“หัวใจไม่พิการ”
ไม่มีอะไรจะยิ่งใหญ่เท่ากับการให้โอกาสกับผู้ด้อยโอกาส
น้องอั๋น คือเด็กชายคนหนึ่งอายุ 17 ปี มีความพิการทางร่างกาย ลักษณะร่างกายท่อนล่าง ผิดรูป อ่อนแรง ไม่สามารถเดินได้ ช่วยเหลือตนเองได้น้อย ทำได้แค่เพียงใช้มือหยิบของใกล้ตัวเท่านั้น โดยที่ไม่สามารถขยับตัวได้เลย
แพทย์คาดว่าน่าเป็นโรคที่น่าจะมีความผิดปกติของโครโมโซน เนื่องจากมีคนใน ครอบครัวมารดาที่เป็นเพศชายมีลักษณะอาการคล้ายกัน และต้องมีการตรวจวินิจฉัยเพิ่มเติมเพื่อยืนยันการวินิจฉัยโรคนี้ทีมงานทราบเรื่องน้องอั๋นได้จากมารดา เมื่อหลายวันก่อนมาขอรับคำปรึกษาที่โรงพยาบาลเนื่องจากวิตกกังวลว่า ลูกชายคนเล็กจะมีอาการเหมือนน้องอั๋น ซึ่งเป็นพี่ชายคนโตเมื่อทางทีมงานได้เดินทางไปที่บ้านของน้องอั๋น ภาพที่ปรากฏต่อสายตาทุกคน คือเด็กผู้ชายคนหนึ่ง ซึ่งมองในแวบแรกแทบมองไม่ออกว่าไหนคือขา ไหนคือสะโพก หรือ หรือว่าส่วนอื่น ๆ ของร่างกายท่อนล่าง ข้างซ้าย หรือข้างขวา เนื่องจากลักษณะที่ผิดรูปบิดเบี้ยว กดทับกันอยู่ ผู้เป็นแม่เล่าให้ฟังว่า น้องอั๋นเริ่มมีอาการผิดปกติ ตั้งแต่เมื่ออายุประมาณ 7 ปี สังเกตจากการเดินขึ้นที่สูง น้องอั๋นจะเดินถอยหลังขึ้นตลอด ต่อมาเริ่มมีขาอ่อนแรงจนเดินไม่ได้เลย กระดูกสันหลัง มีอาการคดและงอ จนไม่สามารถขยับร่างกายท่อนล่างได้ แต่นั่นไม่ใช่ปัญหาเพียงอย่างเดียวของน้องอั๋นที่ประสบอยู่ในเวลานี้
และจากสภาพเศรษฐกิจของครอบครัวพ่อ แม่ ซึ่งมีอาชีพรับจ้างทั่วไป หาเช้ากินค่ำ แม้กระทั่งบ้านที่พักอาศัยอยู่ในปัจจุบันนี่ก็ไม่ใช่ของตนเอง ครอบครัวของน้องอั๋นอาศัยอยู่บ้านของญาติคนหนึ่ง เป็นบ้านยกพื้นสูงมีใต้ถุน ทุกวันเช้าและเย็นแม่จะต้องอุ้มน้องอั๋นลงบันไดซึ่งเป็นไม้ชั้นสูงชันมาก เพื่อพาไปอาบน้ำที่ข้างล่าง แล้วอุ้มขึ้นมานอนประจำที่ เนื่องจากน้องอั๋นไม่สามารถเปลี่ยนท่าหรือเปลี่ยนอริยะบทได้เลยต้องอยู่ในท่าเดิมนั้นตลอดทั้งวัน จนกว่าแม่กลับมาจากทำงาน แม่จะเปลี่ยนท่าให้น้องอั๋น หากวันไหนเสียหลักล้ม ลงนอน น้องอั๋นจะปวดมาก แต่ไม่สามารถกลับมานั่งดังเดิมได้ ต้องรอน้องหรือพ่อ แม่ กลับมาจึงจะพยุงน้องอั๋นให้นั่งได้แต่ยังนับว่าเป็นโชคดีอยู่บ้างที่สามารถหยิบอาหารกลางวันที่แม่เตรียมไว้ใกล้ตัวมาทานได้เอง , หยิบแกลลอนสำหรับไว้รองรับปัสสาวะมาใช้ได้ พร้อมทั้งกดรีโมทสำหรับดูทีวีเพื่อผ่อนคลายได้สามอย่างนี้เท่านั้น ที่น้องอั๋นสามารถทำได้ด้วยตัวเองความรู้สึกก่อเกิดขึ้นภายในใจ คือ ความหดหู่ ช่างน่าสงสารและเวทนายิ่งนัก รวมทั้งความสงสัยว่าในแต่ละวัน น้องอั๋นสามารถมีชีวิตอยู่ผ่านวันเวลาเหล่านั้นไปได้อย่างไร
