ช่วงสัปดาห์ที่ผ่านมาผมได้มีโอกาสไปเป็นวิทยากรอบรม อสม. เกี่ยวกับการฟื้นฟูสภาพผู้ป่วยและผู้พิการในชุมชน... อสม.ที่ได้ไปให้ความรู้นั้นมีทั้งรุ่นใหม่และรุ่นเก่าปะปนกัน บางคนมีประสบการณ์มาแล้วเกือบ 20 ปี บางคน 7-8 ปี บางคน 2 ปี ตามอายุไป ซึ่งแต่ละคนก็จะมีทักษะส่วนตัว การรับข้อมูลและการตอบสนองแตกต่างกันมาก...
ในการที่จะให้ความรู้ทางการแพทย์ที่สังเกตได้ก็คือหลายๆคนสนใจ มีประสบการณ์เจอคนป่วยในรูปแบบต่างๆมาแลกเปลี่ยนกันมากมาย...แต่เมื่อเข้าเนื้อหาแล้ว"ลืม"...อาจเพราะผูเป็นวิทยากรให้ความรู้ยากไป ไม่ค่อยได้ใช้ ขาดความกล้าหรืออะไรก็แล้วแต่ เมื่อให้ความรู้ไปแล้ว ทบทวนให้ก็ทำได้ พอกลับมาถามข้ามสัปดาห์เท่านั้น...ลืมกันซะแล้ว...ผมเลยคิดว่าการฝึกปฏิบัติและการได้ทำบ่อยๆคงจะดี เพราะอย่างน้อยได้เจอจริงๆ...คงสนุกอีกแบบและน่าจะสามารถสร้างความมั่นใจได้ดีด้วย เมื่อเจอบ่อยๆ ทำบ่อยๆคงจะเกิดทักษะเอง
การให้ความรู้ในชุมชนคงคล้ายกันเพราะถ้าคนที่รับความรู้ไม่เคยเห็นหรือมีประสบการณ์มาก่อน ความเข้าใจและนำไปปฏิบัตินั้นคงยากน่าดู
- บาิงสิ่งบางอย่างก็ไม่ได้เป็นไปตามใจเราคิดเสมอไป
- บางสิ่งบางอย่าง ง่ายยิ่งกว่าง่าย แต่ก็มีเงื่อนไข คือ ใจ ที่เราจะต้องใส่ มันเข้าไปให้เต็ม
- เป็นกำลังใจใ้หคนทำงานครับ
เล่าสู่กันฟัง