เมื่อทีมเดินทางถึงบริษัทฟูรูกาวา ซึ่งประกอบด้วย นพ.ประสิทธิ์ชัย มั่งจิต ผู้อำนวยการโรงพยาบาล แม่ต้อย (อ.ดวงสมร) อ. Marion อ.วรรณรวี (พี่หน่อย) ทีมพวกเราได้รับการเชื้อเชิญเข้าไปยังห้องประชุม ที่เสมือนว่าได้ต้อนรับผู้คนมาหลายครั้ง ภายในห้องสี่เหลี่ยมจัดอย่างเรียบง่าย สะอาด เนื่องจากเวลาได้ล่วงเลยมานาน คุณชัยมงคล ผู้รับผิดชอบดูแลเรื่องโรงงานสีขาวหลังกล่าวต้อนรับ ได้นำเสนออย่างคล่องแคล่ว ถึงที่มาที่ไป และการดำรงคงอยู่ของกิจกรรม เพื่อสร้างความเข้มแข็งและเกาะป้องกันให้กับพนักงานในสถานประกอบการแห่งนี้ โดยเน้นที่กิจกรรมตามโครงการ To be No 1 หลังจบบรรยาย อ. Marion ได้ถามว่า
“To be No 1 ในคำจำกัดความของคุณคืออะไร หมายถึง ยาเสพติด (ออกสำเนียงฝรั่งพูดภาษาไทยไม่แข็งแรงด้วยนะคะ) หรือ Safety” ฮามั๊ยคะ แต่ท่านก็ยังถามต่อหรือหมายถึงการสร้างภูมิคุ้มกัน เมื่อคุยกันสักพักคำถามที่ตามมาหลังจากฮาเรื่อง เสพติดหรือ Safety แล้ว ก็ทำให้พนักงานคนอื่นๆออกอาการแบบเอ๋อๆอีก กับคำถามที่ว่า
“ทำ OM มานานหรือยัง” เพราะเขาไม่รู้ ว่า OM คืออะไร เขารู้แต่เพียงว่าเขาต้องทำอย่างไรให้ได้ผลผลิตให้กับบริษัท
สำหรับกิจกรรมของชมรม To be No 1 ที่นี่น่าสนใจ เช่น การถักเสื้อคอกระเช้า พวงหรีด ช้อนส้อม กีฬาสันทนาการ ที่นาสนใจมากคือ กิจกรรมให้คำปรึกษาของพนักงาน จากการได้ไปอบรมให้คำปรึกษาหลักสูตร 1 วันที่จัดขึ้นโดย สสจ.สระบุรี แล้วกลับมาให้คำปรึกษาใน Friend Conner ซึ่งจะมีพนักงานมาใช้บริการเยอะ พนักงานหลายคนที่มีปัญหาปัญหาครอบครัว ยังไม่พร้อมจะมีบุตร, มีกิ๊ก, ทะเลาะในครอบครัว ,ลูกวัยรุ่น,ลูกเลี้ยงวัยรุ่นนอนห้องเดียวกับแม่และพ่อเลี้ยง ทำให้มีกิจกรรมยาก เขาก้อแนะนำให้แม่บอกลูกตรงๆ เพราะโตแล้ว ว่าพ่อกับแม่ต้องการความเป็นส่วนตัวในห้องสวีทเป็นต้น เวลาช่างผ่านไปรวดเร็ว ยังเหลือชุมชนที่รอรับอาจารย์ไปเยี่ยมอยู่ พวกเราและทีมต้องจากไปอย่างเสียดาย
พอไปถึงชุมชนเขาก็มีรถสายตรวจชุมชนนำทางไป เมื่อเดินทางเข้าถึงหมู่บ้านเป้าหมายท่านณัฎฐ์รองนายกเทศมนตรี คนนี้มีเรื่องเล่าเมื่อครั้ง สรพ.มา HA-Reaccredit ท่านณัฏฐ์ได้บรรยายเป็นฉาก ว่า พื้นที่ทับกวางเป็นอย่างไร ปัญหามากมายแค่ไหน โยงมาที่กิจกรรมเริ่มแรกที่เริ่มดำเนินการในทับกวาง จนถึงปัจจุบัน เป็นขั้นเป็นตอน เล่าได้เมามันส์มาก เล่ายาว แต่น่าติดตาม จนผู้เขียนบันทึกไม่ทัน