กลับจากบ้านน้องอั๋นในวันนั้น ด้วยปณิธานแห่งความมุ่งมั่นที่จะเปลี่ยนชีวิตน้องอั๋นให้ดีขึ้นกว่าเดิม ทุกเวลา ทุกนาที ที่น้องอั๋นได้แต่นั่งเพียงเพื่อรอคอยเวลาที่แม่และคนในครอบครัวจะกลับมาถึงบ้านในตอนเย็นของทุกวัน เปลี่ยนเป็นการทำกิจกรรมระหว่างการรอคอยน้องอั๋นจะใช้เวลาอย่างคุ้มค่า และมีความสุขแทนความเงียบเหงา เช่น ได้เขียนหนังสือ วาดภาพ ระบายสี มีลูกบอลเล็ก ๆ ไว้ให้คอยบริหารนิ้วมือตอนเหงา ๆ รอยยิ้ม น้อย ๆ ที่เกิดจากความสุขเล็ก ๆ ภายในใจที่ทำให้ทีมงานรู้สึกภาคภูมิใจ และหัวใจพองโตได้
ก่อนจะถึงวันไปเยี่ยมบ้านในครั้งต่อไป ทีมงานเยี่ยมบ้านก็มานั่งคิดทบทวนกันว่า จะมีอะไรอีกบ้างที่จะนำไปให้น้องอั๋นที่จะทำให้น้องอั๋นมีความสุขขึ้นอีก และยังจะมีอะไรเพิ่มเติม นอกเหนือจากความรักในเพื่อนมนุษย์ ความดี ความมีน้ำใจหรืออะไรที่จะสามารถถ่ายทอดสู่กันและกันได้ ให้คนด้อยโอกาสคนหนึ่งมีความสุขกับชีวิตที่เหลืออยู่ บนโลกที่กว้างใหญ่ใบนี้
คำสำคัญ (Tags): #sha
หมายเลขบันทึก: 300305เขียนเมื่อ 24 กันยายน 2009 09:19 น. ()ความเห็น (30)
สวัสดีค่ะ
แวะมาทักทายค่ะ
และเป็นกำลังใจให้ผู้พิการทุกคนนะค่ะ
ขอเป็นกำลังใจให้
สู้ต่อไปนะค่ะ
- สวัสดีค่ะทีมงานเยี่ยมบ้านทุก ๆ ท่าน
- มาเป็นกำลังใจให้คนทำงาน ยังมีใครอีกหลายคนที่ยังเฝ้ารอทีมงานเยี่ยมบ้านของโรงพยาบาลพะโต๊ะไปหาอยู่นะค่ะ
- รู้จักตัว รู้จักตน รู้จักคน รู้จักพัฒนา (ทีมงานเยี่ยมจริง ๆ)
- ขอบคุณค่ะ คุณครูตุ๊กตา
- ขอบคุณในกำลังใจที่มอบให้ทีมงานเยี่ยมบ้านของโรงพยาบาลพะโต๊ะ
- เราจะร่วมกันสานฝันผู้ด้อยโอกาสให้เขาเหล่านั้นกลับมามองโลกในแง่ดีอีกครั้ง
แหม่ม งานห้องบัตร
สวัสดีค่ะทีมงานเยี่ยมบ้าน
ก็ขอเป็นกองกำลังใจในทีมงานเยี่ยมบ้านทุกท่าน
ถึงไม่ได้ไปเยี่ยมที่บ้านก็ขอส่งใจไปช่วยแทนน่ะค่ะ
สวัสดีค่ะ
ขอบคุณทีมงานที่ได้ให้กำลังใจและสิ่งดีดีกับน้องอั๋นนะคะ
เป็นกำลังใจเสมอค่ะ ขอบคุณค่ะ
- ขอบคุณค่ะ พี่แหม่ม
- กำลังใจย่อมยิ่งใหญ่เสมอค่ะพี่
- พี่แหม่มไม่ได้ไปเยี่ยมน้องอั๋น แต่พี่แหม่มก็เห็นภาพได้จากการเล่าเรื่องใช่มั๊ยล่ะ
- ขอบคุณค่ะ น้องอัจ
- คนนี้รับบทบาทหลายอย่างเป็นทั้งทีมเยี่ยมบ้านที่ดี เป็นทั้งคนบรรยายเรื่อง และที่สำคัญเป็นคนคอมเม้นท์ที่ดีตลอดมา
- นับถือ นับถือ จ๊า...
- ขอบคุณค่ะ คุณบุษรา
- ไม่มีหน้าที่ในทีมเยี่ยมบ้าน แต่ส่งมอบกำลังใจให้อย่างสม่ำเสมอ
- รู้จักตัว รู้จักตน รู้จักคน รู้จักพัฒนา (คำคมประโยคนี้อินไปถึงหัวใจ.....)
- สวัสดีค่ะ ทีมงานเยี่ยมบ้าน
- ขอเป็นกำลังใจให้น้องอั๋นด้วยนะค่ะ
- และต้องขอขอบคุณทีมงานเยี่ยมบ้าน ที่นำความสุข และสิ่งดี ๆ ไปมอบให้กับน้องอั๋นและผู้ด้อยโอกาสทุกคน เท่านี้ก็ถือว่าได้ทำความดี ได้มอบความรัก ความสุข ให้แก่เพื่อนมนุษย์ ที่ด้อยโอกาสแล้วค่ะ
- และขอเป็นกำลังใจให้ทีมงานเยี่ยมบ้านอีกคนนะค่ะ
- ขอบคุณค่ะ น้องนุ้ย
- ป่านนี้น้องอั๋นคงได้รับรู้ในกำลังใจที่เจ้าหน้าที่โรงพยาบาลพะโต๊ะทุกคนมอบให้แล้วเป็นแน่
- ทีมงานเยี่ยมบ้านทุกคนพร้อมที่จะส่งสิ่งส่งมอบดี ๆ ให้กับเพื่อนมนุษย์ทุกคน ไม่ว่าเขาคนนั้นจะยากไร้ หรือด้อยโอกาสในรูปแบบที่ต่างกัน โอกาส คำ ๆ นี้เป็นสิ่งที่วิเศษเสมอทั้งฝ่ายผู้ให้และฝ่ายผู้รับ
- ถ้ามีเวลามาร่วมทีมเพิ่มอีกคนก็ยินดีต้อนรับค่ะ
- ดีใจจัง! หากกำลังใจของนุ้ยได้ไปถึงน้องอั๋นแล้ว
- อยากมีส่วนร่วมกับ "ทีมงานเยี่ยมบ้าน" ด้วยจังเลยค่ะ
- เห็นแล้วค่ะว่าชาวพระโต๊ะเค้ามีกำลังใจดีมากมาย จึงขยายผลสู่ชุมชน
- เพราะทำดี จึงได้สิ่งดีดีตอบกลับ อย่างน้อยก็กำลังใจดีดีที่มีให้กันเสมอ
- ส่งกำลังใจและชื่นชมค่ะ
- ขอบคุณค่ะ ทีม Sha โรงพยาบาลแก่งคอย
- เป็นกำลังใจที่ดีเสมอมาสำหรับทีม Sha โรงพยาบาลแก่งคอย
- ทีม Sha โรงพยาบาลพะโต๊ะก็ได้แนวคิดดี ดี จากหลายภาคส่วน จะพยายามเติมเต็มในทุกส่วนที่ขาดหายไป สู่จุดมุ่งหมายเดียวกันกับโรงพยาบาลแก่งคอยค่ะ
ขอส่งกำลังใจให้น้องอั๋นด้วยคนนะคะ
- ขอบคุณค่ะบ้านลูกอม
- น้องอั๋น ๆๆ พี่หัวหน้าจากหน่วยงานอุบัติเหตุและฉุกเฉินตามมาให้กำลังค่ะ
- ยังมีอีกหลาย ๆ คนที่ยังรอคอยความช่วยเหลืออยู่ เร็ว ๆ ทีมเยี่ยมบ้านออกแรงหน่อย
คนข้างเคียง
สวัสดี
- คนพิการ หัวใจไม่พิการ
- จนท.รพ.พะโต๊ะ หัวใจไม่พิการจริงๆๆนะ
- ดีใจ เป็นกำลังใจ กับทีมเยี่ยมบ้านด้วยล่ะ
- ดีจริงๆๆๆๆๆๆๆ โชคดีนะจ๊ะ
- ขอบคุณค่ะ คนข้างเคียง
- ที่ตามมาให้กำลังใจทีมงานเยี่ยมบ้าน
- ทีมพร้อมมุ่งมั่นสานฝันช่วยเหลือผู้ด้อยโอกาส
- สวัสดีค่ะ"ทีมเยี่ยมบ้านทุกคน"
- อดีตเด็กพะโต๊ะคนนี้ "โอเล่ค่ะ" เป็นกำลังใจให้กับทีมเยี่ยมบ้านทุกคน พยายามต่อไปนะคะ จุดมุ่งหมาย...อยู่ใกล้เราแล้ว
- "กำลังใจ" คือ ยาวิเศษและสุดมหัศจรรย์ที่ช่วยต่ออายุและให้เราอยู่บนโลกนี้ อย่างมี "ความหวัง"
- สู้ สู้ สู้ สู้ สู้ สู้ สู้ สู้ สู้ ต่อไป (ทุกคนเลย)
- ขอบคุณเม็ดอมสีชมพูค่ะ
- อ่านบรรทัดที่ 2 ก็ทราบว่าน้องโอเล่นั่นเอง เป็นสมาชิกที่น่ารักมาก ๆๆๆๆ อยู่ที่ไหน ๆ ก็เป็นกำลังใจให้ทีมงานโรงพยาบาลพะโต๊ะ
- จุดเริ่มต้นที่ดีที่สุด กับการเป็นข้าราชการที่ดี คือ โรงพยาบาลพะโต๊ะของพวกเรา (น้องโอเล่เค้าฝากชมมา) (ยังมีอีกหลาย ๆ คนกับจุดเริ่มต้นที่ดี ๆ ) กับบ้านหลังใหญ่หลังนี้จ๊ะ...
