เสียงหนึ่ง...


จงรักเพื่อนบ้านเหมือนรักตนเอง

            ดูจากข่าวในทีวีแล้วเห็นว่าเดี๋ยวนี้คนไทยหันมาให้ความสนใจเรื่องการบ้านการเมืองกันมากกว่าแต่ก่อนเยอะ...เลย  ถือว่าเป็นเรื่องที่ดีมากๆ  แต่ถ้าหากเป็นไปด้วยการเคารพในกติกาของกฏหมายบ้านเมืองและ เคารพในสิทธิของผู้ก็จะดีไม่น้อย...

            การออกมาแสดงความคิดเห็นของกลุ่มคนแต่ละกลุ่ม รวมไปถึงรัฐบาลก็ย่อมทำได้              นายอภิสิทธิ์ เวชชาชีวะ นายกรัฐมนตรี เคยกล่าวเอาไว้ว่านี่เป็นวิถีทางแห่งประชาธิปไตย และขอให้กระทำทุกสิ่งให้อยู่ในกรอบแห่งกฏหมาย

           มาวันนี้ผมเห็นว่าคนไทยเราใช้อิสระและเสรีภาพกันอย่างฟุ่มเฟือยจนไม่สร้างสรรค์ แสดงความคิดเห็นตอบโต้กันไปตอบโต้กันมา ผมฟังดูจนไม่รู้แล้วว่าอันไหนจริงอันไหนหลอก  ผลแห่งการตอบโต้กัน ตามมาด้วยคดีความและฟ้องร้องกันวุ่นวาย รัฐบาลควรอย่างมากที่จะหันมาแสวงหาความร่วมมือในประเทศบ้าง คงไม่มีประโยชน์ถ้าบ้านเมืองรุ่งเรืองแต่คนในบ้านจะฆ่ากันเพราะมองต่างกัน พูดต่างกัน เห็นต่างกัน ขณะที่รัฐบาลก็กระหายหาอำนาจ แย่งพื้นที่ข่าวกับฝ่ายตรงข้ามของตนอยู่อย่างนั้น

           เราปฏิเสธไม่ได้ว่าการปฏิวัติและรัฐประหารครั้งที่ผ่านมา ก็เป็นเหตุผลของคนอีกกลุ่มหนึ่งที่อ้างว่ารักประเทศไทย ...แต่ต้องยอมรับว่ามันเป็นการทำลายประชาธิปไตยของคนอีกกลุ่มหนึ่ง เหมือนว่าเขาถูกรังแกเพราะมีแต่กำลังแต่ไม่มีปืน ก็เหมือนถูกข่มเหงและข่มขู่จากผู้ที่พร้อมจะทำร้ายชีวิตเขาได้

          กฏหมายรัฐธรรมนูญที่ร่างภายหลังรัฐประหาร ถูกเขียนขึ้นมาในขณะคนอีกกลุ่มไม่เห็นด้วยเพราะว่าไม่ยอมรับ สร้างความไม่พอใจ นำไปถึงขาดความศรัทธา เพราะถูกเขียนขึ้นมาขณะที่สถานการณ์ไม่ปกติย่อมมีข้อตำหนิ อคติ ปนอยู่ก็เป็นไปได้  ประชาธิปไตยมิใช่การบีบบังคับที่กันยอมรับกันได้ง่ายๆ ยิ่งคนไทยมีการศึกษาที่สูงขึ้น มันไม่ง่ายๆ หรอกนะครับ   ผลร้ายที่ตามมาเพราะคนไม่ยอมรับในกฏหมายความวุ่นวายย่อมเกิดขึ้น กลุ่มคนบางกลุ่มมองว่ารัฐบาลอยู่เหนืออำนาจเหล่านั้น ย่อมเอาเปรียบฝ่ายที่ไม่เห็นด้วยกับรัฐบาล  ใครเป็นรัฐบาลก็เหนื่อย ใครเป็นทหารก็ถูกด่าแถมสาปแช่งอีกเพราะเป็นรั้วปกป้องของชาติอยู่ดีๆ ดันมาฉีกประชาธิปไตย ฉีกให้แบ่งให้แตกให้แยกกันนี่นา

          ถ้าเราทุกคนเป็นผู้ใหญ่เห็นเด็กทะเลาะกัน เราก็คงจะแนะนำให้เด็กคืนดี ให้อภัยและกลับมารักกันเหมือนเดิม

         และถ้าท่านเป็นผู้ใหญ่ของบ้านนี้เมืองนี้ล่ะ.....ท่านจะทำอย่างไร ?

เราทุกคนต่างรักคนในครอบครัวและปรารถนาที่จะอยู่ด้วยกันอย่างสงบสุข ประเทศไทยเป็นเหมือนครอบครัวใหญ่นะครับ...ผมเป็นเสียงหนึ่ง...ที่อยากเห็นประเทศไทยสงบสุขโดยถ้อยคำของพระเจ้าที่แนะนำเอาไว้ว่า

"จงรักเพื่อนบ้าน เหมือนรักตนเอง" น่าเก็บไปคิดนะครับ

หมายเลขบันทึก: 288150เขียนเมื่อ 16 สิงหาคม 2009 21:35 น. ()แก้ไขเมื่อ 12 กุมภาพันธ์ 2012 08:47 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-อนุญาตแบบเดียวกันจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (3)

ดีดีดีดีดีดีดีดีดีดีดีดีดีดีดีดีดีดีดีดดีดีดีดีดีดมากมายเลยถ้าประเทศไทยเป้นแบบนี้บ้าง

เป้นประเทศที่สงบ เรีบยร้อย ไม่มีการโต้ตอบกัน

ไม่มีการแบ่งฝ่าย มีแต่คนรักชาติ เห้นแก่ผู้อื่น รักคนที่อยู่ร่วมโลก

ประเทศไทยจะมีบ้างไหม????

กรูอยากอยู่ต่างประเทศแล้วเว้ย

อยู่ที่สำนึกของเราทุกคนแล้วล่ะครับ..ถ้าทุกคนร่วมมือกัน เป็นไปได้แน่นอนครับ

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท