ความหวังที่ 1


หวังพึ่งลูก.....ยามแก่เฒ่า

      วันนี้ครูเพ็ญนำความหวังข้อที่ 1 ที่พ่อ..แม่เฝ้าหวังมาเล่าสู่สมาชิกให้อ่านกันนะค่ะ

      1. ยามแก่เฒ่า....หวังเจ้า....เฝ้ารับใช้...

           ตอนที่ท่านยังหนุ่ม..ยังสาว

           สามารถทำงานได้  ช่วยเหลือตัวเองได้

           แต่พอแก่

           เคยพายเรือขายขนม  เคยหาบขนมขาย

           ทำไม่ไหวแล้ว

           แขน ขา ก็อ่อนกำลัง ใช้งานไม่ค่อยได้

           ขึ้นบันได ก็ตกบันได

           อาบน้ำก็ล้มในห้องน้ำ

           เดินก็เซ ช่วยตัวเองไม่ได้

           พอหมดเรี่ยวหมดแรงแล้วนี่ จะพึ่งใคร

           หวังพึ่งลูก

           รอลูกกตัญญูมาดูแล

           คนเดียวก็พอแล้ว

           ลูกกตัญญู...เป็นเหมือน... เพชร...เพราะ....หาได้ยาก

          

หมายเลขบันทึก: 283558เขียนเมื่อ 5 สิงหาคม 2009 19:23 น. ()แก้ไขเมื่อ 12 กุมภาพันธ์ 2012 08:28 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-อนุญาตแบบเดียวกันจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (10)

จะไม่หวังก็ไม่ได้นี่คะ ก็เราต้องแก่ แต่จะสมหวังหรือไม่ คอยดูต่อไป

อ่านแล้วคิดถึงคุณพ่อคุณแม่ที่อยู่ไกลกันเหลือเกิน...อยากรีบกลับไปดูแลท่านจังเลยคะ...ขอบคุณนะคะ

สวัสดีค่ะ

ตามมาเยี่ยมค่ะ การได้ดูแลพ่อ แม่ คือสุดยอดของสิ่งที่หวังไว้ค่ะ

นั่นสิคะ เกือบลืมแคบหมู ดีนะคะเนี่ยที่คุณครูบอกก่อน จะไม่ไม่พลาด........^_^ ที่ปายอากาศช่วงนี้เป็นอย่างไรบ้างคะ...อยากไปเที่ยวจังเลยคะ

ขอบคุณนะคะ

- สวัสดีค่ะคุณ

- ครู ป.1

- ♡*.:。 KiTTyJuMP゚・♡゚゚・~

- โบตั๋น

ขอบคุณที่แวะมาเยี่ยม มีโอกาสเชิญมาเที่ยวปายนะค่ะ

สวัสดีค่ะน้อง ♡*.:。 KiTTyJuMP゚・♡゚゚・~ คนสวย ตอนนี้ที่ปายอากาศ

กำลังดีค่ะ ถ้าจะให้ดีต้องปลายฝน ต้นหนาวค่ะ ไม่ต้องหิ้วกระเป๋าใบโต เพราะยังไม่

หนาวมาก เสื้อกันหนาวยังไม่ต้องพกพา

ยินดีต้อนรับจ๊ะ

อิจฉาคนที่แม่ยังอยู่ได้ใกล้ชิด ได้กราบ ได้ดูแล พาคุณแม่ไปกินปลาที่บึงฉวาก พาไปชมดอกกระเจียวที่เรือนไม้งาม ได้อ่านบันทึกแล้วก็ยิ่งคิดถึงแม่  ขอบพระคุณ

สวัสดีค่ะคุณครูเพ็ญ

เด๋วนี้หนึ่งไม่ต้องคิดถึงแม่เหมือนเมื่อก่อนแล้วค่ะ

เพราะได้ย้ายมาอยู่กะคุณพ่อคุณแม่แล้ว

กว่าจะทำเรื่องย้ายจากสงขลามาอุดรได้ใช้เวลานานหลายปีเลยค่ะ

(ราชการเนี่ยถ้าไม่มีคนแลกเปลี่ยนตำแหน่งย้ายยากมากเจงๆๆเฮ้อ!!)

แต่ในที่สุดก้อมาอยู่ดูแลใกล้ชิดแล้วค่ะ ^__^

ปล.ปิดเทอมนี้อาจได้มีโอกาสไปเก็บตกที่ปายอีกครั้งด้วยค่ะ อิอิ

 - สวัสดีค่ะ ท่านผอ.ประจักษ์ ขอบคุณมากค่ะที่แวะมาเยี่ยม

ตอนนี้ครูเพ็ญก็ดูแลคุณแม่อยู่ค่ะ ท่านอายุมากแล้ว  86 ปีแล้ว

ค่ะ ท่านยังพอจะช่วยเหลือตัวเองได้บ้าง

 - หลานม่อน....น่ารักมากค่ะ  ชักหลงรักซะแล้ว อิ อิ อิ

  สวัสดีค่ะน้อง Suwinya พี่เพ็ญดีใจด้วยนะค่ะที่ได้กลับสู่อ้อม

  กอดอันอบอุ่นของคุณพ่อคุณแม่แล้ว

  ระบบราชการไทย มันต้องทำใจจ้า

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท