การงานบันดาลสุข... (Happiness R2R)

 

หลาย ๆ ครั้ง ในหลาย ๆ วัน ของหลาย ๆ คน มักจะมองนาฬิกาว่าเมื่อไหร่จะถึงเวลา 16.30 น. ?
เมื่อใดเวลาแห่งความสุข เวลาที่เลิกงาน เวลานั้นจะมาถึง
เมื่อใดเวลาแห่งความทุกข์ เวลาที่ทำงานนั้นจะล่วงเลยไป

การทำงาน คือ ชีวิต ชีวิตของคนคือ “การทำงาน”
ถ้าหากเราทำงานด้วยความทุกข์ ความทุกข์ในการทำงานนั้นย่อมไม่มีที่สิ้นสุด
แต่เมื่อใดเราทำงานด้วยความสุข ความสุขนั้นย่อมไม่มีวันเลือนลางไป

ชีวิตมนุษย์ คือ ชีวิตแห่ง “ความก้าวหน้า”
ตราบใดที่ยังก้าวหน้า มนุษย์นั้นย่อมรู้สึกตนเองได้ว่ายังมี “คุณค่า” ความเป็นคน

คนเรา คนงาน คนทำงาน ต้องก้าวหน้าด้วยการพัฒนา
พัฒนาตน พัฒนาคน พัฒนางาน พัฒนาชีวิตเพื่อสอดประสานกับ “ความสุข...”

เมื่อใดสมองมีหน้าที่คิด เมื่อใดชีวิตย่อมหลีกหนี “ความฟุ้งซ่าน”
ความฟุ้งซ่านคือ “ความโง่” ความโง่ทำให้ชีวิต “โง่ ๆ”

หากเมื่อใดเราใช้หนึ่งสอง สมองมือ “ทุ่มเท” ในการคิด คิดเรื่องบ้าน คิดเรื่องงาน จิตใจเราเองนี้ย่อมประทาน “พรความสุข...”

การคิดดีย่อมให้ “รอยยิ้ม”
มนุษย์นั้นต้องการ “รอยยิ้ม” ที่ “พริมใจ”

การทำงาน คิดงาน และพัฒนางานย่อมสร้าง “รอยยิ้ม” ในเวลาทำงาน ณ ที่ทำงาน
งานตรงหน้าย่อมสร้างความสุข ณ เฉพาะหน้า
รอยยิ้มบนใบหน้าสามารถส่งภาษาแก่ “เพื่อนร่วมงาน”

ที่ทำงานเดิมที่ร้อนดั่งนรก ก็ปรับเปลี่ยนด้วยอารมณ์เย็นแห่ง “จิต”
จิตที่คิดดี พูดดี และทำดี จิตที่ทำหน้าที่พัฒนา ณ หน้างาน

งานที่สุข คือ งานที่ไม่กระจุกอยู่ที่เดิม
R2R สร้างงานเพื่อสร้างเสริม สุขตรงหน้า ณ หน้างาน...