เสธฯปิยวุฒิ ไปรับที่โรงแรมที่พัก คืนนี้ถือว่าพิเศษ น้องมาทำงานที่เชียงรายทั้งที พี่เลยทำหน้าที่เป็นไกด์นำเที่ยว ตะลุยราตรีเชียงรายเสียเลย ผมเองก็นานครั้งที่จะปลีกตัวหลีกเร้นจากเมืองหลวง แอบบินลัดฟ้ามาที่เชียงรายก่อนทีมงานของสถาบันพระปกเกล้า แบบว่าขอมาพักผ่อนก่อน
เราถือฤกษ์เวลาดี ๕ ทุ่ม ออกจากที่พัก ตรงไปที่ร้าน “มุมคนเมือง” ไม่ไกลจากโรงแรมเป็ดน้อย (ลิตเติ้ลดั้ก) ผมคาดคะเนจากรถที่จอดด้านนอกของร้านนี้แล้วไม่ธรรมดาเลย แสดงถึงระบบเศรษฐกิจที่เชียงรายได้ นี่เป็นคืนวันอาทิตย์แต่รถยนต์แทบไม่มีที่จอดขนาดนี้ ...ย่อมไม่ธรรมดา
ร้านอาหารเพื่อชีวิตแห่งนี้ ก็เป็นผับกึ่งร้านอาหาร เน้นอาหารพวกกับแกล้ม เหล้าเบียร์ เพลงเพื่อชีวิต เพลงจังหวะที่รังสรรค์มาเพื่อให้ส่ายสะโพก กับวงดนตรีเพื่อชีวิตที่ดีที่สุดของภาคเหนือ (เขาบอกแบบนั้น) ผมกับเสธฯปิยวุฒิ เลือกมุมที่เหมาะ ทำเลขนาดนี้ พี่บอกว่าเลือกจุดที่สามารถคอนโทรลด้วยสายตาได้ทั้งผับ...ยิ่งดึกคนยิ่งทยอยเดินเข้าแน่นขนัด สังเกตว่าวัยประมาณ ๓๐ Up ขึ้นไปทั้งเลย เป็นชีวิตของความสุขที่หาได้ของนักเที่ยวราตรีชาวต่างจังหวัด ที่นานๆครั้งผมจะมาสัมผัสก็ถือว่าเป็นการเรียนรู้อย่างหนึ่งของผม ประมาณใกล้เที่ยงคืนก็ถอนทัพออกมา
"ถึงเมามาย เช้าสายก็หายไป"
ดูเหมือนว่าพี่เสธฯ จะมีเป้าหมายใหม่ หันวิถีรถตรงไป ผับกึ่งเธคชื่อดังในเชียงราย sperm pub กลางเมืองเชียงราย ...อืมม บรรยากาศที่นี่ผิดจากร้านเดิม หากดูที่วัยของลูกค้าที่เข้า ที่นี่เป็นวัยรุ่นส่วนใหญ่มาที่นี่รู้สึกไม่ดีอยู่อย่าง รู้สึกว่าตัวเองอาวุโสไปหน่อย (55 5) เพลงที่เปิดก็เป็นเพลงจังหวะหนัก สลับเบาของวัยรุ่น...ละลานตาไปหมด (ฮา) มีเพลงที่ชอบเพลงหนึ่งช่วงดึก เพลง “การเปลี่ยนแปลง” ทำให้ใจชุ่มชื่น ตามเนื้อเพลง “...และวันนี้ฉันเปลี่ยนไป ตั้งแต่เมื่อฉันรู้จัก และฉันได้มาพบเธอ มันทำให้ฉันต้องเปลี่ยน... ความรักคือการคว้ามา แต่ในวันนี้ความรักคือการให้ไป...” จริงๆแล้ว นั่นหละเป็นหัวใจที่ผมคิดว่า “ใช่เลย” หากเรารักใครสักคน ก็คงไม่ใช่รับมา(แต่เพียงอย่างเดียว) แต่รักคือการให้ไปด้วย เพลงนี้ให้ห้าดาว..*****
คืนนี้กว่าจะกลับที่พักก็ปาเอาไป ตีสองอีกวันหนึ่ง...
ขอบคุณพี่เสธฯปิยวุฒิ ด้วยครับ ที่ดูแลน้องเป็นอย่างดี เป็นการเริ่มต้นมาทำงานและเที่ยวที่เชียงรายได้เรื่องราวอีกมุมหนึ่ง ของชีวิตคนกลางคืนที่นี่
ไม่มีความเห็น