บุกป่า...ฝ่าฝน...ชมผีเสื้อสวย
ชีวิตที่คร่ำเคร่งกับ งาน งาน และงาน จะก่อให้เกิดความเครียด เมื่อเครียดก็จะมีสารที่มีชื่อ Cortisol หลั่งออกมาจากต่อมหมวกไต เพื่อเตรียมตัวรับกับความเครียด เจ้าสารตัวนี้มีผลทำให้ความดันโลหิตสูงขึ้น น้ำตาลในเลือดสูงขึ้น แต่ลดการตอบสนองต่อภูมิคุ้มกัน ... ดังนั้น หากชีวิตที่เครียดอย่างต่อเนื่อง ก็จะทำให้เกิดการเจ็บไข้ได้ป่วยขึ้นมาอย่างมากมาย
อย่ากระนั้นเลย ... หาช่วงเวลาแห่งการพักผ่อนให้กับตัวเอง การพักผ่อนที่ไม่ทำลายสุขภาพ เช่น การท่องเที่ยวไปในสถานที่เป็นแหล่งธรรมชาติอันสงบ ร่มรื่น สวยงามด้วยความเป็นธรรมชาติที่แท้จริง
ผีเสื้อสีส้มบนยอดภูเวียง
วันก่อนแม้จะด้วยภารกิจในหน้าที่ แต่เมื่อภารกิจเสร็จสิ้นเรียบร้อย ก็ขอโอกาสแวะเวียนขึ้นไปบนยอดเขา ภูเวียง ที่สภาพป่ายังอุดมสมบูรณ์
เมื่ออยู่บนยอดเขา มองลงไปยังด้านล่างสวยงาม
เมื่อกลับลงมาฝนตกหนักระหว่างทาง ก็ยังให้ความสดชื่น สวยงามกับสายฝน และป่าไม้ ซึ่งทำให้รู้สึกถึงธรรมชาติจริงๆ...
ชั่วขณะที่นั่งรถฝ่าฝนลงมานั้น รับรู้ได้ถึงการปะทะของสายฝน ก่อให้เกิดความรู้สึกที่ดีกับการฝ่าฝนในป่า และในขณะนั้นก็เกิดความรู้สึกว่า อยากจะนำภาพบรรยายกาศ การบุกป่า-ฝ่าฝน มาฝากเพื่อนๆชาว G2K เพื่อจะได้รู้สึกผ่อนคลาย และสดชื่นไปด้วยกันค่ะ
จิตใจก็ผ่อนคลาย ไม่ยึดติด ไม่แบกโลก อะไรจะเกิดก็ต้องเกิดอยู่ดี จะเครียดกันไปทำไม ชีวิต เกิด แก่ เจ็บ ตาย ไม่ต่างไปจากสิ่งมีชีวิตร่วมโลกอื่นๆ มนุษย์เรามีสิ่งที่จ้องเข้ามาทำลายมากมายอยู่แล้ว ทำไมมนุษย์ด้วยกันเองยังมาจ้องทำลายกันเองอีกเน๊าะ.....
ความเห็น (20)
กำลังเครียดกับงานที่ (มาก) เพิ่มขึ้นทุกทีคะ ได้อ่านแล้วชื่นใจดีค่ะ
- ขอบคุณค่ะ สำหรับภาพสวย ๆ
ดูแล้วสบายตาค่ะ
สวัสดีค่ะ พี่นง
ดีใจค่ะ ที่มีส่วนทำให้พี่นงที่กำลังเครียดกับงาน รู้สึกสดชื่นขึ้น เราควรต้องหาเวลาพักผ่อนบ้างค่ะ คนที่คิดว่าการพักผ่อนคือการเสียเวลา ตอนนี้เขาก็ได้ไปพักผ่อนยาวตลอดไปแล้วค่ะ ... สู้ๆ นะคะ
สวัสดีค่ะคูณวราภรณ์ ธรรมทิพย์สกุล
ขอบคุณมากนะคะ ที่แวะมาเยี่ยมชมภาพสบายๆ ในวันหยุดค่ะ ภาพที่ถ่ายมานี้ มาจากยอดเขาภูเวียงทั้งหมดค่ะ และได้รับการตกแต่งเล็กน้อยด้วย โปรแกรม photoscape ค่ะ
บุกป่า ฝ่าฝน อากาศเย็น สดชื่น นะคะ
ชอบผีเสื้อ สีสวย ค่ะ
สวัสดีค่ะ ถ่ายภาพออกมาชัดแจ๋วเลยน่ะค่ะ
เขียวเป็นเขียว ส้มเป็นส้ม
