วันก่อนทำน้อง ๆ บนโต๊ะประชุมหน้าดำคล่ำเครียด
เพราะเสียบคำพูดแทงกลางวงประชุม
(นิสัยเสียส่วนตัวแก้ไม่หาย)
ผมเข้าใจว่า หลายองค์กรประสบปัญหาด้านการบริหารการเงินที่จะมาต่อชีวิตของโครงการให้เดินหน้าไป จนทำให้ประเด็นเรื่องงบประมาณในการดำเนินโครงการเป็นเรื่องที่ถูกนำมาพูดคุยบนโต๊ะประชุมบ่อย ๆ ทั้ง ๆ ที่หลายครั้งเราเจียดเวลาในการวิเคราะห์และแสวงหากลไกในการทำงานให้เกิดประสิทธิผล มาใช้เพื่อคุยเรื่องงบประมาณ
หากจะบอกว่าเงินไม่ใช่สิ่งสำคัญ ก็อาจจะอีเดียดไปหน่อย
แต่หากมันจะสำคัญ ก็ขอให้ความสำคัญของเงินอยู่ในอันดับสอง สาม สี่
ห้า
ในการประกอบการทางสังคม เราใช้ต้นทุน และ ปัจจัยหลายอย่าง ทั้งหัวใจ
ความพยายาม ความรู้ เวลา แรงกาย มิตรภาพ ความฝัน จินตนาการ อุปกรณ์
เครื่องมือ เทคโนโลยี เพื่อน และ เงิน
หากเราอ่อนเรื่องเงิน ก็ควรมองหาจุดแข็งอื่นมาลดจุดอ่อนนี้ ทำงานที่ใช้ปัญญา และ ต้นทุนอื่นมาช่วย เงินที่ว่าสำคัญ ก็จะลดความสำคัญลง แทนที่จะต้องหาให้มากมาดำเนินการ ก็อาจจะไม่ต้องหามากนัก ก็สามารถดำเนินการได้แล้ว
นี่พูดถึงกรณีที่มีข้อจำกัดด้านการเงินนะ
แต่ถ้าไม่มีข้อจำกัดด้านการเงิน เรายิ่งต้องพยายามบริหารต้นทุนอื่น ๆ
เพื่อที่จะใช้งบประมาณนั้นเป็นเชื้อเพลิงในการขับเคลื่อนกิจกรรมให้ทะลุทะลวง
สร้างผลกระทบให้กว้างขวางออกไป
ดังนั้น...เงินสำคัญ แต่ไม่ได้สำคัญที่สุดในงานพัฒนา