มารับกำลังใจจากบันทึกนี้ค่ะ
ใช่แล้วล่ะ... ทุกสิ่งที่เกิดขึ้นมีเหตุมีผลและ...ย่อมเหมาะสมกับเราเสมอ...
ขอบคุณค่ะ
(^___^)
สวัสดีค่ะ พี่สุ พี่สาวแสนดีของหนู
ขอบพระคุณพี่สุนะคะที่แนะนำลวดลายของบล็อก
แต่อย่างน้อยทำให้น้องได้รู้ว่าพี่สาวคนนี้มีความพยายามที่จะอ่าน"เจ้าตัวเล็ก" (ตัวหนังสือ) เหมือนกัน..
...........................................
สักครู่น้องจะตามลิงก์ไปนะคะ
เรียน ท่านผอฯประสิทธิ์ ที่เคารพยิ่ง
คอมเม้นท์ของท่าน แม้จะสั้น แต่ก็ทำให้ผู้รับอิ่มเอมค่ะ (บ้ายอน่ะค่ะ..อิอิ)
สวัสดีค่ะ คุณคนไม่มีราก
แป๋มดีใจจังที่คุณบอกว่า "มารับกำลังใจจากบันทึกนี้"
แต่เจ้าของบันทึกกลับดีใจมากกว่าที่คุณมาเยี่ยมเยียนเสมอๆ
เพราะคุณเป็นคนดีในดวงใจของแป๋มอีกคน ขอบคุณนะคะ..
สวัสดีค่ะ...ครูแป๋ม
นักเรียน ร.ร.น้องโชคดีที่มีครูอย่างน้องแป๋มคอยชี้แนะ นำทางให้เขาได้นะคะ
เด็กเขายังต้องการที่พึ่งจากคนที่เขาไว้ใจและมีเวลาสำหรับเขาอยู่นะคะ
ขอบคุณข้อคิดดีดีค่ะ
สวัสดีค่ะ พี่ครูอี๊ด
เป็นความต้องการของแป๋มที่อยากจะทำด้วยค่ะพี่
พยายามทำให้ดีที่สุดเท่าที่จะทำได้ หากมีอุปสรรคทีไร
แป๋มก็บอกตัวเองตามเรื่องราวที่บันทึกมานั่นแหละค่ะ..
........................
ขอบคุณพี่อี๊ดที่เข้ามาให้แง่คิดแสนดีแบบนี้นะคะ.
สวัสดีค่ะ คุณธรรมทิพย์
ดีใจที่คุณแวะมาค่ะ
ไม่เป็นไร... เป็นคำพูดที่แป๋มใช้บ่อยมากๆคำหนึ่งค่ะ
ขอบคุณที่มาเยี่ยมเยียนกันนะคะ
ค่ะ ท่องไว้กับใจตัวเอง ว่า " ไม่เป็นไร"
ท่องไว้และใช้มันค่ะ
A: ขอบคุณ
B:ไม่เป็นไร
A:ขอโทษ
B:ไม่เป็นไร
.....................
และอีกล้านคำถาม ที่คำตอบ คือ ไม่เป็นไร แต่ ข้างในใจอ่อนล้าเกินลุกสู้
หนูขอบคุณครูแป๋มที่ เป็นผู้สร้างกำลังใจของหนูให้ผุดขึ้นมาอีกครั้งค่ะ
ยินดีจ๊ะ แป้วกอ สาวน้อยจ๋า เป็นไงล่ะ
อ่านเรื่องราวการฝ่าฟันอุปสรรคชีวิตของครูแป๋มแล้วจะเห็นว่า เรื่องของหนูเล็กจิ๊ดเดียวใช่ไหม
บางทีเราเองเป็นผู้ตีค่าราคาทุกข์ของเราสูงเกินไป อย่าให้เครดิตมันมากไปกว่าความสุขที่เราพึงมีพึงได้
แล้วใครล่ะเป็นผู้กำหนด....ง่ายมาก...ตัวเราเองนี่ไงเป็นผู้กำหนด
............................
สบายใจขึ้นรึยังเอ่ย..
