กลอนขำ คำคม
สวัสดีครับ
สืบเนื่องจากปีบัทึกที่แล้วได้เรียนรู้เกี่ยวกับการแต่งกลอนแล้วนะครับ จริงๆ แล้วอยากจะบันทึกกลอนต่าง ๆ ที่ได้ฝึกแต่งกัน มานำเสนอครับผม แต่เอาไว้บันทึกหน้าก็แล้วกันครับ บันทึกนี้ ชวนมาคลายเครียดกันดีกว่า
ที่ไปอบรมมา ได้ซื้อหนังสือมาเล่มหนึ่ง ชื่อว่า กลอนขำ คำคม ซึ่งเป็นหนังสือที่สโมสรยุกวีได้ รวบรวมมา ได้อ่านแล้วอดอมยิ้มไม่ได้ ก็เลยนำมาให้ทุกคนอ่านกันครับ ลองดูกลอนแรกก่อนนะครับ
ป๋าของหนู
หนูจ๋า ป๋ารักหนู รู้บ้างไหม บ้านรถเงิน มีให้ อย่างมากหลาย
ป๋าอยากรู้ อดีตหนู ไม่ต้องอาย บอกป๋าได้ ตามสบาย ว่ามาเลย
ป๋ามอบตัว มอบหัวใจ ให้หมดแล้ว หนูอย่าแจว หนีป๋า นะหนูเอ๋ย
รักหนูมาก กว่าใคร ที่คุ้นเคย หนูจงเผย เรื่องเก่า เล่าบรรยาย
ป๋าอยากรู้ หนูบอกให้ จะไม่ปิด เรื่องชีวิต หนูนั้น ขอขยาย
เมื่อก่อนนี้ หนูเป็น เด็กเลี้ยงควาย แต่ตอนนี้ หนูสบาย มีควายเลี้ยง
จันทร์ฉาย ลำปาง
แป่ววววววววววว อิอิอิอิอิอิอิ
เรื่องที่ 2
ครูกับ ผอ. พอ ๆ กัน
ยืนตัวงอ คอสั่น กระชั้นเสียง พูดสำเนียง อีสาน สะทานหู
เด็กพูดจา พยายาม ทำตามครู ลองอ่านดู “ แตงกัว “ ให้ทั่วกัน
ผอ.ยืน อยู่ไกล้ แอบได้ยิน แทบจะสิ้น ใจขาด อนาถนั่น
“ พบที่ห้อง หน่อยนะครู ผู้ดื้อรั้น ” สอนเมามัน จนเฝือ เหลือระอา
ฟังนะฟัง ถ้าจะอ่าน ว่าแตงกัว อย่าสอนอีก ดีกั่ว มั่วนักหนา
สอนไปไม่ ได้ควม อ่วมอุรา ตายละหว่า ครู ผอ. พอพอกัน
“ เบญจพร ขอนแก่น ”
ขอบคุณทุกท่านที่แวะมาอ่าน หวังว่าคงพอที่จะอารมณ์ดีอยู่บ้างนะครับ
ขอบคุณครับ
ความเห็น (37)
จอออออออออองงงงงงงงงง
แตง กัว คริคริ ครู ผอ. กับ พี่โย่ง พอๆ กัน อิอิ
น้องโย่งจ๋า
น้องพอลล่าจอง งั้นพี่ตุ๊กแกส่งยิ้ม แบบว่าอ่านกลอนแล้วยิ้ม ..^____^..
อ่านแล้วได้ยิ้มครับครูโย่ง ดีใจที่ได้เจอเพื่อนที่เป็นชาว กทม. ด้วยกัน
ขอบคุณ
♥paula ♥ที่ปรึกษาตัวน้อย✿
- เหอๆ
- ใช่แล้ว
- พี่กับ ผอ.
