"ฉัน...เป็นเพียงผู้ย่างก้าว...เพียงก้าวหนึ่ง...บนรอยวิถี"...บางครั้ง ฉันเพียงหลับตาลงเบา ๆ เพราะไม่อยากเห็นในสิ่งที่ทำให้(ใจ)ฉันหม่นหมอง...ฉันแกล้งหนวก...เพราะเสียงนั้นหาได้ไพเราะอย่างที่(ใจ)ฉันอยากจะรับฟัง...ฉันเพียงหยุดกลั้นหายใจแค่ครู่...เพราะกลิ่นนั้นช่างเน่าเหม็น ไม่หอมหวนอย่าง(ใจ)ฉันอยากดม...ฉันเพียงไม่พูดบ้าง...เพราะไม่อยากให้ถ้อยวจีหยาบคายนั้น ไปกระทบกระเทือน(ใจ)ใครเขา...ฉันเพียงหยุดเสพรสจัดจ้าน...เพราะมันร้อน จนทำให้(ใจ)ฉันกระวนกระวาย...ฉันเพียงนั่งพักกายลงตรงนี้...เพราะไม่อยากทำให้(ใจ)ฉันเหนื่อยและล้าจนเกินไป...ซึ่งมันอาจทำให้ฉันหมดลมหายใจตรงหน้านี้...
สิ่งที่กล่าวไว้ในเบื้องต้น...เพียงต้องการสื่อให้ทราบว่า...การแสดงพฤติกรรมของมนุษย์นั้น เกิดจาก "ใจ" เป็นตัวกำหนด...ตัวกิเลส ตัณหา นำมาซึ่งความทุกข์นั้น...ย่อมเกิดจากผัสสะ ที่มี "ใจ" เป็นผู้นำพา...นำพาแสดงให้เห็นเป็นรูปธรรม...ในลักษณะของพฤติกรรม...จึงไม่แปลกอะไรกับคำกล่าวที่ว่า..."ใจเป็นนาย กายเป็นบ่าว"...ทุกคนรู้...แต่ก็ยังปล่อยให้ใจหลุดรอยหลงทิศทาง เคว้งคว้างในทางสายเปลี่ยว...ปราศจากการกำกับ...จึงนำพาใจให้เตลิดติดบ่วงแห่งความทุกข์ตรมนั้น..."ฉัน...เป็นเพียงผู้ย่างก้าว...เพียงก้าวหนึ่งบนรอยวิถี"...ฉันเห็นสิ่งไม่ดีมามากมาย...ฉันยอมให้อภัยใจคนที่หลงผิด...ถึงแม้ใจดวงนั้น จะไร้ซึ่งสำนึก...ฉันก็ยอม...ยอมให้อภัย...เพราะแท้จริงแล้ว "ความพยาบาท" คือความทุกข์...ใครล่ะทุกข์...ก็ผู้ผูกใจพยาบาท ผูกใจเจ็บ ผู้หลงใจไปพยาบาทนั่นล่ะทุกข์..."ใช่ใคร"...ผู้ไม่อยากทุกข์...จึงควรหมั่นรักษาผัสสะ 6 ของตนให้สะอาดบริสุทธิ์อยู่เสมอ...ถามว่าสะอาดบริสุทธิ์ขนาดไหน...จึงจะเรียกว่าบริสุทธิ์ที่แท้จริง...สำหรับฉันแล้ว ความบริสุทธิ์ คือการไม่นำพากาย-ใจ เข้าไปสัมผัส เพ่งมอง สูดดม ลิ้มรส หรือรับฟัง ในสิ่งที่ทำให้กายตน-ใจตน ต้องสกปรก หม่นหมอง...เท่านี้ก็ถือว่าสะอาดบริสุทธิ์แห่งใจตนแล้ว
