วันนี้ตั้งใจจะออกข้อสอบปลายภาคให้เสร็จแต่ดันมาฉุกคิดอะไรบางอย่างขึ้นมาเลยเปิดโนตบุคเขียยนอ่านบันทึกซะก่อน (เป็นแบบนี้ทุกทีครับแค่คิดจะเปิดโนตบุคก็มีเรื่องอื่นเข้ามาให้คิดมากมายจนงานจำเป็นๆไม่เสร็จซะทีครับ อิอิ)
เคยคิดบ้างไหม็ครับว่าชีวิตของคนเราเป็นแบบไหน…ผมอ่านเมลล์จากพี่ชายที่ส่งมาให้ผมได้ขบคิดก็ได้ข้อสรุปว่า…ชีวิตของเราควรจะเป็นข้อสอบอัตนัย คือ ต้องกำหนดวิธีการเขียนตอบและรู้จักบอกเหตุผลด้วยตัวเองไม่มีใครมากำหนดกรอบความคิดให้มากมายนักทุกอย่างขึ้นอยู่ที่เหตุและผลมากกว่า แต่ถ้าเรายังคงเคยชินกับข้อสอบปรนัยนั่นเท่ากับว่าเราชอบที่จะให้คนอื่นเลือกทางเดินให้เราและกำหนดตัวเลือกในการดำเนินชีวิตของคำตอบให้เราหมดแล้วเพียงแต่ว่ามันจะตรงกับเรามากน้อยเพียงใด เมื่อเป็นอย่างนี้ก็เท่ากับว่าเราเลือกที่จะกำหนดชีวิตตามแบบที่มีมาให้เลือก
<p style="text-align: justify;"> คำถามจึงอยู่ที่ว่า…แล้วเราแต่ละคนชอบแบบไหน “อัตนัย” หรือ “ปรนัย” </p>
<p style="text-align: justify;"> แต่สำหรับผมแล้ว ชีวิตมีสองด้านเสมอครับ คือ ด้านที่เราต้องเลือกกับด้านที่เราควรเลือกเพราะชีวิตของเรามีผู้กำหนดที่เหนือกว่าแต่ก็ใช่ว่าเราจะไม่ต้องวางแผนและคิดทำอะไรเลยในชีวิตทุกวันนี้ (วัลลอฮฺอะลัม)</p>
<p style="text-align: center;"></p>
<p style="text-align: center;"> ลองมองขึ้นไปบนฟ้าซิครับว่าท่านเห็นอะไรไหม๊…</p>
<p style="text-align: left;">นั่นแหละครับผู้ที่กำหนดชีวิตเราที่เหนือกว่า
</p><hr><p style="text-align: left;">วันนี้ออกแนวปรัชญาอีกแล้วครับท่าน…</p>
<p style="text-align: left;">
</p>
<p style="text-align: left;"> ป.ล. ไม่อยากกลับมาสามจังหวัดชายแดนภาคใต้เลยครับเดี๊ยวนี้เพราะกลับมาทีไรคิดไว้ไม่มีผิดงานเข้าทุกที (อัลฮัมดุลิลละฮฺ) หรือว่าภารกิจนี้ผู้ที่กำหนดชีวิตเราเหนือกว่าได้กำหนดไว้แล้ว (เสาร์-อาทิตย์หน้า) ติดงานเป็นวิทยากรที่ ร.ร.หาดใหญ่วิทยาคาร ครับท่าน แค่คิดจะกลับมาเคลียร์งานก่อนลาก็พาให้วุ่นซะแล้ว ชีวิตหนอชีวิตแต่ก็สนุกและมีความสุขครับกับการเป็นคนธรรมดาแต่มีค่าในสังคม (วัลลอฮฺอะลัม)</p>
<p style="text-align: left;"> </p>
สวัสดีครับ
ชีวิตปลายเปิด ทำตามอัธยาศัย คือ ข้อสอบอัตนัย
ชีวิตติดกรอบ คือ ข้อสอบปรนัย มีให้เลือก แบบจำกัด ต้องเลือกเอาแต่ของที่คิดว่าถูกที่สุด เพียงข้อเดียว
ชีวิตเลือกได้จำกัด 2 ทาง ทำดี ทำชั่ว คือ ข้อสอบถูกผิด
ชีวิตที่ต้องเลือก หนทางที่เหมาะสม สอดคล้องกันและกัน คือ ข้อสอบจับคู่
หนทางของชีวิตที่ต้องเรียนรู้ เพื่อสู้ต่อไป ครับ
ข้อสอบชีวิต ที่ผ่านการทดสอบหาค่าความยากง่าย หมายถึง ชีวิตที่ต้องพินิจพิเคราะห์กับปัญหา การดำเนินชีวิต ที่มีหลากหลาย อะไรเหมาะกับตัวเอง เลือก ตามค่าความยากง่าย
สู้ๆๆค่ะ
ขอบคุณมากครับอาจารย์
ได้ข้อคิดดีๆมากมายครับ ขอบคุณที่แวะมาแลกเปลี่ยนเรียนรู้ครับ
การทำให้บางอย่างเป็น ปรนัย จะทำให้ชีวิต หายไปค่ะ . ( ^ _ ^ )
วันนี้ขอคอมเมนต์แบบเพิ่มเติมที่ชักชวนให้เราร่วมกันคิด
ชีวิตคือข้อสอบแบบอัตนัย...
