ครูแป๋มค่ะ
หนูเข้าไปอ่านเรื่องที่ครูแป๋มแนะนำแล้วล่ะค่ะ แล้วได้จัดส่งไปให้เพื่อนแล้วล่ะค่ะ
เหอะๆ ส่วนใหญ่จะชอบเข้าไปอ่านๆ อย่างเดียว อ่านแล้วก็อมยิ้มไปค่ะ ^.^
ไม่ได้ออกความคิดเห็นเลย ได้แต่ออกความคิดเห็นแต่ในใจ ไหนๆ ครูแป๋มก็จัดมาแล้ว หนูหนึ่งก็จัดให้ค่ะ อิอิ..หนูอ่านแล้วได้ข้อคิดต่างๆ ในชีวิตมากมายเลยค่ะ สุขใจประมาณนั้น ^^..รู้สึกสุขใจจังเลยนะค่ะ คุณครูได้ทำในสิ่งที่คุณครูชอบแล้วดีมากๆ ด้วย กับเยาวชนของชาติอย่างพวกหนูอ่ะ เป็นกำลังใจให้นะค่ะ สู้ๆๆ
ครูแป๋มค่ะ หนูได้เข้าไปดูเวป รร.โนนสูงศรีธานี ที่ครูแป๋มได้บอกเล่าแง่คิดชีวิตดีๆ
อย่าง "การทำหน้าที่ตนเองให้ดีที่สุด และรักและตระหนักในคุณค่าของตนเอง
โดยไม่ต้องไปสนใจว่าใครจะว่ายังไง ซึ่งสิ่งที่เราทำควรอยู่บนคุณงามความดี "
บทความนี้ดีมากๆ เลยค่ะ และเรื่อง "ทุกสิ่งยากที่การเริ่มต้น"
อันนี้หนูเห็นด้วยอย่างมากเลย เพราะการเริ่มต้นแต่ละสิ่งมักจะมีอุปสรรค
หรือสิ่งต่างๆ มากมายมาทดสอบเรา ซึ่งหนูว่าเป็นสิ่งที่ดีนะค่ะ เพราะเมื่อเราผ่านพ้นมาได้แล้วหรือทำสำเร็จแล้ว เราก็จะมีความสุขอย่างมากเลยค่ะ เหมือน "การที่เราเอาชนะใจตัวเองได้" ^^
..ครูแป๋มค่ะ หนูขอชื่นชม บุ๋มบิ๋มหน่อยนะค่ะ หนูรู้สึกชื่นชมในความพยายามของบุ๋มบิ๋มเขาค่ะ เขาไม่นั่งอยู่กับที่เหมือนดังครูแป๋มได้กล่าวจริงๆ หนูชื่มชมเขาที่เขาพยายามหาคำตอบต่างๆ แต่ละข้อ โดยไม่ละความพยายามเลยค่ะ
อืมม. พูดแล้ว เหมือนเป็นการกระตุ้นตัวหนู และเพื่อนๆให้รู้จักค้นคว้าหาความรู้ได้เป็นอย่างดีเลยค่ะ ต้องขอบคุณครูแป๋มที่ช่วยกระตุ้นพวกหนู แนะนำสิ่งดีๆ และทำให้รู้ว่า "ความรู้ไม่มีที่สิ้นสุดหรอก ถ้าเราคิดที่จะรู้จักค้นคว้าหาความรู้ใส่ตัว"
คุยยาวไปหน่อยนะค่ะ ..อิอิ ^^
หนูหนึ่ง
ครูแป๋มเปิดเช็คเมลล์เช้านี้ได้พบเมลล์ของหนูหนึ่ง เป็นเมลล์แห่งความสุข อ่านไปก็เอ็นดูนึกภาพของหนูหนึ่งออกค่ะ แหมก็ช่างพูดออกปานนั้น อิอิ.. ก็เลยนำมาฝากเป็นของขวัญเช้านี้ ด้วยรอยยิ้มกันค่ะ ปล. อ่านจบแล้วก็ชมภาพชาว 6/6 เท่าที่ครูแป๋มพอจะหาได้ ก็น่าจะทำให้เจริญอาหารกันดีเนอะ...5555...
และนี่ค่ะ เริ่มจากบรรยากาศการฝึกการสื่อสารที่มีประสิทธิภาพ คุณต้องเป็นผู้ฟังและตั้งคำถามที่สื่อถึงสิ่งที่ต้องการได้ ตามด้วยวิธีทบทวนที่พวกเราถนัดหลังจบบทเรียนแล้ว คือ วิธีทบทวนแบบเพื่อนสอนเพื่อนไงจ๊ะ..
ติวเพื่อนเหรอคะ นิคชอบค่ะ...ได้ทบทวนบทเรียนด้วย
เหอ...เหอ...สุขใจเมื่อได้แอบถ่ายนักเรียน....อิอิ...
คนเก่งห้องนี้อีกคน....
ช่วงเก็บตก..
O[]o"!!!!!
โอ้ววว~ สวัสดีค่ะครูแป๋ม
รูปเต็มๆเลยอ่ะค่ะ -////-"
สงสัยทีหลังหนูต้องตรวจเช็คความเรียบร้อยในแฟล็ชไดส์ก่อนซะแล้ว
5555+
หนึ่งเป็นคนที่ขยันและมีความมุ่งมั่นสูงค่ะ
ไม่เพียงแต่เค้าจะตั้งใจจริงแล้ว
เค้ายังพยายามช่วยเหลือและผลักดันเพื่อนๆคนรอบข้างด้วย
และหนูก็เป็นคนนึงที่ต้องขอบคุณหนึ่งเช่นกันค่ะ^^
ยังไงก็ขอขอบคุณครูแป๋มที่กรุณาห้อง 6/6 ทุกคนนะคะ
หนูและเพื่อนๆรู้สึกถึงอะไรที่เปลี่ยนไปในห้องมากมายเลยล่ะค่ะ
เป็นสิ่งดีๆที่ทุกคนรู้อยู่แก่ใจค่ะ^-^
ปล.หนูว่าเห็นรูป เอิ่ม..หมวยข้างบนนั่น คงได้เจริญอาหารจริงๆล่ะค่ะ
นึกถึง คากิ 55+
มาดูรูปแล้วหายเหนื่อย เยยย.... TT^TT
เพิ่งสังเกตว่าเพื่อนตั้งใจฟังกันขนาดนี้ ซึ้งๆๆๆๆๆๆๆ
คุนหัวหน้าห้อง จดแลกดชอร์กันละเอียดยิบเชียว เหอะๆ ซึ้งค่ะเพื่อนๆขา...