รอยวิถีที่ฉันเดิน...และพยายามเดิน...เพื่อให้เกิดความสมดุลแห่งผัสสะ 6 "ตา หู จมูก ลิ้น กาย และใจ" รวมเป็น "ตัวตน" อันเป็นที่บรรจุของจิตวิญญาแห่งตน..."ในรอยวิถีนี้...การดำรงอยู่...ก็เพียงเพื่อรักษาสุขภาพกาย-สุขภาพใจของตน ให้แข็งแรงสมบูรณ์...เผื่อวันหนึ่งผู้ผ่านมาในรอยวิถีแห่งนี้...จะได้ซึมซับรับเอาพลังแห่งกำลังใจ...ที่ฉันพอจะมี...ไปต่อเติมสูบฉีดพลังใจให้ก้าวเดินต่อไหว"...ห้วงหนึ่งของความคิดที่ว่า "การเติมพลังให้กัน ด้วยการให้กำลังใจ" แด่เพื่อนมนุษย์นั้น...ย่อมมีค่ามากมายกว่าการ "เมินเฉย"...ขณะที่การ "เมินเฉย" ก็ยังมีค่ามากมายกว่าการ "ผลักใส"...เราจึงไม่ควรละเลยการให้กำลังใจกัน
แวะมาอ่านก่อนไปนอนครับ
ฉันคนหนึ่งเป็นผู้ให้และผู้รับ
คอยกำกับน้ำใจให้รินไหล
ค่อยๆรินหลั่งรดหมดจดใจ
กำลังใจมอบไว้แด่เพื่อนยา...
คุณหนานเกียรติไวปานว๊อก อิๆๆๆ ลงบันทึกปุ๊บก็เข้ามาปั๊บ...แล้วก็วิ่งไปนอนหลับปุ๋ย...
พี่อ้อยเล็กคนสวย...ตื่นไวจังเลย...น้องสาวกำลังจะเข้านอนแล้วจ้า...เห็นแล้วจ้า...ในหลาย ๆ บันทึก...เห็นว่าพี่สาว คอยให้กำลังใจใครบางคนอยู่...ซึ้งใจค่ะซึ้งใจ...ไม่ผิดหวังที่ใช้ใจเปิดตามองพี่อ้อยเล็กตลอดเวลา...รักนะ จุุ๊ฟฟฟ
หลับฝันดีนะน้องที่น่ารัก
พี่ฝากรักฝากใจไปตามสาย
สายแห่งใจไซเบอร์ที่เราเจอ
อย่าละเมอหลับฝันดีทุกวี่วัน....
ฝากกลอนมากล่อมครูยะลาคนสวย..เป็นกำลังใจให้ทุกวันเลยล่ะ....
สวัสดีครับ..ตามยัยอ้อยเล็กเพื่อนรักมา เเหมปล่อยให้เราคุยอยู่คนเดียว..เอากาแฟมาให้นะ...แต่อย่าทานมากไม่ดีนะครับ
น้องครูยะลาคนสวยจะเข้านอนแล้วท่านอาจารย์กู้เกียรติเอาน้ำส้มมาฝากทั้ง 2 คนเลยดีกว่ากาแฟนะ...
เติมกำลังใจให้กัน..
แต้มฝันอันสดใส..
นั่นคือวิถีแห่งเรา..
