My life;ตื่นเช้าหรือสายก็ไม่ต่างกัน
เช้าวันหนึ่งที่โต๊ะอาหาร เจ้าน้องชายตัวดี วิ่งเอากระดาษแผ่นน้อย มายื่นให้อ่าน ตอนแรกก็ไม่ได้คิดอะไร เพราะเคยเห็นการ์ตูนที่พี่สาวเค้าแอบเขียนแล้วก็หวงไม่ให้ใครอ่านอยู่บ่อยๆ(แอบอ่าน)...ก็คงเป็นเรื่องสนุกๆของเพื่อนร่วมแกงค์เขานะแหละมั๊ง
แต่เอ๊ะ! สะดุดตาเข้ากับชื่อเรื่องที่หัวกระดาษ “My life ชีวิตของฉัน” ก็เลยอดที่จะเสียมารยาท แอบติดตามเรื่องราวที่สื่อเป็นการ์ตูนประกอบคำบรรยายที่เขียนไว้ไม่ได้ อ่านไปก็ยิ้มไป...นี่กระมัง... หลักฐานเชิงประจักษ์...ที่สื่อให้เห็นถึงการเติบโตทางความคิดของเด็กๆ ที่เราดูแล้ว เหมือนจะไม่เคยคิดอะไรให้เป็นเรื่องเป็นราวซักที มองเมื่อไหร่ก็ยังเป็นเด็ก คิดอะไรแบบเด็กๆอยู่ตลอดกาล…
ลองสัมผัสเรื่องราวความคิด เกี่ยวกับมุมหนึ่งของชีวิต โดยเจ้าลูกสาวตัวน้อย(ป.5)คนนี้ ด้วยกันมั๊ยคะ?
Background ; ครอบครัวของเรา มีอยู่ด้วยกัน 4 คน คุณพ่อหมูอ้วน, คุณแม่เจ้าระเบียบ, พี่สาวตัวน้อยแสนรู้ และเจ้าน้องชายตัวดีจอมจุ้น ตามปกติพี่สาวตัวน้อยจะต้องตื่นแต่เช้า และเดินทางไปโรงเรียนซึ่งอยู่อีกอำเภอหนึ่งห่างออกไปประมาณ 40 กิโลเมตร โดยรถตู้รับส่งนักเรียนเป็นประจำทุกวันเปิดเรียน
เปิดฉาก...แอ่น แอน แอ๊น...
หรือว่า...
เรื่องราว...การ์ตูน...ที่พวกเขาบรรจงเขียน สามารถถ่ายทอดวิธีคิด เรื่องราวในใจ ให้ผู้ปกครองอย่างเรารับรู้ได้เป็นอย่างดี...ท่านคิดอย่างไร?
ความเห็น (5)
ดีเหมือนกันนะคะคุณไพรินทร์ เป็นความคิดที่ดี เดี๋ยวจะลองให้ลูกชายทำดูค่ะ เเม่จะได้รู้ว่าเด็กๆ เขาคิดอะไรอยู่
*สวัสดีค่ะ คุณกุ้งนาง ยินดีที่มาเยือนนะคะ
*ก็คิดว่า น่าจะเป็นการเรียนรู้อีกแบบหนึ่งน่ะค่ะ...บางทีหรือหลายๆที...เราได้เรียนรู้เรื่องราว สาระชีวิตของคนไข้และครอบครัวมากมายจากเรื่องเล่าของพวกเขาเอง และคงจะเป็นการดีนะคะถ้าเราได้หันมาเรียนรู้เรื่องราว เรื่องเล่า ของคนตัวน้อยๆใกล้ตัวเราด้วย
*จะรอติดตามผลงานนะคะ
เรื่องราวที่เขาสื่อออกมาเป็นการ์ตูนเรื่องนี้ คุณพ่อกับคุณแม่ลงความเห็นกันว่า...ไม่รู้คิดได้ยังงัย...แต่วแหว่ว... ไม่คิดเลยว่าเขาจะเก็บมาคิดเปรียบเทียบ และเขียนออกมาเป็นการ์ตูนได้แบบนี้จ้า!
ก้อ..เข้าใจซิ ว่า... ถึงตื่นเข้า..มืด สุด สุด แต่ถ้ามัวทำกิจกรรมเพลินไป โดยไม่ดู.....เวลา..ก็เท่ากับตื่นสาย ok. นะ
- สวัสดีค่ะ
- แวะมาให้กำลังใจค่ะ
- ขอบคุณสำหรับบันทึกดี ๆ ค่ะ