ขอบคุณค่ะ หนึ่ง
ที่จริงเขาไม่ใช่คนที่ขวนขวายขนาดนั้นหรอก
แต่ด้วยความอยากรู้อยากเห็นน่ะ
หนึ่งเอง ก็เก่งนะ...เก่งมากด้วย
ไม่เคยรู้จักสนิทกัน แต่เขาได้ยินชื่อเสียงหนึ่งนะ
ก็เคยเห็นหน้าหนึ่งเหมือนกัน แต่ไม่รู้ว่าชื่ออะไร
รู้จักแต่นุคนิคนะ แต่ไม่ได้รู้จักใครอีกเลย ยินดีที่รู้จักคะ
สวัสดีค่ะครูแป๋ม...
รู้สึกว่าช่วงนี้มีเรื่อง
ให้ครูไม่สบายใจมากมายT_T
ก็สู้ๆๆนะค่ะ
ดูแลสุขภาพด้วยนะค่ะครู
ตาเหลิม ขอบคุณมากนะคะที่เข้ามาเยี่ยมชม และยังให้คำชมอีกด้วย ^^
เราชาว 6/6 ช่วยเหลือกันเสมออย่างงี้แหละค่ะ
ถ้าเมื่อไรที่เรียนแล้วเพื่อนยังไม่ get ก็มักจะมีกิจกรรมแบบนี้เสมอๆ แหละค่ะ
.................................
ช่วงนี้ดูครูแป๋มยังไม่ค่อยสบายใจเท่าไรนัก
ยังไงก็ดูแลรักษาสุขภาพแล้วทำจิตใจให้สบายไว้นะคะ
ช่วงนี้ยิ่งอากาศเปลี่ยนแปลงบ่อยเดี๋ยวจะพลอยไม่สบายเอา
แล้วใครจะมาสอนชีวะ ล่ะคะ ?????
การอุทิศตนเพื่อเด็ก เป็นสิ่งที่น่ายกย่องครับ เก่งนะครับขอชมจากใจ
ทำไงดี น้อ จะสอบ mid term แล้ว ยังไม่ค่อยมีความรู้เท่าไรเลย
สวัสดีคร่าครูแป๋ม
หนูเข้ามาดูบ่อยเลยล่ะค่ะ
แต่ไม่ได้มาพูดคุยกับครูแป๋มสักที
ช่วงนี้ครูแป๋มก็มีเรื่องที่ไม่ค่อยสบายใจ
คงจะทำให้ครูแป๋มเครียดพอสมควร
ยางไงก็ขอเป็นกำลางใจให้ครูแป๋มละกานนะคะ
ถึงจะไม่ค่อยได้พูดคุยกับครูแป๋มมากมายแต่ก็รับรู้ได้ค่ะว่าครูแป๋มต้องการสื่อให้นักเรียน
เรียนรู้ด้วยตนเองให้มากๆๆ
ยางไงก็พร้อมที่จะเรียนรู้ในแบบฉบับของครูแป๋มเสมอคร่า...
ปล.เวลาเรียนหนูมักจะทำให้สงสัยเสมอคร่าเหมือนไม่ค่อยเข้าใจ แต่จริงๆๆก็พอรู้นะคะ...
ใช่ครับผม ครูแป๋มสอนให้รู้จักการวิเคราะห์ ให้รู้จักกับสถานการณ์ที่เราไม่เคยเผชิญ
ให้รู้จักแก้ปัญหาด้วยตนเอง เรียนด้วยตนเอง หรือ อื่น ๆ อันเป็นประโยชน์ทั้งสิ้น
แต่บางครั้ง นักเรียนบางคนที่ยังต้องการความช่วยเหลือ แต่ไม่กล้าแสดงออกยังมีอีกมากมาย รวมทั้งผมด้วย ทุกอย่างอาจเป็นเพราะเวลา ความไม่เอาใจใส่ หรือ ความรู้พื้นฐานที่ยังมีอยู่ในตัวไม่เพียงพอ หากเป็นไปได้ว่า เวลามีมากเพียงพอที่จะฟื้นคืน มันก็เป็นประโยชน์มาก แต่เราจะทำกันอย่างไรหล่ะ ? ผมไม่ได้เก่งอะไรมาก แต่ผมก็ปราถนาที่เราทุกคนจะไปพร้อม ๆ กันได้ แต่ทำไม นักเรียนเหล่านั้น จึงไม่กล้าที่จะลุกขึ้นมาและถามครูแป๋มว่าอะไรคืออะไร ผมคิดว่า หนึ่งเลยคือ เวลาขณะถาม อาจมีน้อยมาก เพราะห้องพวกเรานี้อาจเรียนนานพอสมควร คือมีเวลาว่างเพียงตอนพักเที่ยง ก็ไม่กี่นาที ส่วนตอนเย็นแทบจะไม่มีเลย เพราะพวกเราต้องเรียนคาบ 8-9-10 สองถ้าถามแล้วไม่เข้าใจเราก็เกรงใจและจะทำให้คนอื่นที่ต้องการถามจริง ๆ อดถาม และสามแย่งกันถาม
แต่ความเป็นจริงแล้ว นักเรียนส่วนใหญ่ที่เรียนไม่รู้เรื่อง ไม่ได้เกิดจากการถามไม่ถาม
แต่เกิดจาก การไม่ได้อ่านหนังสือมาก่อน หรืออ่านแล้วแต่ยังไม่เข้าใจ แล้วไม่มีการสืบเนี่องจากของเดิม และประเภทสุดท้ายไม่รู้ว่าตัวเองจะอ่านไปทำไม.
