จะอยู่หรือไปให้ได้ "ประโยชน์..."
ในชีวิตของคนเรานั้นไปไป มามากันอยู่เสมอ
ก่อนที่เราจะตัดสินใจจะไปไหน มาไหนเรามักเตือนตนเองเสมอว่า
“อยู่แล้วเป็นประโยชน์ก็อยู่ ไปแล้วเป็นประโยชน์ก็ไป...”
ถ้าหากไม่คิดเช่นนี้แล้ว เราก็จะไปไหน มาไหน “ตามใจอยาก”
อยากไปเล่นก็ไป ไปเที่ยวก็ไป ใครชวนไปไหนก็ไป ปี ๆ หนึ่งขึ้นล่องทั่วประเทศไทยไม่รู้จักกี่รอบ
ไปกลับมาแล้วก็ไม่เห็นมีประโยชน์อะไรได้กลับมา
ตัวเองก็ไม่ได้พัฒนาขึ้น ครอบครัวก็ไม่ได้ประโยชน์อะไร สังคมยิ่งจะไม่ได้อะไรใหญ่...!
คนเราเจอทุกข์แล้วมักหนีทุกข์ หนี ไม่สู้
เจอทุกข์แล้วก็หนี เจอทุกข์แล้วก็ไป
“ทุกข์” ทุกอย่างที่ผ่านมาในชีวิตล้วนแล้วแต่เป็นสิ่งที่ฝึกเราให้เข้มแข็ง รู้จักความอดทน อดกลั้น รู้จักสู้กับ “กิเลส” รู้จักทวนกระแสแห่ง “ความอยาก”
ไอ้เจ้า “ความอยาก” นี่แหละตัวสำคัญ
คนเราเดี๋ยวนี้ไปไหนมาไหนเพราะความอยากเยอะ
ไปงั้น ๆ ไปเรื่อย ๆ ไม่อยากอยู่บ้านก็ไป เบื่อก็ไป เซ็งก็ไป ไปไหนมาไหนไม่ได้มีประโยชน์อะไร ล้วนแล้วแต่เสียเวลาชีวิตไปวัน ๆ
ความอยากนั้นเกิดจาก “ความคิด...”
คนเรานี่นะมันมักจะทำอะไรตามความคิด
“คิดดีก็ยุ่ง คิดไม่ดีก็ยุ่ง” คิดอะไรมันก็ยุ่งอย่างนั้นแหละ “ยุ่งเพราะความอยาก...”
ต้องหัด ต้องฝึกตัวเองให้มี “สติ” แล้วใช้สติพิจารณา “เหตุและผล”
เหตุนั้นคือการไป ส่วนผลนั้นคือ “ประโยชน์”
ไปแล้วได้ประโยชน์ก็จึงไป
อยู่แล้วได้ประโยชน์ก็จึงอยู่
คนเรานั้นมักวิ่งแล่นไปตามความคิด
ความคิดนั้นมักแฝงอยู่ด้วย “กิเลส” หรือ “ความอยาก”
คนที่ “อยาก” มักจะไม่มีเหตุผล
คนที่ “อยาก” มักจะไม่นึกถึง “ประโยชน์”
คนที่รู้จักเสียสละ คือ คนที่เริ่มที่จะ “ชนะตนเอง...”
คนเรามักจะชอบติดสุข ติดสบาย
สิ่งใด ๆ ที่ทำแล้ว “ขัดใจ” “ขัดกาย” มักจะไม่ยอมทำกัน
ขัดใจเข้าหน่อยก็หนีแล้ว เหนื่อยหน่อยก็พักอีกแล้ว คนแบบนี้เขาเรียกว่า “ขี้แพ้”
แพ้ตน แพ้ตัว แพ้จิต แพ้ใจ
เราเกิดมาเป็นมนุษย์นี้
ได้ร่างกายจากพ่อและแม่มานี้
เราต้องใช้ร่างกาย ใช้สติ ใช้ปัญญานี้เพื่อทำความดี เพื่อ “เสียสละ”
คนเรานี่ ไม่รู้ว่า “ความตาย” จะย่างกรายเข้ามาเมื่อไหร่
ถ้ามัวแต่เที่ยวไปเรื่อย ทำอะไรไร้สาระไปเรื่อย แบบนี้เขาเรียกว่าเกิดมา “เสียชาติเกิด”
จะอยู่นั้นก็ไม่ใช่สิ่งสำคัญ จะไปนั้นก็ไม่ใช่สาระอันยิ่งใหญ่
สิ่งสำคัญขึ้นอยู่ที่การอยู่หรือการไปสิ่งใดนั้นไซร้ให้ "ประโยชน์..."
ความเห็น (4)
สุดยอดครับ..ชอบมาก!
ความอยากนี้แหละ
แค่เราเห็น
เราจะอึ้ง
เห้นมันลากเราไปซ้าย ไปขวา ลากไปนั่นไปนี่ ให้เรากระสับกระส่าย กระวน หระวาย ไม่จบสิ้น จะทำให้จิตนี้ไม่สงบสุข
จะพาให้เราทำพฤติกรรมที่ขับเคลื่อนด้วยกิเลสทั้งปวง