คำชม แม้เพียงประโยคเดียว และฝากเขามาด้วยซ้ำ ช่างอิ่มเอมแสนนาน

เสียงที่ฝากชมมาก้องอยู่ตลอด ไม่ต้องสืบถามว่าใครพูด

ก่อนเลิกงานเย็นวันหนึ่งฉันได้เดินสวนกับ น้องคำมาย หมอนวดแผนไทย งานแพทย์แผนไทย โรงพยาบาล “สวัสดีค่ะพี่ตี้” “สวัสดีค่ะน้องคำมาย” เรายกมือไหว้และยิ้มทักทายกัน เป็นธรรมเนียมที่ถือปฏิบัติกันมานานในโรงพยาบาลสอง “เออ...เจอหน้าพี่นึกได้ว่าหลายวันมาแล้ว มีคนฝากมาบอกว่าประทับใจการบริการของพี่ตี้มาก มาโรงพยาบาลทีไร พูดจา อัธยาศัยดีมากเลย...จริงๆนะเขาบอกมาอย่างนี้” “ขอบคุณค่ะน้องคำมาย ฝากขอบคุณคนที่ฝากมาชมด้วยนะคะ” ฉันอมยิ้มที่ใบหน้า แต่ในใจฉันรู้สึกพองโต เบิกบาน และไม่ได้อยากรู้หรอกว่า “ใครพูด” กลับถึงบ้านแล้วเสียงที่ฝากชมมายังก้องหู คิดถึงตอนไหนก็อดปิติไม่ได้ แม้จะหลายวันมาแล้ว นึกถึงวันนี้ก็ปิติเช่นกัน อยากเก็บความรู้สึกนี้ไว้กับตัวเองนานแสนนานค่ะ

Patty (NCD)

เขียนใน GotoKnow โดย โรงพยาบาลสอง อำเภอสอง จังหวัดแพร่
ใน เรื่องเล่าชาว โรงพยาบาลสอง

คำสำคัญ (Tags): #คำชม#อิ่มเอม#เสียงสะท้อน

หมายเลขบันทึก: 289698เขียนเมื่อ 21 สิงหาคม 2009 14:24 น. ()แก้ไขเมื่อ 6 กันยายน 2013 21:21 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-อนุญาตแบบเดียวกันจำนวนที่อ่าน