วิริยะแบบสนุกที่จะเพียร.....เพื่อ......สร้างโอกาสให้เด็กไทย
หลายคนคงผ่านตา....ผ่านหู...ฟังข่าวต่อเนื่องมาหลายปี กับคำว่า " โรงเรียนในฝัน" หรือ " ๑ อำเภอ ๑ โรงเรียนในฝัน " ขอเล่าสู่ฟังเพื่อเสริมแรงบันดาลใจซึ่งกันแลกกัน เมื่อครั้งปี ๒๕๔๗ เริ่มเกาะติดสถานการณ์ ชอบใจในโครงการด้วยวลีเพียงว่า " เพื่อ....สร้างโอกาสให้เด็กไทย " วิสัยทัศน์ เพียงสั้นๆแต่กินใจ....บนภาวะพื้นถิ่นไทยที่มีความแตกต่างกันมากมาย อะไรเอ่ย? คือโอกาส....โอกาสที่ขาดหายใครตอบได้ ?....โอกาสที่เกินพอมีที่ไหน? และโอกาสใดใดที่ต้องสร้าง ปั้นแต่ง หรือ แต่งแต้ม .....ให้เด็กไทยในพื้นถิ่นทั่วภูมิภาคที่มีความต่าง และแตกสลายมากมาย ๑ อำเภอ ๑ โรงเรียนในฝัน จะก้าวเดินอย่างไร?....น่าสนใจมากทีเดียวในปี ๒๕๔๗
ปลายทางที่มุ่งหวัง ๑) ให้เด็กไทยใฝ่รู้ใฝ่เรียน เป็นบุคคลแห่งการเรียนรู้ สามารถแสวงหาความรู้ได้ด้วยตนเอง ๒) รู้จักคิดวิเคราะห์แก้ปัญหาได้ด้วยตนเอง มีทักษะในการดำเนินชีวิตที่พึงตนเองได้ และ ๓) เด็กไทยมีความเป็นไทย ภาคภูมิใจในความเป็นไทย และดำรงชีวิตอย่างมีความสุข ........... ๓ ประเด็นที่ปลายทาง ปรัชญาที่ยิ่งใหญ่ เห็นแล้วขนลุกอย่างยาวนาน ....จะทำอย่างไร? โอกาสนั้นจึงจะถึงปากท้องลูกหลานเรา.....จากชีวิตบ้าน....สู่โลกแบน ....ในยุคโลกทั้งใบหาอะไรก็เจอ
บนความยากจน บนข้อจำกัดแห่งเวลา ข้อจำกัดแห่งบุคคล ข้อจำกัดแห่งพื้นถิ่น บนเส้นทางการเปรียบเทียบ บนเป้าหมายของต้นสังกัด และ บนความเป็นตัวตนของเรา ....ความสับสน....การวางกรอบ....การสร้างแรงจูงใจให้ทีมงานสู้เพื่อไปสู่ปลายทางที่มุ่งหวัง .....การสร้างการยอมรับ ความเชื่อมั่น และการสนับสนุน ระหว่างการก้าวเดิน นับเป็นสิ่งต้องวิริยะแบบสนุกที่จะเพียรจริงๆ......กระแสสังคมตอกย้ำมากมาย ...กับวันเวลาที่ไม่สามารถจะทำการได้สำเร็จตามเป้าหมายในเวลาที่กำหนด.....ของ ๑ อำเภอ ๑ โรงเรียนในฝัน ปี ๒๕๔๙ ผ่านไป....ยังไม่รับการประเมิน....ปี ๒๕๕๐ ผ่านไป ยังไม่รับการประเมินอีก.....ทำไม ? ทำไม ? และทำไม? คือคำถามตลอดมา .....จนถึงปี ๒๕๕๑ วันที่ ๔ กรกฎาคม พ.ศ. ๒๕๕๑ จึงได้ฤกษ์ดีรับการประเมิน ๑ อำเภอ ๑ โรงเรียนในฝัน เป็นโรงเรียนลำดับที่ ๘๒๐ ที่รับการประเมิน .....เป็นโรงเรียนสุดท้ายในกลุ่มมัธยมศึกษา.....
