ประสบการณ์ที่หาซื้อไม่ได้
ประสบการณ์ที่หาซื้อไม่ได้
เมื่อช่วงเดือนกุมภาพันธ์ที่ผ่านมาผมได้ไปหาซื้อของชิ้นหนึ่งในห้างสรรพสินค้า หลังจากเปรียบเทียบราคา และ ความสามารถในการใช้งานอยู่ประมาณ ๒-๓ ร้าน ผมก็ตกลงใจซื้อของที่ว่านี้ด้วยราคาประมาณ ๔๕๐ บาท
ของสิ่งนั้นก็คือ “การ์ดหน่วยความจำที่ใช้กับโทรศัพท์ที่มีความจุ ๑ เมกะไบต์”
สาเหตุหลักที่ผมต้องซื้อใหม่เพราะว่าต้องการเก็บข้อมูลที่ต้องการเนื่องจากการ์ดหน่วยความจำที่ติดมากับตัวเครื่องมีหน่วยความจำแค่ ๑๒๘ เมกะไบต์
หลังจากที่ซื้อมา ผมก็จัดแจงบันทึกไฟล์ที่ผมต้องการ เพื่อที่จะได้สามารถฟังได้ตามอัธยาศัย เจ้าการ์ดตัวใหม่นี้สามรถบันทึกเสียงได้ประมาณครั้งละ ๘-๑๐ ไฟล์ ซึ่งเพียงพอกับการใช้งาน
ในทุกๆเช้า ตอนไปทำงานผมก็จะฟังไฟล์เสียงที่บันทึกไว้วันละประมาณ ๑๕-๒๐ นาที เช่นเดียวกับหลังเลิกงานก็จะฟังเช่นเดียวกัน
ไฟล์เสียงที่ผมกล่าวถึง คือ ธรรมเทศนาของพ่อแม่ ครูบาอาจารย์ที่ผมได้รับเป็นธรรมทาน จากการซื้อหามาบ้าง รวมถึงได้มาจากอินเตอร์เน็ตในเว็บไซต์ธรรมะต่างๆ
ธรรมะที่ได้จากการฟังนั้น ยากนักที่จะเข้ามาสู่ใจ ถ้าไม่เคยลองสัมผัสกับการปฏิบัติภาวนา แต่สิ่งที่ผมได้รับ คือ หลักการปฏิบัติ ข้อคิด ประสบการณ์ธรรมของพ่อ แม่ครูบาอาจารย์ ซึ่งสามรถน้อมนำมาประพฤติ ปฏิบัติเป็นแนวทาง รวมทั้งได้ผลพลอยได้จากการที่จิตใจสงบ ไม่ฟุ้งซ่านเกินไปก่อนเริ่มงาน และ ช่วยให้ใจที่ซัดซ่ายจากการทำงานมาตลอดทั้งวันได้พบกับแสงธรรมก่อนที่แสงตะวันจะลับขอบฟ้า
มีผู้กล่าวว่า ชีวิต คือ การลงทุน
ผมได้ลงทุนไป ๔๕๐ บาท เพื่อแลกซื้อกับประสบการณ์ที่ซื้อไม่ได้จากการบันทึกธรรมในการ์ดหน่วยความจำครับ
ความเห็น (3)
สวัสดีค่ะ
มองไม่เห็นภาพ แต่ไม่เป็นไร ...^_^...
เป็นการลงทุนที่คุ้มค่าค่ะ
อีกมุมหนึ่งก็คือ เมื่อน้อมจิตจนมีความพร้อมต่อธรรมแล้ว...บางทีสื่งที่ดีที่สุด ก็อยู่ภายในตัวเรานี่เอง ....
Free of Charge!!!!!
มีความสุขในวันทำงานค่ะ
(^___^)
มาเยี่ยมเป็นกำลังใจนะครับ
คุ้มค่ากับการลงทุนข้ามภพ ข้ามชาตินะครับ