วันแม่ปีนี้...
ปีนี้... ใกล้ถึง “วันแม่” แล้วสินะ...
ปีนี้... ก็คงจะเหมือนปีก่อน ๆ ที่เราไม่มีโอกาส “กลับบ้าน”
ปีนี้... ก็คงเช่นเคยที่เราไม่มีโอกาสได้ “กอดแม่”
ปีนี้... เรา “คิดถึงแม่” นะ
แต่ด้วยภาระ หน้าที่ ที่เราต้องถือ ต้องปฏิบัติ ในช่วงนี้เราจึงไม่มีโอกาสได้ “กราบแม่...”
ปีนี้... เราขอตั้งมั่นระลึกถึงความดี ความเสียสละ ที่แม่ให้โอกาสเราได้มา “บวช” มาฝึก มาหัด มาดัด มาปรับปรุง
ปีนี้... ทั้ง ๆ ที่แม่แสนลำบาก ด้วยภาระ การงาน และหนี้สิน แต่แม่ก็ยังอุทิศถวาย “ลูกชาย” นี้แด่ “พระพุทธศาสนา...”
ปีนี้... เราคงไม่มีดอกมะลิ เครื่องหอม เครื่องย้อม เครื่องทา หรือแม้แต่เสื้อผ้าไปมอบให้แม่
ปีนี้... เราคงจะมีแต่ “ธรรมะ” อันประเสริฐ ที่จะมอบให้แม่ผู้ที่เรารักอย่างบังเกิดเกล้า...
ปีนี้... แม่คงคิดถึงเราเหมือนกับที่เราคิดถึงแม่
ปีนี้... เราเอื้อนเอ่ยคำจริงที่แน่แท้ “รักแม่” ชั่วนิรันดร์...
ความเห็น (6)
โอกาส..ที่ได้บวชให้แม่
โอกาส..ที่ได้เป็นผู้ถ่ายทอดพระธรรมคำสั่งสอนของพระพุทธเจ้า
โอกาส..ที่ได้แสดงธรรม
โอกาส..ไหนเทียบเท่าแล้ว..สาธุ..
เอวํ โหตุ ขอรับ..
สาธุ...ที่ท่านได้บวชเรียน ทดแทนพระคุณแม่
สาธุ...ที่ท่านได้สืบทอดพระศาสนา
ขออนุโมทนาบุญด้วยนะคะ
การบวชทดแทนพระคุณบุพการ๊
ประเสริฐยิ่งกว่าสิ่งอื่นใดในโลกนี้
ถ้าเป็นผู้ชาย ก็อยากมีโอกาสบวชบ้างเหมือนกันค่ะ
" ก่อนสายเกิน "
เก็บมะลิ ดอกขาว พราวดังเมฆ
มาสรรค์เสก เป็นมาลัย ให้กับแม่
ร้อยด้วยรัก ถักด้วยใจ ไม่เชือนแช
ใช้กราบแม่ แทบเท้า กล่าวขอบคุณ
อยากบอกแม่ ว่ารัก สักหมื่นหน
อยากกอดคน คนนี้ ที่เกื้อหนุน
อยากบอกรัก แม่คนนี้ ที่ค้ำจุน
อยากจะหนุน ตักแม่ แท้จริงเจียว
จงกอดแม่ ก่อนไม่มี แม่ให้กอด
อย่าอิดออด กอดแม่ กันเถิดหนา
อย่าอยากกอด ตอนแม่เรา สิ้นชีวา
อย่าบอกว่า รักแม่ แต่สายเกิน..........
มาร่วมระลึกถึงพระคุณแม่ค่ะ
ต้องบอกว่าชอบอ่านบล๊อกทุกๆบล๊อกยกเว้นบล๊อกที่ท่านพูดถึงแม่เพราะทำให้รู้สึกน้ำตาไหลทุกครั้งที่อ่านมันไม่ใช่เรื่องเศร้าแต่มันไงไม่รู้ทุกทีที่อ่านบอกไม่ถูกเลยคิดว่าแม่ของท่านคงรู้ได้ถึงความรู้สึกที่ท่านมีให้โดยกระแสจิตที่ท่านส่งผ่านที่บอกความในใจไปนั้นรวดเร็วกว่าเทคโนโลยีที่รวดเร็วเสียอีก กระแสจิตมันเร็วมาก อยากให้ท่านรู้ว่าแม่ของท่านก็รับรู้และรับทราบได้เป็นอย่างดีแม้นว่าไม่ได้เจอ ไม่ได้เห็น แต่จิตที่ผูกพันนั้น มันชัดเจนกว่าการได้เจอเสียอีก ซึ่งบางคนอาจไม่โชคดีแบบนี้ แต่ท่านโชคดีมีแม่คอยห่วงแต่บางคนซะคะไม่มีเขาดูน่าสงสารมากเลยอยากบอกถึงบางคนที่ไม่มีแม่อยู่ท่านก็ยังรับรู้และรับทราบได้ด้วยโทรจิตไม่ต้องเสียใจให้ระลึกถึงท่านตลอดเวลาไม่เฉพาะแค่วันแม่นะคะแล้วแม่ก็คงคิดถึงเราเหมือนกัน เป็นกำลังใจให้กับคนที่ไม่มีทุกคนสู้ๆนะคะ