- พอ ๆ กันเลย
- อิอิ
สวัสดีค่ะ
เขาเรียกว่ากลอนอยากหัว หรืออยากขำค่ะ
ขอบคุณ
พี่ครูตุ๊กแก…ตัวดำๆ…
- ขอบคุณพี่ตุ๊กแก
- อ่านแล้วอารมณ์ดี
- ยินดีครับผม
- พี่ตุ๊กแก สบายดีนะครับ
ขอบคุณ
พี่ไจแอนท์ เฮ้ย โนบิตะ อิอิnobita
- ขอบคุณที่แวะมาขำด้วยครับผม
- ดีใจเช่นกันครับ
- ที่ได้รู้จักชาว กทม.ด้วยครับ
- ขอบคุณที่แวะมาทักทายนะครับ
พี่เดียว
อ่านกลอนแล้ว ก็เห็นขำ ตามท่านว่า
เครียดหนักหนา สมัยนี้ มีแต่เรื่อง
ไข้หวัดใหญ่ สายพันธ์ใหม่ เรื่องการเมือง
ชวนอ่านเรื่อง ขำขันบ้าง ช่างดีจริง
จากผู้ผ่านมา
- เหอะ เหอะ ... อ่านแล้วอารมณ์ดีเหมียนกัน
- ไปละค่ะ พรุ่งนี้ต้องจัดประชุม อิอิ
ธรรมฐิตขอขำก่อนไปวิจัยลมหายใจนะคุณครู
ขอบคุณ
โรงเรียนวัดจระเข้ผอม สามง่าม พิจิตร
อ่านกลอนแล้ว ก็เห็นขำ ตามท่านว่า
เครียดหนักหนา สมัยนี้ มีแต่เรื่อง
ไข้หวัดใหญ่ สายพันธ์ใหม่ เรื่องการเมือง
ชวนอ่านเรื่อง ขำขันบ้าง ช่างดีจริง
ขอบคุณคุณ ผู้ผ่านมา น่าขื่นจิต
เรื่องเครียดคิด ปล่อยวาง อย่าสุงสิง
มาอ่านกลอน ขำขัน ไม่ประวิง
ขอให้ทิ้ง เรื่องว้าวุ่น ให้ขุ่นใจ
ขอบคุณคุณหมอนนท์
เพื่อนร่วมทาง
- ขอบคุณทีแวะมาอ่านครับ
- ดีใจที่ทำให้หายเครียด
- ไปเครียดต่อครับผม
- อิอิ
- จัดประชุมต่อนะครับ
- อย่างมีความสุขด้วยครับ
- ขอบคุณครับ
นมัสการพระคุณเจ้า
ธรรมฐิต
- กราบขอบคุณพระคุณเจ้า
- ที่แวะมาขำครับผม
เสียงอิสาน เนี่ย ซื่อบริสุทธิ์ ค่ะ อิอิอิ
พี่ ๆ ว่างไปเม้น พอลล่าบ้างอ่ะ
มาเยี่ยม มาทักทายครูโย่งด้วยความ ฮา ฮาๆๆๆๆ
สวัสดีครับ พี่ ครูโย่ง
ฮาครับ อิอิ
ขอบคุณมากครับ แวะไปทักทายกัน
ขอบคุณ
ครูจิ๋ว
- ขอบคุณที่แวะมาเยี่ยม
- และมาทักทายครับ
- ฮาไหมครับ
- อิอิ
ขอบคุณน้องดิด
did
- ขอบคุณน้องดิด
- ขอบคุณที่แวะมาฮาครับ
- ขอบคุณครับ
- ก๊ากๆๆๆ
- เหมือนกันนี่กั่ว
- คิดถึงนิ
คริ คริ สงสารชีวิต คู (ครู) พอ พอกัน ยิ้มไม่หุบเลย ช่างสรรหา ไปไป ไปดูบทความที่ 79 กับ 80 มีชื่อว่า เมื่อวิชาต่างมาสุมหัว มาคลายเครียดกันเถอะ
มีภาษาไทย สังคม ภาษาอังกฤษ เลขคณิต ไปอ่านขำได้เลย
ขอบคุณพี่เขี้ยว
มนัญญา ~ natachoei ( หน้าตาเฉย)
- ขอบคุณพี่เขี้ยว
- ที่แวะมาฮา
- อิอิ
- คิดฮอดหลายเด้อ
ขอบคุณ
สุ-มหาวิทยาลัยชีวิต ที่ไม่มีวันปิดทำการ
- ขอบคุณที่แวะมาฮาครับ
- เดี่ยวตามไปอ่านครับผม
- ขอบคุณครับ
- โรงเรียนไหนเนี่ยะ...
- น่ารักทั้งครู ทั้งผอ....อิ อิ
. ถ้าไม่รัก........
. ก็ปล่อยให้คนที่คอยไปซ่ะ....
- สวัสดีครับ พี่โย่ง
- คิดถึงมากมายครับ
- 555
- สุขกายสบายใจนะครับ
- รักษาสุขภาพด้วยนะครับ
ขอบคุณ
พี่ คุณครู วรางค์ภรณ์ เนื่องจากอวน
- ขอบคุณครับผม
- ไม่รู้ว่าอยู่โรงเรียนไหนเหมือนกันครับ
- แต่ฮา
- อิอิ
ขอบคุณ หยก หญิง ต้อม
ไม่แสดงตน [IP: 125.25.222.132]
- ขอบคุณมากครับ
- พยายามกันต่อไปนะครับ
- เป็นกำลังใจให้ครับผม
ขอบคุณน้องเอ๊ะ
คนพลัดถิ่น~ต้นตอ-natachoei(หน้าตาเฉย)
- คิดถึงเช่นกันครับ
- พี่สบายดีครับผม
- รักษาสุขภาพเช่นกันครับ
- ขอบคุณครับ
สวัสดีค่ะ
อ่านแล้วขำก๊ากส์เลยค่ะ 555555.....
