วันที่ ๘ ก.ย. ๕๒ ผมไปฟังรายงานผลการวิจัยเรื่อง “ผลการพัฒนางานวิจัยและระบบริหารจัดการงานวิจัยของมหาวิทยาลันราชภัฏ” ณ อาคารรัชมังคลาภิเษก ๒ กระทรวงศึกษาธิการ ที่รายงานโดย อ. เต็มดวง ตรีธัญญพงศ์ ด้วยความชื่นชม
เป็นรายงานเรื่องราวของการพัฒนาระบบการจัดการงานวิจัยที่ดำเนินการระยะยาว เป็นขั้นเป็นตอนอย่างน่าชื่นชมยิ่ง โดยมี สกว. เป็นพี่เลี้ยง มองอีกมุมหนึ่ง นับเป็นผลงานชิ้นโบว์แดงของ สกว. ในการสนับสนุนงานวิจัยและพัฒนาเพื่อพัฒนาระบบการจัดการงานวิจัยระดับสถาบัน และเป็นกิจกรรมที่เชื่อมโยง มรภ. เข้าทำหน้าที่สถาบันอุดมศึกษาเพื่อชุมชน/ท้องถิ่นอย่างได้ผล เกิดรูปแบบวิธีพัฒนา มรภ. เป็นสถาบันอุดมศึกษาเพื่อท้องถิ่น อ่านเรื่องราวของเครือข่ายได้ ที่นี่ แต่นั่นเป็นเรื่องเมื่อ ๔ ปีที่แล้ว เวลานี้เครือข่ายพัฒนางานวิจัยของ มรภ. ก้าวหน้ากว่านั้นมาก อ่าน ppt ประกอบการนำเสนอของ อ. เต็มดวงได้ที่นี่ สไลด์แผ่นสุดท้ายสรุปแผนการพัฒนาระบบการจัดการงานวิจัยในอนาคตได้อย่างดีเยี่ยม
ผมถาม ศ. ดร. อารี วิบูลย์พงศ์ ผอ. สถาบันเพื่อการวิจัยและส่งเสริมเศรษฐกิจพอเพียง มช. ตามประสาคนคุ้นเคยว่า ระบบการจัดการงานวิจัยของ มรภ. ๔ แห่งที่มานำเสนอนี้ ดีกว่าของมหาวิทยาลัยกลุ่ม มช., ม. มหิดล ใช่ไหม ท่านตอบว่าใช่ เพราะที่มหาวิทยาลัยที่ได้รับการยกย่องเป็นมหาวิทยาลัยวิจัยแห่งชาติ มีวัฒนธรรมที่ให้อิสระแก่อาจารย์นักวิจัยแต่ละคนมาช้านาน จนไม่สามารถจัดระบบอย่างแท้จริงได้
ผมเดาว่า ต่อไปมหาวิทยาลัยกลุ่มมหาวิทยาลัยวิจัยแห่งชาติ อาจจะต้องไปดูงานระบบการจัดการงานวิจัยที่ตอบสนองท้องถิ่นของ มรภ. บางแห่ง เช่น มอ. อาจต้องไปขอดูที่ มรภ. สุราษฎร์
ย้ำนะครับว่า มรภ. ในเครือข่ายการพัฒนางานวิจัยและระบบการจัดการงานวิจัยนี้ ใน ๔ สถาบันที่มานำเสนอ มีระบบที่น่าตื่นตาตื่นใจมาก ดังในตอนที่ ๒
วิจารณ์ พานิช
๘ ก.ย. ๕๒
อ[1]. เต็มดวง ตรีธัญญพงศ์ คนซ้ายสุด กำลังนำเสนอภาพการพัฒนาในช่วง ๘ ปี
บรรยากาศในห้องประชุม
เรียนคุณหมอวิจารณ์ที่เคารพ
ดิฉันเข้ามาอ่านเป็นครั้งแรกค่ะ ยังใช้เน็ตไม่ค่อยเป็นเลย อยู่ระหว่างลองผิดลองถูกอยู่ ตอนนี้ลองทำบล็อคอยู่ที่ห้องศาสนาในเวปพันทิปค่ะ เป็นบล็อคจิปาถะเกี่ยวกับธรรม ยังไม่ค่อยลงตัวเท่าใดนัก แต่เริ่มเห็นคุณค่าของอินเตอร์เน็ตแล้วค่ะ แต่คิดว่าคงไปทำจริงๆ จังๆ หลังเสร็จงานชุด"บนเส้นทางสร้างปัญญา" อาจจะมาขอเปิดบล็อคที่ gotoknow ด้วย
เรื่องนี้มีสาเหตุมาจากการไปพบอาจารย์วิสุทธิ์ ใบไม้ เดือนละครั้ง ได้นำพวกขยะความรู้ต่างๆ(คือหนังสือและเอกสารต่างๆ ที่ถูกจำหน่ายออกไปสู่ตลาดหนังสือเก่า)ไปอวดอาจารย์วิสุทธิ์ท่าน เห็นแต่ละครั้งท่านตื่นตาตื่นใจ จึงคิดว่า ถ้ามีการจัดการขยะความรู้ดีๆ เช่น เอามาแนะนำในแวดวงวิชาการ ก็อาจจะทำให้เกิดความตื่นตัว ต่อความรู้มหาศาล ที่มักถูกจัดการคัดออก ด้วยระบบ 5 ส.บ้าง หรือด้วยการมองข้ามบ้าง
แต่ดิฉันยังมีความจำกัดทางความสามารถหลายประการ เพราะบล็อคที่เวปพันทิป ลูกก็เป็นคนทำให้ ไม่ได้ทำเอง ตนเองยังเพียงแค่พิมพ์ดีดเป็น แต่เริ่มค้นคำเป็น จึงเริ่มท่องเวปได้บ้างเท่านั้น
ระลึกถึงคุณหมอวิจารณ์เป็นอย่างยิ่งค่ะ และ..โอมเพี้ยง ขอให้ส่งข้อความนี้ได้สำเร็จด้วยเถิด
ด้วยความเคารพอย่างสูง
กัญญา ลีลาลัย
สำเร็จครับ คุณน้อย และขอต้อนรับสู่ Gotoknow ครับ
วิจารณ์
ส่งบล็อคของน้อยในเวปพันทิปมาให้ดูค่ะ
เป็นกลุ่มบล็อค ตอนนี้เขียนไป 77 บล็อคแล้วค่ะ
http://www.bloggang.com/mainblog.php?id=kanya-noy
ที่เวปพันทิป คึกคักมาก เขาจะแบ่งเป็นห้องต่างๆ หลายสิบห้อง
น้อยสถิตย์อยู่ในห้องศาสนาเป็นหลัก
ขนาดห้องศาสนามีคนเข้ามาวันละเป็นพันๆ คน
ถ้าเป็นห้องราชดำเนิน(กระทู้การเมือง)คนยิ่งมากกว่านี้
เพราะคนเข้ามามากนี่เอง จึงเข้ามาอ่านบล็อคกันมาก
น้อยทำบล็อคมาสามสี่เดือน คนเข้ามาอ่านแล้ว หมื่นกว่าครั้ง
ทำให้รู้สึกว่าดีจังเลย ไม่ต้องเสียเงินในการทำงานเผยแพร่
เอาไว้เป็นเรื่องที่เราเห็นความสำคัญต่อสาธารณะจริงๆ ค่อยพิมพ์แจกต่อ
อีกหน่อย น้อยจะทำบล็อคความรู้ด้วยค่ะ ตอนนี้ทำเรื่องธรรมะไปก่อน
ตอนนี้เข้าใจแล้วค่ะว่า อินเตอร์เน็ตมีประโยชน์มากขนาดไหน
ด้วยความเคารพอย่างสูงค่ะ
น้อย(กัญญา ลีลาลัย)
น้อย(กัญญา ลีลาลัย)