เราลองมาอ่านและคิดในอายัตอัลกุรอานต่อไปนี้
มีใจความว่า "อัลลอฮฺได้สร้างพื้นแผ่นดินที่เรียบง่ายแก่พวกเจ้า ดังนั้นพวกเจ้าจงเดินทางไปบนพื้นผิวของมัน และรับประทานในปัจจัยยังชีพ(ริสกี)ที่อัลลอฮฺให้มา และยังพระองค์ที่ฟื้นคืนชีพ" (อายัตที่ 15 สูเราะฮฺ อัลมุลกฺ)
อาย้ตนี้จะจำติดใจตลอด และระลึกถึงเสมอ โดยเฉพาะวันเวลาที่ต้องออกไปทำมาหากิน ผมจะนึกในสิ่งต่อไนี้
...เพิ่มเติม(กดบันทึกเร็วหน่อยป..
เดินบนพื้นแผ่นดินอย่างไร .. ไปทำมาหากินอยางไร...
อัลกุรอานไม่เคยมีตัวเลือกแบบ ก. ข. ค. ง.
เลือกเดินอย่างไรก็ได้ ขอให้อยู่ในกรอบที่เป้นการสร้างความดีแก่ตัวเราและแก่เพื่อนมนุษย์
والله أعلم
บางทีชีวีตก็มีแบบกาถูกกับกาผิดครับ (เอา ไม่เอา) ฮิฮิ
ตกลงตอนนี้อาจารย์ไม่ได้อยู่ในสามจังหวัดเหรอ สู้สู้นะครับ
ขอบคุณมากครับอาจารย์สำหรับการเข้ามาเติมเต็มครับ...ได้ข้อคิดดีๆมากมายครับและเชื่อว่าจะเป็นประโยชน์สำหรับผู้คนอีกมากมายครับ
ดูแลสุขภาพด้วยครับ
ขออัลลอฮฺทรงคุ้มครองและตอบแทนคุณงามความดีครับ
ขอบคุณมากครับอาจารย์ สิ่งที่อาจารย์บอกมันก็น่าคิด ตอนนี้ผมอยู่สามจังหวัดแล้วครับ มีไรให้ช่วยก็บอกนะครับ ยินดีครับ
ดูแลสุขภาพด้วยครับ
ขออัลลอฮฺทรงคุ้มครองและตอบแทนคุณงามความดีครับ
เป็นข้อสอบทีต้องเลือกที่จะทำอย่างตั้งใจ เพื่อข้อสอบที่ชีวิตที่เราคาดหวังไว้ในอนาคตต่อไป
โดนใจมากๆได้ข้อคิดดีๆมากมาย
ขอเป็นกำลังใจให้ และ ขอให้อัลลอฮคุ้มครอง
สวัสดีครับอาจารย์
เห็นด้วยอย่างยิ่งครับ
"ชีวิต" คือ "ข้อสอบอัตนัย"
แต่ คนที่บ้าน มักจะทำให้เป้น "ปรนัย" อยู่เรื่อย
นี่แสดงว่าเขาไม่เข้าใจชีวิตใช่ไหมครับอาจารย์....
ขอบคุณมากครับ
ธารน้ำใส
السلام عيكم ครับคุณครู
ไม่ได้เข้ามาซะนาน แต่ยังคงเป็นกำลังใจให้เสมอครับ ว่าแต่คุณครูจะไปไหน ไปเมื่อไหร่ ทำไมต้องไปด้วยครับ แล้วเมื่อไหร่จะกลับมา แล้วต่อไปใครจะสอนหละครับ
ขอบคุณมากครับ...ไม่ได้ไปไหนหรอกครับ และอินชาอัลลอฮฺจะกลับมาครับ ถ้าสังคมยังต้องการ
พิกุล 9