สวัสดีค่ะ
เข้ามาพบค่ะ
ไม่เมินเฉย และไม่ผลักใส
เพราะสิ่งดีๆ
จึงประทับใจ
สวัสดีอีกหลาย ๆ สำหรับพี่สาวอ้อยเล็กคนสวย...ความห่วงไยมาตามสายใจแห่งไซเบอร์...อุ่นค่ะอุ่น อบอุ่นมีพลัง...หลับใหลไปเพิ่งตื่นมา เสียดายไม่ได้ฝันถึง...แต่ไม่เป็นไรเพราะอยู่ในใจทุกวัน อิๆๆๆ
สวัสดีค่ะ "อ.กู้เกียรติ" โอ้!! หูตาที่พร่ามัว พรันสว่างไสวขึ้น...ด้วยกลิ่นกาแฟ ขอบพระคุณมากค่ะ...Vij ไม่ดื่มมากค่ะ...แค่ไม่ดื่มเลย อิๆๆๆ...เพราะดื่มแล้วมันไปทำปฏิกิริยากับร่างกายให้เกิดอาการผิดปกติ (เฉพาะ Vij ค่ะ) แต่ขอบพระคุณในน้ำใจ...ยังคงชื่นชมกลิ่นหอมหวลของกาแฟค่ะ
เหมือนจะเคยได้ยินว่า จิตแจ่มใสอยู่ที่กายที่สมบูรณ์(สงสัยอยู่เฉพาะคนอ้วน ฮ่าๆๆ)
ส้มช่างสด...คั้นแบบสด ๆ ได้น้ำส้มรสอร่อย...อื่อ!! ดื่มแล้วชื่นใจค่ะ แม้การดื่มด่ำรสชาติครั้งนี้เป็นแค่นามธรรมที่ผสมความรู้สึก...แต่ก็แปลกที่ทำให้เราอิ่มในน้ำใจ มิรู้ลืม...มีความสุขในทุก ๆ วันนะคะ คุณสาว "อ้อยเล็" คนสวย...
ใจ + สติ รวมเป็นหนึ่งได้เมื่อใด..เมื่อนั้น บังเกิดเป็นความใสกระจ่างแจ้งในปัญญาญาณค่ะ
สวัสดีค่ะพี่สาว คุณครู ป.1
เติมกำลังใจให้กัน..
แต้มฝันอันสดใส..
นั่นคือวิถีแห่งเรา..
ใช่ค่ะ..."นั่นคือวิถีแห่งเรา"...ดูแลสุขภาพนะคะ กาย-ใจ-จิตวิญญาณ
สวัสดีค่ะ...พี่สาวคนดี "ธรรมทิพย์" หากตนรู้ตนและตั้งมั่นในสติปัญญาแล้วไซร้...ชัยชนะเป็นของเราเสมอค่ะพี่สาว
ขอบพระคุณมากค่ะ...
รอยวิถีพุทธ คือการทำกรรมดี ปฏิเสธความชั่ว และทำจิตใจให้แผ้วผ่อง
คุณ vij กำลังสัมผัสปฏิบัติตามบนรอยเดินนั้นด้วยจิตที่บริสุทธิ์ทุกขณะจิตอยู่แล้วครับ
รอยวิถีพุทธ คือการทำกรรมดี ปฏิเสธความชั่ว และทำจิตใจให้แผ้วผ่อง
คุณ vij กำลังสัมผัสปฏิบัติตามบนรอยเดินนั้นด้วยจิตที่บริสุทธิ์ทุกขณะจิตอยู่แล้วครับ
ขอบพระคุณมากค่ะ พี่คิม...การเรียนรู้อยู่อย่างเท่าทัน...กำกับใจไว้ด้วยสติปัญญา...ย่อมพานพบกับความสุขจริงแท้ค่ะ
ขอบพระคุณมากค่ะ พี่ณัฐรดา...มองเห็นด้วยใจค่ะว่าพี่ไม่เมินเฉย และไม่ผลักใส ผู้ทุกข์ท้อในทางเดิน...การห่วงเพื่อนร่วมทางเดินนั้นน่าสรรเสริญยิ่ง...แต่อย่าน้อมนำห่วงนั้นมารัดใจตนให้ต้องทุกข์เพราะห่วงหา...ทุกสรรพสิ่งย่อมเป็นไปตามกรรม...ไม่ได้ใจดำแต่นั้นคือความจริง...สติเท่านั้นที่จะยับยั้งใจคน...เราผู้ห่างไกลได้แค่ส่งกำลังใจให้เขา...ได้ตื่นขึ้นมามองตนอีกครา..."ครูซ่อมคน"...
