บ่ายวันนี้ ท่านเอื้อโทรนัดให้มาพูดคุยกัน เรื่องเตรียมยกทีม (ท่านเอื้อ อ.เสาวรัตน์ และพี่เม่ย) ไปเล่าเรื่องในเวทีอบรมคุณอำนวย ของคณะแพทย์เรา ในวันที่ 2 มิ.ย. ที่จะถึงนี้
ตามสไตล์ของท่านเอื้อ ก็ทำให้ดูเป็นตัวอย่างอีกตามเคย ท่านทำสไลด์ในส่วนของท่านมาให้ดูก่อน เราจึงนั่งดูสไลด์กันจากหน้าจอคอมพิวเตอร์ ท่านเอื้อบอกให้พี่เม่ยลองเล่าเรื่องประสบการณ์ของตัวเองในด้านการเป็นพี่เลี้ยงโครงการต่างๆให้ฟัง จะดูว่าจะต่อกันได้อย่างไร พี่เม่ยก็พูดๆไป ตามประสาคนพูดน้อย สรุปว่ารับผิดชอบเล่าเรื่องในเวลาสัก 20 นาทีก็พอจะได้ค่ะ....
ส่วน อ.เสาวรัตน์ เข้ามาทีหลัง พออาจารย์นั่งลงได้พอเหมาะพอดีที่เก้าอี้ตัวติดกันกับท่านเอื้อ ส่วนพี่เม่ยก็ไปลากเก้าอี้มานั่งด้านหลัง พร้อมกับยื่นใบหน้าน้อยๆเข้ามาร่วมฟังด้วย ท่านเอื้อก็บอกให้ อ.เสาวรัตน์ "เล่าเรื่อง" ที่ท่านได้อำนวยการทำงานด้านสร้างเสริมสุขภาพบุคลากรของภาควิชาฯ ให้ฟังหน่อย เราจะได้ต่อกันติดเวลาไปเล่าในวันจริง....
อ.เสาวรัตน์ เล่าว่า "เราจะทำเรื่องอะไร ก็กำหนดเป้าหมาย หาทีมมา ให้ทีมเขาคุยกันเอง ให้เขาเสนอความเห็น พอเขาเสนอกันมาเยอะแยะ เราก็คอยดูๆว่าอันไหนเข้าท่า ก็เอามาทำ อันไหนไม่เหมาะ ก็ไม่นำมาดำเนินงาน...."
ฟังดูง่ายๆ ไม่เห็นมีอะไรพิเศษ แต่พี่เม่ยสงสัยจังค่ะ จึงถามอาจารย์ไปว่า "เอ๊!....อาจารย์ทำอย่างไรให้เขา เสนอความเห็นออกมาได้ตั้งมากมาย อย่างนั้นคะ?"
(ก็พี่เม่ยเห็นบ่อยๆว่า คนที่เสนอความเห็นอะไรออกไป ก็มักจะย้อนกลับมาเป็นภาระตกหนักอยู่ที่ผู้เสนอ และในบางครั้งอาจต้องทำแต่เพียงผู้เดียวอย่างโดดเดี่ยว ทำให้การเสนอความเห็นในที่ประชุมเป็นเรื่องที่หลายคน ระมัดระวังตัว กันเป็นพิเศษ .....)
อ.เสาวรัตน์บอกว่า "ก็เป็นเรื่องที่เขาถนัด เขาอาสามาทำ ก็เลยมีไอเดียมาเสนอมากมาย แล้วเวลาที่ทุกคนเห็นชอบตามแนวคิดที่เสนอแล้ว เราก็จะช่วยกันคิด ช่วยกันวางแผน หาทีมให้มาช่วยกันทำ และคอยติดตามงานอย่างสม่ำเสมอ" ...ที่สำคัญอาจารย์ให้ความเป็นกันเองกับทีมงานมากค่ะ..(อันนี้ความเห็นส่วนตัวของพี่เม่ยนะ)
พบแล้วค่ะ! สุดยอดคุณอำนวย ที่ได้แสดงออกให้ทีมงานของตนเองมั่นใจได้ว่าเขาจะไม่ โดดเดี่ยว ในการปฏิบัติภาระกิจใดๆก็ตาม เขาจึงกล้าที่จะแสดงความคิดเห็นออกมาอย่างเต็มที่ และทุ่มเทในการทำงาน....
จนทำให้ผลงานแต่ละชิ้นของทีมกิจกรรม สสพ. "ยอดเยี่ยม ยิ่งใหญ่ เกรียงไกร พยาธิ"...
ดังเช่นกิจกรรม Sport day...เป็นต้น...
