AARประชุมคณะทำงานสัมมนาระดับชาติ IC
18 พค. 18.30- 19.00 น.ประชุมคณะทำงานประชุมระดับชาติ IC ด้านอำนวยการ พิธีการและวิชาการ ผู้เข้าร่วมประชุมประกอบด้วยคณะทำงานจากรพ.ศิริราช คณะแพทย์ มหิดล 9 คนและในส่วนบำราศนราดูร 6คนมี รองศิริชัย พี่ประอรศิริ วราภรณ์ ศุภลักษณ์ วัชรี(จำชื่อใหม่ไม่ได้) เพื่อเตรียมการสัมมนาระดับชาติเรื่อง "การควบคุมโรคติดเชื้อในโรงพยาบาล คร้งที่ 3" ซึ่งจะจัดขึ้นในวันที่ 17-21 กค.49 ณ โรงแรมแอมบาสเดอร์ซิตี้ จอมเทียน ชลบุรี ซึ่งจะรองรับจำนวนผู้เข้าร่วม ประมาณ 600 คน จากทั่วประเทศ รูปแบบจะไม่ค่อยแตกต่างจากปีที่ผ่านมา เพียงแต่เปลี่ยนสถานที่ให้สามารถรองรับบู๊ทและแสดงผลงานวิชาการให้กว้างขวางขึ้น
สิ่งที่คาดหวังจากการมาประชุม
เป็นตัวแทนกลุ่มวิจัยและพัฒนา(พี่มอม) เข้าร่วมรับทราบความคืบหน้าและรายละเอียดการจัดเตรียมการสัมมนา
สิ่งที่ได้มา
ได้เรียนรู้วิธีการประชุมที่กระชับ เป็นกันเอง ไม่ทางการเกินไป แต่ได้เรื่องราว เห็นภาพ แม้เพิ่มจะเข้าร่วมคร้งแรกพิจารณา 16 ประเด็นในเวลาไม่ถึง 1 ชั่วโมง
ทำไมจึงแตกต่าง
รู้ล่วงหน้าว่าจะต้องมาประชุมประมาณ 4 ชั่วโมง ประกอบกับวันนี้นิมนต์หลวงปู่เณรคำมาเพื่อทำบุญประจำเดือน จึงรับรู้จากพี่มอมแบบเบลอๆ เพราะในหัวมีแต่เรื่องเตรียมการทำบุญเพลรองศิริชัยโทรมาบอกว่าจะประชุมที่จ.อยุธยาเวลา 16.30 น ต้องออกจากสถาบันบ่ายโมง วิ่งไปเก็บกระเป๋า 10 นาทีกินข้าวไปด้วยเก็บไปด้วย สนุกดีเหมือนกัน
พอไปถึงโรงแรมกรุงศรีริเวอร์ รองฯบอกว่าเลื่อนไปประชุมตอน 18.30 น. ดิฉันจึงขอตัวพักผ่อนรู้สึกว่าธรรมะจัดสรรให้ดิฉันได้พักผ่อนทั้งร่างกายและจิตใจโดยไม่คาดคิดอีกแล้วในรอบสัปดาห์นี้
ช่วงประชุมทีมจากศิริราช และมหิดล ดิฉันร้จัก เพียงพี่หน่อย(สมพร) และอ.สมหวัง คนอื่นที่เหลือไม่รู้จักต้องคอยกระซิบถามพี่หน่อยว่าใครเป็นใคร
ในวันรุ่งขึ้นคิดว่าไหนๆก็มาแล้วอยากเข้าไปฟังการประชุมวิชาการ IC ซึ่งจัดที่นี่ช่วงนี้พอดี แต่ก็ไม่ได้เข้าเพราะวันนี้ต้องเป็นผู้ช่วยงานธุรการซื้อของฝาก(ก็ได้บุญไปอีกแบบหนึ่ง)
จะไปทำอะไรต่อ
รายงานพี่มอมค่ะและบันทึก AARตามที่เห็นนี่แหละค่ะ
ความเห็น (2)
ขอบคุณนะคะที่ปิ่งแจ้งให้ทราบ และต้องขอบคุณปิ่งมากๆ อีกครั้งในการไปประชุมแทนครั้งนี้ เพราะพี่มอมเองก็ทราบกระทันหัน แต่พี่มอมติดภาระการเข้าร่วมประชุม PCT Med เวลา 14.00 - 16.00 น.
"ทุกครั้งที่เอ่ยปากขอความช่วยเหลือ ปิ่งจะบอกว่า "ได้ค่ะ" ทั้งๆ ที่บางครั้งปิ่งยังไม่รู้เลยว่าจะให้ไปขึ้นเขาหรือลงห้วยที่ไหน แต่ก็เต็มใจช่วยอย่างจริงใจเสมอค่ะ"