อุตส่าห์ดีใจ นึกว่าวันนี้จะได้หยุดพัก (เต็มวัน) สักวัน เพราะ ไม่มีตารางไปไหน (นอกจากเข้ามหาวิทยาลัย แต่ก็ขอเบี้ยวสักวัน เพราะ ไม่รู้ว่าเข้าไปแล้วจะได้ทำอะไรเป็นชิ้นเป็นอันหรือเปล่า) ทีไหนได้ในตอนสายๆของวันนี้ได้มีโอกาสคุยโทรศัพท์กับคณะกรรมการกลุ่มๆหนึ่ง ทำให้ทราบว่าตอนนี้มีบางกลุ่มที่มีปัญหา ไม่มีเงินสำรองจ่ายค่าศพให้กับสมาชิกที่เสียชีวิต ผู้วิจัยก็เลยต้องตัดสินใจเดินทางไปที่กลุ่มๆนั้นในช่วงเย็นวันนี้ (ต้องรออาจารย์พิมพ์ก่อนค่ะ เพราะ จำทางไม่ได้) การเดินทางไปครั้งนี้ได้รับคำแนะนำจากคณะกรรมการท่านนั้นว่าต้องไปอธิบายให้กลุ่มนั้นเข้าใจว่าปัญหาของตนคืออะไร จะต้องแก้อะไรบ้าง สิ่งแรกที่ต้องทำ คือ ต้องเอารายงานฐานะการเงินตั้งแต่ต้นมาดูว่าฐานะการเงินเป็นอย่างไร เงินเข้ามีเท่าไหร่ จ่ายเงินอะไรออกไปบ้าง เป็นการจ่ายเงินที่ถูกประเภทหรือเปล่า
ผู้วิจัยขอสารภาพว่าดูบัญชีไม่เป็นค่ะ แต่ก็ได้โทรศัพท์คุยตกลงกันแล้วว่าในช่วงเย็นวันนี้ผู้วิจัยกับอาจารย์พิมพ์จะเข้าไปที่กลุ่ม เพื่อขอให้กลุ่มปริ้นท์รายงานฐานะการเงินออกมาทั้งหมด หลังจากนั้นในวันพรุ่งนี้จะมีคณะกรรมการที่มีความรู้ในเรื่องนี้เข้ามาช่วยดูแลและตรวจสอบ หลังจากนั้นก็จะช่วยกันอธิบายให้กลุ่มนี้เข้าใจ เพื่อที่ทางกลุ่มจะได้นำข้อมูลไปคุยกับเครือข่ายฯค่ะ ผลจะออกมาเป็นอย่างไรก็คงต้องติดตามดูกันต่อไปค่ะ
ความจริงเรื่องนี้ค่อนข้างจะเป็นปัญหาอย่างมากในปัจจุบันนี้ค่ะ ผู้วิจัยรู้สึกเห็นใจคณะกรรมการกลุ่มแต่ละกลุ่มมาก เพราะ พวกเขาคือหน้าด่านที่จะต้องพบกับสมาชิก ไม่ใช่ เครือข่ายฯ ทั้งๆที่พวกเขาส่งเงินมาที่เครือข่ายฯเป็นจำนวนมาก แต่เมื่อเกิดปัญหาขึ้นมา เครือข่ายฯกลับเข้ามาช่วยช้า หรือ บางครั้งปฏิเสธไม่เข้ามาช่วยเหลือเลย ที่เห็นตอนนี้อย่างน้อยก็ 2 กลุ่มแล้วที่ประสบปัญหา ซึ่งทั้งสองกลุ่มนี้มีลักษณะที่เหมือนกันอยู่อย่างหนึ่ง คือ มีเพียงกองทุนสวัสดิการชุมชนเพียงอย่างเดียว ไม่มีกองทุนหมุนเวียน ทำให้เมื่อเงินในกองทุนสวัสดิการชุมชนไม่เพียงพอที่จะจ่ายค่าศพ (เป็นการสำรองเงินจ่ายไปก่อน) ก็ไม่รู้ว่าจะไปหาเงินที่ไหนมาจ่าย ในขณะที่กลุ่มที่มีทั้ง 2 กองทุน คือ กองทุนสวัสดิการชุมชน กับ กองทุนหมุนเวียน ก็พบว่า มีปัญหาในเรื่องไม่มีเงินสำรองจ่ายค่าศพเช่นกัน แต่กลุ่มหลังนี้โชคดีอยู่หน่อยนึงคือ สามารถยืมเงินจากกองทุนหมุนเวียนออกมาจ่ายไปก่อนได้
ไม่มีความเห็น