ขอบพระคุณมากค่ะ คุณ Phornphon...สาธุค่ะ
...การแสดงพฤติกรรมของมนุษย์นั้น เกิดจาก "ใจ" เป็นตัวกำหนด...ตัวกิเลส ตัณหา นำมาซึ่งความทุกข์นั้น...ย่อมเกิดจากผัสสะ ที่มี "ใจ" เป็นผู้นำพา...นำพาแสดงให้เห็นเป็นรูปธรรม...ในลักษณะของพฤติกรรม...จึงไม่แปลกอะไรกับคำกล่าวที่ว่า..."ใจเป็นนาย กายเป็นบ่าว"...
....
เป็นข้อคิดที่นำไปคิดระหว่างทางกลับบ้านวันนี้ ครับ
ขอบพระคุณ คุณ Vij 8iy[
สวัสดีค่ะ คุณ "ขจิต"..."จิตแจ่มใสอยู่ที่กายที่สมบูรณ์(สงสัยอยู่เฉพาะคนอ้วน ฮ่าๆๆ)" ต้องเปลี่ยนค่ะ..."ขจิต แจ่มใสอยู่ที่ร่างกายที่เริ่มอ้วนท้วน และสมบูรณ์" ค่ะ ฮ่าๆๆๆ สบายดีนะคะ รักษาสุขภาพด้วยค่ะ
ขอบพระคุณมากค่ะคุณ "สุวัฒน์ กอไพศาล" ยินดียิ่งที่ท่านกรุณาแวะเวียนมา...ดั่งท่านกล่าว "รอยวิถีพุทธ คือการทำกรรมดี ปฏิเสธความชั่ว และทำจิตใจให้แผ้วผ่อง"
ขอบพระคุณมากค่ะพี่นงนาท...จริงแท้ค่ะ..."ใจ + สติ รวมเป็นหนึ่งได้เมื่อใด..เมื่อนั้น บังเกิดเป็นความใสกระจ่างแจ้งในปัญญาญาณค่ะ" มีความสุขทุกวันของชีวิตนะคะ
ขอบพระคุณมากค่ะ...คุณ "แสงแห่งความดี"...ระหว่างทางกลับบ้าน...เดินทางโดยปลอดภัยนะคะ สุขกายสบายใจในทุกวันของชีวิตค่ะ
ถามว่าสะอาดบริสุทธิ์ขนาดไหน...จึงจะเรียกว่าบริสุทธิ์ที่แท้จริง...สำหรับฉันแล้ว ความบริสุทธิ์ คือการไม่นำพากาย-ใจ เข้าไปสัมผัส เพ่งมอง สูดดม ลิ้มรส หรือรับฟัง ในสิ่งที่ทำให้กายตน-ใจตน ต้องสกปรก หม่นหมอง...เท่านี้ก็ถือว่าสะอาดบริสุทธิ์แห่งใจตนแล้ว
สำหรับธรรมฐิต......คือการนำพากาย-ใจ เข้าไปสัมผัส เพ่งมอง สูดดม ลิ้มรส หรือรับฟัง ในสิ่งที่ทำให้กายตน-ใจตน ต้องสกปรก หม่นหมอง...แต่ทว่าสิ่งเหล่านี้ไม่สามารถมาแปดเปื้อนกายใจเราได้ นั่นแหละเรียกว่าบริสุทธิ์ที่แท้จริง...
สาธุกับบันทึกดีๆขอรับอาจารย์
สวัสดีครับ Vij
วิถีแห่งตน...วิถีแห่งใจ...วิถีแห่งธรรม...
ขอบคุณครับผม...
