เหลียวมองอย่างงดงาม
เช้านี้ก็ตื่นก่อนเวลายี่สิบนาทีเพราะได้ยินสุนัขเห่า
เลยลุกขึ้นได้ทำอะไรก่อนตั้งยี่สิบนาที
ต้องใช้ให้คุ้มอย่างแท้จริงกับการที่มันเข้ามาหาเราแล้ว
พึงตระหนักรู้ในความเปลี่ยนแปรงแต่ละวินาทีว่าควรให้เป็นไปในทิศทางใด
เมื่อตระหนักรู้อยู่บ่อยๆเราจะทำให้มันมีคุณและค่าได้
เมื่อเราเจอกับปัญหาหรืออุปสรรคใดๆขึ้นมาในวิถีแห่งการดำเนินชีวิต
เมื่อผ่านไปได้จะทำให้เราแข้มแข็งขึ้น
เมื่อเวลาแห่งการก้าวไปบนเส้นทางสายชีวิตหากเรารู้จักเก็บเกี่ยว
และละวางสิ่งต่างๆที่ได้พานพบนานวันเข้าเราจะมีความเชี่ยวชาญมากขึ้น
เมื่อมีประสบการณ์มากขึ้นเราก็จะตระหนักรู้
ถึงการปรับ-ปรุง-เปลี่ยนแปรงแก้ไขอย่างเท่าทัน
และเมื่อเรากล้าที่จะตัดสินใจในสิ่งต่างๆที่ได้ประสบ
ก็จะเรียนรู้ได้อย่างแท้จริงว่ามันถูกหรือผิด
และความคิดจินตนาการในชีวิตเป็นศิลปะอย่างดีเยี่ยมในการที่จะฝึกฝนปัญญา
บางครั้งหากเจอทางตันมืดตื้อแปดด้านก็ลองถอยออกมาเสียบ้างอย่างมีสติ
อาจจะเห็นทางที่ดีกว่าก็เป็นได้
ธรรมะสวัสดีขอรับ
ความเห็น (14)
กราบนมัสการยามเช้าเจ้าค่ะ....
เมื่อวานปรึกษางานกับพี่นกแล้วเจอปัญหาเรื่องขององุ่น....พี่นกเคยบอกว่าองุ่นพวงหนึ่งต้องมีทั้งลูกที่เน่า ลูกที่เปรี้ยวแล้วก็ลูกที่หวาน ลูกไหนเน่าให้เก็บทิ้ง ลูกเปรี้ยวให้รีบกลืน...ดาวเลยมีคำถามใหม่ว่า...แล้วถ้ามันมีลูกเน่ามากๆ ล่ะ เราควรจะทิ้งทั้งพวงดีไหม...ไม่ต้องเสียเวลามานั่งหาลูกที่ดี?
ปัญหาบางที ณ ขณะนั้น เราก็คิดหาทางแก้ที่ดีที่สุดไม่ได้....ตอนนี้ดาวลองถอยออกมาแล้วหาคนช่วยแก้ หลายคน หลายความคิด อาจจะได้ทางออกใหม่ๆ ก็ได้ จริงไหมเจ้าคะ?
น้อมรับการเปลี่ยนแปลงที่เกิดขึ้นทุกขณะจิตเจ้าค่ะ
ในความเป็นจริงปัญหาเมื่อเกิดขึ้นแล้ววิธีที่แก้ของแต่ละคนอาจแตกต่างกัน
จะนำวิธีของอีกคนมาใช้ก็อาจไม่ได้ผล เพี่ยงแต่เราอาจนำมาดูเยี่ยงไว้เพื่อนำกรอบมาเป็นสิ่งที่ให้เข้ากับวิธีที่เหมาะกับเราที่สุด
ลองนำหลักนี้ไปประยุกต์ใช้ดูละกันนะดาวเผื่อมีประโยชน์บ้าง
บางครั้งหากเจอทางตันมืดตื้อแปดด้านก็ลองถอยออกมาเสียบ้างอย่างมีสติ
อาจจะเห็นทางที่ดีกว่าก็เป็นได้
น่าจะตรงกับคำสอนที่ว่า "ผู้รู้ ไม่คิด ผู้คิด ไม่รู้"
น่าจะใช้ได้ขอรับท่านรอง
นมัสการพระคุณเจ้า
- วันนี้ก็แบบนี้แหละ เจ้าค่ะ
- พี่คิมไม่ถอยค่ะ ถอยไม่ได้ แต่หยุดอยู่กับที่
- ตั้งสติพร้อมเดินหน้า เมื่อเราพร้อมก็ตัดสินใจ...ชนได้แม้จะแตกหัก เพี่อรักษาผลประโยชน์ของเด็กค่ะ
นมัสการเจ้าค่ะ...หลวงพี่
เมื่อเจอปัญหา...มักได้ยินคำหนึ่งของเพื่อนบอกว่า..."ถอยออกมาสักหนึ่งก้าว...แล้วเราจะมองเห็นปัญหานั้นชัดเจนขึ้น" เพราะบางครั้งเมื่อเรามองอะไรบางอย่างใกล้เกินทำให้ตาเราพร่ามัว...แต่เมื่อถอยจึงได้รู้ว่าเห็นภาพนั้นชัดเจนขึ้น...จากนั้นจึงค่อยคิดและเริ่มต้นแก้ไขปัญหานั้นอย่างมีสติ...การถอยห่าง เพื่อหยุดมอง...ทำให้เราเห็นบางอย่างชัดขึ้นจริง ๆ เจ้าค่ะ...
ขอบพระคุณเจ้าค่ะ
บางครั้งการชนเพื่อแตกหัก
หากเราชั่งน้ำหนักส่วนได้ส่วนเสียดีแล้วก็ลงมือเลยขอรับพี่ครู..
ใช้สติแบบเท่าทันละกัน..
ก็น่าจะทำนองนั้นแหละอาจารย์ตั้งสติเพื่อหาวิธีการอย่างรอบคอบ..
แต่อย่าหยุดมองนานเกินละกันขอรับ..
นมัสการครับ พระคุณเจ้า
- เข้าทำนองว่า
- หากอยู่ชิด ติดตา มักพร่ามัว ขยับตัว ออกห่าง ยังพอเห็น......
- เป็นเช่นนั้น หรือเปล่า..ขอรับ
น่าจะเข้าทำนองนั้นแหละท่าน สส.
สาธุขอรับ..
ขออนุโมทนาขอรับ..
จะค่อยตามดู..
นมัสการยามเช้าค่ะท่านธรรมฐิต
มาฝากประเด็นไว้ให้อภิปรายค่ะ
"คนเป็นเส้นผ่าศูนย์กลางของวงกลมที่ไม่มีเส้นรอบวง เพราะฉนั้น อย่าขีดเส้นรอบวงให้ตนเอง "
คัมภีรภาพทั้งอักขระและอรรถรสอย่างนิ่มนวลขอรับพี่นก..
ธรรมฐิตคนหนึ่งละ(ไม่ใช่ๆรูปหนึ่งละ)ที่มักโผบินแหกคอกนอกฝูง..แบบ.โจนาธาน (นกนางนวลที่อยากทดลองบินสู่โลกกว้างเพื่อดูว่าเป็นยังไงเมื่อรู้เห็นแล้วโจนาธานก็กลับมาสู่ฝูง เป็นหนังสือแปลของ Richard Bachแปลโดยอาจารย์ชาญวิทย์ เกษตรศิริ )
ดังนั้นโจนาธานนางนวลจึงกล่าวว่า "นางนวลเป็นความคิดแห่งอิสระเสรีภาพ ที่ไม่มีขอบเขตจำกัดเป็นสถานภาพของนางนวลที่ยิ่งใหญ่ และร่างกายของเธอทั้งหมดจากปลายปีกหนึ่งสู่อีกปลายปีกหนึ่ง ไม่ใช่อะไรอื่นนอกจากความคิดของเธอเอง"
สาาาาาธุ..ขอรับ..พี่หมอ..