แด่…เพื่อนฝันวรรณศิลป์

 

ลองเขียนกลอนอ่อนหวานซาบซ่านฝัน 

มากำนัลวรรณศิลป์ถิ่นอักษร
ผ่านดวงดาวพราวฟ้ามาเว้าวอน 

ผ่านจันทรแจ่มกระจ่างกลางโพยม

ฝากสายลมฝนครวญรัญจวนจิต
ถึงมิ่งมิตรใกล้ไกลใคร่ยลโฉม 

ไมตรีจิตที่มอบปลอบประโลม
เฉกแสงโคมส่องสว่างกลางดวงจินต์

ขอเป็นเพียงเพื่อนฝันยามหวั่นหวาด 

อย่าได้ขลาดเหล่าอมิตรคิดร้ายสิ้น

หลับตาฝันจะกล่อมหอพอได้ยิน

โลกโสภิณแว่วหวานผ่านบทเพลง

เชิญชมทุ่งเขียวขจีสีสดใส

ดนตรีไพรฟังสบายคลายรีบเร่ง

จักจั่นเรไรร้องบรรเลง

ช่างครื้นเครงประสานเสียงสกุณา

แล้วทอดกายใต้ร่มไทรให้หายเหนื่อย

ลมพัดเฉื่อยหอมระรื่นชื่นบุปผา
ปืบ จำปี มะลิวัลย์  กรรณิการ์

ดอกไม้ป่ากลิ่นกรุ่นจรุงใจ

จบบทเพลงอำลาถึงคราจาก
จำต้องพรากเพื่อนสนิทที่ชิดใกล้

เพียงความฝันยังคำนึงซึ้งห่วงใย

หากความจริงยิ่งใหญ่ยากพบเจอ

 

                                     ดอกไผ่
                            ๑๙ กันยายน ๒๕๔๕

 ขอบคุณรูปภาพจากอินเทอร์เน็ต

[นายประจักษ์ ปานอินทร์]

สวัสดีครับ

• พาหลานม่อนมาซึมซับ
• อยากให้ม่อนแต่งกลอนเก่ง
• มันเหมือนมนต์เสน่ห์แก่ผู้แต่ง
• ผมจะอ่านให้หลานฟังบ่อยๆ
• คุณครูเก่งมาก ผมไม่เป็นเลยครับ แต่ชอบ
• ขอบพระคุณ โชคดีครับ

[ครู ป.1]

มองท้องนา เขียวขจี ไม่มีแล้ว

 ลมพัดแผ่ว ร้อนผ่าว อบอ้าวหนอ

ฝนโปรยปราย รายโรย ยังไม่พอ

ทุกข์และท้อ ใจอ่อน รอนรอนลง

               

[กิตติพัฒน์]

• กลับจากการประชุมงานรุมเร้า
• ต้องหอบเอางานมาเพิ่มหน้าที่
• หิวก็หิวร้อนก็ร้อนทำไงดี
• ลูกหวายดองยังมีแก้หิวไป

.....เอาลูกหวายมาฝากคุณวราภรณ์ด้วยครับ....แบ่งกัน.....

 

[วราภรณ์]

• สวัสดีค่ะ ผอ.ประจักษ์และหลานม่อน
  
• ขอบพระคุณที่ให้เกียรติมาทักทาย
  และชื่นชมค่ะ
• กานท์กวีมีมนต์เสน่ห์ทั้งผู้ให้และ
  ผู้รับค่ะ
• อยากจะแต่งกลอนเป็นนั้นไม่ยากค่ะ
  ลองเขียนกาพย์ยานี ๑๑ ก่อนก็ได้ค่ะ   ไม่ลองไม่รู้นะคะ

[แดง]

สวัสดีค่ะ มาอ่านกลอนของนักกวีค่ะ

มีความสุขมากๆนะคะ มิตรภาพ...ที่ดีๆๆๆคนหนึ่ง...

[อ้อยเล็ก]

มาเป็นเพื่อนจ้า....

http://www.watchari.com/board/index.php?board=2.0

http://www.watchari.com/board/index.php?board=78.0

มาเถิดน้องธรรมทิพย์วิจิตรหวาน

อักษรสานสัมพันธ์ที่มั่นหมาย

หากเหนื่อยนักพักลงแล้วทอดกาย

เพื่อนสหายจะพัดวีให้เย็นทรวง

                      ด้วยรัก

                    ครูอ้อยเล็ก...

 

[วราภรณ์]

สวัสดีค่ะ  คุณครู ป.1
              ขอบคุณที่แวะมาเยี่ยมเยือน
พร้อมบทกลอนดี ๆ ค่ะ

มองท้องนา เขียวขจี ไม่มีแล้ง
ลมพัดแผ่ว ร้อนผ่าว อบอ้าวหนอ
ฝนโปรยปราย รายโรย ยังไม่พอ
ทุกข์และท้อ ใจอ่อน รอนรอนลง

ธรรมชาติที่เห็นและเป็นอยู่
ได้เรียนรู้วิถีธรรมนำสูงส่ง
สรรพสิ่งเปลี่ยนผันไม่มั่นคง
อย่าพะวงเพียงเห็นเป็นบทเรียน

 

[วราภรณ์]

สวัสดีค่ะ คุณก้ามกุ้ง

 •ขอบคุณที่แวะมาเยี่ยมพร้อมลูกหวาย และบทกลอนค่ะ
•บุญรักษาค่ะ

กลับจากการประชุมงานรุมเร้า
ต้องหอบเอางานมาเพิ่มหน้าที่
หิวก็หิวร้อนก็ร้อนทำไงดี
ลูกหวายดองยังมีแก้หิวไป

ลูกหวายดองรสดีมีคุณค่า
ภูมิปัญญาของไทยไม่สงสัย
ดับกระหายคลายหิวสบายใจ
ทั้งเหนือใต้ยามชิมยิ้มชื่นชม..

[วราภรณ์]

• สวัสดีค่ะ พี่แดง
  
  ขอบคุณที่แวะมาเยี่ยมค่ะ
• ถนอมสุขภาพนะคะ

[วราภรณ์]

• สวัสดีค่ะ คุณอ้อยเล็ก
  ขอบคุณบทกลอนที่เขียนมาเพิ่มสีสันค่ะ

• มาเถิดน้องธรรมทิพย์วิจิตรหวาน
  อักษรสานสัมพันธ์ที่มั่นหมาย
  หากเหนื่อยนักพักลงแล้วทอดกาย
  เพื่อนสหายจะพัดวีให้เย็นทรวง

• ขอขอบคุณเพื่อนสหายทั้งชายหญิง
  ได้แอบอิงเหนื่อยนักหยุดพักห่วง
  บนถนนสายหลักได้ตักตวง
  ทุกข์ทั้งปวงผ่านพ้นด้วยไมตรี
  
  

[นงนาท สนธิสุวรรณ]

สำนวนกลอนไพเราะเสนาะจิตยิ่งนัก อีกทั้งด้วยรูปภาพประกอบสวยมากค่ะ...แต่งบ่อยๆนะคะจะคอยอ่าน..

[วราภรณ์]

• สวัสดีค่ะ คุณนงนาท
• ขอบพระคุณค่ะสำหรับคำชมและกำลังใจดี ๆ ที่มีให้
  อยากนี้ค่อยอยากเขียนหน่อยค่ะ  อิ อิ..

[JJ]

ตามมาเรียนรู้ กลอน ดีดี ครับ

[วราภรณ์]

• สวัสดีค่ะ  คุณJJ 
• ขอบคุณที่ให้เกียรติมาเยี่ยมทักทายค่ะ

[สุ-มหาวิทยาลัยชีวิต ที่ไม่มีวันปิดทำการ]

มาเยี่ยมอ่านกลอนไพเราะมากคะ ว่าจะแต่งตอบ ไม่ไหวแล้วคะ อายหมักๆ

แต่ยังอยากตอบอยู่ คิดไม่ออกคะ กลัวผิดจังหวะ เขาอายนะคะ

ขอบคุณนะคะที่เข้าไปเยี่ยมให้คะแนนคะ กำลังพัฒนาทุกอย่างคะ

คิดถึงและขอบคุณที่เข้าไปเยี่ยมให้กำลังใจกัน ชอบกลอนนะคะ เขียนไปเลยคะ  จะเข้ามาอ่าน เรียนรู้ไปพร้อมคะ ไปแล้วคะ คนดี

ครูธรรมทิพย์ก็พัฒนาเหมือนกันคะ  ตามจริงบล็อคกลอนต้องสวยด้วย ซึ้งด้วย มันจะได้สมบูรณ์แบบคะ  ตัวหนังสือก็ใหญ่ขึ้นคะ น่าอ่านคะ

[วราภรณ์]

• สวัสดีค่ะ พี่สุ 
  ขอบคุณที่มาเยี่ยมพร้อมคำชมค่ะ   ค่อย ๆ พัฒนาฝีมือ
  ไปเรื่อย ๆ ค่ะ  คำโบราณบอกว่า...
           "อายครูบ่รู้วิชา  อายภรรยาบ่ได้บุตร"
• อยากจะพัฒนาบล็อกมากกว่านี้แต่ก็ขึ้นอยู่กับคำอยู่สองคำค่ะ
  คือ "ปัญญากับเวลา" ค่ะ พี่สุ
                                    

