งานเกษตรภาคใต้ ของคณะที่มีชื่อทางเกษตรกรรม ของมหาวิทยาลัยอันดับหนึ่งของภาคใต้เป็นคนจัดสมำเสมอ ประจำทุกปี และ จัดมาเป็นปีที่เท่าไร ผมก็จำไม่ได้แล้ว รู้แต่ว่าไปทุกปีๆ รูปแบบเหมือนเดิมๆ ยังกับโครนนิ่งแกะมายังไงยังงั้น แทบจะหลับตาเดินได้ ยกเว้นคนมากกว่าเดิม แสดงว่าศรัทธาของคนมาดูเที่ยวชมงาน ยังคับคั่งเหมือนเดิม หรือไม่มีที่จะไปเที่ยวใน จ . สงขลา ก็เป็นได้ แต่น่าเศร้าจัง ปีนี้จัดแย่กว่าเดิมอีก อย่าโกรธถ้ามีคนติ เพราะรักดอก จึงเสียเวลาเขียนมาบอกให้จัดดีๆ หน่อย ไม่ใช่มุ่งแต่จะขายร้าย ขายของลูกเดียว ทิ้งงานวิชาการจนเดินหาแทบไม่เจอ และน่าขำมากที่มีการแสดงผลงานยางพารา ที่ดูแล้วเดินขึ้นก็ลำบาก แถมจัดไม่ดึงดูดตาและใจให้เดินเข้าไปหา เอารางวัลมาแจกหน่อยก็ไม่ได้ กำไรปีละตั้งมากมาย รู้ไหมชาวบ้านว่า " ไม่ต้องขึ้นไปดู กลับไปดูที่บ้านก็ได้ " ไม่มีคนมาช่วยต้อนรับ ขับสู้ ชักจูงให้ประชาชนปีนขึ้นไปดูนิทรรศการยางพารา แฮ่ะ ๆ ผมก็ไม่ขึ้น เพราะคิดว่าต้นยางพาราก็งั้นๆ เห็นมาตั้งแต่เกิดแล้ว ร้านแตงโม ปีนี้ไม่ได้เข้าไป ลูกๆโตหมดแล้ว ร้านวาริช ที่เคยสั่งปลาวัวเผาตัวโตๆ ข้าวผัด ต้มยำ หอยเผา เมนูเดิมที่กินมาสิบกว่าปี และตั้งใจมากินเหมือนเดิม ปีนี้แปลกแฮ่ะ มีคิวด้วยแถมยาวเฟื้อย แถมมีแต่ปลาสำลี และปลาซาบะ เดาเอาเพราะห่อมิดชิดในฟอร์ย ก็เลยเปลี่ยนใจเดินแทะข้าวโพด แกมไข่ปลาหมึกย่าง ดีกว่า อิ่มด้วยถูกด้วย ดูทางซ้ายฟุกเทียนกรุ๊ปที่ปิดเกือบหมด จนคนขี้เกียจเดินเข้าไป ปีหน้าช่วยไปตั้งที่ใหม่ จะขายวิชาการ หรือขายของ จัดแผนกและคอนเซ็ปให้ชัดเจน และเปิดโล่งๆ หน่อย จะได้เดินเข้าไป แอร์เออร์ไม่ต้องติดก็ได้ ประหยัดดีอีก และก็ควรเป็นเต้นท์วิชาการต่อเนื่องกันไป ข้าวของบางคนบ่นว่าแพง แต่น่าเห็นใจ ปีนี้เศรษฐกิจแย่กว่าเดิม สังเกตแต่คนเดินดูมากกว่า ซื้อของ ถ้าซื้อก็ซื้อน้อยมาก ซุ้มคณะเจ้าภาพ น่าจะมีไข่ราคาถูกๆ หมู ปลา เนื้อวัวควาย มาขายถูกๆ ให้มากๆ คนจะได้สรรเสริญ ว่าจัดเพื่อประชาชนจริงๆ มิใช่ทำมาหากิน หันไปทางไหนก็มีแต่ร้านขายของ แต่ขอบอกไวน์ของคณะ อก. อร่อยมากๆ ซื้อไวน์ดอกเข็ม แอปเปิ้ล และ กระเจี๊ยบไปกิน ดื่มรวดเดียว 2 ขวด เมาหัวทิ่มโซฟาทั้งวัน อ๋อไก่ย่างก็อร่อย แต่กินทุกวัน เกือบจะขันได้อยู่แล้ว ปีหน้าเอาอย่างอื่นอร่อยๆ นะฮะ จะไปหนับหนุนฮ่ะ
ไม่มีความเห็น