ไพ่ใบสุดท้ายของการเก็บคะแนน
อาจารย์ หลายท่านมาต่อว่าครูอ้อยว่า ปล่อยคะแนน
คำว่า ปล่อยคะแนนก็คือ ให้คะแนนักเรียนไปง่ายๆๆ
ครูอ้อยกลับมาคิด การมีร่องรอยหลักฐานการให้คะแนน
โดยให้นักเรียนนำงานมาส่ง น่าจะดีแล้ว
เพียงพอแล้ว
ก็ยังดีกว่า วิธีการที่ไม่ได้สัมผัสใจ ของนักเรียนเลย
เช่น.....มองก้อนเมฆ แล้วยกมาใส่ในช่องคะแนนเก็บ
เอ.....เด็กคนนี้เป็นลูกหลานใคร พิเศษหน่อยนะ
สำหรับ ครูอ้อย แซ่เฮ เมินเสียเถอะ จะเป็นลูกใคร ใหญ่มาจากไหน
ต้องมีร่องรอยกันทุกคน ครูอ้อย จึงลงคะแนนเป็นหลักฐาน
*****
บันทึกเดิมที่เขียนเกี่ยวกับการ ทำให้ตระหนักถึงความสำคัญของคะแนนเก็บ นักเรียนก็ยังไม่จัดการให้กับตัวเอง ทักษะชีวิตมีน้อยมาก ต้องรอให้พ่อแม่ผู้ปกครองมาช่วย ครูอ้อย หรือ ครูทุกท่าน ไม่อยากให้เป็นอย่างนั้น
*****
ครูอ้อย ต้องการให้นักเรียนทุกคน รู้ปัญหา คิดหาทางแก้ปัญหา และดำเนินการแก้ปัญหาได้ด้วยตนเอง โดยมีเพื่อนๆๆ ที่ทำเป็นตัวอย่าง หรือ ครูอ้อย นี่ล่ะชี้แจง ชักจูงให้นักเรียน เห็นผิด เป็นชอบให้ได้
*****
จนแล้วจนรอด นักเรียนต่างพร้อมใจกันมาขอ อ่านภาษาอังกฤษ ในบทเรียนของตนเอง โอย!!!! พระเจ้าช่วย กลับมาเหมือนเดิม ที่นักเรียนชอบการอ่านออกเสียงภาษาอังกฤษ นี่เป็นการแก้ปัญหาของพวกเขาหรือ ทำไม ถึงดีเช่นนี้? นักเรียนจ๋า
*****
*****
มองปาก ของพวกเธอทุกคนแล้ว ใช่เลย นักเรียนอ่านได้ อ่านออก ไม่ได้ดำน้ำ แล้วไปโผล่แบบตะไคร่น้ำเต็มศีรษะ เปล่าเลย !!!!
*****
*****
แล้วพากันมาหลายกลุ่มด้วย มาขออ่านหนังสือ หน้าที่ยากๆๆยาวๆๆด้วยนะคะ ทำไมเป็นอย่างนั้น
*****
ปัญหาของนักเรียนที่เรียนภาษาอังกฤษ ไม่ดี ไม่ใช่ เพราะ อ่านไม่ออกแล้วนะคะ
*****
ปัญหาอยู่ที่ เวลา ภาระของนักเรียนมากจนเกินไป ไม่สามารถเรียบเรียงจัดการทำงานส่งให้ครบถ้วนได้ ต้องทบทวน และแก้ปัญหากันต่อไปแล้วล่ะค่ะ
*****
ส่วนไพ่ ใบสุดท้าย
ที่ครูอ้อยจะต้องทิ้งลง
สำหรับนักเรียนประเภท...เรือเกลือ(ไม่อยากใช้คำนี้)
ที่ไม่เห็นความสำคัญของการเก็บคะแนน
เธอไม่เลือกการอ่านออกเสียง
แต่เธอเลือกการทำงานส่งตามที่ครูอ้อยมอบหมาย
อุปกรณ์ไม่มีทำ เธอก็จัดหามา และ ทำงานได้
เช่น กระดาษ ก็นำกระดาษทดเลขของตนเอง กรรไกรไม่มี
ก็ใช้วิธีการฉีก จนเป็นรูปร่างต่างๆๆ และเขียนมาส่ง