แม่ต้อยก้อชอบมากเหมือนกัน เพราะเห็นภาพชัด ตั้งแต่ท่านณัฎฐ์เป็น ชาวบ้าน แล้วรับเลือกเป็นผู้ใหญ่บ้าน เลื่อนเป็นกำนัน ทำให้ทำกิจกรรมคล่องขึ้น มีทีมเวอร์ค คือทีม จ.ส.อ.ราเชนทร์ ซึ่งเป็นอสม.มาก่อนแล้วมาเป็นประธานชุมชนบ้านโป่งพัฒนา ของ ต.ทับกวาง และที่สำคัญเมื่อ ชาตัวพ่อ (ผอ.ประสิทธิ์ชัย มั่งจิตร) ดึง จ.ส.อ.ราเชนทร์ มาเป็นคณะอนุกรรมการยาเสพติด พี่จ่าก้อพยายามดึงท่านณัฎฐ์เข้าร่วมประชุม แบบว่าไม่ได้เป็นกรรมการกับเขาหรอกแต่มาสังเกตการณ์เรื่อยๆน่ะ จน ชาตัวพ่อ อดไม่ไหวต้องรับเข้าเป็นกรรมการด้วย ที่สำคัญไม่รู้วางแผนอะไรมาหรือเปล่า เลยมาซิวเอาพยาบาลสาวสวยโรงพยาบาลเราไปคนนึง 555 ปัจจุบันท่านณัฏฐ์ ก็มีตำแหน่งพ่วงด้วย ก็คือเขยโรงพยาบาล แบบว่าเรือล่มในหนองทองจะไปไหน การทำงานประสานกับชุมชนที่ทับกวางจึงเป็นไปอย่างแนบเนียนและไร้รอยต่อ
อ. Marion ฟังอย่างตั้งใจแม้จะฟังภาษาไทยได้ไม่แข็งแรง กิจกรรมที่ชวนให้ประชาชนห่างไกลยาเสพติด และรักหวงแหนชุมชนของเขา จนกลายเป็นเกราะป้องกันที่แข็งแรง ก็คือ กิจกรรมของชมรมอนุรักษ์ป่าของทับกวาง ชมรมจักรยานเสือภูเขา และไฮไลท์เขาคือการฝึกอบรมสายตรวจประจำหมู่บ้าน ที่เข้าเวรตั้งแต่ 18.00 น.-24.00 น. ในจุดเสี่ยง หลังเที่ยงคืนแล้ว เป็นเวรโทรตาม สายตรวจมีประมาณ 20 ชุด ๆ ละ 4-5 คน ซึ่งสายตรวจชุดนี้จะได้รับการฝึกอบรมจากพี่ๆตำรวจจาก สภอ.แก่งคอย ที่มาฝึกอบรมให้ และขยายผลไปยังหมู่บ้านอื่นๆครบทุกตำบล
ตอนนั้น คุณยายท่านนึงก้อ “ฮ้าวววววววววว” เสียงดังพอประมาณ ทุกคนฮาใหญ่ พี่ๆเขาบอกว่า มารอตั้งแต่เช้าแล้ว พอดีขณะนั้น เวลาเลยเที่ยงแล้ว อาจารย์ก้อเลยไม่ได้ถาม แต่ อ.แม่ต้อยชอบมาก ฟังแล้วอยากมาถอดบทเรียนอีก เพราะท่านณัฎฐ์บอกว่า ได้มีโอกาสไปเข้าเวทีถอดบทเรียนระดับชาติมา แล้ว ปปส.ได้ฟังก้อเลยสงสัยอยากมาดูในพื้นที่ว่าทำจริงป่าว ก้อเลยส่งไส้ศึก เอ้ย ตัวแทนมาอยู่ในพื้นที่ ระยะหนึ่ง แล้วเขาก้อโอเค คอนเฟิร์ม เลยชวนไปออกรายการของช่อง 9 ได้ค่าตัวคนละ 500 บาท (อันนี้ของแถม)
ไม่รู้อาจารย์หิวหรือเปล่า แต่เราลืมหิว ออกมาจากศูนย์การเรียนรู้ก้อพามาที่บ้าน จ.ส.อ.ราเชนทร์ ซึ่งเป็นศูนย์การเรียนรู้เดิม วันนั้นมีการฝึกปฏิบัตินวดแผนไทยแก่อาสาสมัครประมาณ 10 กว่าคน เขาก้ออยากนวดให้อาจารย์ อาจารย์ก้ออยากรับบริการ แต่ไม่มีเวลา ได้แต่ถ่ายรูป แล้วก้อเดินข้ามถนนมาอีกฝั่งหนึ่ง ตรงนั้นมีแม่นั่งไกวเปลลูกชาย เปลือยท่อนล่างด้วยซิ อิอิ แม่เขาไกวเปลด้วย และประดิษฐ์ดอกไม้จันทน์ ด้วย อ. Marion ชอบใจได้ถ่ายรูปกับดอกไม้จันทน์ และตั้งชื่อให้ว่า “flowerjun” ตอนขากลับสายตรวจนำทางกลับมาถึงหน้า รพ.เลย ก้อได้ใจอีก กลับมาเราเพิ่งคิดได้ว่าหิว หม่ำใหญ่เลย อิ่มไปถึงกลางคืน ที่สำคัญอิ่มใจ ดีใจที่ได้ต้อนรับ แม่ต้อยและคณะค่ะ