ความคิดผมคิดว่าเราสามารถแบ่งนักเรียนออกเป็นแต่ละประเภท
คือ 1. ประเภทไม่รู้อะไรมาก่อนเลย
2. ประเภทรู้บ้างไม่รู้บ้าง
3. ประเภทรู้แต่ไม่กระจ่าง
4. ประเภทกระจ่างแล้ว
5. ประเภทเข้าใจอย่างถ่องแท้ชำนาญ
6. ประเภทรู้ไปทำไม
ประเภทที่หนึ่งนี้ส่วนมากแล้วจะไม่ค่อยเปิดเผยตัวเองสักเท่าไรพอเพื่อน ๆ สอนก็จะพยักหน้า ว่าตัวเองเข้าใจ กลุ่มนี้ส่วนมากจะมีปัญหาเกี่ยวกับทางด้านภาษาอังกฤษ และจะไม่ค่อยมีกำลังใจในการเรียนครับ
ประเภทที่สองนี้ เป็นประเภทที่พยายาม จะศึกษา เป็นคนตั้งใจแต่เพราะเหตุที่ตัวเอง ไม่มีความรู้พื้นฐานมาก่อนเลย บางครั้งคนกลุ่มนี้มักจะเป็นผู้สอนแก่กลุ่มที่หนึ่งได้ดี
ประเภทที่สาม รู้แต่ไม่กระจ่าง มักเป็นคน อ่านบ้าง ไม่อ่านบ้าง เมื่ออ่านเข้าใจมักจะไม่ถามเป็นคน ที่ไม่กล้าแสดงออก มักจะกลับเป็นประเภทที่สอง บ่อย ๆ
ประเภทที่สี่ เป็นคนที่ชอบอ่านหนังสือ ขวักไขว่ แบ่งเวลา ให้พอดีเหมาะสมไม่มากไม่น้อย กลุ่มนี้มักจะสอนคนได้ดี กล้าที่จะพูดและสามารถสื่อแก่ผู้อื่นให้เข้าใจได้ บางครั้งและบางคน
ประเภทที่ห้า ประเภทนี้ เป็นประเภทที่สูงสุด สามารถที่จะเป็นผู้สอนที่ดีได้ แต่ส่วนมากบางครั้ง กลุ่มนี้จะสอน ให้กับประเภทหนึ่งสอง ไม่เข้าใจมากนัก แต่สามารถทำให้ประเภท สามขึ้นไป สามารถเข้าใจได้อย่างเต็มที่
ส่วนประเภทสุดท้าย ประเภทนี้มักจะไม่สนใจ แต่อีกนัยหนึ่งแล้ว พวกเขาเหล่านี้ก็ต้องการที่จะเรียนรู้ไปพร้อม ๆ กัน เหมือนเรา แต่เพียงแต่เขาไม่สนใจเอง กลุ่มคนประเภทนี้สามารถบังคับได้ หากประณีประนอม
ทั้งหมดที่กล่าวมานี้ผมคิดว่า เป็นการคิดวิเคราะห์ อันเป็นส่วนหนึ่งของการเรียนรู้ที่ครูแป๋มต้องการ ผมไม่รู้ว่าข้อความนี้จะมีคนใดเชื่อตามผม แต่สิ่งที่ผมเอาออกมานี้เป็นสิ่งที่ผมวิเคราะห์ด้วยตัวของผมเองครับ
สวัสดีค่ะครูแป๋ม
ครูแป๋มค่ะ
ไม่ได้มาดูตั้งนาน
พอได้มาเองเมลล์ตัวเองขึ้นนี้
ก็เขินค่ะ แค่คิดว่าส่งพูดคุยกับครูแป๋ม
ไปๆ มาๆ ขึ้นหน้าเวปซะงั้น ..เหอะๆ ได้อ่าน และดูภาพเพื่อนๆ ตั้งใจกัน
ก็รู้สึกสุขใจนะค่ะ หนูว่าครูแป๋มสุขใจกว่าพวกหนูซะอีกนะค่ะ
เหอะๆ แต่ว่ามันก็เพิ่งเริ่มต้น หนทางของพวกหนูนั้นยังอีกยาวไกลนะซิค่ะ สู้ๆๆ ^^
........
ไม่ได้เข้ามาดูตั้งนาน หนูหายไปพอควรเลย
อ่ะ..
บุ๋มบิ๋ม ยินดีที่ได้รู้จักเช่นกันจ๊ะ
(โทษทีน้าตอบช้าไปนิดนึง ^^)
.........
~~ปลื้มใจ~~
เพื่อนเจมส์ ..เธอเยื่ยมมากเลย
เธอวิเคราะห์ได้ดีมากๆ
เรารู้ว่าเธอตั้งใจนะ สู้ๆ เราก็สู้เหมือนกัน
หนูหนึ่ง
ฝนตกรักษาสุขภาพด้วยจ๊ะ
มรุต ได้ข่าวว่าป่วยเป็นไข้หวัดใหญ่อ่ะค่ะ
ไม่ใช่ไข้หวัด 2009 นะค่ะ
ช่วงนี้เพื่อนๆ ก็เป็นห่วงมรุตเหมือนกันค่ะ
ไงเดี๋ยวหนู จะบอกมรุตให้นะค่ะ ว่า..
เมื่อเค้าหายป่วยแล้ว ก็ให้รีบมาสอบเลยค่ะ
แล้วก็ดูช่วงนี้เค้าจะป่วยค่อยข้างบ่อย
...
อาจเป็นเพราะอากาศเปลี่ยนแปลงบ่อยมั่งค่ะ
ครูแป๋มก็ดูแลสุขภาพด้วยนะค่ะ ^^
แต่ผมว่าเราไม่ควรประมาทครับ อยากให้ไปเช็คให้ดีว่าใช่หรือไม่
(ไข้หวัด 2009) จะได้สบายใจครับผม
สวัสดีค่ะครูแป๋ม หนูลูกอาจารย์อรรถเอง 5555+
(ต้องพูดงี้ ถึงจะนึกหน้าออก ^[]^)
ถ้า... คุณเรียน 'ถาปัตย์... คุณจะรู้ว่า
>---->นาฬิกาปลุกบอกเวลาไปนอน ไม่ใช่ตื่น
>
>---->ไม่อายที่จะหลับน้ำลายยืดในชั้นเรียน โดยเฉพาะวิชาคอน.