เฮ้อ~=.=
ไม่เป็นไรคะ
ถ้าครูแป๋มมีปัญหา
อย่าลืมนะคะว่า "ไม่เป็นไร"
นะคะ สู้ๆคร้า...
ครูไม่คิดว่าอุปสรรคเป็นปัญหา แต่มันคือหนทางที่ความสำเร็จรออยู่เบื้องหน้าโน่นแล้ว
อย่าลืมนะ " เปลี่ยนวิธีคิด ชีวิตก็เปลี่ยน " " คิดอย่างไร ก็จะเป็นเช่นนั้น" เลือกดูนะคะ หนูจินตนา..
เวลาที่หนูจะทำอะไร บางครั้งก็คิดท้อแท้ ทั้งๆที่ยังไม่ได้เริ่มด้วยซ้ำ
มันเป็นความคิดของคนขี้ขลาดมาก
ถ้าเราทำอะไรแล้วไม่มีอุปสรรค เราจะเรียนรู้อะไร
อุปสรรค สอนให้เราเรียนรู้ความยาก ฝึกความพยายาม และความคิดของเราเอง
เราควรมองว่ามันคือตัวผลักดันให้เราได้ฝึกฝนตัวเองเข้าไว้
อย่าคิดว่ามีอุปสรรคแล้ว เราจะก้าวผ่านไม่ได้
หากเราจะทำอะไรสักอย่าง ก็ตั้งใจทำมันให้ดีที่สุด ถึงแม้ผลออกมาจะเป็นอย่างไร เราก็ภูมิใจกับมันคะ
ค่ะ ขอบคุณครูแป๋มค่ะ ^/|\^ สำหรับคำแนะนำ และเรื่องราวของความเสียสละค่ะ ที่ทำให้ลูกศิษย์คนนี้ยิ้มได้เสมอค่ะ
อุปสรรคขวากหนาม ต่างๆ เป็นเพียงแค่บททดสอบเพื่อให้เราเกิด ความกล้าแกร่ง
และในบางครั้ง ทำให้เรารู้จักกับคำว่าเสียสละด้วยค่ะ
ทุกอย่างเหมือนแค่ลมค่ะ อาจจะเป็นพายุ หรือเป็นเพียงแค่สายลมเบาๆ ที่พัดผ่านเข้ามา ทำให้วันๆนึงเราได้เจอกับอะไรมากมายค่ะ
และจะทำให้เรารู้สึกว่า เราต้องมีชีวิตอยู่รอดให้ได้ไงค่ะ
^^
ขอขอบคุณสำหรับ """""กำลังใจ""""" นะคะแม่
จากที่ลูกอ่านแล้วทำให้ลูกได้รับรู้ว่าปัญหา อุปสรรคต่างๆนาๆที่ผ่านเข้ามาในชีวิตเรานั้นมันจะเป็นเพียงแค่ ฝุ่น,ผง เพียงแต่เราเปิดใจกว้าง ยอมรับมัน และเต็มที่ๆจะแก้ปัญหา และอุปสรรคเหล่านั้น
เฮ้อ.......................
ลูกจะพยายามแก้ไขตัวเองนะคะแม่
บางครั้งลูกอาจจะคิดมากไป คิดว่าตัวเองแบกทุกข์อยู่คนเดียว
สุดท้ายคือ......................."""ไม่เป็นไร""".........................ใช่มั้ยคะแม่
.....................................สบายใจกว่ากันเยอะ.................................
.......................................................หนูรักแม่มากนะคะ.....................................................
รัก นะ
รัก รัก นะ นะ คะ
รัก นะ คะ
รัก นะ
คะ
...................................................หลับฝันดีนะคะแม่.............................................................
สวัสดีค่ะ มาเยี่ยมครูแป๋มคนเก่งค่ะ
ท้อบ่อยๆก็บั่นทอนนะคะ เวลาท้อๆก็จะมองคนอื่นที่เขาแย่กว่าเราค่ะ
หนูบุ๋มบิ๋ม ณ ห้องแปด ส.ธ.พ
คิดว่าบิ๋มคงผ่านช่วงเวลาที่เรียกว่า "ขี้ขลาด" มาแล้ว
เพราะบัดนี้ลูกสามารถประเมิน และปรับปรุงตนเอง แก้ไขจนสามารถมาเล่าเรื่องราวที่ผ่านมาในชีวิต
ให้กับผู้อื่นนำไปใช้เป็นอุทาหรณ์สอนตนเองได้
......................
