--------------------------------------------
----------------------------------
---------------------------------------------------
สวัสดีครับ คุณครู
ดีใจแทนลูกศิษย์ ที่มีคุณครูที่เข้าใจ และน่ารัก
Love will keep us alive นะครูแอ๊ว
ต่อไปนี้สงสัยพี่แอ้จะต้องหัดกอดหนักๆ Hug แรงๆ แล้วหล่ะ..อิอิ
(สงสัยต้องเริ่มที่ตาหวานก่อน เผื่อพัฒนาการมันจะดีขึ้นมาบ้าง)
สวัสดีจ้ะ..น้อง โย่โย่งโก๊ะ แซ่เฮ~natadeeเหมือนพี่สาว
....คุณครูชอบคิดว่า..คุณครูวัยใกล้เคียงกะพวกเค้าน่ะค่ะ..ก็เลยดูจะเข้าใจเค้าเป็นพิเศษ..อิอิ..
....เด็กนักเรียนน่ารักดีนะคะ..ถ้าโรงเรียนเปรียบเสมือนบ้านของพวกเค้าอีกที่นึงแล้วล่ะก็..ครูว่า..เด็กทุกคนก็จะมาโรงเรียนอย่างมีความสุขแน่นอนเลยจ้ะ..
น้องโย่โย่ง..มีความสุขกับการเรียนนะจ๊ะ..ครูแอ๊วเป็นกำลังใจให้จ้า...
^^
แอะ แอ้จ้า.. 2. Star Gate
น้องตาหวานนั้น..สงสัยต้องร้องเพล..ความรัก..ไม่ช่วยอะไรแล้วมังจ๊ะ..555
"""
หวังว่า..ความรัก..จะทำให้เธอดีขึ้นนะจ๊ะ..
สงสารคนเป็นแม่จังจ้า.เหอๆๆ
..
^^
+ สวัสดีค่ะครูแอ๋ว....
+ ประทับใจบันทึกนี้ของครูมากค่ะ...
+ ทั้งนี้เพราะ...เมื่อเด็ก ๆ สัมผัสได้ถึงรักของครูโดยผ่านสัมผัสที่อ่อนโยน...เด็ก ๆ ก็มีความสุข..อืม..เด็ก ๆ ที่มีบุคลิกเช่นนี้มักต้องการสัมผัสที่อ่อนโยน...
+ กอด...ของครูแอ๋วจึงมีพลังค่ะ...
+ ว่าแล้วครูอ๋อยก็หลงรักครูแอ๋วเข้าแล้วสิค่ะ....
+ ขอบคุณมากค่ะที่นำเสนอสิ่งที่เป็นประโยชน์มากมายเช่นนี้..
+ ด้วยความคิดถึงค่ะ
การกอดกันเป็นเรื่องที่ดีมากครับ ผมเคยทำกิจกรรมอำลาด้วยการกอดกัน เป็นที่ประทับใจครับ สำหรับผู้หญิงผมก็กอดได้นะครับ แต่กอดหลวมๆ ได้ความรู้สึกมิตรภาพที่ดีครับ
ขอบคุณครับ
สวัสดีค่ะ
การกอดหรือการได้สัมผัสกับนักเรียนทำให้เขารู้สึกความอบอุ่นและปลอดภัยค่ะ
เรื่องการกอดหรือสัมผัส พี่สุนันทาได้ใช้กับหลานชายมาแล้วค่ะ ปกติหลาน ๆ มักไม่ค่อยเข้าใกล้ป้าเท่าไร อาจเพราะกลัวก็ได้
พี่สุนันทา อยากให้หลาน ๆ มีความรู้สึกผูกพันค่ะ เพราะรักหลานเหลือเกิน ก็ลองใช้การกอด หรือหอมแก้ม บางครั้งก็สัมผัสกับเขาเมื่ออยู่ใกล้ ๆ พอระยะหลัง ๆ พี่สุนันทาพูกหยอกล้อกับเขาและขอให้เขามานั่งตักป้าหน่อยซิ เขาก็มานั่งค่ะ ขณะที่เขาก็ตัวโตหนักถึง 45 กิโลกรัมค่ะ ปัจจุบันหลานชายคนนี้จะแสดงความรักและความผูกพันกับพี่สุนันทาด้วยการเข้ามานั่งใกล้ ๆ และพูดคุยเสมอ ๆ ค่ะ
จริงๆเลยค่ะ.. คุณครูอ๋อย คะ แอมแปร์~natadee
..ตอนเด็กๆแอ๊วก็เคยกลัวครูมากๆจนลนเลยนะคะ..เพราะเราทำเลขไม่ได้แล้วครูจะดุมากๆ..จนจำปากแดงของครูได้ขึ้นใจเลยค่ะ..ทำให้ไม่อยากมาโรงเรียน..