>
>---->รู้ว่ายู้ฮูกับพริตต์รสเป็นอย่างไร
>
>---->คุณเฉลิมฉลองให้กับ space
>
>---->กาแฟกับกระทิงแดงไม่ใช่เครื่องดื่ม แต่เป็นอุปกรณ์
>
>---->คุณตกใจเมื่อเห็นตึกใหม่ในมหาลัย
>
>---->คุณคิดว่าการสร้าง space เป็นไปได้
>
>---->หลับติดต่อกันมากกว่า 20 ชั่วโมงในวันเสาร์-อาทิตย์
>
>---->ทะเลาะกับสิ่งไม่มีชีวิต
>
>---->ผลอยหลับในห้องน้ำ
>
>---->น้องชายหรือน้องสาวของคุณคิดว่าตัวเองเป็นลูกคนเดียว
>
>---->ฟังซีดีทั้งหมดในเวลาไม่ถึง 48 ชั่วโมง
>
>---->ไม่ค่อยมีคนเห็นคุณในที่สาธารณะ
>
>---->ทำกุญแจบ้านหายแต่ไม่รู้ตัวเป็นอาทิตย์
>
>---->อาบน้ำ แปรงฟันในห้องน้ำข้างๆสตูดิโอ
>
>---->คุณพบประโยชน์ของการมีผมสั้นหรือผมเกรียน แล้วก็เริ่มจะชอบหัวล้านๆ
>
>---->ใช้ฟิลม์หมดม้วนถ่ายทางเดินอย่างเดียว
>
>---->รู้ว่าเครื่องขายของอัตโนมัติเติมของกี่โมง
>
>---->พกยาระงับกลิ่นตัวอยู่ตลอด
>
>---->ตอนทำโมเดลจะรีไซเคิลของเก่งมาก
>
>---->เวลาคุยกับคนอื่นเหมือนกับว่าจะพยายามร้องอะไรงึมๆงำๆ
>
>---->ลุกขึ้นมาเต้นอย่างเมามันตอนตีสาม ทั้งๆที่ไม่ได้กินเหล้าซักหยด
>
>---->เขียนโน๊ตด้วยปากกาเขียนแบบหรือโยเคน
>
>---->คุณรวมอาหารสามมื้อเป็นมื้อเดียว
>
>---->วันหยุดเป็นวันนอนเพิ่ม
>
>---->คุณมีรูปถ่ายตึกมากกว่าคน
>
>---->เอาแฟนไปเที่ยวที่ไซท์ก่อสร้าง
>
>---->สามารถมีชีวิตอยู่ได้โดยไม่ต้องติดต่อกับคนอื่น กินอาหาร หรือโดนแสงอาทิตย์ แต่ถ้างานปรินท์ไม่ออกนี่ขอตายดีกว่า
>
>---->ใช้โฟโต้ชอป อิลลัสเตรเตอร์และทำเวบได้อย่างคล่องแคล่ว แต่ใช้ Excel ไม่เป็น
>
>---->เรียกชื่อจริงของสถาปนิกผู้ยิ่งใหญ่อย่างกับว่าเป็นเพื่อน (ฟิลลิป สตรัก...)
>
>---->ซื้อ Art4D room daybed หรือ บ้านและสวนทุกเดือนแต่ยังไม่ได้อ่านกว่าครึ่ง
>
>---->ค่าใช้จ่ายกว่า50%จะหมดไปกับการเรียน+ทำงาน
>
>---->ท่านมักจะไม่ค่อยมีเงินกินข้าว แต่สามารถหาเงินมากินเหล้าได้
>
>---->สิ่งที่ทำกันเป็นปกติ จะเป็นเรื่องผิดปกติสำหรับคนนอก
>
>---->บุหรี่หมดเร็วมาก โดยเฉพาะช่วงที่คิดแบบไม่ออก...อ้าวชิบหายแล้วบุหรี่กูไปไหนวะเนี่ย?
>
>---->เวลาคนบอก ดื่มน้ำสิงห์ คุณนึกถึงเหล้ามากกว่าน้ำเปล่า
>
>---->ตีสองตีสามเป็นเวลาปกติ แต่บ่ายสองบ่ายสามนี่มีอยู่บนโลกด้วยฤา?
>
>---->เปลี่ยนแนวไปฟังลูกทุ่งมากขึ้น หลังจากฟังซีดีทั้งหมดแล้วตอนเที่ยงคืน
>
>---->แบรนด์เนมของพี่สาวคือ แอร์เมส พราด้า ดีเคเอ็นวาย แบรนด์เนมของคุณคือ โคปิก มาสเท็ก สเต็ดเล่อร์
>
>---->คนอื่นพูดว่า "โล่งจัง" คุณพูดว่า "สเปซเยอะจัง"
>
>---->คณะอื่นเรียน2-3วิชา ในครึ่งวัน แต่คุณเรียน2วิชาจนถึงเย็น
>
>---->การไม่อาบน้ำ2-3วันเป็นเรื่องปกติ
>
>---->ยิ่งขึ้นปีสูงยิ่งเริ่มปัญญาอ่อน
>
>---->เมื่อถึงจุดหนึ่งคุณจะสรรหาเพลงเก่ามาฟังมากกว่าการหาเพลงใหม่ฟัง
>
>---->วิทยุเป็นเพื่อนที่ดีที่สุด
>
>---->น้ำประปาดื่มได้
>
>---->อาหารเหลือกินได้
>
>---->เสื้อเหม็น รองเท้าเหม็น กางเกงเหม็น ใส่ได้
>
>---->เชื้อราในร่มผ้า เหมือนเครื่องแสดงความเป็นคนจริง
>
>---->วิชาที่ต้องอ่านหนังสือ ที่มีตัวหนังสือเกินครึ่งหน้า จะถูกพิจารณาในการอ่านหลังสุด ทั้งๆที่อ่านหนังสือนิยาย ได้เป็นเล่มๆ
>
>---->7/11 เพื่อนคู่ใจในยามดึก
>
>------>เวลานอนสำคัญกว่าแฟน................โดนทิ้งในเวลาต่อมา
>
>------>ไม่กล้ามีแฟน เพราะไม่มีใครพอจะรับได้
ดีจ้า หนู ป้าอั๋นหัวฟู ....
คงไม่ต้องบอกนะคะคนไหน...อิอิ..น่ารักจริงๆค่ะ
วุ๋ยจารย์~ พ่อก็ส่วนพ่อ หนูก็ส่วนหนู วันนี้หนูเรียกอาจารย์ว่าอาจารย์ อาจารย์ก็มีสิทธิ์สอนสั่ง ดุด่าได้ ถ้าหนูทำไรผิดหรือยังไม่ดีพอ เอิ่ม....แล้วก็ที่พิมพ์มายืดยาวเนี่ย ไม่ได้คิดเองหรอกคะ ไปก็อปเค้ามา เห็นมันตรงกะเราดี ประมาณ 85% ช่วงนี้ยังไร้สาระไปพลางๆ ก่อน เพราะปิดสองอาทิตย์การบ้านเยอะมากกกกกกก........!!! สมองจึงยังไม่มีประสิทธิภาพพอที่ร้อยเรียงปัญหาที่อยู่ในส่วนลึกของจิตใจได้ (พูดแล้วเศร้า) หนูก็จะพยายามมาเยี่ยมเยียนอาจารย์ในเว็ปบ่อยๆนะคะ มีสาระบ้างไร้สาระบ้าง (ทนกันไป) 555+
ปล.หวังว่าอาจารย์ เพื่อนๆ แล้วหนูเองจะมีความสุขกับอวัยวะที่มีอยู่ในช่วงปิดหลายวันนี้ รักษาสุขภาพกันทุกคนนะจ๊ะ ^^
จารย์... ที่เยอะที่สุดเนี่ย ชีวะอ่าแหละ ทำมาหลายคืนแล้วยังไม่เสร็จเลย - - นี่ขนาดก่อนปิดทำมาตั้งเยอะแล้วนะเนี่ยยยย
สุดท้ายนี้ก่อนไปเรียนพิเศษอยากฝากสิ่งหนึ่งไว้กับครูแป๋ม
"พวกเราอาจเป็นลูกนกที่เคยชินกับการที่แม่จะเอาอาหารมาป้อนให้ แต่...แม่นกตัวนี้ ที่ไม่เคยป้อนอาหาร แต่สอนวิธีการล่า...จะทำให้ลูกนกฝูงนี้หาอาหารเองเป็น...ซักวันหนึ่ง"
ปล. จากใจเลยค่ะ (อันนี้คิดเองจริงๆ) ค่ำๆ เจอกันค่ะจารย์
ดีจ้า ป้าอั๋นหัวฟู
รักน๊า....ขอบอก...
อยากฝากสิ่งหนึ่งไว้กับครูแป๋ม
"พวกเราอาจเป็นลูกนกที่เคยชินกับการที่แม่จะเอาอาหารมาป้อนให้ แต่...แม่นกตัวนี้ ที่ไม่เคยป้อนอาหาร แต่สอนวิธีการล่า...จะทำให้ลูกนกฝูงนี้หาอาหารเองเป็น...ซักวันหนึ่ง"
อธิษฐานขอให้ลูกปีกกล้าแกร่ง
สู้กับแรงทานต่อลมสมศักดิ์ศรี
รู้จักเลือกและมุ่งทำแต่ความดี
เพียงเท่านี้แม่คงสุขทั้งน้ำตา.
ชื่นใจแทนนะครับ ที่นักเรียนกับครูเข้าใจกันแบบนี้ ทุกถ้อยคำผมเห็นแล้วสะท้อนใจครับ
อยากฝากสิ่งหนึ่งไว้กับครูแป๋ม
"พวกเราอาจเป็นลูกนกที่เคยชินกับการที่แม่จะเอาอาหารมาป้อนให้ แต่...แม่นกตัวนี้ ที่ไม่เคยป้อนอาหาร แต่สอนวิธีการล่า...จะทำให้ลูกนกฝูงนี้หาอาหารเองเป็น...ซักวันหนึ่ง"
ยินดีกับน้องสาวคนนี้ ที่ทำงานหนักเพื่อเด็กนักเรียนมาตลอด สู้ครับ
สวัสดีค่ะ พี่Tanawit
อยากฝากสิ่งหนึ่งไว้กับครูแป๋ม "พวกเราอาจเป็นลูกนกที่เคยชินกับการที่แม่จะเอาอาหารมาป้อนให้ แต่...แม่นกตัวนี้ ที่ไม่เคยป้อนอาหาร แต่สอนวิธีการล่า...จะทำให้ลูกนกฝูงนี้หาอาหารเองเป็น...ซักวันหนึ่ง"
นุคนิคเป็นคนที่เก่ง แล้วก็ใจเย็น นุคนิคเป็นเหมือนครูอีกคนหนึ่ง นุคนิคไม่เพียงจะฉลาดแต่ยังมีความขยันอีกด้วยคะ ส่วนปอร์เช่อยู่ในห้องจะดูนิ่งๆเหมือนคนไม่รู้อะไรแต่ที่จริงพกความรู้มาเพียบ ครูหลายคนเคยตั้งความหวังกับห้องหนูแต่แล้วก็ผิดหวังกันไป เพราะห้องหนูเปรียบเสมือนห้องจับฉ่าย จับคนหลายๆกลุ่มมารวมกัน นั่นจึงทำให้ห้องหนูมีผลคะแนนสอบออกมาทั้งสูงสุดและต่ำสุดในห้องเดียวกันคะ เพื่อนที่เรียนเก่งหลายคนพยายามจะช่วยฉุดเพื่อนที่ไม่ค่อยเก่งขึ้นมา บางคนก็สนองความต้องการของผู้ที่ช่วยเหลือ แต่บางคนแม้เพื่อนจะยายามช่วยแค่ไหนก็ไม่ตอบสนอง เห็นแล้วก็เหนื่อยใจเหมือนกันคะ แต่หนูเชื่อว่าสักวันหนึ่งพวกเพื่อนเหล่านั้นจะเห็นคุณค่าของมัน...
สวัสดีค่ะ หนูจินตนา
สวัสดีค่ะครูแป๋ม
เหอะๆครูแป๋มตัดผมใหม่ฮิ้วววว น่ารักดีค่ะ ^^
ไม่ได้เข้ามานานแล้ว เลยแวะเข้ามาดูหน่อยแบบว่าคิดถึงงง....