ดีใจนะที่บิ๋มมองโลกเป็น ซึ่งคุณสมบัติข้อนี้จะทำให้เราดำรงตนอยู่ในสังคมได้อย่างปกติสุขจ๊ะ
แป้วกอ 6/5
ครูแป๋มรู้สึกดีใจ ที่เรื่องราวการฝ่าฟันอุปสรรคในชีวิตของตัวเอง จะช่วยให้ศิษย์ยิ้มออกมาได้ แป้วกอของครูเก่งเสมอรู้ไหม...
สวัสดีค่ะ พี่แดง
เป็นอีกแง่มุมหนึ่งของผุ้ที่มีประสบการณ์มากมายในชีวิต มาเล่าขานบอกกล่าวกัน...ให้มองผุ้อื่นที่เขาแย่กว่าในยามที่เราท้อ
ขอบคุณค่ะพี่แดง... ขอบคุณดอกกล้วยไม่สวยๆด้วยนะคะ .. เห็นแล้วสดชื่นจังเลย..
เด็กน้อยผู้อยู่ไกล
คาดว่าจะเป็นเจ้าวิว หมูน้อย เด็กโนนสูงใช่ไหม..หากไม่ใช่ก็ขออภัยด้วยจ้า
ดีใจจังที่ลูกคิดได้ ... ใช่จ๊ะอุปสรรคคือแบบทดสอบใจเรา เลิกคิดมากได้แล้วนะจ๊ะ..
สวัสดีคับครูแป๋ม.....ไม่เจอกันนานเลย...สบายดีรึเปล่าคับ...ช่วงนี้อากาศเปลี่ยนแปลงบ่อย...รักษาสุขภาพด้วยนะคับ...แล้วก้อขอขอบคุณสำหรับข้อคิดที่ดีนี้...ผมจะนำไปปฏิบัตินะคับ...เวลาที่ผมท้อแท้...หมดหวัง...ผมก้อจะนึกถึงพ่อแม่..เพื่อนๆคับ...มันก็ทำให้ผมมีกำลังใจขึ้นมาคับ...ยังงัยก็ขอให้ครูนอนหลับฝันดีนะคับ...ผมก็จานอนแล้วเหมือนกันคับ..บายคับ
คิดถึงครูพี่แป๋ม มาทายทักวันใหม่ เป็นไงบ้างค่ะกับวันลอยกระทง ... รฤก ค่ะ
สวัสดีจ้า นายเต๋า สิทธิพงษ์
จงลุกขึ้นใหม่ ด้วยหัวใจที่กล้าแกร่งนะจ๊ะ
สวัสดีค่ะ คุณ poo
มีความสุขล้นเหลือกับวันลอยกระทงนะคะ
"ไม่เป็นไร"
คำง่ายๆ สั้นๆ แต่ความหมายลึกซึ้งมากเลยค่ะ
ฟังแล้วทำให้รู้สึกมีกำลังใจขึ้นมากเลยค่ะ
ขอบคุณสำหรับกำลังใจดีๆ ที่มีมาฝากเสมอนะค่ะ
ว่าที่..คุณหมอมิ้นต์
สวัสดีครับคุณครูแป๋มที่เคารพ....สบายดีรึเปล่าคับ....พอดีว่าช่วงนี้ผมมีเรื่องนิดหน่อยคับ....ถึงขนาดว่าอาจตัดเพื่อนกันได้...มันทำให้ผมเสียใจมากๆ...ผมเลยเข้ามาอ่านบทความของครูที่เขียนไว้...ผมชอบตรงที่...