สวัสดี ครับ คุณ เหรียญชัย
อ่านบันทึกแบบสด ๆ ของคุณแล้ว ครับ
อะไรที่เกิดเป็นรูปธรรม แล้ว รู้สึกภูมิใจ นะครับ
ขอบพระคุณ การเรียนรู้แบบพึ่งพิงกัน
เย็นนี้ ผมชวนคุณเหรียญชัย ออกไปวิ่ง นะครับ
เพื่อสุขภาพ
ด้วยความระลึกถึง ครับ
อ่านจบแล้วค่ะท่านมหา...
บางโครงการมีการนำร่องที่ดี แต่บางครั้งก็ขาดการขยายผล...ติดตามต่อยอด
ทำให้โครงการไม่ประสบความสำเร็จเท่าที่ควร
ขอบคุณมากค่ะ
สิ่งดีดี..อ่านแล้วดีไปด้วยนะคะ..ขอให้มีกำลังใจและกายในการเสริมสร้างความดีต่อไปนะคะ...ด้วยความระลึกถึง
แวะมาทักทายท่านมหา ฯ ค่ะ
มีความสุขกับการทำงานให้ชุมชนและสังคมนะคะ
(^___^)
มาเยี่ยม มาอ่าน
ความพอเพียงแบบมีความสุขค่ะ
ราตรีสวัสดิ์ค่ะ
มาชื่นชมชมภาพเด็กๆ เรียนรู้
สามัคคี รักษาเอกลักษณ์ชุมชน ยั่งยืน เข้มแข็งค่ะ
สวัสดีค่ะ มาเป็นกำลังใจให้ค่ะ
สวัสดีค่ะพี่มหา
สวัสดีครับคุณแสงแห่งความดี
สวัสดีครับคุณ Vij
สวัสดีครับ ศน.แอ็ด
สวัสดีครับคุณคนไม่ราก
สวัสดีครับคุณครูจี๋ว
สวัสดีครับคุณpoo
สวัสดีครับ ครูป้อม
สวัสดีครับคุณครูใจดี
เป็นกำลังใจในการทำสิ่งดี ๆ เพื่อสังคมต่อไปนะคะ.
เป็นแนวคิดที่ยอดเยี่ยมมาก สมัยที่เป็นครูเคยคิดนำหลักเศรษฐกิจพอเพียงมาเป็นตัวหลักในการบูรณาการเชื่อมโยงในทุกกลุ่มสาระ ในระดับมัธยมศึกษาไม่ใช่เรื่องง่ายเลยเพราะคุณครูไปติดกับวิธีการวัดผลประเมินแบบเก่าๆ ในกลุ่มของท่านทำได้ดีมาก ต้องขอชื่นชม สมควรนำออกเผยแพร่เป็นแบบอย่าง
ถ้าพวกเราพากันเข้าสู่เศรษกิจแบบพอเพียงได้จริงๆ คงจะดีกว่านี้นะคะ
สวัสดีครับ
ขอบคุณในกำลังใจมากๆ
สวัสดีค่ะพี่มหา
เข้ามาทักทายวันศุกร์..เพราะสัญญากับตัวเองว่า วันหยุดเสาร์-อาทิตย์ จะไม่เข้าใช้อินเทอร์เน็ต จะใช้เวลาทำกิจกรรมกับครอบครัว ทำงานบ้าน (เป็นแจ๋ว...) ดูแลลูกๆ เย็นๆ ก็ไปเดินเล่นที่สวนสาธารณะ ฯลฯ
ถ้าไม่เข้ามาคุย เดี๋ยวพี่มหาจะแปลกใจ ว่าครูใจดีหายไป...อีกแล้ว
ขอให้มีความสุขกับการทำงานเพื่อสังคมนะคะ
ระลึกถึงค่ะ
สวัสดีครับคุณkwanruen kwan sutthasir
สวัสดีครับท่านนายประจักษ์~natadee
สวัสดีครับคุณครู ป.1
สวัสดีค่ะท่านเหรียญชัย
สวัสดีครับคุณเกศนี
สวัสดีครับคุณเกษตรยะลา
สวัสดีค่ะ มาทักทายค่ะ คิดถึงนะคะ
สวัสดีครับคุณครู มีนา
สวัสดีครับคุณครูใจดี
สวัสดีครับคุณ ดีเจ อิงจันทร์
สวัสดีครับครูป้อม
มหา คงเหมือนเดิมมิตรแท้ครับ
มาเยี่ยมท่านมหา...
"สถานศึกษานั้นถือว่าเป็นต้นทางที่จะปลูกฝังค่านิยมแบบบูรณาการ"
"บวร"สอนทางดี...สามสิ่งนี้ที่สร้างไทย
พันปีที่ก้าวไกล...นำไทยมากว่าพันปี
เสียดายคนไม่ซึ้ง...บ้านวัดพึ่งโรงเรียนดี
โรงเรียนบ้านผลัดกันชี้...สร้างวัดดี...นี่คือไทย
สวัสดีครับครูอ้อยเล็ก
สวัสดีครับท่านวิโรจน์ พูลสุข
เข้ามาเยี่ยมท่านมหากลับคืนคะ ที่ท่านให้สนับสนุนน้องนั้น ยินดีอยู่แล้ว เพราะเป็นไทยเดียวกัน เขียนเรื่องราวเป็นแบบชีวิตชาวบ้าน ที่ต้องดิ้นรน เพื่อการเอาตัวรอด แบบเศรษฐกิจพอเพียง และเรื่องของท่านมหานี่แหละ ก็สมควรได้รับการคัดเลือก ซึ่งในมวลมิตรเรา ที่ไปมาหาสู่กัน ก็มีคนเขียนแบบชาวบ้านน้อยมากที่เกี่ยวกับชาวบ้าน นอกนั้นเป็นนักวิชาการ อาชีพที่หลากหลาย รู้ไหม ท่านมหาก็เขียนดี เขียนตลอด ก็สมควรจะได้เสนอชื่อ เพียงแต่ว่า เรามีเพื่อนน้อย สุเลยว่า ประชาธิปไตยจริง แต่ไม่เป็นธรรม คนมีเพื่อนน้อย ก็จะได้คะแนนตามน้อย สุไปดูรายชื่อคนที่ได้โหวตแล้ว ก็อ่านมาหมดทุกๆคน หลากหลาย และ ดีกันทุกๆคนตามแบบฉบับตนเอง
กิจกรรมที่เขาจัดแข่งขันกันโหวดนี้ ก็เพื่อไม่ให้มิ่งมิตร GTK ทั้งหลาย ซบเซาเงียบเหงา เป็นการกระตุ้นให้คนเขียนมากๆ แต่คนอ่าน อ่านไม่ไหว จึงไปอ่านแต่ที่เบาๆ เข้ากันได้ เขียนมากอ่านน้อย ก็คงเก็บไว้ในบล็อก เพื่อให้คนที่กำลังหาข้อมูลเข้ามาค้นหา ซึ่งอาจจะไม่ใช่พวกเรา เพราะพวกเรา เขียนลูกเดียว จะมีคนที่ไม่เขียน มาหาข้อมูลเพื่อไปประกอบการศึกษาคือพวกลูกๆหลานๆเรานี่แหละ เห็นไหมเขาจัดเป็นหมวดหมู่ ไว้เพื่อการค้นหา ไว้ให้คนรุ่นหลังตามมาได้ศึกษา เพราะปูชนียบุคคล อีกหน่อยก็ล้มหายตายจาก พร้อมกับข้อมูลดีๆ อย่างของท่านนี่ สมควรได้รับการเก็บเพื่อการเรียนรู้ที่สุด เพราะเป็นการช่วยเหลือชาวบ้าน ที่กำลังเริ่มพัฒนา เป็นทอดๆไป
อีกหน่อยก็จะมีคนรุ่นหลังมาเขียนเรื่องของเขา ก็ยิ่งจะพัฒนาก้าวขั้นขึ้นไปกว่าพวกเราอีก จึงนำมาสะสมรวมกัน เป็นแหล่งเรียนรู้ ที่ไม่มีวันหายไป แม้ว่าคนเขียนจะตายไปแล้วก็ตาม นี่แหละ สุถึงคิดแล้วคิดอีก ว่าจะเขียนอะไร เก็บไว้เป็นตำนาน ตอนนี้ก็ค้นหาตนเองอยู่ ยังไม่พบว่าตนเองจะทำอะไรดี มีอย่างเดียวก็คือเขียนกลอนไปก่อน ตกแต่งบล็อคไปก่อน