สวยมากเลยค่ะ สีสดดีจัง
ถ่ายภาพได้บรรยากาศดีครับพี่อ.แป๋ว
คิดถึงครับ
สวัสดีค่ะคุณใบบุญ
เป็นอย่างไรบ้าง สบายดีนะคะ ช่วงเดือนที่ผ่านมา เป็นช่วงการประเมินคุณภาพภายใน คณะ/หน่วยงานต่างๆ ก็ต้องเตรียมข้อมูล หลักฐาน และก็เขียนรายงานการประเมินตนเอง คุณใบบุญ ก็คงยุ่งไม่น้อยเลยนะคะ ยังไงก็หาโอกาสพักผ่อนบ้างนะคะ ภูเวียงใกล้ๆ ลองไปเที่ยวด้นะคะ ที่บนยอดเขามีที่พักให้ด้วยค่ะ จากภาพนี้เลยค่ะ
สวัสดีค่ะคุณ สุดสายป่าน
ขอบคุณมากนะคะ ที่แวะมาเยี่ยมชมผีเสื้อสีส้มค่ะ วันที่ไปนี่มีเป็นฝูงบินว่อนไปมาเยอะเลยค่ะ แต่ด้วยความที่ต้นดอกไม้ป่าที่ผีเสื้อบินมาดอมดมนี่อยู่ตรงหน้าผา ก็จะถ่ายภาพได้เฉพาะบางตัวที่แวะมาเกาะซีกที่เป็นก้อนหิน ที่เรายืนกันอยู่ค่ะ หากไปถ่ายซีกที่เป็นหน้าผาได้ จะได้ผีเสื้อเป็นฝูงเลยค่ะ แต่ก็อาจจะถ่ายไม่ได้ด้วยเพราะก็จะฟิ้ว แว๊บตกลงไปก่อน ... อิอิ
สวัสดีค่ะน้องครูโย่ง หัวหน้า~ natadee
เป็นอย่างไรบ้าง ไม่ได้ทักทายกันนานเลยเน๊าะ สบายดีนะคะ.....นานๆ ที่ก็เห็นน้องครูโย่งแวะไปที่ลานปัญญาเจ๊าะแจ๊ะ ... ช่วงนี้มีถ่ายทำละครเรื่องอะไรรึปล่าวค่ะ ถ้ามีอย่าลืมบอกนะ พี่จะได้แวะไปดู ... แล้วได้ข่าวลูกศิษย์พี่ที่เป็นเพื่อนน้องครูโย่งบ้างรึปล่าวคะ...
สวัสดีค่ะครูพี่แป๋ว
มาผ่อนคลายได้จินตนาการกับบันทึกครูพี่แป๋ว ชอบจังค... ภาพงามๆ ทั้งนั้นเลย ชอบค่ะ ชอบ
โดยเฉพาะภาพนี้ นานกี่ปีแล้วหนาที่ไม่ได้มีโอกาสได้ไปตะลุย เดินป่า ย่ำโคลนอย่างนี้ น่าสนุกและท้าทายมากๆค่ะ
มีความสุขนะคะ ขอบคุณภาพงามๆ โดนใจหลายค่ะ
สวัสดีครับอ.แป๋ว
อยากไปใจจะขาดครับ...กำลังพุ่งเลยครับ...จาก 110/80 ย้ายเข้ากรุงเทพฯได้สามเดือนพุ่งเป็น 193/110 ...กำลังหาทางแก้ไขอยู่...แต่นั่งอยู่บนเงินหลวงสูงถึงหกพันล้าน...พาลจะหล่นเมื่อไหร่ไม่รู้...อนิจจาตัวเราความจริงก็แค่นั้นเองไม่น่าเครียด...แต่ดันออกมาเต้นระบำกันตอนเราหลับ...สะสมนานเลยพุ่งพรวด...อิอิ
ขอบคุณครับ
สวัสดี ครับ
มาอ่านเรื่องสบาย คลายเครียด ครับ
สวัสดีค่ะน้องpoo
พี่เองชอบป่า ชอบฝน แต่โอกาสที่จะเจอป่ากับฝนในเวลาเดียวกันก็น้อยค่ะ การเดินทางในครั้งนี้จึงรู้สึกสดชื่นมาดเลยค่ะ สมัยเมื่อเด็กๆ ก็ต้องเดินผ่านป่าน้อยๆ มีลักษณะคล้ายๆ อย่างนี้ บ่อยค่ะ ตอนนั้นก็ไม่ค่อยรู้สึกอะไร เหมือนเป็นเรื่องธรรมดา แต่ตอนนี้ย้อนกลับไปคิดทีไร ประทับใจเสมอเลยค่ะ