[ลุงเล็ก]

ได้อ่านกลอน อารมณ์ก็อ่อนโยนลง

นานแล้ว....ไม่ได้ไปสุงสิงกับสมาคมนักกลอน

สมัยคุณประสิทธื์ โลหิตเสถียร เป็นนายก

ได้ฟังนักกลอนพูดกันเป็นกลอนจริงๆ

มีนักกลอนเขียนส่งไปออกอากาศกับ...จำชื่อไม่ได้ซะแล้ว

เคยให้เงินไปจัดประกวดแต่งกลอน

แล้วก็ให้เขาทำกัน....จดหมายมาท่วมเลย

เขาก็สอนว่า...ตรงนี้ผิด...ๆ....ๆ

ถ้าภาษาไทยผิด.....ตกรอบเลย

คุณครูวราภรณ์....แต่งเก่ง

มีวจีวิญญัติในตัวมากมาย

สะท้อนความเข้าใจให้คนอื่นได้...

น่าชื่นชม...แต่รู้สึกว่า

ผมจะมาทำเสียเวลาเรื่องกลอนเสียแล้ว...

อยากบอกว่า...อ่านแล้วก็ได้ย้อนอดีตตัวเอง

คิดถึงสมัยไปจีบสาวมช. เขามีเพื่อนแต่งกลอนเก่ง

จะจีบเพื่อนเขา...ไปพูดไม่เข้าหูเพื่อน

เลย....นึกว่าจะจีบไม่ติด กลายเป็นคิดผิด

เอาอดีตมาเป็นอารมณ์เสียแล้วข้าพเจ้า....

ขอออกความเห็นแค่นี้ก่อนที่จะฟุ้งซ่านมากกว่านี้...ไปล่ะ

ลุงเล็ก

[พรชัย]

เรียนคุณธรรมทิพย์

ฝากคำกลอน วอนคนดี ที่คิดถึง

ยังตราตรึง ความงาม ยามขับขาน

ยิ้มพิมพิ์ใจ ให้พบเห็น เย็นวันวาน

ฟังคำหวาน ประทับใจ ไม่รู้ลืม

ช่วยแนะนำการสัมผัสใน สัมผัสนอกด้วย การเล่นคำ................

[วราภรณ์]

• สวัสดีค่ะ  คุณลุงเล็ก
• "อ่านกลอนแล้วอารมณ์อ่อนโยน"  ชอบใจคำนี้จังเลยค่ะ
• จริง ๆ แล้วไม่ค่อยชอบเขียนกลอนหวาน ๆ สักเท่าไรนัก
  โดยเฉพาะ "กลอนรัก"
• มีความรู้สึกว่า  งานเขียนที่ดีต้องเขียนเพื่อให้คนลดกิเลส
  หากเขียนแล้วทำให้คนอ่าน  "โลภ โกรธ  หลง"  จะเป็นบาป...
  ...คิดมากไปหรือเปล่าไม่ทราบนะคะคุณลุง
• ขอบพระคุณสำหรับคำชื่นชม  และประสบการณ์ดี ๆ  ที่ร่วมแลกเปลี่ยนค่ะ
  คุณครูวราภรณ์....แต่งเก่ง  มีวจีวิญญัติในตัวมากมาย สะท้อนความเข้าใจให้คนอื่นได้.
• ฟังแล้วปลื้มเลยค่ะ  (อิ่มไปหลายวัน)
• "อดีตที่เราไม่อาจลืม  แสดงว่าอดีตนั้นคงฝังใจ  ไม่ว่าจะเป็นเชิงลบหรือเชิงบวก"
• หนูเองก็มีอดีตที่ลืมไม่ลงเช่นกันค่ะ  หากแต่เป็นอดีตเชิงบวก  คิดถึงความเมตตา
  ของใครคนหนึ่งที่มีให้....จนลมหายใจสุดท้ายของชีวิต...
• ฟุ้งซ่านอีกคนแล้วค่ะ  ไปก่อนนะคะคุณลุง...
  
  
  

[วราภรณ์]

• สวัสดีค่ะ ผอ.พรชัย 
• เขียนได้ดีแล้วค่ะ  สัมผัสในแพรวพราว
  ว่าแต่ว่าไปพบรอยยิ้มใครเมื่อวันวานละคะ ?
  (สงสัยคงจะเป็นคุณแม่บ้าน)
• ขอบพระคุณค่ะ