สำหรับการอ่านของสุนั้น ก็เพื่อหาความรู้ที่แปลกใหม่ ในแบบฉบับของเรา บางครั้งก็ปีนเกลียว ขึ้นไปเทียบ ระดับเทพ เขาก็คงจะหัวเราะเยาะ ถ้าเราไปเม้นท์เขาแบบเป็นตุเป็นตะ เราก็เม้นท์ตามแบบฉบับความสามารถของเรานี่แหละ เพื่อให้รู้ว่า สิ่งที่เขาเขียน คนระดับเราเข้าใจไหม เพราะเราก็เข้ามาเรียนรู้เหมือนกัน
ถ้าว่าตามกันจริงแล้ว สุลงความเห็นว่า เขียนดีกันทุกคน ถ้าสุเจาะจงลงไป เหมือนแบ่งพรรคแบ่งพวก เพราะรักและศรัทธาทุกคน ทำนองรักพี่เสียดายน้อง
และท่านมหาไปดูกติกาคนที่ได้รับแล้วยัง ต้องเขียนตลอดภายในเวลาที่ให้ สุสงสารน้องเขาคะ เขายิ่งไม่มีเวลาอยู่มาบีบบังคับกัน
อยากให้น้อง หรือใครๆ เขียนแบบสบายๆ ไม่ต้องมาบังคับ พากันหาแต่สิ่งดีๆ มาให้อ่าน ถ้าโดนบังคับ เดี๋ยวน้องเขาจะเป๋ไปคะ แค่นี้เขาก็ห่อเหี่ยวแล้วคะ ห่วงเขาคะ กลัวอีกหน่อยไม่มีอะไรเขียน ก็จะท้อ ปล่อยน้องเขาไปเถอะคะ ให้เขาได้มีเวลาคิดสรรหาแต่เรื่องดีๆออกมา
เหมือนสุตอนนี้ไม่มีอะไรเขียนนะนี่ เพราะมีเรื่องราวที่ต่างคนก็ต่างเขียน สรรหามาจากหนังสือที่อ่านบ้าง กิจกรรมประจำวันบ้าง ธรรมธรรมโมบ้าง สุอยากแหวกแนวออกไป ตอนนี้กำลังฝึกหัดแต่งกลอนนะคะ เห็นไหม ขึ้นบล็อกจะมีคนเป็นอาจารย์ระดับเทพ นี่แหละเข้ามาตรวจกลอนให้ แล้วบอกให้แก้ไข ก็เพื่อการเรียนรู้ไง มีนะ มีอาจารย์ธรรมทิพย์ เข้ามาตรวจให้อยู่นะ
ตอนนี้ สุคิดว่า อยากฝึกย่อภาพ แบบคงตัวให้ได้ คือเปิดมาแล้ว ภาพไม่ต้องมัวแต่โหลดอยู่ คนเข้ามาเยี่ยมเขาขี้เกียจรอนาน สุพูดเรื่องการย่อภาพมานานแล้วนะ แต่เขวไปฝึกเรื่องอื่นก่อน
เห็นไหมเรื่องเห็ดที่สุเขียน เรื่องเห็ด ภาพมันโหลดนาน ใครเข้ามาก็บอกเม้นท์ยาก เพราะสุใส่รูปมากไป ไม่ได้ย่อ เพื่อนคนไหน มีคอมโหลดได้ช้า เขาจะไม่เข้าไปเยี่ยมสุเลย สุจึงรู้ตัวดี
