PART:2 "เพื่อผ้าขาวและดอกไม้…ได้พึ่งพิง"
…..และเพื่อให้การดูแลผู้ป่วยถูกกระทำรุนแรง เป็นอย่างมีประสิทธิภาพดิฉันจึงประสานทีมสหวิชาชีพของ “ศูนย์พึ่งได้” โรงพยาบาลละงู เพื่อดูแลให้ความช่วยเหลือผู้ป่วย ได้แก่ แพทย์เพื่อทำการตรวจรักษาร่างกาย เภสัชกรช่วยแนะนำเรื่องการใช้ยาถึงในห้องสุขภาพจิตเพื่อการพิทักษ์สิทธิ์ และรักษาความลับ... และก่อนจะกลับบ้านในวันนั้นทีมสุขภาพจิตยังแนะนำการสร้างเสริมสุขภาพจิตในเรื่องทักษะการผ่อนคลายความเครียดโดยการฝึกหายใจ ทักษะในการเผชิญกับปัญอย่างเหมาะสม และการเสริมสร้างความเข้มแข็งทางใจอีกด้วย....
หลังจากนั้นดิฉันพร้อมด้วยพี่พยาบาลจาก PCU ก็ได้ติดตามลงไปเยี่ยมบ้านผู้รับบริการภาพแรกที่เจอ คือ ผู้ป่วยออกมาต้อนรับด้วยสีหน้าวิตกกังวล แววตาแห้งแล้ง.... ดิฉันและพี่พยาบาลจึงได้พูดคุยกับผู้ป่วย พบว่าผู้ป่วยมีภาวะเครียดเนื่องจากหลังจากเกิดเหตุการณ์วันนั้นแล้วรถกระบะที่ถูกสามียึดไปขาดผ่อนส่ง บริษัทมาติดต่อจะขอจะยึดรถ...ในขณะที่ตนเองก็ยังทำงานไม่ได้ ส่วนลูกสาวสามาถสอบเรียนต่อได้ในระดับมหาวิทยาลัยแต่ก็ไม่มีเงินจะไปมอบตัว...รู้สึกเครียดจนอยากจะตายไปให้พ้นๆ......
...เห็นทีว่าการรักษาด้านร่างกายอย่างเดียวคงช่วยอะไรได้ไม่มากสำหรับผู้ป่วยรายนี้ ถ้าหากปัญหาที่ผู้ป่วยกำลังเผชิญอยู่ไม่ได้รับการขจัดให้หมดไป...ดิฉันจึงไม่รอช้าที่จะประสานความช่วยเหลือไปยังทีมทีมสหวิชาชีพภายนอกของศุนย์พึ่งได้ ได้แก่ ท่านสารวัตรตำรวจซึ่งเป็นหนึ่งในทีมงานของเราที่พร้อมรับคดีไว้ดูแลเองทั้งหมด และรับปากว่าจะรีบติดตามจับกุมคนร้ายให้เร็วที่สุด...
“ผมจะดูเรื่องการต่อสู้ทางกฏหมายให้ครับ..ไม่ต้องเป็นห่วง” คุณสุรเชษฐ์ ทนายความสำนักงานเอกชน ที่มีจิตสาธารณอยากช่วยเหลือสังคม และเป็นคณะกรรมการของศูนย์พึ่งได้ พูดกับเราด้วยสีหน้าจริงจัง จนทำให้ดิฉันรู้สึกอบอุ่นใจแทนผู้ป่วย....
และเมื่อประสานไปยังพมจ. ก็ได้รับเงินสงเคราะห์เบื้องต้นในช่วงที่ผู้ป่วยว่างงาน และพอให้ลูกสาวนำไปเป็นทุนในการติดต่อเรื่องการเรียน...
ท่านนายอำเภอละงูประธานศูนย์พึ่งได้ บริจาคเงินในมูลนิธิที่ท่านดูแลมาสมทบอีกจำนวนหนึ่ง...
ส่วนน้องๆทีม CM จาก Unicef ในพื้นที่ก็บอกว่าจะเข้าไปเยี่ยมเยียนผู้ป่วยบ่อยๆ อย่างน้อยก็เพื่อสร้างกำลังใจให้ผู้ป่วย....
หลังจากนั้นสองอาทิตย์ดิฉันก็ได้รับโทรศัพท์จากท่านสารวัตร....
“น้องบวงต้องทำแผลให้ลูกน้องผมแล้วนะ...ลูกน้องผมถูกคนร้ายชกหน้าบวมหมดแล้ว” เสียงท่านสารวัตรพูดพร้อมหัวเราะมาทางโทรศัพย์ ใน เวลา สามทุ่มเศษของคืนวันหนึ่ง หลังจากที่พาทีมตำรวจเข้าจับกุมสามีของผู้รับบริการได้... ดิฉันยิ้ม ยินดีกับข่าวที่ท่านสารวัตรโทรมา....
...ปัจจุบันทีมตำรวจสามารถตามจับคนร้าย และนำรถมาคืนผู้รับบริการได้ โดยบริษัทรถยินดีประนีประนอมเรื่องหนี้ค่ารถให้สามารถผ่อนได้ในระยะยาว... ส่วนบุตรสาวได้เรียนต่อในระดับมหาวิทยาลัยจากเงินช่วยเหลือที่ได้รับ... ผู้ป่วยเองสามารถกลับไปทำงาน และดำเนินชีวิตได้อย่างปกติสุขอีกครั้ง...
วันหนึ่งเมื่อดิฉันได้พบกับผู้ป่วย... ซึ่งสวมใส่เสื้อผ้าชุดเดิมเหมือนกับที่ดิฉันเจอในวันแรก ... แต่สิ่งหนึ่งที่ดิฉันพบว่ามันเปลี่ยนไป...ก็คือรอยยิ้มที่ส่งมาให้..รอยยิ้มที่แฝงไว้ด้วยความรู้สึกสดชื่น คลายกังวลกับแววตาที่สดใส พร้อมกับคำพูดที่ว่า....
“ถ้าไม่ได้ทีมศูนย์พึ่งได้ช่วยเหลือ... ก๊ะและน้องสาวคงฆ่าตัวตายไปแล้ว...ขอบคุณมากๆ”
………รู้สึกดีจัง! …………
ด้วยรัก ศูนย์พึ่งได้รพ.ละงู
ความเห็น (7)
มีเมล็ดพันธ์ที่ดีๆ อีกมากมายที่ตกหล่นอยู่ในสังคม เพียงแต่จะตั้งใจและหมั่นควานหาหรือไม่เท่านั้น ขอชื่นชมน้องบวง ที่มุ่งมั่นและตั้งใจร่วมสร้างสรรค์คนดีในสังคม
.....ขอบคุณสำหรับกำลังใจนะค่ะ...ฮือฮือ...ซึ้ง
ขอเป็นกะลังใจให้อีกคนนะคะ
ปาก ชา -**-
การทำงานเป็นสหวิชาชีพ ถึงแม้จะใช้เวลาในการติดต่อประสานงานและความช่วยเหลือ
แต่พลังของการทำงานนั้นมีมหาศาลมากพอที่จะช่วยเหลือผู้ป่วยได้อย่างดีจริงๆ เป็นกำลังใจสู้ๆ สู้ๆสู้ตาย
ดีมาก-มาก ค่ะ
เป็นกำลังใจให้นะ สู้ สู้
ชา หล้าๆล่า ลัลล่า(ของปุกกี้)
ศูนย์ พึ่งได้นี้ดีจริงครับ วันหลังจะตามไปเรียนรู้เพื่อเอามาแก้ปัญหาความขัดแย้งในชุมชนครับ