ครูขยายโอกาส

การสอนภาษาไทยนักเรรียนขยายโอกาส

ดิฉันจบการศึกษาวิชาเอกการศึกษาปฐมวัย แต่ได้รับมอบหมายให้สอนภาษาไทยระดับมัธยมศึกษาตอนต้นในโรงเรียนขยายโอกาส แต่ดิฉันมีความตั้งใจในการสอนเป็นอย่างยิ่ง ทุ่มเทเพื่อให้นักเรียนได้รับผลประโยชน์เต็มที่ จนนักเรียนมีผลการประเมินคุณภาพระดับชาติติที่ 1ใน 5 ของสำนักงานเขตพื้นที่ 3ปี ติดต่อกัน แต่ในปีปัจจุบัน มีความรู้สึกว่า นักเรียนมีพัฒนาการทางด้านภาษา พฤติกรรมที่ไม่สนใจเรียน มิใส่ใจแม้ครูจะสอนซ่อมเสริมในช่วงพักกลางวัน จนบางครั้งรู้สึกท้อ พยายามคิดว่าเราต้องเข้าใจ ถ้าเขามีโอกาสดีกว่านี้ก็คงต้องไปเรียนในโรงเรียนมัธยมแล้ว ก็ทำให้มีกำลังใจขึ้นมาอีกครั้งและมีความตั้งใจที่จะพัฒนาวิชาชีพ อยากศึกษาต่อในวิชาเอกภาษาไทยเพื่อมาพัฒนานักเรียนได้เต็มที่มากขึ้น ครูท่านใดมีความรู้สึกเช่นนี้แลกเปลี่ยนความรู้สึกกันบ้างสิคะ

[หยั่งราก ฝากใบ]

สวัสดีค่ะ

มาทักทายค่ะ ไม่ได้เป็นคุณครูค่ะ ...

อ่านแล้วชื่นชมในความตั้งใจจริงค่ะ ภาษาไทยเป็นพื้นฐานที่สำคัญที่สุดสำหรับการเรียนรู้ในทุกสาระวิชาค่ะ

ส่งกำลังใจให้มุ่งมั่นต่อไปนะคะ

(^___^)

[อาทิตย์]

"รู้สึกท้อ" คือจุดเริ่มต้นของการค้นหา/เรียงลำดับปัญหาที่พบ นำวางแผนตามกระบวนการวิจัยในชั้นเรียนได้เลยครับ......ขอเป็นกำลังใจให้เพื่อเด็กที่ขาดโอกาส

[รัชดาวัลย์ วงษ์ชื่น(อิงจันทร์)]

สวัสดีค่ะน้องหนึ่ง

• ดีใจมากที่เจอบันทึกนี้
• ยินดีต้อนรับสมาชิกใหม่สู่เวทีแห่งการเรียนรู้แห่งนี้
• มีอะไร ๆ มากมายที่จะให้เราค้นหา
• เริ่มต้นได้สวยงามมากค่ะ
• ตอนที่ครูอิงบันทึกครั้งแรก ยังไม่มีคนเข้ามาเม้นท์เลย
• ผ่านไปตั้งสองวันกว่าจะมีกัลยาณมิตรเข้ามาเยี่ยมเยียน
• มีอะไรสงสัยสอบถามได้นะคะ ยินดีเป็นพี่เลี้ยงให้ค่ะ
• ขอให้มีความสุข และสนุกกับการเขียนบันทึกนะคะ
• อย่าลืมตอบเม้นท์เพื่อน ๆ ที่แวะเข้ามาทักทายเรา และคลิ๊กกลับไปทักทายเขา ไปทำความรู้จัก ผูกไมตรีกันไว้
• 

[สามใบเถา]

ขอบคุณทุกท่านที่เข้ามาให้กำลังใจนะคะ แล้วอย่างนี้จะไม่สู้ได้อย่างไร

[สามใบเถา]

ขอบคุณคุณอาทิตย์นะคะ แล้วก็รู้สึกยินดีมากที่ได้รู้จักคนบ้านใกล้เรือนเคียงกัน สามใบเถาบ้านอยู่อ่างทอง เลยมีโอกาสได้เยี่ยมชมความงามของชายหาดบ้านกรูดมาก โดยเฉพาะพระตำหนักกรมหลวงชุมพรฯ ( หาที่พึ่งทางใจนะคะ ) ขอร่วมเป็นคนประจวบฯ คนหนึ่งที่ช่วยรักษาความสวยงามเหล่านี้เอาไว้นะคะ