(*-*) สวัสดีค่ะ....อ.แป๋ว
(*-*) แวะมาเยี่ยมค่ะ ภาพถ่ายสวยมากค่ะทำให้คิดถึงบ้านต่างจังหวัดค่ะ
(*-*) อาจารย์สบายดีหรือป่าวค่ะ ไม่ค่อยได้เข้ามาคุยกับอาจารย์เลยแต่ก็ยังคิดถึงอาจารย์เสมอค่ะ
(*-*) อาจารย์รักษาสุขภาพด้วยนะค่ะ
สวัสดีค่ะนายช่างใหญ่
โอ้โห...ความดันสูงมากเลยนะคะ แสดงว่าเกิดความเครียดอย่างต่อเนื่อง ฮอร์โมน Cortisol คงหลั่งออกมามาก และหลั่งอย่างต่อเนื่องเพื่อเตรียมร่างกายในการต่อสู้ ซึ่งหากเป็นสั้นๆ ก็จัช่วยห้เราต่อสู้ชนะคู่ต่อสู้ได้ แต่หากเป็นนานๆ ต่อเนื่องเรื้อรัง ก็กลายเป็นว่าเราแพ้ภัยตัวเองค่ะ
เคยอ่านเจอหรือได้ยินจากใครสักคนค่ะ ว่า ถ้าเรารอให้มีเวลาเพื่อที่จะทำโน่นนี่ เราคงไม่มีเวลานั้นแน่ๆ เพราะดูเหมือนว่าเราให้สิ่งที่เราคิดว่าไว้มีเวลาแล้วจะทำนั้น มีความสำคัญอันดับสุดท้าย ทั้งๆที่เราก็รู้ว่ามีความสำคัญมากกว่านั้น ฉะนั้น หากเรารู้ว่าสำคัญ เราต้องสร้างเวลาให้ค่ะ ... ฉะนั้น หากเห็นว่าการพักผ่อนมีความสำคัญกับร่างกาย เราต้องทำค่ะ ปล่อยวางเรื่องเครียดๆไว้ ... พักผ่อนสักครู่ แล้วค่อยกลับไปสู้ใหม่ค่ะ ... การรบ ยังมี พักรบเลยค่ะ ... ขอบคุณมากค่ะ
สวัสดีค่ะ อ.ต้อม ผศ. เพชรากร หาญพานิชย์
หวังว่าอ่านเรื่องนี้แล้วจะทำให้ อ.ต้อม คลายเครียดได้นะคะ วันที่ที่ประชุมเรื่องประเมินหลักสูตร ไม่ได้คุยกับ อ.ต้อมเลย หันไปดูอีกที อ.ต้อม ก็เข้าห้องประชุมไปก่อนแล้ว (อ.ต้อมไว้หนวด ดูเครียดนะคะ แม้ อ.ต้อม บอกว่าไม่มีอะไรเปลี่ยนแปลง)
สวัสดีค่ะคุณสารินี ไกรพจน์
สบายดีนะคะ ขอบคุณมากที่ที่แวะมาเยี่ยมมาทักทายกัน ... อยู่ต่างจังหวัดก็มีความนะคะ ไม่ต้องรีบเร่งมากมายนักกับการเดินทาง แต่ตอนนี้ในตัวเมืองของต่างหวัดหลายๆ แห่งก็มีรถติดค่ะ ที่ชั่วโมงเร่งด่วนในเมืองขอนแก่นก็รถติดค่ะ
แต่แม้ไม่ใช่ในเมือง ที่ที่มีนักศึกษาอยู่กันอย่างหนาแน่น (ทางเข้าบ้านพี่) ในช่วงเย็นๆ (เวลาอาหารเย็น) ที่นักศึกษาออกจากหอพัก อพาร์ตเมนท์มาหาอาหารกิน ก็ทำให้รถติดๆ ได้เช่นกัน... ;)
มาชมภูเวียงด้วยคนค่ะ
น่าอิจฉาจังค่ะ อยู่เชียงใหม่มีแต่ภูเขายังหาเวลาไปไม่ได้เลยอะค่ะ
สวัสดีค่ะคุณชาดา ~natadee
ถ้าเรารอให้มีเวลา หรือหาเวลา อาจจะไม่ได้ไป จนกระทั่งสายเกินไป เราต้องสร้างเวลาขึ้นมาค่ะ กำหนดเลยค่ะ เหมือนนัดประชุมไปเลย อันนี้ก็นัดกับตัวเองไปเดินไป ไปพักผ่อน พอมีงานอื่นเข้าเราก็ไม่รับ...อิอิ