พอได้มาเป็นครูก็เลย..กลับไปคิดว่า..เราจะไม่เป็นอย่างนั้นเด็ดขาดเพราะเรารู้ซึ้งดีว่าเป็นยังไง..แม้บางทีจะเหนื่อยและหงุดหงิดเหมือนกันแต่ก็ต้องพยายาม..เข้าใจเค้ามากที่สุดและใจเย็นๆมากๆค่ะ..
ถือว่า..การทำงานคือการปฏิบัติธรรมไปในตัวนะคะ..
อ่านคอมเม้นท์ครูอ๋อยแล้วชื่นใจมากๆค่ะ..
...ความรักหมุนรอบตัวเราทั้งคู่นะคะ..
มีความรัก..โลกก็งดงามค่ะ..
ขอบคุณครูอ๋อยมากค่ะ..
^^
ดีจังค่ะ..อาจารย์ small man คะ..
เคยอบรมเกี่ยวกับการสอนที่โรงเรียนลำปลายมาศพัฒนา..เค้าให้กอดกันเป็นคู่แล้วเล่าเรื่องที่เรารู้สึกเสียใจหรือเคยทำให้พ่อแม่เสียใจให้กันฟัง..เล่นเอาน้ำตาไหลและในเวลาเดียวกันก็รู้สึกอบอุ่นด้วยการโอบกอดมากมายจริงๆ..
ประทับใจจนถึงวันนี้เลยค่ะ..
การกอดเนี่ย..มหัศจรรย์..จริงๆนะคะ..
ขอบคุณค่ะ..
^^
ครูแอ๊วจ๋า...หนูอยากกอดๆๆๆๆๆจังเลย ..^__^..
น่ารักอีกแล้วบันทึกนี้ของเพื่อนเรา อ่านไปจินตนาการไปว่าในห้องเรียนของครูแอ๊วคงจะมีแต่รอยยิ้ม จริงไหมจ๊ะ..
มหัศจรรย์แห่งการกอดจริงๆสำหรับน้องกร .. เมื่อเด็กๆเริ่มอ่านได้นอกจากตัวเด็กๆเองที่จะดีใจ คนเป็นครูอย่างเราก็ดีใจด้วยเนอะ อิ..อิ..
กอดๆๆๆๆจ้า ..^______^..
สวัสดีค่ะ พี่ครูแอ๊ว ขา........ คุณครูคนสวย......ขอกอดดดดดดดดดดด หน่อยค่ะ อิอิ
คิดถึงจังค่ะพี่
สัมผัสกายส่งถึงใจ
สัมผัสจากใจบอกได้ทางกายจ้า....
พี่ สุนันทาคะ
อ่านที่พี่สุนันทาเล่าแล้วน่ารักมากเลยค่ะ.แอ๊วก็มีหลานเหมือนกันค่ะ..ทั้งอาติดหลานทั้งหลานติดอาเลยค่ะ..ไปไหนไปกันเป็นเพื่อนกันเลยค่ะ..
..ดีนะคะ..อย่างแอ๊วไม่มีลูกก็เหมือนมีค่ะ..ไม่รู้สึกแตกต่างเลยอิอิ..
