วันนี้ไม่มีเพลงเสภา
เจ้าลืมนอนซ่อนพุ่มกระทุ่มต่ำ
เด็ดใบบอนช้อนน้ำที่ไร่ฝ้าย
พี่เคี้ยวหมากเจ้าอยากพี่ยังคาย
แขนซ้ายคอดแล้วเพราะหนุนนอน
หนาวสำเนียงเสียงเห่เพลงเสภา
เสน่หาหนหลังแต่ครั้งก่อน
ดูนานนักหนักหนาโอ้อาวรณ์
ไหนจะย้อนกลับคืนมาชื่นใจ
ไม่มีแล้วแนวพุ่มกระทุ่มทิพย์
มีดวงไฟไหววิบวับวับไหว
เสียงเครื่องจักรเครื่องยนต์เครื่องกลไก
เร็วเร็วเข้าเร็วไวไปทำงาน
แหงนมองฟ้าแผ่นฟ้าก็ฟ้าฝาด
ละอองไออากาศก็หยาบกร้าน
ทั้งผู้คนคราคร่ำน่ารำคาญ
ยัดทะนานแน่นอยู่บนรถยนต์
เป็นแถวยืดยาวไปไม่รู้จบ
เสียงนกหวีดกรีดลบกระจายหน
ในหมอกฝ้า ควันฝุ่น น้ำหมุนวน
ที่ริมคูข้างถนนขนาบทาง
บัวเจ้าแย้มยิ้มรับประดับดอก
น้ำแก้วกรอกเกลือกประกายเมื่อสายสาง
ละมุนเหมือนเมื่อวัยเยาว์อันเบาบาง
นอนเท้าคางเคียงกันอ่านวรรณคดี
แล้วแตรรถก็แผดลั่นกระชั้นโชก
โลกทั้งโลกราวจะหล่นลงป่นปี้
ลืมเสียเถิดวันนั้นแม้วันนี้
ปล่อยดนตรีเครื่องจักรมันกินใจ
จาก เพลงขลุ่ยเหนือทุ่งข้าว : เนาวรัตน์ พงศ์ไพบูลย์
บัวในน้ำ ลำคลอง มองไม่เห็น
บัวเลี้ยงเล่น ในกระถาง พอดูได้
ไม่มีหรอก เสียงปี่ ดนตรีไทย
มีแสงไฟ เพลงแร๊ป แสบหูจัง
(แด่ ผู้ที่ผมเคยเชื่อ...จาก.... " กล้วยไม้ป่า ")
อรุณสวัสดิ์ค่ะ ครู ป.1
ดนตรีไทย ใกล้สิ้น ไม่ยินเสียง
ซร้องสำเนียงเสภาคราหนหลัง
ครั้งเป็นเด็กเล็กอยู่เคยได้ฟัง
บัดนี้นั่งฟังเสียงเพียงเครื่องยนต์
สวัสดีค่ะ ครูอ้อยมาเยี่ยมยามเช้า
พี่ชายชยพรแต่งกลอนพ้อ
ใครกันหนอทำให้พี่ชายเหงา
"ช่างเขาเถอะ" เราก็ยังคงเป็นเรา
ไม่ต้องเศร้า "เลี้ยงกล้วยไม้" ใจร่มเย็น
น้องหมูจ๋าน่ารัก...ช่วยทักพี่
พิมพ์เร็วดีแต่ตกหล่นจนขบขัน
เป็นเคี้ยวหมาต้องรีบเปลี่ยนเจียนไม่ทัน
แก้ไขพลันตอนน้องบอกขอขอบคุณ
พี่ครูอ้อยคนตื่นเช้าเข้ามาเยี่ยม
ใจเต็มเปี่ยมฝากภาพสวยด้วยสีสัน
ขอบพระคุณน้ำใจมีให้กัน
ขอให้ท่านมีความสุขทุกเวลา
มหา เข้าเวร ฯ ไม่รู้จะทำอะไรก็ฟังเพลง ดีเจ อิงจันทร์ รอออกเวรฯ
มีความสุขกับการฟัง
ท่านเหรียญชัยแวะฟังเพลงบรรเลงชื่น
ยามค่ำคืนอยู่เวรเห็นใจหนอ
เหนื่อยนักพักผ่อนบ้างบางคนรอ
พร้อมหน้าพ่อแม่ลูกปลูกอุ่นไอ
"ช่างเขาเถอะ"
"น้อมรับ" มิได้หมายใจยอมรับ
ไม่ระงับอารมณ์พล่านเข้าผลาญเผา
จะเป็นห่วงเขาทำไมนะใจเรา
จะร้อนเร่าเผาใจไหม้ตัวเอง
จงถอยออกนอกเส้นทางเลิกขวางเขา
ก็ตัวเราแค่อนุบาลเลิกอ่านเพ่ง
แค่ดอกหญ้าอย่าบังอาจวาดบรรเลง
อย่าอวดเก่งเตือนใครเขา "เราห่างไกล"
นามเจ้าของบทเพลงบรรเลงผ่าน ช่วยตรวจทานแก้ไขทำให้สวย
ศิลปินแห่งชาติไทยได้อำนวย ทุ่มเทช่วยสืบสานงานแผ่นดิน
ฝากท่านไปในบล็อกนี้มีคำตอบ ชอบไม่ชอบตัดสินใจเมือภายหลัง
ครูอิงครับ
ทานข้าวกับอะไรครับ
บอกหน่อยได้ไหม จะได้เป็นนักกวี เจ้าบทเจ้ากลอนกะเขามั่ง
ชอบครับชอบ
ครูอิงครับ เพลงที่ให้ลูกหาให้ "ดวงใจในสายน้ำ" ได้แล้ว กลับมาเมื่อไหร่แวะไปฟังนะครับ ไปดูความก้าวหน้าด้วย การบ้านอีกข้อยังไม่ได้ทำ แหะ แหะ http://gotoknow.org/blog/tonnamm/295230
ขอบคุณท่านวิโรจน์
แก้เป็น เนาวรัตน์ พงศ์ไพบูลย์ ขอขอบคุณช่วยดูแลให้แก้ไข
บทกลอนดีมีคติที่สอนใจ ภาษาไทยสละสลวยสวยทุกคำ
คุณหนานเกียรติถามมาเรื่องอาหาร รับประทานน้ำพริกผักเป็นหลักใหญ่
แต่ละคนความสามารถอาจต่างไป พอแต่งได้ภาษาไทยนั้นเรียนมา
ตามไปฟังมาแล้วลูกแก้วเอ๋ย เก่งจังเลยน่ารักเป็นหนักหนา
เพลงแม่ชอบลูกมอบให้แม่มา พัฒนายิ่งขึ้นไปให้ใจจำ
การบ้านที่ให้ทำเตือนซ้ำซาก ไหนรับปากว่าจะทำ...ย่ำกับที่
เรื่องแต่งบล็อกรออีกนิดหากคิดดี สอนให้ฟรีไม่คิดตังค์นะพ่อคุณ
ได้มาเห็นการกลอนน่านิยม
มาชวนชมหงส์เหินเพลินในคู่
ริมหนองน้ำมากมีล้วนปลาปู
ใครเฝ้าดูธรรมชาติ...สวยงาม...เอย
สวัสดีครับ
ตามมาอ่านกลอนที่แสนงามและฟังเพลงที่แสนไพเราะ
ยังคิดถึงคนอยู่ไกลเสมอครับ