ขอให้นึกถึงสิ่งหนึ่งไว้ว่า “เราจะไม่เป็นไร” สิ่งที่เราเป็นไปนั้นเป็น “เรื่องธรรมดา” เรื่องธรรมดาที่อาจเกิดขึ้นกับทุกคนได้ ไม่เว้นแม้แต่ตัวเราและเมื่อถึงในวันที่ใจอ่อนล้า หมดเรี่ยวแรง สักแค่ไหน ขอเพียงอย่าเพิ่งหมด “กำลังใจ” ทำใจให้ดีแล้วพยายามสร้างพลังใจขึ้นมาใหม่ ต่อสู้และแก้ปัญหา ต่อไปอย่าได้ท้อถอย แล้วค่อยๆเดินก้าวไปข้างหน้า ก้าวช้า ช้าอย่างสุขุมและรอบคอบกว่าเดิม ถือเสียว่าสิ่งที่ผ่านมา เป็นประสบการณ์ชีวิต สอนให้เรารู้จักคิด รู้จักใช้ปัญญา อย่าให้ปัญหามาบั่นทอนจิตใจ ต้องคิดให้ได้ว่าชีวิตต้องดำเนินไป ถึงจะยากเย็นเพียงไรก็ต้อง “อดทน” ไว้อย่าได้ยอมแพ้และขอให้อย่าลืมคำ คำนี้ไว้ว่า “เราจะไม่เป็นไร” สักวันทุกอย่างที่เป็นมา มันก็จะผ่านไป แล้วชีวิตก็จะพบกับสิ่งใหม่ๆอีกครั้ง ความสุขก็ยังรอเราอยู่เช่นเดิม อย่าลืมว่า การจะอยู่อย่างมีความสุขนั้น มันเริ่มจากที่จิตใจ ของเราเอง
--------------------------------------------------------------------------------
นี่แหละคับเป็นสิ่งที่ทำให้ผมมีกำลังใจในการดำเนินชีวิตต่อไป
ขอบคุณสำหรับคำแนะนำที่ดีตลอดมานะคับ.....
-----สวัสดีครับ-----------------
อ้อ...เกือบลืม...นอนหลับฝันดีนะคับ....
หวัดดีคับ...."โห"..รูปนี้ผมขอได้ไหมคับ...จะเอาไปแปะบนหัวนอน....ไอ้เรื่องระหว่างเพื่อนนั้นผมเคลียร์จบไปแล้วคับ...และขอให้มันจมหายไปกับอดีตดีกว่า...ขุดมันขึ้นมาก็จะทำให้เราเจ็บ...ผมคิดเสมอคับว่า..ไม่เป็นไร....ส่วนผมเลือกมิตรภาพก่อน..เพราะว่าเพื่อนมาก่อน(...) อยู่แล้วคับ...มันก็เลยจบลงด้วยดีคับ...ขอบคุณสำหรับคำแนะนำที่ดีนะคับ..รักและเคารพอย่างสูง...
อย่าวิตกกับเรื่องรกสมอง
สวัสดีค่ะครูพี่แป๋ม .. อ่านเพิ่มพลังใจ ไม่เป็นไร ท้อได้แต่อย่าถอย ฝันดีนะคะ
นายเต๋า...
เรียนท่านพรชัย... ท่านกล่าวมามิผิดค่ะ
สวัสดีค่ะ คุณpoo
สวัสดีค่ะ
ท้อได้...แต่อย่าถอยค่ะ
ขอบคุณสำหรับเรื่องราวดีๆ
ที่อ่านแล้วทำให้มีกำลังใจค่ะ^^
จ้า...และหนูก็เป็นกำลังใจส่วนหนึ่งของครูด้วยนะ..สาวน้อย..มีความสุขมากๆจ๊ะ..
สวัสดีค่ะครูแป๋ม หนูชื่อนางสวณัชชา ซึมกระโทก เลขที่ 44 ม.6/8 โรงเรียนบุญวัฒนา
หนูชอบบทความนี้มาก ถ้าเวลาหนูคิดถึงคำว่า “ไม่เป็นไร” มันทำให้หนูมีกำลังที่จะสู้ต่อไปอย่างไม่เป็นไร จริงๆ.
หนูขอขอบครูแป๋มมากค่ะน่ะที่นำบทความดีๆมาให้อ่าน เข้ามาเว็บครูแป๋มทีไรได้ทั้งความรู้และกำลังใจ.