ขอบคุณพี่นะคะ.ที่แวะมาทักทายกันเสมอค่ะ..
มีความสุขกับทุกๆวันนะคะ..
^^
พี่ขอสารภาพหน่อยนะ พี่ไม่ค่อยได้กอดลูกศิษย์เท่าไรนะ กอดแต่ลูกตัวเองมาก กอดทุกวัน แต่พี่ก็รักศิษย์ของพี่นะ เพียงแต่กอดโดยสายตาเท่านั้น
ผมเขิล..ครับกับการคิดอยากกอดใครสักคน
รู้สึกดีครับกับความหมายดีๆของการกอด
...............
ฝันอยากมีเธออยู่ในอ้อมกอด เมื่อถึงเวลานั้น
อยากให้เป็นจริงครับครูแอ๊ว.
พี่เขี้ยว มนัญญา ~ natachoei ( หน้าตาเฉย)คะ..^^
จริงค่ะ..การกอดให้พลังทางบวกและมีแต่บวกๆๆๆ..จริงๆ..
แถมได้ความอบอุ่นเต็มๆเลยค่ะ..แอ๊วชอบกอดเด็กนะคะ..อบอุ่นค่ะ..อิอิ
..
จริงๆอยากกอดพี่เขี้ยวน่านล่ะค่ะ..แต่แหม...สวรรค์ไม่เป็นใจ..เฮ่อ..
^^
ครูตุ๊ก ครูตุ๊กแก…ตัวดำๆ…จ๊ะ..
..ห้องเราเหรอ..คิดดูก่อนนะ..มีรอยยิ้มและความวุ่นวายตามประสาลูกลิงน่านล่ะครูตุ๊ก..
แต่ก็เป็นสีสันให้กับชีวิตครูอย่างเราๆอะเนอะ..
..ไม่มีลิงพวกนี้..ชีวิตคงยากที่จะมีเสียงหัวเราะนะ..ก็สดใสไปอีกแบบจ้า..
แต่ช่วงนี้รู้สึกตัวเองชราภาพไปเยอะ.สังเกตจากพูดนานๆแล้วชักจะหอบขึ้น..เฮ่ออออ..
คิดถึงเพื่อนนะจ๊ะ..ดูแลสุขภาพด้วยจ้า..จุ๊บๆๆๆ..^^
หวัดดีจ้า....น้องสาวที่รัก
พี่ชักอยากเป็นเด็กนักเรียนในห้องเรียนน้องแล้วนะคะเนี่ย....
ดีจังเลยน่ะ....เด็กเค้าได้รับความอบอุ่นมาตั้งแต่เด็กเลย เมื่อโตเป็นวัยรุ่นเค้าก็จะได้ไม่มีปัญหาเนื่องจากขาดความอบอุ่น ในบางครั้ง/ในเด็กบางคนเค้าไม่เคยได้รับการกอดจากพ่อและแม่เมื่อเค้าโตมาน่ะค่ะ อาจจะเป็นเพราะพ่อกะแม่เริ่มเขินๆ (สำหรับบางครอบครัวนะคะ) แต่หากว่าครูกอดเค้าด้วยความรัก...เค้าจะเติมเต็มสิ่งที่ขาดหายไปในชีวิตเค้าได้นะคะ
พี่ยกมือสนับสนุุนน้องเต็มที่เลยจ้า...ทำต่อไปนะจะสาวน้อย Power woman...สู้ๆ จ้า...กำลังใจมาเพียบ
อ้อ...เอาเงาะมาส่งด้วยจ้าพร้อมกับกำลังใจกองโต๊..โต
คิดถึงนะจ๊ะ
มาเป็นกำลังใจให้รอยกอดเเห่งความรัก ของครูเเอ๊วค่ะ
น้อง ♥paula ♥ที่ปรึกษาตัวน้อย✿ จ๋า..
