กล่อมแม่
ลมโชยโรยแผ่ว นานแล้วแม่จ๋า ลูกไม่ได้กลับมา นั่งชิงช้าอันเก่า ชิงช้าหน้าบ้าน วันนี้มันดูเหงา เฟื่องฟ้าลาต้นหล่นกราว อกเราสะท้อน
วันเวลาติดปีกหลีกบิน หูยังแว่วได้ยินเสียงแม่กล่อมนอน โอละเห่.... ลูกเอ๋ย เอ่อเอย... ลูกเอ๋ย..... จงนอน
กระโปรงยังอยู่ ในตู้ทรงจำ เสื้อนักเรียนด่างดำ กระติกน้ำวันก่อน หิ้งห้อยจับได้ แอบไว้ที่ใต้หมอน คืนไหนอากาศรุมร้อน แม่นอนพัดไกว มือยังกำของเล่นทำเอง หูยังแว่วเป็นเพลง หวานจับหัวใจ โอละเห่.... ลูกเอ๋ย เอ้อเอย... ลูกเอ๋ย..... จงหลับใหล
เหนื่อยไหมแม่ ร่างกายคงอ่อนแอ พักผ่อนบ้างไหม ห่วงหนาแม่ เห็นแม่ดูอ่อนแอ แล้วลูกใจหาย ไม่เคยบอกแม่เลยว่ารักเท่าใด ปากแข็งเหมือนใคร แม่ก็รู้... ตัวดี
เหนื่อยมานักแม่พักเสียที ต่อจากวันนี้ ลูกจะกล่อมแม่นอน แม่เอ๋ย นอนเถิดนอนเสียแม่ ให้ลูกดูแล ลูกจะกล่อมแม่นอน
แม่เอ๋ย นอนเถิดนอนเสียแม่ ให้ลูกดูแล ลูกจะกล่อมแม่นอน โอละเห่.... แม่เอ๋ย ฮึมม์.... แม่เอ๋ย จงนอน โอละเห่.... แม่เอ๋ย ฮึมม์.... แม่เอ๋ย จงนอน
โอละเห่...แม่เอ๋ย จงนอน.... เสียงสะท้อนสั่นเครือเหลือรับไหว
ตอนแม่อยู่รู้สติมีลมหายใจ ลูกกลับไม่กอดแม่ดูแลกัน
มาวันนี้ลูกคนดีที่แม่รัก เฝ้าฟูมฟักร่างไร้วิญญาณกลั้นโศกศัลย์
ฝากทุกคนแม่ยังอยู่รู้สัมพันธ์ รีบกอดท่าน...รักคุณแม่...ดูแลใจ