เที่ยงคืน 26 นาที พฤหัสบดี ที่ 10 กันยายน 2552 ระเบียงของห้องพัก 216 โรงแรมอันนา วานา รีสอร์ท & สปา จังหวัดมุกดาหาร
ผมเดินทางมาที่มุกดาหารครั้งนี้ มาในโครงการสัมมนาผู้นำองค์กรนิสิต มหาวิทยาลัยมหาสารคาม ซึ่งโครงการนี้ได้จัดขึ้นทุกปีอยู่แล้ว แล้วปีนี้พวกเราได้หอบกายมาอยู่ริมโขง เข้ามาชื่นชมความยิ่งใหญ่ของแม่น้ำโขง.....
ในตอนนี้ทุกคนได้เลิกกิจกรรมแล้ว พร้อมกับเข้านอนกันเกือบหมดแล้ว ผมนอนไม่หลับด้วยความที่ตัวเองคุ้นชินกับการนอนดึกอยู่แล้ว ท่ามกลางความเงียบสงบของสายน้ำที่ไม่เคยหลับไหล ผมออกมาที่ระเบียงห้องพักเพื่อทอดสายตาออกไปไกลยังอีกฝั่งของแม่น้ำในความมืดมิดผมมองไม่เห็นความเคลื่อนไหวใดๆเลยในแม่น้ำโขง ผิดกับเมื่อตอนเย็นที่ผ่านมายังมองเห็นสายน้ำที่ไหลเรื่อยๆอยู่
ในหัวสมองของผมยังคงคิดอยู่กับคำถามที่ตัวเองได้ถามบุคคลสองบุคคลไปเมื่อช่วงเย็นที่ผ่านมา "มองออกไปที่แม่น้ำโขงแล้วเราเห็นอะไรบ้าง"
คนแรกบอกกับผมว่า "เห็นความเป็นไปของชีวิต เห็นสายน้ำที่ไหลไปไม่สิ้นสุด"
คนที่สองบอกกับผมว่า "เห็นน้ำ เห็นเรือ"
ผมเลยถามออกไปว่าเห็นอะไรอีกไหมนอกจาก เห็นเรือกับแม่น้ำ เขาคิดอยู่นานแต่ก็ไม่ได้คำตอบสักที
ผมเลยบอกกับตัวเองว่า คนแต่ละคนมีมุมมองเป็นของตัวเอง แม้จะมองในที่เดียวกันก็ตาม เวลาดึกมากแล้วความเงีบยได้ทวีคูณขึ้นเป็นสองเท่า ถ้าประสาทหูของผมไม่ผิด ผมว่าผมได้ยินเสียงหมาเห่าจากฝั่งลาวดังแว่วมาแต่ไกลๆ ซึ่งด้วยความเงียบและระยะทางที่ไกลกันเกือบๆสามกิโลเมตรผมว่ามีทางที่จะเป็นไปได้
เราไม่สามารถตอบโจทย์ที่ผมถามได้หากเราไม่ได้ก้าวเดินออกมายังสถานที่แห่งนี้ สำหรับผมแล้วแม่น้ำโขงเป็นเหมือนชีวิตของผม เพราะผมหลงรักแม่น้ำโขงตั้งแต่ตอนที่ผมได้ไปดูบั้งไพพญานาคที่ โพนพิสัยเมื่อเกือบสองปีที่แล้ว
อากาศในตอนนี้ดีมากไม่หนาวหรือร้อนเกินไป ความเคลื่อนไหวเดียวที่ผมเห็นอยู่ตลอดทั้งวันคือ เรือที่ชาวบ้านออกหาปลา ที่ออกหาปลาเที่ยวแล้วเที่ยวเล่าอยู่ตลอดวัน อีกหนึ่งคำถามที่ผมคิดขึ้นมาทันทีว่า ชาวบ้านที่หาปลาอยู่ต่อหน้าผมนี้เมื่อเปรียบเทียบกับเจ้าของโรงแรมหรูๆ หรือแม้แต่เสื้อผ้างามๆ เหมือนที่พวกเราสวมใสกันอยู่ อันไหนมีความสุขมากกว่ากัน เป็นคำถามที่หาคำตอบไม่ได้ แต่ผมมองว่าเป็นใครก็ตามขอให้เราเป็นคนดีก็พอแล้ว ขอให้เรารับใช้สังคมก็พอแล้ว ผมดีใจที่ผมได้ฝึกหัดมองในสิ่งต่างๆที่อยู่รอบข้าง
ดึงมากแล้วเสียงหมาเห่ายังดังแว่วมาอยู่ไม่ได้ขาดหายไป ความสงบเงียบอย่างนี้ผมจะหาได้อีกหรือเปล่าเมื่อเรากลับไปที่มหาวิทยาลัย ผมหลับตาพร้อมกับดูดซับความเงียบสงบที่ผมต้องการเข้าเติมเต็มร่างกาย ไม่รู้ว่าอีกนานแค่ไหนเราจะได้กลับมาชื่นชมความงามของแม่น้ำโขงและหลีกหนีความวุ้นวายของเมืองกันอีกครั้งหนึ่ง
ฉากชีวิตที่เห็นตลอดลำน้ำโขง
เรื่องเล่าแม่น้ำโขงมีแต่เรื่องลึกลับ น่าสพึงกลัว เป็นนิยายก็หลายเรื่อง
แล้วไปนั่งมองอยู่ตอนเที่ยงคืน ไม่หนาวรึไง
เรื่องแม่น้ำโขงนึกถึงเรื่องราวชีวิตที่พบเจอค่ะ
สวัสดีค่ะ
ชอบบรรยากาศของจังหวัดมุกดาหารค่ะ บริเวณริมแม่น้ำโขง มีตลาดขายของจากฝั่งลาว ไม่ทราบยังขายในวัดหรือเปล่าค่ะ
อยากเห็นภาพบรรยากาศริมแม่น้ำโขงด้วยค่ะ
สวัสดีครับ คุณครู ป.1
ผมว่าคนเรามักหาเรื่องราวมาแต่งแต้มให้ธรรมชาติดูเป็นเรื่องลึกลับและน่ากลัว
แต่ก็ดีครับมีเรื่องเล่าสู่กันฝัง เพิ่มสัสันให้ธรรมชาติดีครับ
ขอบคุณที่แวะเข้ามาอ่านครับ
สวัสดีครับ berger0123
ทุกคนต่างก็มีเรื่องราวเป็นของตัวเองครับ
เรื่องราวของแม่น้ำโขงยังรอให้เราทุกคนไปค้นหาครับ
ขอบคุณที่แวะเข้ามาอ่านบันทึกของผมครับ
สวัสดีครับ คุณ สุนันทา
ผมก็ชอบบรรยากาศริมฝั่งแม่น้ำโขงครับ พอดีรูปยังไม่ได้เอาลงครับถ่ายรูปเอาไว้หลายรูปครับ ขอบคุณที่เข้ามาอ่านบันทึกครับ
สวัสดีครับคุณสายน้ำ ฯ มาอวยพรให้คุณทำข้อสอบได้ สอบผ่าน และได้เกรดงาม ๆ ทุก ๆ วิชานะครับ เอาใจช่วยครับ หลังสอบเสร็จคงได้คุยกันนะฮะ สวัสดีครับ
น้ำของ มองเมื่อไหร่ ก็มิเบื่อ
เรื่องเหลือเชื่อ เรื่องจริง มีเสมอ
น้ำของ ใครมีเสน่ห์ จริงนะเออ
เกือบละเมอ คิดถึงเธอ สายน้ำของ
สวัสดีครับ คุณpoo
แม่น้ำของ หรือแม่น้ำโขงยังมีความมหัศจรรย์ รอให้เราค้นหาความงามอยู่ตลอดไปครับและยังคงเป็นแม่น้ำที่หล่อเลี้ยงชีวิต ทุกชีวิต
ผมหลงรักแม่น้ำโขง ตั้งแต่แรกเจอ อยากกลับไปเยี่ยมอีก อยากเห็นอากาศดีๆและเห็นความงามของแม่น้ำที่ไม่มีให้เห็นบ่อยๆ
ขอบคุณ นายก้ามกุ้ง มากครับที่เข้ามาอวยพรให้สอบได้ A ขอบคุณมากครับ
ยังคิดถึงเสมอครับ
อยากเขียนเรื่องงานลอยกระทงที่ใน มหาวิทยาลัยครับ แต่ยังไม่ได้ภาพจากเพื่อนครับ เดี๋ยวพอภาพมาแล้วจะเล่ารายละเอียดให้อ่านครับ บรรยากาศในงานนั้นสนุกสนานมากครับ เป็นงานที่มีความสนุกของหมู่นิสิต นักศึกษา ที่จัดงานขึ้นมา
และเมื่อคืนเป็นวันกระทงจริงผม ได้ไปร่วมงานที่วัด "เจริญผล " บรรยากาศงานวัด ติดแม่น้ำชี ในงานมีการปล่อยโคมไฟ ปล่อยปลา ดูการเล่นดอกไม้ไฟ และการจับสลากที่เป็นต้นแบบงานวัดที่หาชมได้ยากมาก ได้ทำบุญไหว้พระ มีความสุขมากครับกับงานลอยกระทงปีนี้ครับ
สวัสดีค่ะ
- แวะมาเยี่ยมนะคะ
-วันพุธที่ ๒๓ มีนาคม ๕๔นี้โรงเรียนจะไปอบรมที่อันนา วานา มุกดาหาร คงมีเวลานั่งชมทัศนียภาพชายโขง จะเหมือนกับที่ท่านชมหรือเปล่า กลับมาจะนำมาเล่าให้ฟังนะคะ