แบบพอดูได้.....แต่ต้องเรียกมาใกล้ๆๆ และพอใจ
ที่ได้อยู่ใกล้ๆๆครู ยิ้มแย้ม ตลอดเวลา มีงานส่งกับเขา
ภูมิใจจังที่ได้เขียนคะแนนของตนเองลงในช่องของตนเองด้วย
*****
มาดูเธอกันนะคะ .....เพื่อนๆๆอย่ามากวน กำลังตั้งใจทำงาน
*****
*****
คงต้องมีต่อนะคะ แก้ปัญหากันไป ตามหลักการ ความแตกต่างระหว่างบุคคล จริงๆๆเชียว แตกต่างมากๆๆ
*****
จาก
ครูอ้อย แซ่เฮ
เมื่อพวกเธอโตขึ้น เธอค้นคว้าข้อมูลได้ คงจะเข้ามาดูตัวเองกันนะคะ
ความเห็น (4)
- ไชโย...รู้ไม้ตายของครูอ้อยแล้ว
- อุตส่าห์รอ...อย่างใจจดใจจ่อ
- ขอบคุณครับ
สวัสดีค่ะ ท่าน สามสัก
- รู้แล้วใช่ไหมคะ แต่ยังรู้ไม่หมด รักกันจริง ต้องติดตามตอนต่อไปนะคะ
- รออย่างใจจดใจจ่อ เฝ้ารอแล้วรอเล่า เฝ้าแต่รอ หรือเปล่าคะ
เรียนครูอ้อย
ไม้ตายน่ากลัวจัง ยุทธศาสคร์ครูอ้อยแต่ลพบทบาทเหนือชั้น
เสน่ห์ของครูอ้อยอยู่ตรงที่ทำการวิจัยในการเรียนการสอน ไม้ตายคงจะเป็นนวัตกรรมใหม่นะครับ
เมื่อวาน ครูเก่าที่เคยสอนผม ที่โทรบอกผมว่าท่านจะทำ ช.ช.ผมรับลูกไม่ทันนึกว่าท่านขอเครื่องราชอิสริยาภรณ์
ท่านจึงบอกว่าจะขอเชี่ยวชาญ ผมความรู้สึกช้าไหมครับ
ผมเรียนภาษาอังกฤษชาวต่างชาติ ที่เขามาแต่งงานกับชาวบ้านสมัยเป็นครูใหญ่ใหม่ๆ
เขาจะเข้าสู่พิธีบายศรีสุ่ขวัญคู่บ่าวสาว จะบอกให้เขานั่งพับเพียบไม่รู้จะบอกยังไง
จึงพูดว่า You sit same me ฝรั่งยิ้ม แล้วก็นั่งเหมือนผม
ทั้งหมู่บ้านไม่มีใครพูดภาอังกฤษได้ ผมจึงถูกส่งไปเป็นแนวหน้า
สุดท้ายภรรยาเขาก็อาสาเป็นครูให้ จึงทำให้เกิดความรู้สึกไม่กลัวฝรั่งแต่นั้นมา
เมื่อมีชาวต่างชาติเข้ามาในหมู่บ้านผมจะพาเด็กไปคุยด้วย เด็กจะชอบมาก
สิ่งเราสอนเขาเขาได้ใช้นั่นแหละวิชาภาษาอังกฤษจะเป็นที่สนใจของเด็ก ครูอ้อยคิดยังไง
กรุงเทพฝรั่งเยอะลองทำดู ฝึกเป็นมัคคุเทศก์ครับ
สวัสดีค่ะ ท่าน ผอ. พรชัย
- Bloom's Taxonomy Remembering Understanding Applying Analysis Evaluate Creating
- ท่านกล่าวถูกเลยค่ะ ภาษา ต้องนำไปใช้ นักเรียนจึงจะเกิดทักษะ
- ครูอ้อย เรียนภาษาในเน็ตทุกวัน ไม่เท่ากับพูดกับฝรั่งเพียง 1 ชั่วโมง
- ดังนั้น การจัดการเรียนรู้ให้นักเรียนเกิดผลดี คือ การเสริมสร้างประสบการณ์ตรงให้กับเด็ก
- ท่าน ผอ.เก่งจัง ท่านเป็น hero boss ของครูอ้อยค่ะ