- โอโห ท่านเกษตร
- เดินทางพอๆๆกับโป่งลางสะออน
- ฮ่าๆๆ
- ชอบชุดนี้ชุดเดียวเลย
- ฮ่าๆๆๆๆๆ
- ชุด มหัศจรรย์
- จ้องกันใหญ่..ว่าจะมหัสจรรย์ตรงไหน...ข้างบน..หรือข้างล่าง 555
เชิญร่วมงาน...วันข้าวจีเอพี (GAP) ข้าวปลอดภัย เพื่อคนไทย สู่ตลาดโลก...(เอ...งานวันที่ 29 แต่วันนี้ 31 เชิญแล้วจะเข้าร่วมได้ไหมนี่..!! เอาเป็นว่าตามชมบรรยากาศแล้วกันนะครับ ^^)
......ปีนี้ผมตกปีเทวดาจร...จริง ๆ ครับ กลับจากทัวร์ไม้ไผ่วันศุกร์ วันจันทร์ ก็ไปขอนแก่น วันศุกร์ต่อมาก็พาเกษตรกรไปอุบล...ไปงานนี้ครับ…..
ฯพณฯ รมต.เกษตรและสหกรณ์ ให้เกียรติเป็นประธาน
อธิบดีกรมการข้าวกล่าวรายงาน
รองผู้ว่าราชการจังหวัดอุบลราชธารนีกล่าวต้อนรับ
สาวสวยชาวอุบลต้อนรับอบอุ่นด้วยการแสดงชุด มหัศจรรย์
มอบใบ คิว...(ที่ไม่มีโลโก้กรมส่งเสริมการเกษตร..)ให้ตัวแทนเกษตรกร...
ชมนิทรรศการความรู้ด้านข้าว..
เพราะข้าว...คือชีวิต..
ที่มาของข้าว...
ชิมผลิตภัณฑ์จากข้าว..
ทองม้วนข้าว...
ข้าวเกรียบปากหม้อ
ลุ้น ๆ รอชิม..ฮิฮิ..
โชว์จมูกข้าว..เห็นจมูกคน 555 (กาบา..อยู่ตรงนี้นะคะ..)
ไอศกรีมข้าวกล้อง...หวานไม่หวานดูการตักคู่แล้วกัน ฮิฮิ..อิจฉาไหม... (เกษตรอยากหวานด้วย..แวะไป 3 รอบ...สงสัยเบาหวานจะมาก่อนความหวานคู่..555)
ชมผลิตภัณฑ์จากข้าว....
แม่บ้านโชว์ข้าวจี๋...และข้าวต้ม...
“พี่ ๆ เขาเอิ้นข้าวเต้น..แล้วเด้อ...”
“หา...ข้าวต้ม..เปลี่ยนชื่นเป็นข้าวเต้นหรือ...ต่างกันยังไง...??”
“ อ๋อ..บ่แม่น ๆ เพิ่นเอิ้นเข้าเต้น..ประธานมาแล้ว..ให้พี่ไปเขาเต้นพิธีเปิดก่อน…ค่อยมากินข้าวต้มใหม่...” 555 เอิ๊ก ๆ ๆ
เก๋สุด..ผู้เข้าร่วมงานได้รับครีมล้างมือป้องกันไข้หวัด 2009 ที่ทำจากข้าว..คนละหลอด...
มีหน่วยงานทั้งภาครัฐและเอกชนร่วมออกร้านนิทรรศการ..
แต่ว่าผมทองเสีย...อาหารเป็นพิษ..ขอรายงานบรรยากาศแค่นี้ก่อนครับ.....^^
เก็บภาพที่ระลึก...ทีมหนองคาย ร่วมกับใบ คิว...ถึงแม้ใบคิวจะไม่มีสัญลักษณ์ ของกรมส่งเสริมการเกษตร ก็ตามที...
(ฮึ..ไม่น้อยใจก็ได้...ทำงานร่วมกันคนละครึ่งจึงจะได้ใบ คิว มา... เกษตรกรก็กรมส่งเสริมเป็นคนพามา...แค่โก้กรมแค่นี้ก็ทำเป็นลืม....ไม่เป็นไรหรอก....คงมีไม่กี่คนที่ทันสังเกตหรอก..)
สวัสดีค่ะ
ข้าวจี่เป็นตาแซบแท้นอ
ขอซักปั้นหน่อย
แวะมาเยี่ยมครับ
ผมชอบเรื่องเล่าเกี่ยวกับข้าวครับ
เอาเรื่องเล่าหนึ่งของจิตร ภูมิศักดิ์ มาฝากครับ
เปิบข้าวทุกคราวคำ จงสูจำเป็นอาจินต์
เหงื่อกูที่สูกิน จึงก่อเกิดมาเป็นคน
ข้าวนี้นะมีรส ให้ชนชิมทุกชั้นชน
เบื้องหลังสิทุกข์ทน และขมขื่นจนเขียวคาว
จากแรงมาเป็นรวง ระยะทางนั้นเหยียดยาว
จากรวงเป็นเม็ดพราว ล้วนทุกข์ยากลำบากเข็ญ
เหงื่อหยดสักกี่หยาด ทุกหยดหยาดล้วนยากเย็น
ปูดโปนกี่เส้นเอ็น จึงแปรรวงมาเป็นกิน
น้ำเหงื่อที่เรื่อแดง และน้ำแรงอันหลั่งริน
สายเลือดกูทั้งสิ้น ที่สูซดกำซาบฟัน
มีเพลงของคาราวานอีกเพลงนึงครับ
เปรียบเทียบคนทุกข์ยากดั่งข้าวคอยฝน
อยู่อย่างข้าวคอยฝน บ่พ้นราแรงแห้งตาย
ชีวิตชีวาน่าหน่าย จะหมายสิ่งหมายบ่มี
จากบ้านเกิดเมืองนอน พเนจรลูกเล็กเด็กแดง
สองขาของเฮามีแฮง ตะวันสีแดงส่องทาง
ส่องทางให้เห็นเส้นทาง ร่วมทางเพื่อชูชัยมา
เพื่อท้องนาประโยชน์อุดม ทุนนิยมจักถูกทำลาย
อยู่อย่างข้าวคอยฝน กี่คนกี่คนแห้งตาย
กี่คนกี่คนสบาย ขี่ควายไม่เหมือนขี่คน...
กี่คน กี่คน สบาย ขี่ควาย ไม่เหมือนขี่คน ขี่ควาย ไม่เหมือนขี่คน
ข้าวจี่เป็นตาแซบแท้นอ
ขอซักปั้นหน่อย
หนานเกียรติ
แวะมาเยี่ยมครับ
ผมชอบเรื่องเล่าเกี่ยวกับข้าวครับ
เอาเรื่องเล่าหนึ่งของจิตร ภูมิศักดิ์ มาฝากครับ
...................
มีเพลงของคาราวานอีกเพลงนึงครับ
เห็นไอติมแล้ว โห ถังเล็กนิด ตักกันสองคนพร้อมกัน
ระวังจะดึงมือไม่ออกเด้อ ... เห็นแล้วอยากกินเลย
เห็นไอติมแล้ว โห ถังเล็กนิด ตักกันสองคนพร้อมกัน
ระวังจะดึงมือไม่ออกเด้อ ... เห็นแล้วอยากกินเลย
สวัสดีค่ะ