จ๋า ( สหกรณ์ )
สวัสดีค่ะ(ทีมเยี่ยมบ้านทุกคน)
อ่านเรื่องของน้องอั้นแล้วเศร้าจังเลยค่ะ
ขอเป็นหนึ่งในกำลังใจให้น้องอั้นอย่ายอมแพ้กับชีวิตและสู้ตลอดไปน่ะค่ะ
- ขอบคุณค่ะ น้องจ๋า
- น้องอั๋นครับ พี่จ๋าส่งกำลังใจมาให้ น้องอั๋นเค้าน่ารักมาก หน้าตาน้องเค้ายิ้มตลอดที่เห็นพวกเราทีมงาน ได้ข้อมูลเพิ่มเติมจากแม่ของน้องว่า น้องอั๋นเป็นคนอารมณ์ดี แต่ขี้อาย (เพราะน้องอยู่ในช่วงของวัยรุ่น) ไม่เคยหงุดหงิดทั้ง ๆ ที่ตัวเองไม่สามารถจะช่วยเหลือตัวเองได้เลย
- ทางทีมงานเยี่ยมบ้านก็ได้แต่หวังให้น้องรักษาร่างกายให้แข็งแรงอย่างนี้ตลอดไป
ขอเป็นกำลังใจอยู่เคียงข้างรั้วเดียวกันจ๊ะ...
- ขอบคุณค่ะ น้องแหม่ม
- กำลังใจเป็นสิ่งที่ดีเสมอ สำหรับคน ๆ หนึ่ง หรือทีม ๆ หนึ่ง หรือ โรงพยาบาล ๆ หนึ่ง หรือ ประเทศหนึ่ง ๆ จ๊า...
เข้ามาชื่นชมทีมเยี่ยนบ้านคะ
เป็นกำลังใจให้ทำงานดีๆต่อไปนะคะ
ขอเป็นกำลังใจและชื่นชมในน้ำใจที่ทีมเยี่ยมบ้านทุกคนมีให้ผู้ด้อยโอกาส
จะหยอดเหรียญใส่ตู้ทุกวัน ขอเป็นส่วนหนึ่งในการช่วยเหลือเพื่อนมนุษย์คะ
- ขอบคุณค่ะ น้องต้นข้าว
- ในนามทีมเยี่ยมบ้านทุกคนตั้งใจทำงานเพื่อช่วยเหลือผู้ด้อยโอกาสทุกรูปแบบ
- เหรียญทุก ๆ เหรียญคือธารน้ำใจอันยิ่งใหญ่ ผลบุญให้เพิ่มขึ้นเท่ากับเหรียญที่ลงสู่ตู้นะค่ะ
- รอเรื่องเล่าของน้องอยู่นะ
น่าสงสารจัง...
ขอเป็นกำลังใจให้น้องอั๋นด้วยคนนะค่ะ
- ขอบคุณค่ะ น้องแอน
- กำลังใจที่ดีของน้องแอนน้องอั๋นรับรู้แล้ว...
- ขอบคุณค่ะ
พขร.รพ.พะโต๊ะ
- สวัสดีครับ ทีมงานเยี่ยมบ้าน
- ครั้งหนึ่งได้มีโอกาสไปส่งทีมงานเยี่ยมน้องอั๋นที่บ้านรู้สึกประทับใจทีมงานเป็นอย่างมากที่อุตส่านำของดีๆไปฝากน้อง
- ถึงแม้ว่าน้องอั๋นจะเดินเหินไม่ได้แต่มีทีมงานที่เก่งแบบนี้คอยช่วยเหลือดูแลน้อง
คนรอบข้างแอบภูมิใจเป็นอย่างมากๆๆๆ