วันเวลาผ่านไป....ปี ๒๕๕๒ ผ่านเข้ามา คำตอบที่ได้คือ " เราได้สร้างโอกาสให้เด็กไทย......ที่บ้านแท่นวิทยา " หลายครั้งที่ไปนำเสนอผลงาน .....ความภูมิใจที่มีโอกาสได้ทำ ความภูมิใจที่ได้รับโอกาสให้นำเสนอ....บรรยากาศ โรงเรียน IT เพื่อการบริหารและการเรียนรู้ ...แบบพื้นถิ่น ได้รับความสนใจมากมาย....เพราะเราเป็นโรงเรียนที่ไม่เคยซื้อโปรแกรมราคาแพงๆ มาใช้เลย ....แต่เราก็มีโปรแกรมใช้เช่นกัน ..... นะ ...เพราะ " โลกทั้งใบหาอะไรก็เจอ " .....เวลานี้....วันนี้....ปีนี้ ....เราพอจะเริ่มก้าวได้...ทักษะที่จำเป็นสำหรับครูในศตวรรษที่ ๒๑ ถูกป้อนสร้าง และพัฒนาอย่างต่อเนื่อง ตลอดมา ....ด้วยสูตร " เรียนด้วยคลิก....ส่งข่าวผ่านคลิก....รู้งานกับคลิก.....คิดบอกคลิก...และคลิกสู่ชีวิต รายวัน กับ mail-online "
ที่สุดก็ได้รับการหยิบยื่นโอกาสให้....จากทีม ICT ที่นำโดยคุณอภิชาติ พุทธเจริญ และคุณอดุลย์ วงษ์ใหญ่ ชวนบ้านแท่นวิทยาเข้าร่วม ในกลุ่ม ๒๖ ICT ....พฤษภาคม ๒๕๕๒ ก้าวสู่ ๒๖ ICT อย่างมั่นใจ....แรงบันดาลใจ ให้สู่ฝัน ฉันทะและทักษะ ที่ได้สร้างสมร่วมกันตลอด ๕ ปี ทำให้เรา...เกิดวิริยะแบบสนุกที่จะเพียร....สู่ปลายทางที่มุ่งหวัง .....Morality ....ให้สู้งาน บากบั่น มั่นคง ซื่อตรง และสามัคคี ....ทำให้บ้านแท่นวิทยา เริ่มมีคนรู้จัก...แม้ชีวิตแบบบ้านๆก็ตาม.......
เวลานี้....พอมีโอกาสกับเด็กไทย...โอกาสได้ใฝ่รู้ใฝ่เรียน ...โอกาสการค้นคว้าด้วยตนเอง ....โอกาศได้พัฒนาทักษะชีวิตในโลกแบน ที่เทคโนโลยีเป็นใจ .....และโอกาสได้ภาคภูมิใจในความเป็นไทยด้วยตัวเด็กไทยเอง.........
มีข้อคิด และสะกิดใจ....ไว้ช่วยคิด .....บนการเปลี่ยนแปลงที่รวดเร็ว หลายเรื่องรุนแรงเกินใจจะรับไหว....ก็ไม่น้อย แต่สิ่งที่เป็นเงาอันน่ากลัวสำหรับโรงเรียนทุกรูปแบบ หนีไม่พ้น...ก็คือ อาการ....."ปฏิเสธ ...ห้องเรียนของเด็กๆ" ....." ปฏิเสธ...โรงเรียนของเด็กๆ " มีปริมาณมากขึ้นทุกวัน ....โรงเรียนในฝัน หรือ โรงเรียนผู้นำการเปลี่ยนแปลง ก็คงมีอาการเช่นนี้ปรากฏอยู่ไม่มาก ก็น้อยทีเดียว
ความเห็น (3)
- ตามมาให้กำลังใจครับ
- เชื่อมั่นว่าต้องทำได้ครับ
- สู้ๆๆครับ
ชอบวิธีการนำเสนอของkrusiliwan มีสาระและเข้าถึง รร.ของกระเทียมเถาก็เป็นรร.ในฝันรุ่น1และผันมาเป็นรร.ดีใกล้บ้าน ตอนนี้กำลังรักษาระดับอยู่ดูเหมือนจะยากกว่าพูดแล้วเหนื่อยค่ะ..
ขอบคุณมาก ที่เข้ามาร่วมแลกเปลี่ยนเรียนรู้และให้กำลังใจ เป็นประจำ