ขอบคุณค่ะ
(^___^)
ขอบคุณพี่โก๊ะ
คนไม่มีราก
- ขอบคุณมากครับผม
- ที่แวะมาขำครับ
- ขอบคุณครับ
- ฮาไหมละนั่น
- อิอิ
เป็น เรื่องจริงที่เกิดขึ้นกับเด็กคนนึงใน
จ. พิษณุโลก เด็กคนนี้ชื่อนิ้งเป็นเด็กนัก
เรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ สาม วันนั้นเป็น
วันสอบซ่อม นิ้งได้มาที่ รร เพื่อที่จะ
สอบซ่อม ระหว่างที่รอเพื่อน ๆ อยู่นั้น
นิ้ง ก้อเหลือบไปเห็นสิ่ง ๆ หนี่ง เขาเดิน
เข้าไปใกล้ ๆ กับสิ่ง ๆ นั้น มันคือกล่อง
ใส่กระดาษกล่องหนึ่ง นิ้งนั้นไม่รู้ว่าใน
นั้นมีอะไร แต่เขาก้อได้เก็บกล่องนั้นไป
หลังจากที่เขาสอบซ่อมเสร็จแล้ว นิ้ง
และเพื่อน ๆ ก้อกลับบ้านทันที พวกเขา
อยากรู้ว่าในกล่องนั้นมีอะไรซ่อนอยู่ ตก
กลางคืนนิ้งและเพื่อน ๆ ก้อไปสนาม เตะ
เล่นและเปิดกล่อง ๆ นั้น ข้างในกล่องมี
กระดาษสีดำเขียนอยู่หนึ่งแผ่น ใน
กระดาษแผ่นนั้นเขียนไว้ว่า * สวัสดี เรา
ชื่อ”เปลวเทียน”เป็นเด็กนักเรียนคนนึง
เราถูกฆาตกรโรคจิด ข่มขืนและค่าหมก
อยู่ในป่าแห่งหนี่ง ที่นั่นหนาวเหน็บไม่มี
แม้แต่เสียงหายใจของมนุษย์ เรา
พยายามร้องให้คนมาช่วยแต่ก้อไม่มีใคร
มา ตอนนี้เราเหงาเหลือเกิน จะมีใครมา
อยู่เป็นเพื่อนเราบ้างไหม ถ้าเทอไม่
อยากให้เราลากเทอมาอยู่เป็นเพื่อนกับ
เรา จากนี้ไปเป็นเวลา 7 ชั่วโมง ขอให้
เทอก็อปข้อความข้างบนนี้ ส่งต่อให้สื่อ
อะไรก้อได้ เป็นจำนวน 10 coppy แต่
ถ้าเธอไม่ทำตาม อีก 7 ชั่วโมงนี้ฉันจะ
ไปตามเทอมาอยู่เป็นเพื่อน * หลังจาก
ที่นิ้งได้อ่านนั้น เทอก้อไม่เชื่อ และคิดว่า
มีคนมาแกล้งเป็นเพียงแค่เรื่องไร้สาระ
และไม่ยอมทำตาม 7 ชั่วโมงให้หลัง นิ้ง
และเพื่อน ๆ ก้อตาย โดยที่ไม่มีสาเหตุ
**** เรื่องนี้เป็นเรื่องจริง จนถึงขณะนี้
หมอและตำรวจยังไม่สามารถรู้ได้ว่า เด็ก
เหล่านั้นตายได้เช่นไร _ ตอนนี้พวกเท
อได้อ่านกระทู้นี้ ก้อคงได้รับผลกระทบ
เหมือนกันหมด นั่นคือ เทอจะต้อง
copy ข้อความนี้เป็นจำนวน 10 copy
แต่ถ้าเทอไม่ทำตามที่เด็กคนนั้นขอ
เทอจะต้องไปอยู่เป็นเพื่อกับเด็กคนนั้น อีก
7 ชั่วโมงให้หลัง ขอให้พวกเทอทุกคน
คง เข้า จาย นะ ว่าอารัย ต้องทำตามนะจ๊ะไม่เชื่ออย่าลบลู่
อย่าโกรธนะ ส่งต่อด้วย