และถ้าเป็นแบบนี้ เกี่ยวกับเรื่องรูปนะ ถ้ามัวแต่โหลดภาพอยู่ เรื่องที่สุไปค้นหา เกาะติดสถานการณ์ เก็บภาพ ส่องเห็ด ยามกลางคืน เข้าป่าเข้าดอย เพื่อติดตามเขียนเรื่องราวมาให้อ่านไปสัมภาษณ์ คนเก็บเห็ด ไปเก็บเห็ดกับเขา เพื่อจะได้ข้อมูลที่แท้จริงมาให้อ่านกัน ไปทำการการบ้านมาจนเหงื่อโชค กว่าจะครบสมบูรณ์แบบ แต่มีเพียงไม่กี่คน ที่เข้ามาเยี่ยมอ่าน มันมีจำนวนคนอ่านอยู่ข้างๆนะ สุว่า เมื่อสุเรียนได้การย่อภาพแล้ว สุจะกลับไป ย่อภาพสำเร็จรูป ในบล็อกเห็ดอีกครั้ง เพราะมันก็ควรเป็นตำนานการเก็บเห็ดที่สมควร เก็บไว้เป็นตำนาน ตรงที่มีเห็ดมากมายที่สุด เป็นอาหารของชาวบ้าน เป็นเศรษฐกิจชาวบ้านที่หาอยู่หากินได้ อีกนานไปไม่เหลือเพราะไปสร้างเป็นฐานทัพหมด ก็จะเหลือเพียงตำนาน ที่เล่าขานสืบต่อกันมา สุก็ยังไม่ได้กลับไปสำรวจดู บล็อกเห็ดเลย มีคนภายนอกเข้ามาอ่านเท่าไหร่แล้ว มันมีจำนวนอยู่ข้างๆ
ที่เห็นก็มีแต่บล็อก สุดท้ายก็บัวแล้งน้ำ เกี่ยวกับเรื่องแม่ ยังมีคนเข้ามาเยี่ยมอ่านอยู่เสมอ ตั้งแต่วันแม่มาแล้ว จนเดี๋ยวนี้ บล็อคนี้ คนเข้ามาเยี่ยมเกือบพันคนแล้วนะ ในช่วงนับจากวันแม่มานี่ นี่แหละสิ่งที่สุภูมิใจ ไม่ต้องแข่งขันใคร แต่ให้รู้ว่าบทความของตนมีคนภายนอกเข้ามาสนใจอ่านก็ดีถมไปแล้ว นี่คือคำตัดสิน ว่า เยี่ยมที่สุด คะ ลองสังเกตซิ บล็อกของท่านมีคนภายนอกมาอ่านเท่าไร ในเรื่องอะไร ถ้าบล็อกนั้น คนภายนอกเข้ามาเยี่ยมอ่านมาก แสดงว่า เป็นที่สนใจ และมีประโยชน์แก่สังคม อาจจะเป็นเกี่ยวกับข้อคิด เพราะเรื่องนั้นมันเกี่ยวกับข้อคิดนะ สุดท้ายก็บัวแล้งน้ำ ไปอ่านแล้วยังหละ ของสุนะ บล็อคที่ 84 หรือ บล็อกไหนก็ไม่รู้หละ และนิสัยสุ ชอบไปอ่านบทความไหน ถ้าติดใจเรื่องนั้น ก็จะไปอ่านเรื่อยๆ ติดตามตลอด เหมือนติดนิยายเลย เขาเรียกว่าบทความที่ชอบอ่าน บางครั้งก็ไม่ได้เยี่ยมอ่านของเพื่อนในประจำวันก็มี และไปอ่านถอยหลัง คือมีความคิดว่า คนนี้เขียนดี บทความหลังที่เรายังไม่ได้อ่านก็ย่อมดีด้วย ก็ไปนั่งอ่านของเขาจนหมด ที่เขาเขียนแหละคะ นี่แหละนิสัยสุ กลัวว่าท่านมหาไปเชียน้องเขาแล้ว น้องเขาจะหนักใจ เขาจะห่อเหี่ยว เพราะทำตามกติกาไม่ได้