วันนี้เข้ามาช้าไปนิดแต่ก็ได้ข้อคิดสกิดใจ ว่ากำลังใจสำคัญ กว่าสิ่งอื่นใด เฉยเมยก็ยังดีกว่าผลักไส...ขอบคุณที่คุณหนูvij ไปเติมใจให้ป้าเหมียวไม่ขาดกำลังใจทุกบันทึกที่แสนธรรมดาของป้าเหมียวที่อาจารย์vij ก็ยังชื่นชมให้กำลังใจ นี่หล่ะถึงได้มีคำพูดว่า การกระทำเสียงดังกว่าคำพูด...คม..ม่ะคะ
มาให้กำลังใจน้องวิจิตราคะ และก็มาให้กำลังใจน้องเช่นกัน ใจเป็นนาย กายเป็นบ่าว และเฉยเมย ดีกว่าผลักไส รักกันไว้ดีกว่าเกลียดกัน หรือเหยียดกันคะ
การให้กำลังใจ เป็นพลังได้ สามารถต่อสู้ชีวิตได้ เพราะมีกำลัง และพลังใจ พลังกายคะ
เข้ามาอ่านด้วยความชื่นชมในงานเขียนคะ
วิชาพฤติกรรมศาสตร์ชอบมากๆคะ
สวัสดีครับอาจารย์ แวะมาทักทายครับ
วันนี้พาเฌวาไปส่งโรงเรียน จิตตกเลยครับ เมื่อเย็นไปรับ เฌวาแจ่มใส ไม่หงอยและซึม ค่อยยังชั่วหน่อย...
ตามมาชวนไปเยี่ยมครับ
กราบนมัสการค่ะ...หลวงพี่ สาธุ ก้มกราบลง 3 ครั้ง เจ้าค่ะ...
ขอบพระคุณมากค่ะ อ.ทอ "กำลังใจสำคัญกว่ากำลังกาย" ค่ะ...มีกำลังใจ...ย่อมก่อเกิดกำลังกาย...ใจสุข กายสุขสมบูรณ์ค่ะ
ขอบพระคุณมากค่ะ ท่าน ผอ.ประจักษ์ และหลานหม่อน..."ใจเป็นนาย วิธีคิดจึงเป็นจุดเริ่มต้น...ของความผิดชอบชั่วดี"
สวัสดีค่ะ..."Mr.Direct"
ขอบพระคุณมากค่ะ สำหรับการต่อยอด...ใช่ค่ะ "วิถีแห่งตน...วิถีแห่งใจ...วิถีแห่งธรรม..."
แวะมาเยี่ยมครูยะลาคนสวยพรุ่งนี้วันหยุดแล้ว
สวัสดีค่ะ...ท่าน "เกษตรฯ"
ฮ่าๆๆๆ "ใจเป็นนาย...จ่ายค่าแรงให้...กาย...เดือนเท่าไหร่น้อ..." บ้านนี้ไม่จ่ายค่าจ้างเป็นเงินเป็นทองหรอกค่ะ ไม่เอาค่ะ ไม่พูดเรื่องเงินหยาบคายค่ะ...รับไม่ด้ายยยยย รับค่ะได้ค่ะ...บอกแล้วไงเงินตอนไปมีเท่าไร กลับมาก็ต้องเหลือเท่าเดิม..."ใจ จ้าง กาย...ก็ต้องให้ค่าตอบแทนเป็นใจสิคะ จะเป็นอื่นไปได้ไงท่านพี่ล่ะก้อ...แน่ะ ๆ " ท่านเกษตรฯ ไปแอบแซว Vij ไว้บ้านใคร Vij เป็นนกรู้น้าาาา (ฝากไว้ก่อนนะคะ) เดี๋ยวเอาคืนค่ะ...อิๆๆๆ
