"ลุงแต้ม…..คนคุ้นเคย"
เมื่อเอ่ยถึงชื่อลุงแต้ม ไม่มีใครเลยที่จะไม่รู้จักชื่อนี้ ไม่ว่าจะเป็นเจ้าหน้าที่ศูนย์สุขภาพชุมชนกำแพงเอง หรือแม้กระทั่งผู้ที่มารับบริการยังสถานพยาบาลแห่งนี้ เนื่องจากลุงแต้ม แกเป็นโรคเบาหวานมานานเกือบ 10 ปีแล้ว ซ้ำร้ายแกยังภาวะแทรกซ้อนต่อโรคเบาหวาน จนทำให้ต้องตัดนิ้วหัวแม่เท้าด้านขวาออก เนื่องจากนิ้วเท้าดังกล่าวมีอาการอักเสบมากเกินสุดจะเยียวยารักษาต่อไปได้ หลังตัดนิ้วหัวแม่เท้าออกประมาณ 5 ปี ก็ยังมีแผลบริเวณข้อต่อระหว่างโคนนิ้วหัวแม่เท้า – นิ้วชี้เท้าขวามาตลอด ทุกวันนี้ลุงแต้มก็ยังคงมาล้างแผลที่ศูนย์สุขภาพชุมชนกำแพงแห่งนี้ตลอด ในบางครั้งฉันรู้สึกว่าตัวลุงแต้มเองมีอาการท้อแท้ มีอารมณ์ที่หงุดหงิดเกี่ยวกับเรื่องแผลที่เท้า ซึ่งรักษามานานกว่า 5 ปี แล้ว ก็ยังไม่มีทีท่าว่าจะหายขาด เพราะพอแผลใกล้หายระดับน้ำตาลในเลือดของลุงแต้มสูงขึ้นอีก จนกระทั่งมีผลต่อแผลของแกอีก จนต้องมาล้างแผลวันละ 2 ครั้ง บางครั้งแผลมีเนื้อตาย มีกลิ่นเหม็น ต้อง Dibridement แผลเป็นระยะ แต่ลุงแต้มก็ไม่ท้อถอย ในการที่จะมาล้างแผลที่ศูนย์สุขภาพชุมชนแห่งนี้ทุกๆวัน พวกเรามักจะได้ยินลุงแต้มเปรยบ่อยๆว่า
“ ดีนะที่อนามัยอยู่แค่บ้าน ไม่อย่างนั้นลุงต้องเปลืองเบี้ยใส่น้ำมันวันละไม่รู้กี่บาท หว้างอีไปถึงโรงบาล ไม่ใช่แค่ๆที ตั้ง 8 โล ยิ่งเดี๋ยวนี้น้ำมันก็แพง ทุกสิ่งทุกอย่างก็แพง ถ้าขืนต้องไปล้างแผลถึงโรงบาลทุกวัน มีหวังต้องอดข้าวแน่ๆเลย”
ตอนนี้ทุกๆวันที่ศุนย์สุขภาพชุมชนแห่งนี้จะขาดลุงแต้มไปไม่ได้เลย หากวันใดที่พวกเราไม่ได้ล้างแผลลุงแต้ม แต่ละคนก็จะมีคำถามขึ้นทันทีว่า “ลุงแต้มหายไปไหน ทำไมวันนี้ไม่มาล้างแผล” วันรุ่งขึ้นพอลุงแต้มมาล้างแผล พวกเราก็จะถามขึ้นทันทีว่า “เมื่อวานลุงแต้มไปไหน ไม่เห็นมาล้างแผลเลย พวกเรา รอลุงแต้มจนเย็นก็ไม่เห็นมา นึกว่าเป็นอะไรอีก” ความผูกพันระหว่างผู้ให้บริการกับผู้รับบริการมีความแน่นแฟ้นขึ้นเรื่อยๆ….
เดี๋ยวนี้ทุกๆวันชายชราวัย 65 ปี ผู้นี้เมื่อขี่มอเตอร์ไซค์มาถึงศูนย์สุขภาพชุมชนแห่งนี้ก็จะมีเอกลักษณ์เฉพาะตัวโดยการบีบแตรรถ “ปริ๊น ปริ๊น”ก่อนเข้ามายังสถานพยาบาล หากเป็นรถของผู้บริการคนอื่นจะจอดรถอย่างเดียว มีพียงคนเดียวที่บีบแตรรถมาแต่ไกล เพื่อบอกพวกเราว่า ฉันมาแล้วนะ ก็คือลุงแต้มนั่นเอง….
….ดีใจจัง! …. ที่ PCU ของเราป็นเสมือน “เพื่อนบ้าน” ให้ “คนคุ้นเคย” อย่างลุงแต้มเข้าถึงบริการได้จนเหมือนเป็นครอบครัวเดียวกัน….
….ด้วยหัวใจของคนชุมชน….PCU กำแพง รพ.ละงู
นางสาวบุญศรี มาลินี
ความเห็น (4)
ขอชื่นชมและเป็นกำลังใจให้ "คนชุมชน" สร้างสรรค์งาน ดี-ดี ต่อผู้รับบริการต่อไปนะค่ะ.....
ในสังคมนี้ยังมีอีกหลายชีวิตที่รอให้เราค้นหาและช่วยเหลือ
ปาก ชา -**-
ขอให้ทุกPCU / สอ /รพต ให้ความรู้สึกดีดี เหมือนกับที่ลุงแต้มได้รับนะครับ ช่องว่างและกาเข้าถึงบริการจะน้อยลงและหมดไปในที่สุด
ชื่นชมด้วยคนนะค่ะ / ชาเฉย