ตอนนี้กำลังฝึกย่อภาพ มีภาพมากมาย นำมาเขียนเป็นเรื่องได้ เหมือนของท่านมหานี่แหละ ติแต่ว่าย่อภาพไม่เป็น ขึ้นภาพแล้ว มัวแต่โหลดภาพ คนจะมาเยี่ยมยาก เม้นท์ยากคะ ออกปากหลายคนแล้ว สุถึงพยายามเรียนรู้ให้หมด แล้วจะเขียนเรื่องดีๆ มาเป็นตำนานเก็บไว้ คนอีสานเรามีตำนานมากมาย ในชุมชน ของแต่ละชุมชน ที่ควรเรียนรู้ ก่อนที่จะหายไปพร้อมกับบรรพบุรุษคะ ดีดีทั้งนั้นเลย
สุก็เข้ามาเรียนรู้ สิ่งที่ท่านกำลังทำอยู่นี้ เกี่ยวกับเศรษฐกิจพอเพียง สุก็เคยทำมาแล้ว มันเป็นอดีตสำหรับสุ แต่สุก็มาเยี่ยมชื่นชมท่าน ด้วยความจริงใจ เพราะมันเหนื่อยนะ กว่ากิจกรรมต่างๆจะสำเร็จลงได้ เพราะเคยทำมาแล้วเหมือนกัน มันก็หลักสูตรเศรษฐกิจพอเพียง หลักสูตรการเป็นผู้นำที่ดี หลักสูตรบูรณาการ สุจึงขอชื่นชมท่าน อยากให้ท่านได้รับโหวตด้วยซ้ำ
เพราะชื่นชมท่าน แม้ว่าท่านจะเป็นทหาร ท่านก็สามารถเป็นอาจารย์ เป็นตัวแทนผู้นำชุมชน นอกเหนือจากอาชีพประจำวัน ท่านก็ยังสามารถพากันทำกิจกรรม เพื่อการเปิดหูเปิดตาให้ชาวบ้าน รู้จักหลักการช่วยเหลือตนเอง เพื่อความยั่งยืน ในทุกเรื่อง และท่านเก่งสามารถเป็นวิทยากร การแนะนำได้ดี เทียบคนเก่งทั้งหลาย ธรรมดาเขาเรียกชั้นเซียน สุก็ขอเรียกชั้นเทพ เลย ใหญ่กว่าเซียนนะ คนที่ผ่านประสบการณ์เหล่านี้มาแล้ว ถึงจะรู้คุณค่า ว่าท่านเก่งจริงๆ
แต่ด้วยที่ว่า สุไม่อยากให้ท่านคิดมาก หรือไปแข่งขันกับใคร ให้อยู่แบบสบายๆ เขียนไปเรื่อยๆ ไม่มีเขียนก็ไปอ่าน เสริมความรู้ตน เพื่อการพัฒนาไกล
และถ้าจะเชียน้องเขา ก็ยินดีอยู่แล้ว แต่รู้ไหม เพื่อนน้อยเหลือเกิน นั่นคือคนนั้น จะต้องมีเพื่อนมาก คือเข้าไปเยี่ยมของคนอื่นด้วย เม้นท์ของคนอื่นด้วย เพื่อจะได้มีเพื่อนมากๆจะได้คะแนนมากๆ มันเป็นการเพิ่มภาระให้น้องเขา ต้องไปเยี่ยมเหมือนขอคะแนน
เพราะตามที่สุดู เขาจะเขียนลูกเดียว ไปเยี่ยมก็ในผองเพื่อน ที่มีอยู่พอนับได้ และไม่คิดแข่งขันด้วยซ้ำ ไม่ออกนอกเส้นทาง กลัวน้องเขาเสียใจถ้าไม่ได้คะ