นี่ก็เป็นเทคนคหนึ่งในการเรียนของนุคนิคค่ะ คือจะพยายามสอนพื่อนเป็นการทบทวนความร้ของตัวเอง ซึงทุกๆครั้งเพื่อนๆก็มักจะมีปัญหาแปลกมาถามนิคอยู่เรื่อยทำให้ต้องไปค้นคว้ามาเพิ่มเอมาตอบเพื่อนให้ได้ ก็ดีค่ะ นอกจากเราจะได้ความรู้เพิ่มแล้วเรายังได้ฝึกทักษะการอธิบาย ได้ฝึกนำความรู้ที่มีมาประยุกต์ทำให้เรียนเรื่องต่างๆได้เข้าใจมากยิ่งขึ้น เพราะฉะนั้นเวลาเพื่อนๆขอให้สอนให้นุคนิคก็จะไม่อิดออดเลย ถือเป็นความสุขด้วยซ้ำที่เพื่อนไว้ใจให้เราสอนเค้าค่ะ ^^
ครูแป๋มขา เครียดจัง!!!!
จะไปแข่งแล้วแต่ยังไม่ค่อยมั่นใจเลย ไม่อยากทำให้ครูๆ ต้องผิดหว้งค่ะ เฮ้อ.....
ดีจ้า หนูนุคนิค
ทำให้ดีที่สุดแล้วทุกอย่างจะดีเองจ้า
อย่างนุกนิคต้องเป็นจารย์หมอ เชื่อดิ ^[]^b
สวัสดีค่ะ ป้าอั๋นหัวฟู
เรียงความ วันวิทยาศาสตร์แห่งชาติ
วันวิทยาศาสตร์แห่งชาติ
วันวิทยาศาสตร์แห่งชาติ เป็นวันสำคัญของไทยและมีความสำคัญต่อวงการวิทยาศาสตร์และดาราศาสตร์ไทย กำหนดให้ตรงกับวันที่ 18 สิงหาคม ของทุกปี ซึ่งเป็นวันที่พระบาทสมเด็จพระจอมเกล้าเจ้าอยู่หัวได้ทอดพระเนตรสุริยุปราคาเต็มดวงเมื่อ พ.ศ. 2411 ปัจจุบันมีการจัดงานสัปดาห์วิทยาศาสตร์ขึ้นเป็นประจำทุกปี
ประวัติ
พระบาทสมเด็จพระจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว ทรงฉายภาพร่วมกับเจ้าเมืองสิงคโปร์และแขกต่างประเทศ ณ ค่ายหลวงหว้ากอ
รัฐบาลไทยกำหนดให้วันที่ 18 สิงหาคม เป็นวันวิทยาศาสตร์แห่งชาติเนื่องจากวันที่ 18 สิงหาคม พ.ศ. 2411 พระบาทสมเด็จพระจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว ได้เสด็จพระราชดำเนินชลมารคและสถลมารค ทอดพระเนตรสุริยุปราคาเต็มดวงที่ทรงคำนวณพยากรณ์ไว้ล่วงหน้า 2 ปี ว่าจะเกิดในวันอังคาร ขึ้น 1 ค่ำ เดือน 10 ปีมะโรง สัมฤทธิศก จุลศักราช 1230 โดยจะเห็นหมดดวงที่หว้ากอ จ.ประจวบคีรีขันธ์ ตรงเกาะจานขึ้นไปถึงปราณบุรี และลงไปถึง จ.ชุมพร จึงโปรดฯ ให้เจ้าพระยาศรีสุริยวงศ์ (ช่วง บุนนาค) ไปสร้างค่ายหลวงและพลับพลาที่ประทับ มีคณะนักดาราศาสตร์จากประเทศฝรั่งเศส และเซอร์แฮรี ออด เจ้าเมืองสิงคโปร์เดินทางมาเข้าเฝ้าฯ และร่วมในการสังเกตการณ์
ผลการคำนวณของพระบาทสมเด็จพระจอมเกล้าเจ้าอยู่หัวแม่นยำมาก เซอร์แฮรี ออด บันทึกเหตุการณ์ไว้ซึ่งต่อมาหม่อมหลวงปิ่น มาลากุล ได้แปลเป็นภาษาไทยในงานหว้ากอรำลึก [...]
Tags: กลอนวันวิทยาศาสตร์, ประวัติวันวิทยาศาสตร์แห่งชาติ, เรียงความวันวิทยาศาตร์แห่งชาติ
สวัสดีค่ะ ด.ช จิรพล สมิตานนท์
สวัสดีคะ เป็นห่วงคุณครูจัง พักผ่อนบ้างนะคะ คุณครูเล่นไม่นอนเลย สุขภาพจะแย่นะคะ ยังมีคนที่รักครูอยู่หลายอีกหลายๆคนนะคะ
เป็นห่วงคะ
หนูจินตนา
O[]O!!!
ปล.จารย์ใหญ่หนูก็เปนได้จารย์ - -*
ไม่ขอผิดสัญญาค่ะจารย์ ที่หนูบอกอาจารย์เมื่อวันจันทร์ว่าตอนนั้นว่า "มีมดแดงไฟสายพันธุ์ใหม่แล้ว กัดแล้วตายกันเลยทีเดียว(ไม่แน่ใจ ว่าจริงรึเปล่า)"
ฟังข่าวเมื่อหลายวันก่อนอ่าค่ะตั้งแต่สัปดาห์ที่แล้ว เอาแบบที่หนูจับใจความได้แล้วกัน ไม่อยากไปก็อปเค้ามา อิอิ เห็นเค้าว่ากันว่าเจ้ามดตัวเนี่ยมันชื่อว่า "อิวิตต้า" มีถิ่นกำเนิดมาจากประเทศแอฟริกาใต้ แล้วรังมดปกติจะมีมดอาศัยอยู่ประมาณหมื่นกว่าตัว แต่มดชนิดนี้ถ้ามันอาศัยอยู่เป็นเวลานานๆ ประชากรมดในรังก็จะมีจำนวนเกือบห้าแสนตัวเลยทีเดียว วิธีสังเกตุง่ายๆ นะคะ รังมดชนิดนี้จะมีลักษณะเหมือนมูลดินขึ้นมา วิธีการกำจัดก็คือ เมื่อเห็นรังมดที่มีลักษณะแบบนี้ให้ขุดรังมันขึ้นมาแล้วราดด้วยยาฆ่าหญ้า แต่ทางที่ดีถ้าไม่อยากให้มันกัดตายน่าจะแจ้งเจ้าหน้าที่หรือผู้เชี่ยวชาญมาจำกัดให้น่าจะปลอดภัยที่สุดค่ะ แล้วที่บอกว่าอันตรายก็คือเหล็กนัยน์ของมันน่ะค่ะ แค่มดแดงไฟสิวๆ ที่อยู่ตามบ้านเราก็คันสามวันสามคืนแล้ว แต่เจ้ามดพันธุ์นี้มันจะมีเหล็กนัยน์ พอมันต่อยแล้ว คนที่มีอาการแพ้ผิวก็จะไหม้แล้วก็มีตุ๋มหนองขาวๆ ขึ้น (ต้องไปหาดูรูปอ่ะอาจารย์ น่าสยดสยองมาก สงสัยเค้าตายเพราะทนดูบาดแผลไม่ไหวมั้ง 555) แล้วที่เค้าให้ระวังว่ามดชนิดนี้อาจเค้ามาในประเทศไทยของเราได้ ก็เพราะมันจะเดินทางมากับเรือส่งสินค้าของประเทศจีน(ตามซอก รังไม้ขนสินค้า) เห็นว่ามันไปถึงจีนแล้วแต่ข่าวเพิ่งจะมาบูมกันตอนนี้ และมันคงจะชอบประเทศไทยน่าดูเพราะอากาศประเทศเราก็คล้ายกับบ้านเกิดของมันเลย หึหึหึ สนุกแน่คราวนี้
- http://www.dek-d.com/board/view.php?id=1414438
ลองเข้าไปตามเว็ปดูนะคะ ถ้าใครสนใจ หนูอาจจะอธิบายได้ไม่ค่อยละเอียดนัก และเชื่อว่าเว็ปอื่นๆ ก็อาจมีข้อมูลที่มากกว่านี้ด้วย (หนูยังไม่เจอรูปคนที่ถูกมดพันธุ์นี้ต่อยเลยอ่ะ แต่น่าเกลียดน่ากลัวจริงๆ ช่วงนี้ก็ยังไม่ต้องวิตกอะไรนะคะ แค่มองรอบๆตัว และสังเกตุสังกามากขึ้นก็พอ)
ปล.ทำการบ้านต่อแหละจารย์ อย่านอนดึกนะคะ ราตรีสวัสดิ์ ^*^
สวัสดีจ้า ป้าอั๋นหัวฟู
กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ................ ๐O๐"
จริงหรือนี่ป้า ตายหละหว่า อย่างนี้น่าจะเกิดจากการแปรผันทางพันธุ์กรรมของสิ่งมีชีวิตรึเปล่าคะอาจจะเป็นผลมาจากโลกร้อนก็ได้นะ น่ากลัวจัง
สวัสดีคะครูแป๋ม หนูเข้าบอร์ดหน้านู้นหน้านี้ ด้วยความสนใจมากเลยคะ ไม่ค่อยแสดงตนเท่าไหร่ แต่หนูก็อยู่ห้อง 6/6 นี้แหละคะ พอมาเจอบอร์ดนี้ปุ๊บ ค้าง...หนึ่ง 6/6 เพื่อนหนูนี้นา เลยเข้ามาดู ขอพูดถึงเพื่อนหน่อยนะคะ
หนึ่งเป็นคนมีเหตุผลเสมอคะ คอยให้คำปรึกษาต่างๆ สอนเรื่องเรียนได้อีก เป็นเพื่อนที่ดีมากเลยคะ แต่ก่อนเคยมีเรื่องทะเลาะกับหนึ่งมาก่อน แต่พอมาคุยกันก็กลับจำเรื่องทะเลาะนั้นไม่ได้เลยว่าทะเลาะเพราะเรื่องอะไร อิอิ เดี๋ยวนี้ไม่มีหรอกคะ คุยกันได้ทุกเรื่องเลย อะไรติดขัด แบบว่า ตกลงกันไม่ได้ หนึ่งก็จะมีทฤษฎีต่างๆมาอธิบายให้เลยเข้าใจดีมากเลยคะตอนนี้
นุกนิคก็เป็นอีกคนที่เก่งมากๆ น่ารัก ร่าเริงสดใส แต่บางทีนุกนิคก็ดูเศร้า เราเองที่เป็นเพื่อนก็รู้สึกเศร้าไปด้วย แต่พอเข้าไปถามนุกนิคก็ตอบว่าไม่ได้เป็นอะไรเสมอเลย แต่สีหน้าไม่ใช่นะตัวเอง นุกนิคมีเรื่องไม่สบายใจก็บอกกันหน่อยเตอะนะ...ห่วงอ่า
อีกคนที่อาจารย์ลงไว้ คือ ปอร์เช่
แต่ก่อนไม่ค่อยได้คุยด้วยเลย แต่ตอนนี้ก็เริ่มพูดคุยกันมากขึ้น ปอร์เช่สามารถสอนพวกวิชาวิทยาศาสตร์และคณิตได้เป็นอย่างดี เป็นกำลังสำคัญของห้องอีกคนที่สามารถทำให้เพื่อนๆผู้ชายในห้องกระตือรือร้นที่จะช่วยทำงานห้องกันได้
ยังไงซะ...ถ้าไม่มีเพื่อนๆทุกคนเราก็คงมาไม่ถึงจุดนี้ได้
อีกทั้งครูแป๋มที่คอยเป็นกำลังใจให้อีกด้วย...ที่เป็นแม่นกของพวกเรา
เราก็ต้องทำให้ท่านดีใจ ภูมิใจ และหายห่วงกับเรา เราต้องทำให้คุณแม่ของเรามีความสุข เพราะฉะนั้นเราต้องทำให้เต็มที่กับการเรียน การอยู่ร่วมสังคม สรุปคือ การใช้ชีวิตนะเอง
ครูแป๋มเองก็ต้องรักษาสุขภาพ กินให้อิ่มนอนให้พอ ให้เหล่าลูกเจี๊ยบสบายใจ นะคะ
รอดูความสำเร็จของลูกเจี๊ยบที่กำลังจะออกบินด้วยนะคะ
พวกเราทุกคนต้องทำได้แน่นอนคะ เพราะฉะนั้นเชื่อมั่นในลูกเจี๊ยบของครูแป๋มนะคะ
สวัสดีค่ะ ลูกเจี๊ยบแอม
เบื้องหลังความสำเร็จทุกอย่างจะต้องมีครู
ขอบคุณคุณครูนะคะช่วยช่วยประสาทวิชาให้กับพวกเรา
ขอบคุณจริงๆคะ เมื่อวันนั้นวันที่พวกเราเป็นนกที่เติบใหญ่สมบูรณ์มาถึง พวกเราจะกลับมาหาแม่นกที่เลี้ยงดูพวกเราเมื่อครั้งที่พวกเรายังแบเบาะคะ
จ๊ะ..ครูแป๋มเชื่อ..ว่าพวกเราจะกลับมาหาครู..