....พี่ก็รอกอดกะน้องพอลล่าอยู่นี่ล่ะค่ะ..ว่าแต่เมื่อไหร่จะได้กอดกันจริงๆซะทีน๊อ..
...คิดถึงน้องพอลล่าเหมือนกันจ้า..ไม่ได้ทักทายกันนานเลยเนอะ..^^
พี่ตุ่น สิริพร ทิวะสิงห์ tuk-a-toon จ๋า.
จริงจ้ะ..ความรักสัมผัสได้..ด้วยสายใจและสายตา..วิ๊ววววว...หวานจังเราวันนี้..อิอิ..
..รักนะ..ก็ต้องแสดงออกนะพี่ตุ่นนะ...(แฮ่..บอกตัวเองด้วยล่ะจ้า..)
คิดถึง..มากมาย..^^
พี่นงเยาว์ ครู ป.1คะ..
ไม่แปลกหรอกค่ะ..ก็พี่นงเยาว์มีน้องอิฐให้กอดแล้วนี่คะ..แอ๊วไม่มีเป็นของตัวเองก็ต้องไปกอดลูกชาวบ้านเค้าอย่างนี้ล่ะค่ะ..
ก็คนไม่มีวาสนาอะเนอะ..อิอิ..
คิดถึงพี่นงเยาว์จังค่ะ..หวังว่าจะมีโอกาสกอด...กันอีกครั้งนะคะ..
...
ขอบคุณพี่นงเยาว์มากค่ะ..พวกเรา..ห่างกันไงก็ต่่อติดเสมอนะคะ..ชื่นใจจังค่ะ..^^
ขอให้ฝันคุณ เป็นเอก เป็นจริงนะคะ..
..เอาใจช่วยค่ะ...^^
สวัสดีค่ะ..พี่Sila Phu-Chaya คะ
ภาพนี้น่ารักจังค่ะ..
เค้าเรียกว่า..รักต่างเผ่าพันธ์แต่..เราก็รักกันได้..นะคะ..อิอิ..
พี่ศิลาสบายดีนะคะ..ระลึกถึงนะคะ.^^
พี่แอ่นแอ๊น Lioness_ann คะ
พี่แอนคะ..เงาะน่ารับประทานมากๆเลยค่ะพี่แอน..ขอบคุณมากๆเลยค่ะ..
..พี่แอนคะ..แอ๊วว่า..ความรักเป็นพลังอันยิ่งใหญ่ที่สามารถทำให้เราทำในสิ่งที่เกินกำลังได้..จริงๆนะคะง.
ความรัก สร้างปาฏิหาริย์ได้จริงๆค่ะ..
เหมือนที่แอ๊วรักพี่แอนอยู่นี่ไง..
ปาฏิหาริย์ที่ทำให้เรารักกันได้ยาวนานแม้ความห่างไกลก็ไม่สามารถเป็นอุปสรรคได้..ว๊าว..อิอิ..หวานซ้าเลยเรา..
พี่แอนสบายดีนะคะ..คิดถึงพี่แอนจริงๆจังๆค่ะ.
^^
ขอบคุณมากค่ะ..คุณ สุธีรา คะ
กอดนี้อบอุ่นและชื่นมื่นกันถ้วยหน้าค่ะ..
..ขอบคุณที่แวะมาเป็นกำลังใจนะคะ..
^^
สวัสดีค่ะ คุณครูแอ๊ว
สวัสดีค่ะ.. ครูแป๋ม คะ^^
..อานุภาพของการกอด..ยิ่งใหญ่นักจริงๆค่ะ..
..ตัวเองคิดว่า..มันเป็นการแสดงออกถึงความรู้สึกรักและห่วงใย ทุกๆถ้อยคำดีๆ..เพียงโอบกอดก็สื่อได้ทุกอย่างจริงๆ..
..ขอบคุณที่แวะมาให้กอด..เอ๊ย..มาชมภาพกอดๆ..ในบันทึกนี้นะคะ..
^^