คิดถึงเจ้าตัวเล็ก

น้องฟุงไปเข้าค่ายกับวงโยธวาทิตที่โรงเรียนได้ 3 วันกับ 3 คืนแล้ว บ้านเราเงียบเหงาไปเป็นกอง

เรื่องก็มีอยู่ว่า เมื่อสักอาทิตย์มาแล้ววันสุดท้ายของการเรียนซัมเมอร์ที่โรงเรียน ซึ่งมีการเรียนดนตรีด้วยในโปรแกรม น้องฟุงบอกว่า แม่คุณครูจะให้ฟุงเล่น"ทำเป็ด" แม่ก็คิดในใจว่า ก็ทำไปสิลูก กว่าจะคิดได้ว่าน้องฟุงหมายถึง ทรัมเป็ต น้องฟุงบอกต่อว่า แล้วต้องไปซ้อมเล่นและเข้าค่ายด้วยช่วงก่อนเปิดเทอม เราก็บอกว่าแล้วแต่ลูกก็แล้วกัน ถ้าอยากไปก็ไปได้ ตอนนั้นไม่ทราบเลยว่าค่ายนี้เขามีแต่เด็กที่เล่นเป็นอยู่แล้ว แต่น้องฟุงนั้นพวกเรายังไม่เคยเห็นเลยว่าเขาเคยจับเครื่องดนตรีประเภทเป่า ที่เคยเล่นเมื่อปีที่แล้วที่ Perth ก็เป็นไวโอลิน (แถมเล่นแบบฟุงๆอีกต่างหาก ไม่ตามแบบที่เราเห็นนักดนตรีอื่นเขาเล่นกัน)

พอถึงต้นสัปดาห์นี้น้องฟุงก็ไปเรียนกับเค้าตั้งแต่เช้าจนถึง 6 โมง 2 วันแล้วถึงจะไปเข้าค่ายค้างคืน 4 วัน 3 คืน

คืนวันอังคารก่อนไปเข้าค่ายน้องฟุงก็จัดการเตรียมข้าวของด้วยตัวเอง แถมทำตามสไตล์ตัวเอง ไม่เชื่อที่เราแนะนำ คือเขาจะแยกของใช้เสื้อผ้าใส่ถุงก๊อบแก๊บเป็นเซ็ตๆเอง ก่อนจะเอาใส่กระเป๋า พอเตรียมเสร็จจึงมาบอกว่า แม่ช่วยคิดซิว่าฟุงต้องใช้อะไรอีกบ้าง สรุปแล้วก็เหลือแต่แปรงสีฟันที่ยังไม่ได้เก็บเข้ากระเป๋า ก็เลยจัดการให้เก็บไปเลย ใช้อันอื่นแทนที่บ้านสำหรับก่อนนอนคืนนั้นกับเช้าวันรุ่งขึ้น

เช้าวันพุธ เราไปว่ายน้ำกันตั้งแต่น้องฟุงยังไม่ตื่น และคงกลับมาไม่ทันน้องฟุงไป ก็เลยขอปลุกเพื่อบอกลากันเสียก่อนน้องฟุงก็แค่ลืมตามากอดจุ๊บ แล้วก็หลับต่อ จากวันนั้นจนถึงวันนี้เราก็ไม่ได้เจอน้องฟุงเลย เป็นการอยู่ห่างจากพ่อแม่และพี่ๆหลายๆวันครั้งแรกตั้งแต่น้องฟุงรู้ความ พวกเราจึงเป็นห่วงน้องฟุงพอสมควร คุณพ่อเล่าว่าตอนที่ไปส่ง คุณครูก็บอกเหมือนกันว่าน้องฟุงอายุน้อยสุดและยังไม่เคยเล่นร่วมวงมาก่อน เลยขอเบอร์คุณพ่อไว้ ถ้าเผื่อไม่ไหวก็จะโทรตาม ปรากฏว่าจนสิ้นวันก็ไม่มีเสียงโทรศัพท์จากคุณครูเลย คุณพ่อต้องโทรไปถามข่าว คุณครูบอกว่าอยู่ได้ครับไม่มีปัญหา

เรานัดกันไว้แล้วว่าวันนี้ตอนไปรับหนังสือเรียนที่โรงเรียน จะไปแวะหาและเอาเสื้อผ้าไปเปลี่ยนให้แต่ไม่ได้นัดเวลาแน่นอน ก็เลยได้มีโอกาสแวะเวียนไปแอบดูก่อนจะพบตัว ได้เห็นน้องฟุงตั้งอกตั้งใจฟังคุณครูและฝึกเป่าคอร์เน็ตโดยไม่ว่อกแว่กเลย ในขณะที่เพื่อนๆในกลุ่มชะเง้อชะแง้มองดูพวกเราที่ไปด้อมๆมองๆที่กระจก จนกระทั่งเวลาผ่านไปสักพักน้องฟุงจึงหันมาเห็นพวกเรา ก็เดินออกมาหาแบบเฉยๆ ไม่ได้รู้สึกว่าเราไม่เจอกันมาตั้ง 3 วันแล้วเลย เลือกเอากางเกงไป 1 ตัวจากชุดที่เตรียมไปเพิ่มให้ 2 ชุด บอกว่าขาดกางเกงไปอีกตัวเดียว แล้วก็เดินเข้าห้องเอาไปเก็บ ก่อนจากกันอีกรอบ ก็แค่ยิ้มๆ พอเราส่งจุ๊บๆ แบบที่เรามักจะทำกันเวลาแยกกัน น้องฟุงทำท่าเหมือนจะทำแบบที่เคยทำ คือส่งจุ๊บๆกลับมา แต่แล้วก็เปลี่ยนใจเป็นแค่ยิ้มๆเท่านั้น เห็นได้ชัดว่าเป็นผู้ใหญ่ขึ้นเยอะเลย น่าดีใจที่น้องฟุงเก่งขึ้นมาก

พรุ่งนี้ก็จะได้กลับบ้านแล้ว อยากรู้จังว่าจะมีเรื่องเล่าอะไรบ้างจากน้องฟุง และน้องฟุงจะเปลี่ยนไปสักแค่ไหน จะเหมือน"พี่ยิ้ม"ของป้าเม่ยหรือเปล่านะ

[จี้ฝุ่น]

น้องฟุงกลับมาแล้วเล่าอะไรให้อาโอ๋ฟังบ้างคะ อ่านแล้วน้องฟุงโตอย่างที่อาโอ๋เขียนจริงๆค่ะ อ้อ เรื่องปลาสลิด ถามน้องๆไปตอนเล่น msn ว่าจะเอาอีกไหม ไม่มีใครตอบเลย ช่วยตอบด้วยค่ะ ขอบคุณค่ะ

[เซ่ซุก]

มีคนถามแล้ว และตอบด้วยแล้วว่าไม่เอาจ๊ะ Thank