สู้อยู่เฉยๆ ตามแบบฉบับเราๆนี่แหละ สบายใจดี สำหรับสุนั้นไม่แข่งใคร แข่งกับตนเอง เห็นไหมสุกำลังหัดตกแต่งบล็อก และฝึกอะไรอีกหลายอย่าง สุถึงไม่มีเรื่องอะไรเขียน มีคนมาสอนอยู่เบื้องหลังให้สุหัดอะไรอยู่อีกหลายอย่าง นี่คือการเรียนรู้ของสุอยู่ในขณะนี้ จึงมีเพียงบทกลอนมาประกอบฉากที่ตนเองสร้างสำเร็จมา ว่าเข้ากันได้ไหม เป็นตอนบทประกอบฉากให้เป็น ก็เพื่อการพัฒนาตนเช่นกัน แม้แต่กลอนก็ยังตะกุกตะกัก แต่ด้วยใจ แต่งบล้อคเสร็จเลยลอง
สุฝึกหัดย่อภาพเป็นเมื่อไหร่ คนเข้ามาเยี่ยมง่ายๆเมื่อนั้นแหละคะ จะหาเรื่องดี ในชีวิตประจำวัน ตามที่เก็บภาพได้ มาลงให้อ่านกัน จะเหมือนนักข่าวแหละคะ ได้ภาพก่อน ถึงจะมีเรื่องเขียน
ทำไงได้หละเนี่ย มันยาวเกินไปแล้วนะนี่ อ่านไปก่อนนะคะ คนดี สุก็เป็นคนเช่นนี้แหละ คนเราจะคบกันนาน ๆ ต้องรู้นิสัย กันก่อน ก็เพื่อให้คนที่เข้ามาอ่านจะได้เข้าใจนิสัยสุ เสียทีว่าเป็นคนแบบนี้แหละคะ ทำไปเถอะคะ อย่าลืมว่าเผื่อคนรุ่นหลัง และรุ่นใหม่ขณะนี้ ถ้าเศรษฐกิจพอเพียง เขาจะมาเยี่ยมท่านทันที ถ้าเรื่องกลอน ก็จะมาหาสุ มันเป็นกลอน ท้อถอยบ้าง ให้กำลังใจบ้าง ขอบคุณผู้มาสอนตกแต่งบล็อกบ้าง ในตอนนี้นะ ยังไม่มีอะไร อ่านแต่กลอนซึ้งไปก่อน เมื่อไหร่จบหลักสูตรที่ตั้งใจอยู่ในขณะนี้ แล้ว จะเขียนอย่างดีพร้อมภาพเลยคะ จบก่อน
เขียนเสียยาว น้องกอสุดสายป่าน ตอนรู้จักกันใหม่ เคยหยอกสุว่า สุเม้นท์ตอบยาว ยาวกว่าเจ้าของบล็อคเสียอีก เดี๋ยวมาเห็นน้องกอก็จะท้วงอีก ไม่อยากสร้างภาพนะคะ อยากให้ทุกๆคนรู้จักกันให้ถ่องแท้ บางคนประวัติไม่ให้คนรู้ แล้วเวลาเขาจะอ้างอิง ก็คงแบบไม่ ไปก่อนนะคะ กำลังพัฒนาตนอยู่คะ บาย บาย
สวัสดีครับ ท่าน เหรียญชัย ไม่กล้าเรียกอย่างอื่นครับ
มาเติมกำลังใจให้ท่านครับ
ขอบคุณที่เข้าไปทักทายและเยี่ยมเยียนด้วยครับ
สวัสดีค่ะ
แวะมาทักทายท่านมหาค่ะ
(^___^)
สวัสดีค่ะ
มาขอบคุณค่ะที่แวะไปทักทายกัน
ดีใจด้วยค่ะที่เลิกดื่มได้
สวัสดีครับพี่มหา ผมไม่รู้จะขอบคุณพี่มหาอย่างไรดีกับน้ำใสใจจริงของพี่ที่มีต่อผม ผมสบาย ๆ ครับพี่มหา ไม่เคยกังวลกับเรื่องใดเกิน สองนาทีครับ ขอบคุณอีกครั้งครับ
สวัสดีครับคุณสุ-มหาวิทยาลัยชีวิต ที่ไม่มีวันปิดทำการ
สวัสดีครับท่าน udomran
สวัสดีครับคุณ คนไม่มีราก
สวัสดีครับคุณอ้อยเล็ก
สวัสดีครับคุณ ณัฐรดา
แวะมาเยี่ยมด้วยความระลึกถึงค่ะ...สบายดีนะคะพี่มหา
สวัสดีครับคุณเกศนี
สวัสดีครับคุณนายก้ามกุ้ง
สวัสดีครับ ศน.แอ็ด
สวัสดีค่พี่มหา ขอบคุณกัลยาณมิตรนะคะ
ไปเยี่ยมให้กำลังใจบ่อยๆ เดือนหน้าเราเชียร์ครูกุ้ง อีกรอบนะคะ
ท่านมหา..ครูอ้อยเล็กอยู่พักผ่อนค่ะ..จะอยู่กะครูอ้อยเล็กไหมคะ..
พี่มหา เหรียญชัย เหรียญชัย มาวงษ์
ไม่ต้องแปลกใจหรอกค่ะพี่มหา...มิตรภาพที่แสนดีเกิดขึ้นได้ทุกที่
ถ้าใจของเรามีความหวังดีต่อกันจริงๆเราจะมีความรู้สึกที่คนึงถึงและห่วงใยมิตรคนนั้นอยู่เสมอเสมอ...พี่มหาว่าจริงไหมคะ
สวัสดีครับคุณแดง
สวัสดีคุณอ้อยเล็กครับ
สวัสดีครับ ศน.แอ็ด
แวะมาราตรีสวัสดิ์ค่ะพี่มหา...นอนหลับฝันดีนะคะ..
มาเยี่ยมทักทายค่า
สวัสดีค่ะ
หนูรีมารายงานตัวเจ้าค่ะ พี่มหา
พักนี้บ้านพี่มหาคนเยอะจังเลย มีข้าวพอให้กินหรือปล่าวนี่..คิๆๆๆ
กาแฟค่ะพี่มหา...
สวัสดีค่ะ พี่มหา
หยุดชาร์ทแบต เสาร์อาทิตย์ ได้สะสางงานบ้าน ดูแลลูก ไปส่งน้องนนท์ซ้อมบาสทุกวัน ตอนค่ำๆ นั่งดู "มูยุล" นั่งคุยถึงข้อคิดที่ได้จากการดูละคร 555 ผ่อนคลายค่ะ
วันจันทร์ ก็มาทำงานสอนหนังสือ และมาทักทายพี่ชายใจดี
สบายดีไหม? คิดถึงค่ะ
สวัสดีครับคุณเก็จถะหวา
สวัสดีครับครูป้อม
สวัสดีครับคุณหนูรี
หากมีโอกาส ศิลาอยากลงพื้นที่ชุมชนที่ท่านมหาเหรียญชัยอยู่มากเลยค่ะ
สวัสดีครับครูใจดี
แวะมาเยี่ยมนะคะ
น้องมหาสบายดีนะคะ
อากาศเปลี่ยนแปลงบ่อยมาก
ดูแลสุขภาพด้วยค่ะ
สวัสดีค่ะท่านมหา เหรียญชัย เหรียญชัย มาวงษ์
สวัสดีคุณอ้อยเล็ก
สวัสดีครับคุณศิลา
สวัสดีครับ คุณ NU 11
ตามมาหัวเราะท่านมหา...ผู้มาด้วยสมาธิเจ้าค่ะ (อิๆๆๆ) บาดใจจริง ๆ
ดูแลสุขภาพนะคะท่านมหา
สวัสดีครับครูกุ้ง
สวัสดีค่ะ
สวัสดีครับคุณครู ดี เจ อิงจันทร์
สวัสดีครับท่านมหา กลับมาทักทายเหมือนเดิม น่าดีใจสำหรับลูกหลานที่ได้รับเรื่องราวดีๆตามปรัชญาเศรษฐกิจพอเพียง...ขอบพระคุณที่แวะไปเยี่ยมเยียนให้กำลังใจกัน นะครับ
คืนนี้นอนหลับฝันดีนะคะ...ระลึกถึงพี่มหาเสมอนะคะ..