ขอบพระคุณมากค่ะ ดูแลสุขภาพนะคะ
สวัสดีค่ะ คุณป้าเหมียว
โอ้ย ๆๆๆๆ !!! เจ็บ หนูเจ้บเจ็บ...อะไรคม ๆ มาปาดใจหนูเนี่ยะ...อ้อ!! รู้แล้ว คำคมของป้าเหมียวนี่เอง..."การกระทำเสียงดังกว่าคำพูด...คม..ม่ะคะ" คมค่ะ คมมาก ๆ...รักษาสุขภาพนะคะ...คิดถึงค่ะ
ขอบพระคุณมากค่ะ
ขอบพระคุณพี่สุค่ะ..."กำลังใจ+กำลังกาย" ค่ะ...มีกำลังใจ...ย่อมก่อเกิดกำลังกาย...ใจสุข...กายสุขสมบูรณ์ค่ะ
ขอบพระคุณคุณ เมธินี มากค่ะ...สนใจและชื่นชอบศาสตร์เดียวกันค่ะ...ศึกษาได้ตลอดเวลาและตลอดชีวิตค่ะ
สวัสดีค่ะ แวะมาขอบคุณค่ะที่ไปเยี่ยมกัน
ที่บ้านฝนตกเหมือนกันค่ะ รักษาสุขภาพนะคะ
ขอบพระคุณมากค่ะคุณ หนานเกียรติ เข้าไปทิ้งรอยไว้แล้วค่ะ...พ่อแม่เป็นห่วงลูกแต่อย่าถึงกับจับ จิตตกนะคะ เรื่องงอแงติดพ่อแม่เป็นเรื่องปกติคะ...ไว้ Vij มีลูกแล้วจะไปปรึกษาคุณหนานเกียรติอีกทีนะคะ...แฮ่ๆๆๆ...แต่ตอนนี้ต้องหาไอ้ตัวอย่างว่าให้เจอก่อนค่ะ (ฮา)
ขอบพระคุณมากค่ะ คุณ ชาดา ~natadee น่าตาดีกันทั้งแก็งเลยค่ะ...มีความสุขทุก ๆ วันนะคะ
ขอบพระคุณมากค่ะพี่ณัฐรดา...ดอกไม้ฝีมือพี่วาดสวยมากค่ะ...ดูแลสุขภาพเช่นกันค่ะ
อ้าว!! กระโดดข้ามลุงมหาที่รักไปได้งัย...ลุงมหาอยู่ในดงสาวสาว อิๆๆๆ...หรือหนูตาลายก้อไม่รู้...พรุ้งนี้วันหยุดแล้ว...ลุงมหาพักผ่อนกับครอบครัว...มีความสุขกับชีวิตทุกวันนะคะ ขอบพระคุณมากค่ะ
สวัสดีและยินดีที่ได้รู้จักค่ะ...คุณปลายฟ้า แวะเข้าไปลิ้มลองรสชาติไอศกรีมมาแล้วค่ะ แฮ่ๆๆ เข้าไปทายใจแบบว่าชอบหมดเลยทุกรสค่ะ...ขอบพระคุณมากค่ะ
กุหล๊าบกุหลาบค่ะน้องสาวครูยะลาคนสวย..เอามาฝากอีกรอบนะ...เด็ดจากเว็บเพื่อนมา..พี่เขาปลูกไว้เยอะ..
สวัสดีค่ะ คุณ Vij
- นอนดึกจังเลยค่ะ
- ตอนนี้สังคมเปลี่ยนไป พ่อแม่ต้องการให้ลูกได้ ลูกเป็นในสิ่งที่พ่อแม่หวัง
- ไม่ใช่ความต้องการของเด็กโดยแท้จริง
- เราก็รู้ว่าพ่อแม่หวังดี
- ตอนนี้เพชรน้อยก็เป็นเช่นกัน บางครั้งต้องกลับมาสอนให้ลูกเป็นคนดี แทนการเป็นคนเก่ง ค่ะ
สวัสดีวันเสาร์ครับ
ก๊อกๆๆๆ..คนสวยๆบ้านเนี่ยอยู่ไม๊คะ..มีคนคิดถึงล่ะ
พี่สาวอ้อยเล็กคนสวย...กุหล๊าบกุหลาบของพี่สีส้วยสวยค่ะ...ช้อบชอบ แต่เอ!! ดมแล้วจะโดนผึ้งต่อยไหมค่ะ...เห็นไต่ยั๊ยเยียะเลย อย่างนี้ใช่ไหมค่ะที่เขาเรียกว่า "ดอกไม้งามย่อมมีหมู่ภุมรีดอมดม" อิๆๆๆ สีสวยจริงจริ้ง ขอบพระคุณมากค่ะ สดชื่น ๆ
สวัสดีค่ะ คุณเพชรน้อย
นำประสบการณ์ที่พานพบ...เก็บเกี่ยวสิ่งดี ๆ ไว้สอนลูก...จริงแท้วว่า...ไม่ต้องเป็นคนเก่งมากมาย ที่สำคัญขอให้ลูกของแม่เป็นคนดีของสังคมแม่ก็ภูมิใจที่สุดแล้ว...ขอบพระคุณมากค่ะ
พี่ครูอ้อยเล็กขอตัวนอนก่อนนะวันนี้เป็นไรไม่รู้เห็นตัวเลขทีไรให้ใจละเหี่ย..ตกเลขก็ด้วยประการล่ะฉะนี้อิๆ
http://gotoknow.org/blog/watcharee08/304751
ไปดูเด็กๆเขาวาดรูปก่อนนอนะ...
ขอบพระคุณมากค่ะพี่ธรรมทิพย์ "จิตที่นิ่งสงบ ไม่ผลักไม่ดูด วางอุเบกขาได้ ย่อมเป็นสภาวะที่ยิ่งใหญ่" แต่ในทางปฏิบัติ มนุษย์ยังคงไว้ซึ่งรัก โลภ โกรธ หลง...จึงหาจิตที่นิ่งสงบค่อนข้างยากค่ะ...แต่หากทำได้ก็ถือว่าเป็นสภาวะที่ยิ่งใหญ่จริง ๆ ค่ะ...
สวัสดีค่ะท่านอาจารย์กู้เกียรติ สวัสดีตอนวันใหม่ของอาทิตย์...อิๆๆๆ มีความสุขกับชีวิตในทุกวันนะคะ
สวัสดีค่ะคุณ "หนุ่มเอม" มาเปิดบ้านรับตอนแขกผู้มาเยือนกลับไปนอนหลับปุ๋ยกันหมดแล้ว ใครคิดถึงใครเอ่ย...สงสัยคน ก๊อกๆๆๆๆ คิดถึงเจ้าของบ้าน อิๆๆ ขอบคุณค่ะขอบคุณที่มาเยี่ยมเยียน
สวัสดีครับ น้องvij กลับมาแล้ว ครับ กลับด้วยข่าวดีมาบอกต่อ ลูกจ้างวุฒิต่ำกว่า ป.ตรี ต่อไปนี้ท่านจะมีเงินใช้เพิ่มขึ้นเดือนละ 600 -900 บาทครับ นักรบสุขภาพมาบอกข่าวดี
http://gotoknow.org/blog/frind08/304965
ตะเองเดินทางไปกับเรานะ...อิๆๆ
ขอบพระคุณพี่ท่าน "สามสัก" ค่ะ...เช่นเดียวกัน ขอให้ท่านสามสักมีความสุขทุกวันของชีวิต เป็นกำลังใจให้ค่ะ
ครูยะคนสวยและน่ารัก
ได้พบพักตร์แรกเจอเพ้อหนักหนา
คนอะไรเรียนได้ดังปรัชญา
จิตวิทยานั้นไซร้เธอเลือกเรียน...
.............................................
