นินทากาเร...


เรื่องปาก ๆ ของคนเรา..

กิร  ดังได้สดับมา...ชายคนหนึ่งีลูกบวชอยู่ที่วัดหนึ่งห่างจากบ้านไปหลายกิโลเมตร  ออกพรรษาเเล้วมีกำหนดสึก  พ่อจึงนำม้าแกลบไปรับลูกที่วัด  ทำพิธีสึกเสร็จเเล้ว  พ่อลูกจึงกราบลาเจ้าอาวาสออกจากวัดไป  โดยผู้พ่อให้ลูกขี่ม้า ตัวเองเดินเคียงข้างไป  พอพ้นประตูวัดไปได้ไม่เท่าไร ตาแก่คนหนึ่งเห็นเข้าก็พูดดัง ๆ ว่่า "ดูสิน่ะ อุตส่าห์บวชเรียนมาตั้งพรรษาเเล้วยังไม่รู้ว่าอะไรควรไม่ควร ตัวเองนั่งสบายบนหลังม้า  ปล่อยให้พ่อเดินต้อย ๆ ช่างอกตัญญูเเท้ๆ "

         ลูกได้ยินเข้าเกินละอายใจจังลงจากม้า  ให้พ่อขึ้นหลังม้าเเทน  ไปกันได้อีกหน่อย   ก็ถูกผู้หญิงคนหนึ่งต่อว่าอีก..."เออ  เป็นพ่อภาษาอะไรกัน  ลูกเพิ่งสึกใหม่ ๆ เเท่นที่จะให้ลูกขี่ม้าให้สบาย  ตัวเองกลับขี่เสียเอง  ช่างไม่เห็นใจลูกเลย"  พ่อรีบโดดผลุงจากหลังม้า ให้ลูกขึ้นหลังม้าเเทน  ลูกก็ไม่ยอมรับ  เลยต่างก็เดินจูงม้าไปเฉย ๆ พอเลี้ยวมุมถนน  ก็เจอคมปากชาวบ้านอีกคนหนึ่งว่า...."ดุซิพวกเรา   พ่อลูกคู่นี้ช่างโง่เหลือเิกิน  มีม้าแต่ไม่ยอมขี่  ไม่รู้จะเอามาทำไม โง่เเท้ ๆ"

         สองพ่อลูกไม่รู้จะทำอย่างไร  จงขี้นขี่บนหลังทั้งสองคนเลยทีนี้  แต่ไปย้ังไม่ทั้นพ้นหมู่บ้าน  มีเสียงตะโกนจากข้างทางมาอีกแล้ว"เออเว้ย  ทั้งหัวหงอกหัวดำช่างใจร้ายเหลือเกิน ม้าตัวเล็กนิดเดียว  ผ่าขึ้นไปขี่ได้ตั้งสองคน  ม้าม้ันจะตายอยู่เเล้วนี่"  เป็นอันว่าสองพ่อลูกทำไรไม่ถูกสักอย่าง.


เรื่องนี้สื่อความให้เห็นว่า...

         การที่เราทำอะไรให้ถูกใจทุกคนไปนั้นย่อมเป็นไปไม่ได้  ทำอย่างเดียวกันนั้นเเเหละ  ย่อมถูกใจคนบางคน  แต่ไม่ถูกใจอีกคนหนึ่ง  เมื่อถูกใจก็นิยมชมชอบ  เมื่อขัดใจก็นินทาว่าร้าย  เป็นเรื่องปกติธรรมดา  หากลองไปตามลมปากหรือไม่ทำเพราะกล้ัวเขานินทาก็จะเสียความเป็นตัวของตัวเอง  ทั้ง ๆ ที่บางอย่างเป็นเรื่องถูกต้องเเละดีงาม  แต่บางคนเขาไม่ชอบเขาก็ไม่อยากให้ทำ  จึงขัดขวางเเละขัดเเย้ง  เมื่อเชื่อเขาก็เสียโอกาส  ทางที่ถูกก็คือ  เมื่อพิจารณาโดยรอบคอบเเล้วว่าดีจริง  ถูกต้องจริง  เเละเป็นประโยชน์มากกว่าเป็นโทษ  ก็ทำไปเถิด  ใครจะว่าอย่างไรก็เป็นเรื่องนินทากาเร  เป็นเรื่องของปากหอยปากปู  แต่ถ้าทำอะไรเเล้วมีคนดีมีคนที่เมตตาหวังดีมาตำหนิติติงหรือมาเตือนสติ  ก็พึงนำเรื่องที่ทำนั้นมาไตร่ตรองพิจารณาให้ถี่ถ้วนอีกครั้งหนึ่ง  จะได้ไม่ถลำลึกลงไปมากกว่านั้น  ปากเช่นนี้มิใช่ปากนินทากาเร  แต่เป็นปากมงคล  ไม่พึงเห็นเป็นปากหอยปากปู  ฟังไว้ก็ไม่เสียหายอะไร..

หมายเลขบันทึก: 291689เขียนเมื่อ 27 สิงหาคม 2009 21:21 น. ()แก้ไขเมื่อ 18 มิถุนายน 2012 13:10 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-อนุญาตแบบเดียวกันจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (0)

ไม่มีความเห็น

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท