มาทำความรู้จักกับสิ่งใกล้ตัว
เช้านี้เดินสำรวจต้นไม้ที่ปลูกไว้พร้อมทั้งสำรวจใจตนเอง
มองดูแสงตะวันโผล่จากขอบฟ้าอันไกลโพ้นเปล่งประกาย
ระยิบระยับอย่างเฉิดฉาย ในตัวของมันเองเหมือนกับบ่งบอกว่า
ฉันรู้แจ้งทุกอย่างใจแกแลคซี่นี้ แล้วคนที่บอกตัวเองว่า
ฉันนับถือพระพุทธศาสนาแต่กำเนิด
หรือบางคนอาจจะบอกว่าด้วยถูกยัดเยียด
จากแม่พ่อมาตั้งแต่เกิด แต่เมื่อเรานับถือแล้วก็ควรที่จะ
ทำความรู้จักกับพุทธศาสนาบ้าง
เมื่อต่างชาติศาสนาเขาถามเกร็ดเล็กๆน้อยๆในศาสนานี้
เราจะได้ไม่เก้อเขินในการตอบให้เขาทราบ
อย่างน้อยถึงไม่ได้รู้ธรรมอันลุ่มลึกแห่งศาสนานี้ แต่เมื่อใครถามความเป็นมาแบบคร่าวๆเราก็พอจะให้คำตอบเขาได้
บางครั้งเด็กๆลูกหลานถามความเป็นมา
ของพระพุทธเจ้าเราก็ควรบอกเด็กได้ถึงจะไม่ละเอียด
ก็สามารถไขข้อข้องใจให้เขาเหล่านั้นได้บ้าง
บางครั้งเวลาเด็กถามแล้วผู้ใหญ่ตอบไม่ได้
เด็กก็อาจจะนึกตามประสาเด็กว่าขนาดเรื่องเบื้องต้นอย่างนี้
ผู้ใหญ่ยังตอบไม่ได้ แล้วเรานับถือพระพุทธศาสนา
กันแบบไหน อาจจะไม่สำคัญแต่อย่ามองข้าม
วันนี้เลยนำกลอนพุทธประวัติแบบง่ายๆมาบันทึกไว้
เผื่อนำไปให้เด็กๆได้อ่านกันก่อนนอนขอรับ
บทกลอน..พุทธประวัติ
สุทโธทนะ กับ(สิริ)มายา ครองพารา(เมือง) กบิลพัสดุ์
ลุมพินี มีประวัติ คลอดอุบัติ โอรสชาย
๕ วัน พลันตั้งชื่อ เลี้ยงพราหมณ์ลือ ทั่วทั้งหลาย
ชื่อสิทธัตถะ ประดับกาย มารดาตาย เมื่อ ๗ วัน
ปชาบดี ผู้เป็นน้า รับเมตตา เลี้ยงดูพลัน
๗ ปี เข้าเรียนนั้น กับครูท่าน วิศวามิตร
อายุได้ ๑๖ ปี มีคู่ดี ที่ถูกจิต
ชื่อพิมพา มาอยู่ชิต ร่วมชีวิต กันนานมา
มีโอรส ชื่อราหุล ชื่นอบอุ่น กันทั่วหน้า
๒๙ ปี หนีอำลา จากพารา ออกบวชตัว
อาฬารดาบส ครูคนแรก เรียนได้แปลก จนถ้วนทั่ว
ครูที่สอง ลองพันพัว รู้กันทั่ว อุทกดาบส
เรียนจบ จึงลาจาก เพียรมั่นมาก มิละลด
อุรุเวลา มากำหนด มุ่งจ่อจด ทรมานกาย
ภายหลัง บำเพ็ญจิต จึงถูกทิศ ที่มุ่งหมาย
ปัญจวัคคีย์ หนีทุกราย พระสบาย ได้รู้ดี
อายุได้ ๓๕ ปี ตรัสรู้ค่า สูงส่งศรี
เมื่อเดือน ๖ เพ็ญสวยดี ณ ถิ่นที่ พุทธคยา
เดือน ๘ ขึ้น ๑๕ ค่ำ ประกาศธรรม ล้ำคุณค่า
โกณทัญญะ ขอบรรพชา ก่อนใครมา ออกบวชตัว
อายุได้ ๘๐ ปี ปรินิพพานที่ สาลวัน
กุสินารา คือเมืองนั้น ปัจจุบัน เรียกกาเซีย
สุภัททะ ปริพาชก ปัจฉิมสาวก ก่อนพุทธฯเสีย
จบพุทธประวัติ แห่งอินเดีย Good I dea ทุก ๆ คน.
ธรรมะสวัสดีขอรับ...
ความเห็น (6)
มาชม
บทบันทึกพระคุณเจ้า...แล้วนึกถึง...
เมื่อวานเข้าไปถวายความรู้พระนิสิต ม.มจร.
คุยกันหนักถึงพระนิพพาน...
ที่เป็นภาษาคนเราไม่สามารถอธิบายได้ เพียงแต่ตีความตามปราชญ์สอน...
นิพพานสื่อถึงจิตว่างอย่างยิ่ง...ดูสายธรรมกายก็เพราะว่างมาจากการฝึกจนจิตระเอียดจนเป็น
เห็นกายธรรม...อยู่ในอายตนะนิพพาน...
สาธุอาจารย์
การอธิบายนิพพานก็เปรียบเสมือนเราและเขาตาบอดแล้วอธิบายเรื่องสีกันว่าดำขาวดแงเป็นยังไง
รู้พอเป็นหลักแล้วน้อมนำมาปฏิบัติง่ายกว่าอธิบายขยายความขอรับ..
นิพพานเราสามารถพบได้ทุกลมหายใจเข้าออกขอรับ...
นมัสการพระคุณเจ้า
- มารับพระธรรมคำสอน ยามค่ำ
- บทกลอนนี้ พี่ครูคิมขออนุญาตนำไปเผยแพร่ให้กับเด็ก ๆที่โรงเรียนเจ้าค่ะ
- กราบขอบพระคุณอย่างสูง
สาธุพี่ครู..
เชิญได้ตามสบายเลยขอรับ
ตอนที่ธรรมฐิตไปสอนเด็กตามโรงเรียนต่างๆก็ให้เด็กท่องประจำขอรับ..
นมัสการค่ะ...หลวงพี่
บทกลอน...พุทธประวัติ...สมควรยิ่งที่จะให้เด็กนักเรียนได้ศึกษา
ตอนที่สอนวิชาวิถีธรรมวิถีไทย(พุทธศาสนา) ก็ไม่มีบทกลอนแบบนี้ให้เด็กท่องให้เด็กศึกษา
พอมาเจอบทกลอนนี้...จึงเห็นสมควรแก่การเผยแพร่ต่อ ๆ กันไปในทุกโรงเรียนเจ้าค่ะ
ขอบพระคุณมากเจ้าค่ะ
สาธุอาจารย์Vij
หากอาจารย์เห็นว่ามีประโยชน์เชิญนำไปใช้หรือบอกต่อได้เลยขอรับ
ธรรมฐิตก็ได้มาจากเพื่อนๆแล้วหลายปีแล้วท่องจนขึ้นใจแล้ว
เพราะตอนที่เข้าไปสอนตามโรงเรียนต่างถูกใจเด็กมากขอรับ..