ฟ้าครับ
คุณแ่ม่เขียนให้ฟ้า เมื่อฟ้ามีอายุเกือบสี่ขวบ ลองอ่านดูนะครับ
เมื่อลูกย้อนรอยพ่อ แม่
ลูกฟ้าอายุ 3 ขวบ 8 เดือน
พ่อเป็นคนเดียวในบ้านที่สร้างวินัยให้ลูกได้ดีเยี่ยม เพราะคนอื่นล้วนอยู่ในกำมือหนูทั้งสิ้น ไม่ว่าจะเป็นคุณปู่ คุณย่า และแม่ หนูเรียนรู้มาตลอดเวลาว่าจะใช้คำพูดอย่างไรที่ทำให้ผู้ใหญ่หยุดชะงักและยอมให้หนูทุกอย่าง หนูคิดอย่างนี้ได้ตั้งแต่หนูอายุ 2 ขวบ หนูมักจะมีคำพูดเด็ดกับคุณย่าว่า “หนูไม่รักย่า” แค่นี้คุณย่าก็ใจจะขาดเปลี่ยนท่าทีทุกอย่าง จากที่ทำท่าว่าจะเอ่ยปากเตือนหนูในพฤติกรรมบางอย่าง ก็จะหันมากอดหนู “หนูอย่าพูดอย่างนี้นะลูก ย่าใจไม่ดี” พอหนูใช้บ่อยๆ คุณย่าก็เริ่มชิน และตั้งตัวได้ คุณย่าสวนกลับว่า ไม่รักก็ไม่เป็นไร แต่ย่าอยากให้ฟ้าเป็นเด็กดี หนูจึงพัฒนา ใช้หมัดใหม่ที่เด็ดกว่า “ไม่รักหนูแล้วใช่มั๊ย” พร้อมกับน้ำตาที่ไม่รู้ว่ามาจากไหนอย่างรวดเร็ว คำถามนี้ยังใช้ได้จนถึงปัจจุบัน 4 ขวบ ซึ่งปู่ย่าก็จะตอบว่า โถไม่ต้องถามนะลูกคำนี้ (ปู่ย่าคงแทบขาดใจ) แต่สำหรับแม่แล้ว ไม่เกิดผลเมื่อลูกเบี่ยงเบนความสนใจแม่จากพฤติกรรมที่ไม่เหมาะสมของลูกด้วยคำพูดเด็ดๆที่ใช้กับปู่ย่า ลูกคิดคำใหม่สำหรับแม่ “คุณแม่ขาหนูขอโทษ พร้อมกับยกมือไหว้ น้ำตาไหลพราก” แม่ต้องคิดด้วยเวลารวดเร็วมากควรจะตอบลูกอย่างไร เพราะบางอย่างลูกไม่จำเป็นต้องขอโทษ แต่ลูกใช้ไม้นี้กับแม่ทุกกรณีเพื่อเบี่ยงเบนความสนใจแม่มาที่พฤติกรรมที่ลูกคิดว่าแม่จะต้องใจอ่อน แม้จะเป็นพฤติกรรมดีที่แม่ต้องการให้เกิด แต่ต้องไม่ใช่สำหรับทุกกรณีนะลูก ตอนนี้แม่ยังคิดไม่ออกขอยอมไปก่อน
สำหรับคุณพ่อ พ่อสอนลูกทั้งคำพูด และการกระทำที่บ่งบอกว่าเอาจริง ลูกเรียนรู้ได้ดี มีอยู่ครั้งนึง ลูกแสดงอาการดื้อไม่ยอมจับช้อนและส้อม พ่อบอกให้ลูกทำเอง ลูกดื้อจนกระทั่งพ่อต้องเอาตะเกียบมาตีก้นลูก พ่อจะบอกลูกเสมอว่า “ลูกดื้อ พ่อจำเป็นต้องตีแล้วนะ” แม่สงสารลูกแทบขาดใจแต่แม่ก็ต้องยอมให้ลูกถูกทำโทษบ้างเพื่อสร้างกรอบวินัยที่ดีสำหรับลูก ลูกจะจำได้จนขึ้นใจ แม้กระทั่งเวลาผ่านไป และเราไปทานข้าวนอกบ้านกัน คุณปู่ คุณย่า อาปุ๋ม อาเจตน์ น้องหยา พ่อ แม่ และลูก มีอาหารบางอย่างที่พ่อต้องร้องเรียกหาตะเกียบจากพนักงานเสิร์ฟ ลูกแค่ได้ยินคุณพ่อเรียกหาตะเกียบเท่านั้นแหละ ลูกก็หน้าตาตื่น ถามคุณพ่อว่าเราจะเอาตะเกียบมาทำไม แถวนี้ไม่มีเด็กดื้อซะหน่อย แสดงว่าลูกเริ่มเข้าใจสิ่งที่พ่อสอน แถมลูกยังนำสิ่งเหล่านี้ไปปลูกฝังน้องหยาต่อ วันนึงลูกกลับมาบอกแม่ว่า น้องหยาดื้อ หนูเลยตีน้อง แม่ตอบหนูไปว่า อ้าวทำไมหนูไม่สอนน้องละค่ะ หนูตีน้องทำไม หนูตอบแม่ว่า “ก็หนูสอนน้องไง น้องดื้อ หนูจึงตีน้องด้วยตะเกียบ” ลูกพูดถูกทุกอย่าง แม่นำเรื่องนี้ไปปรึกษาพ่อ เพื่อหาแนวทางในการอบรมสั่งสอนลูกต่อไป
เอาล่ะซิ ! ลูกๆเดี๋ยวนี้พัฒนาเร็วมาก หลานชาย 4 ขวบกว่าก็แบบนี้
ถ้ารู้ว่าตัวเองดื้อ โดนดุ จะเข้ามากอด นั่งตัก แล้วบอกว่า"น้องเก้ารักป้า"
ใช่เลยครับคุณป้า โดยเฉพาะหลานสาวนี่ จัดการคุณปู่อยู่หมัดถาวรเลย