•เอาขนมเค้ก ฉลอง 1ขวบมาฝากค่ะ
•พี่มหา...ตั้งแต่นี้ต่อไปหนูรีไม่ใช่เด็กอยู่ในถ้ำแล้วน่ะ....บ้านเค้าติดเน๊ตไฮสปีดได้เสร็จแล้ว... เย้.... แสดงความยินดีกันหน่อย คิๆๆๆ
•จะได้เขียนบล๊อกได้ตลอดแล้วค่ะ
สวัสดีครับคุณหนุ่มกร
สวัสดีครับ ศน.แอ็ด
ขอบคุณที่ระลึกถึง มหา รักษาสุขภาพด้วยครับ
สวัสดีครับครูป้อม
สวัสดีครับคุณหนูรี
อ๋อ! ทราบแล้วคะที่มาของคำว่า "เรียนรู้แบบพึ่งพิงกัน" เห็นด้วยนะคะกับการที่นำเอาปรัชญาเศรษฐกิจพอเพียงมาบูรณาการ การสอนให้กับเยาวชนไทยที่น่ารักของเราคะ
หวัดดีครับพี่มหา ผมเอาลิงค์บล็อกของผมมาฝากให้พี่มหาครับ ช่วงนี้หากันไม่ค่อยเจอ
http://gotoknow.org/blog/users/kamkung/view
มาร่วมชื่นชม เป็นกำลังใจให้โครงการชุมชนวิถีพอเพียง
ตะเข็บชายแดนไทย จะสันติ เปี่ยมรอยยิ้ม พิมพ์ใจ
ท่านมหาฯ สบายดีมีความสุขนะคะ .. ระลึกถึงค่ะ
เรียน คุณเหรียญชัย
อยากเห็นบรรยากาศการดำเนินการคงจะได้ประโยชน์มาก
ถ้ามีอะไรที่เด่นแต่โรงเรียนช่วยเล่าให้ฟังบ้างนะครับ
โดยเฉพาะกิจกรรมที่แต่โรงเรียนจัดมีอะไรบ้าง
สวัสดีครับท่าน ผอ.พรชัย
สวัสดีค่ะ
สบายดีนะคะ อีกหน่อยที่บ้านคงได้เกี่ยวข้าว
ถอยห่างออกไปอีกนิดก็วิดบ่อกินปลา
ไม่อยากบอกว่าสนุกจริงๆ
ช่วงนี้จะปิดเทอมแล้วแต่งานก็เยอะพอๆกับเวลา
อยากฝากหมาน้อยมาให้ปลูก แต่จนใจจริงๆค่ะ
สวัสดีครับคุณวิไล วิไล บุรีรัตน์
แวะมาเยี่ยมมายามครับพี่มหา คิดฮอดอยู่ครับ ซำบายดีบ่
http://gotoknow.org/blog/frind08/304965
ลุงมหาเดินทางไปด้วยกันไหม...
มาชวนไปลอยกระทง
รักษ์สิ่งแวดล้อมด้วยกระทงใบตองค่ะ
ลุงมหาสบายดีไหม...