ยามเช้าวันนี้ตื่นขึ้นมายังรู้สึกดีกับภาพฝันอันสดใสแสดงว่าเรานี้นอนนานกว่า 6 ชั่วโมงหลับสบายเวลาฝันก็เป็นภาพโลกสวยมีเราเดินทางท่องไปอยู่ในโลกกว้างงดงามในความรู้สึก
สายฝนตกพรำ ๆ ยามเช้าของวันนี้ที่เมืองหาดใหญ่กำลังเพลิน ๆ ก็ถึงเวลาทำหน้าที่ของครอบครัวเป็นสิ่งแรกตามลงไปส่งลูก ๆ เพื่อไปโรงเรียนช่วงนี้พวกเขากำลังสอบปลายภาค...ลืมหน้ากาก...เอ้ารับไป...ลืมมือถือ...เอ้ารับไป...
หลังจากไปส่งแม่ของลูกที่ทำงานแล้วเราเริ่มเห็นคนป่วยมาโรงพยาบาลกันแต่เช้า ๆ และผมก็ออกไปถนนใหญ่เพื่อเติมน้ำมันรถ...เต็มถัง...พอยื่นเงินให้...ไม่พอคะ...เอ้านึกว่าเป็นใบพันดันไปหยิบยื่นใบห้าร้อย...
ออกจากปั้มน้ำมัน...เอ้าลืมเลี้ยวขวาต้องเปิดไฟฉุกเฉินก่อนหาทางถอยเพื่อเลี้ยวได้...เอออะไรกันวะนี่วันนี้ทำท่าหลงลืม( แสดงว่าแก่แล้ว )...เลยหาฟังเพลง...ลืมลืมพี่หรือยังเล่าน้อง จดหมายที่เคยใส่ซองส่งให้น้องเดือนแล้วผ่านมา...อิ อิ อิ
หันมาดูโลกเราที่อยู่อาศัยนี้เมื่อคนยังมีเวลาป่วยและโลกเราละมีป่วยไหมนี่...ผมว่าโลกนี้ป่วยแน่ ๆ ถ้าคนทำลายโลกเช่นตัดต้นไม้ทำลายป่าธรรมชาติ ขุดน้ำมัน สร้างรถ เรือ เครื่องบินเต็มท้องฟ้า ทิ้งของเสียลงน้ำลำคลองหรือทะเล
โอ...โลกป่วยแน่เลยถ้าคนเรายังไม่หยุดจากการสร้างเพื่อเสพอย่างเกินพอดี...รู้หรือยังว่าโลกป่วยด้วยมือใคร..?
สวัสดีครับ คุณธรรมทิพย์
เป็นธรรมะหนึ่งที่ชวนคิดนะครับ
และโลกสวยได้ด้วยมือตนนะครับ
ตนแลเป็นที่พึ่งแห่งตน...อิ อิ อิ
สวัสดีครับ คุณMan In Flame
วาว ๆ เห็นคนทำความดีมากมายเลยหนานี่...ขอบคุณครับ