สถานประกอบการต้นแบบกับรางวัลที่ได้รับ ระดับภาคและระดับประเทศ
ตามรอย...ที่สถานประกอบการต้นแบบ
รางวัลชุมชนและโรงเรียนต้นแบบ
ตำรวจบ้านหรือสายตรวจประชาชน มีพี่ตำรวจมาช่วยฝึกให้ เริ่มต้นที่ตำบลทับกวาง ปัจจุบันมีทุกตำบล
สว.ที่ผ่านเข้ารอบ อิอิ เค้าแต่งตัวสวยเพื่อมารับแม่ต้อยและคณะโดยเฉพาะเลยนะคะ
Flowerjun หรือ ดอกไม้จันทร์ กับฝีมือของกลุ่มแม่บ้าน
ฟังอย่างตั้งใจ
ศูนย์การเรียนรู้ในชุมชน
มิลลี่ เล่า
น้ำชา เรียบเรียง
อาหารสมองยามดึก อ่านแล้ว นึก คิดติดตาม จะทำอย่างไรที่จะให้ได้แกนนำที่มีคุณภาพมาร่วมงาน เหมือนท่านเหมือนท่านประสิทธิ์ชัย
มาเชียร์ชาวพี่น้อง SHA เเก่งคอยค่ะ
จำกันได้หรือเปล่าคะ
ตามมาเชียร์ด้วยคน กับผลงานดีๆ
ชื่นชมและกำลังใจครับ
พี่น้ำชาสุดยอดไปเลยอ่ะ
น้องมิลลี่อ่านไปน้ำตาซึม
ไม่รู้ว่าซาบซึ้งหรือขำกลิ้ง
คิดเอาเองแล้วกันนะ
วันประชุมปจด.วันก่อนไม่รู้ว่าปวดท้องป่าว เพราะน้องมิ๊ลฯกับน้องป๊อดนั่งนินทาเจ๊อยู่อ่ะ ถ้าเป็นลูกเสือคงเรียกว่าไรนะ "เยล" ใช่ป่าว
"สุดยอดจริงจริง สุดยอดจริงจริง"
อยากไปเยี่ยมชมโรงพยาบาลแก่งคอยจังครับ
เคยไปแอบชมแบบชาวบ้านธรรมดาที่โรงพยาบาลเสาไห้ ครับ
ยินดีต้อนรับค่ะอาจารย์ แจ้งล่วงหน้าได้เลยนะคะอาจารย์ หรือว่าแอบมาเยี่ยมชมบ้างแล้วคะ ด้วยความยินดีค่ะอาจารย์
เห็นความมุ่งมั่น ของทีม รพ.แก่งคอยแล้วชื่นใจมากครับ ผมเองเป็นแค่เภสัชกรธรรมดาๆ คนหนึ่ง อย่าเรียกว่า อาจารย์ ของเรียกตนเองว่า เป็น patient care worker ดีกว่าครับ
ข้อเสนอในการพัฒนาตามแนวทาง SHA ก็คือ
คือ 1 เจอข้อค้นพบที่น่าสนใจ 2 นำไปเชื่อมโยงแนวคิด ทษฎี กับงานวิจัยอื่นๆ
3 นำมาสร้างคำถามวิจัยใหม่ที่ดี มีประโยชน์ 4 สุดท้ายนำไปสร้าง เป็นผลงานวิชาการ นำเสนอต่อไป
ขอบพระคุณมากค่ะอาจารย์ อุ๊ย! คุณศุภรักษ์ ศุภเอม เราถือว่าทุกคนคือครู คืออาจารย์ที่ได้มีโอกาสแลกเปลี่ยนเรียนรู้ซึ่งกันและกัน
ขอบคุณสำหรับความคิดเห็นและข้อเสนอ เห็นด้วยค่การทำ AAR เพื่อไม่ให้หลงประเด็น และการใช้สามเหลี่ยม ของ ดร.โกมาตร ในการพัฒนาตนเอง
ต้องบอกว่าเราได้ใช้ G2K เป็นอาจารย์หลายเรื่องแล้วค่ะ แล้วก็ได้เห็น ได้เรียนรู้ และเก็บเกี่ยวหลายๆเรื่อง หลายๆองค์กร หลายๆกัลยาณมิตร ไปเป็นต้นแบบ/ตัวอย่างในการพัฒนา