รักเหมือนกันนะตะเอง..จุ๊ฟเหมือนกันฟ้าจะผ่าเราไหมเนี่ย....อิๆๆๆ
สวัสดีค่ะพี่อ้อยเล็กคนสวย...ไปดูผลงานของเด็กน้อย...เดินตามไปด้วยความคิดเห็น จนเจอความรักในรอยทางแห่งความคิดถึงค่ะ ขอบพระคุณมากคะ...พระคุ้มครอง...ใจตนคุ้มครองตัวตนแห่งตนค่ะ
สวัสดีค่ะบัง เป็นที่น่ายินดีสำหรับลูกจ้างวุฒิต่ำกว่า ป.ตรี ที่จะมีเงินใช้เพิ่มขึ้นเดือนละ 600 -900 บาท...เป็นข่าวดีที่น่ายินดียิ่งค่ะ...แต่เอ!! "นักรบสุขภาพ"...ใครตั้งฉายาให้ค่ะเนี่ยะ...น่ารักดีแท้ เหล่านักรบสุขภาพดีกันทั่วหน้า ขอบพระคุณมากค่ะบังขา อิๆๆ
อิๆๆ เป็นอันสลบ!! "รักเราเป็นดั่งต้นไม้"...งั้นก็ช่วยกันรดน้ำพรวนดินใส่ปุ๋ย อย่าให้ต้นเหี่ยวเฉา อย่าให้ใบเหี่ยวแห้ง ดินแห้งแล้งน้ำ เมื่อไหรต้นไม้เป็นอันสลบ ทิ้งใบ ทิ้งดอก ทิ้งผล ตายยืนต้น ให้เห็นเป็นอุทาหรณ์...แต่หากเมื่อได้อยู่บรรยากาศดี ๆ มีน้ำใจเต็มใส่ให้แก่กัน เช่นนี้แล้ว...ต้นไม้เราคงเขียวขจี แตกยอดออกใบ ดอก ผล น่าดูชม...ได้เก็บเกี่ยวเก็บกิน...เป็นร่มเงาแด่คนเดินทางผ่านที่เหนื่อยล้า ได้พักอาศัยใต้ร่มเงาไม้ใหญ่...โอ้! แสนสุขใจยิ่ง ขอบพระคุณมากค่ะคุณพี่อ้อยเล็กคนสวย...เพลงไพเราะ สมัยหนุ่มเสกเป็นเด็กน้อย อิๆๆ
"การเติมพลังให้กัน ด้วยการให้กำลังใจ" แด่เพื่อนมนุษย์นั้น...ย่อมมีค่ามากมายกว่าการ "เมินเฉย"...ขณะที่การ "เมินเฉย" ก็ยังมีค่ามากมายกว่าการ "ผลักใส"...เราจึงไม่ควรละเลยการให้กำลังใจกัน เหมือนกับการที่คุณvij ชอบให้กำลังใจทุกๆ คนใช่ไหมค่ะ น่ารักมากๆ......
ขอบพระคุณมากค่ะ คุณ ธนิต...มีความสุขกับชีวิตนะคะ
ขอบพระคุณมากค่ะคุณ Nina ผู้มากับความสดใสชมพู้ชมพูซะ...เป็นกำลังใจให้เสมอ...เธอยังมีฉัน อิๆๆ
สวัสดีค่ะอาจารย์
"กี่วิถีกี่วิชาต้องฝ่าข้าม
กี่คำถามสนามสอบสู่รอบไหน
กี่ค้นคว้าฝ่าด่านให้ผ่านไป
ทางยิ่งใหญ่ให้คิด...ก่อนปิดตา"
หนูแวะมาเยือนด้วยความเคารพยิ่งค่ะ
สวัสดีค่ะน้องซิลเวีย...
ช่างน่าัรักเหลือเกิน...แต่งกลอนก็ไพเราะ ให้ข้อคิดมากหลาย...คนคุณภาพจริง ๆ ค่ะ...ชื่นชมจ๊ะ ขอบคุณมากค่ะ