ดีใจกับน้องๆที่มีครูดีใส่ใจเด็กด้วยหัวใจจริงๆ ยุคนี้หายากมากครับ
คงมีอีกเยอะค่ะ เพียงแต่เราไม่ทราบเท่านั้นค่ะ คุณพชร
สวัสดีคะ วันนี้เรียนกับคุณครู ไม่มีโอกาสได้พูดคุยกับคุณครูสักเท่าไร...
วันนี้เครียดมากเลยคะ ทั้งเรื่องเรียน และงานกีฬาของคณะสีที่จะมาถึง
วันศุกร์นี้แล้ว อะไรๆก็ยังไม่พร้อมสักอย่าง แต่ไม่ว่าอะไรจะเกิดก็ตาม
งานที่คั่งค้างจะต้องสำเร็จให้ได้ วันนี้ป้าอั๋นเครียดมากเลยคะ เพราะงานนี้
(หมายถึงเรื่องการทำสแตนอะคะ)ป้าแกเป็นหัวเรือใหญ่เลยหละคะ
เห็นใจแกเหมือนกัน สิ่งใดช่วยได้หนูทำ สู้ตายค๊าาาาาาาาาาาาาา ^0^
ดีจ้า หนูจินตนา
วันนี้มีชาวออสซี่มาเยี่ยมโรงเรียนอะคะ
เค้าเป็นนักบิน+ทหารช่าง
มีแต่คนหล่อๆ+น่ารัก+สวยทั้งนั้นเลยคะ
ได้ใช้ทักษะการพูดภาษาอังกฤษได้อย่างเต็มที่
แม้ว่าบางคำ บางประโยคจะฟังไม่ค่อยเข้าใจ
แต่ก็ผ่านพ้นได้ด้วยดี
หนูขออีเมลล์เค้าไว้ด้วยคะ
ไม่ฝึกการใช้ภาษา แล้วก็ได้เพื่อนใหม่ด้วย
เพราะอายุเราห่างกันแค่ปีเดียวเอง
มีความสุขที่ได้Speak Englishคะ
ดีมากจ๊ะ วันนี้มีห้องหกเข้าด้วยเหรอจ๊ะ เห็นคุณครูสมปอง มาขอคาบสอนชีววิทยา ห้องแปดกับครูแป๋มห้องเดียว (คาบ 6 ) ดีใจด้วยจ๊ะที่ได้ฝึกการใช้ภาษาอังกฤษจ๊ะ
ปล.เพิ่มเติมค่ะ จากที่แอมได้พูดข้างต้นแล้ว
(กระซิบ : เห็นปอเช่เขาวิชาการอย่างงั้น รู้จักกันนานๆ จะรู้ว่ามันต๊องค่ะจารย์ 555 โยงทุกเรื่องเข้าฟิสิกส์ได้หมด - -* เอิ่ม...เป็นช่างเปนความสามารถพิเศษที่น่าชื่นชมและใครต่างก็พากัน(ไม่อยาก)ลอกเลียนแบบกันเลยทีเดียว สุดท้ายจริงๆ อาจารย์ ปอเช่เขาบ้าหนังสงคราม หรือไม่ก็หนังเกาหลีที่มันวางแผนกันสลับซับซ้อน บีบกันให้จนมุม เรื่องแบบนี้ล่ะชอบบบบ คุยกันได้ทั้งวัน และที่แอมกับปอเช่คุยกันได้เพราะเขาอ่านสามก๊กกันเนี่ยแหละค่ะ มีช่วงหนึ่งคุยกันได้ไม่หยุด ไม่รู้เช่เค้าอ่านครบสามรอบรึยัง ถ้าครบก็คงคบกับเขาไม่ได้แระ 555)
ไม่มีอะไรมากหรอกค่ะจารย์แค่อยากจะบรรยายแนวความคิดของหนูว่าความรู้ ประสบการณ์ หรือการรู้เล่ห์คน บางเรื่องหนังสือเรียนก็ไม่เขียนบอกไว้ แต่ถ้าเรา "รู้จัก" ใช้สื่อรอบๆ ตัวมาคัดกรองสาระ ใจความ แน่นอนมันย่อมให้สิ่งที่ดีกว่าความบันเทิงอยู่แล้ว หนังเกาหลีเราอาจมองว่าไร้สาระโดยภาพรวมแต่หลายเรื่องก็สอนให้เรา "ใช้ความคิด มากกว่าการใช้กำลัง" ในการแก้ปัญหา อย่างรวมชอมที่สุดซึ่งอันนี้ต้องเลือกดูนะคะ)
หนูเหมือนเด็กไร้สาระมากเลยใช่มั้ยเนี่ยย ="= ---> ยอมละกัน หนูมันเด็กปรัชญา ชอบเอาหลายๆ อย่างมารวมกัน เอิ้กๆ
คำเตือน : ห้ามดูเกินสัปดาห์ละสี่ชั่วโมง เพราะจะเป็นอุปสรรคต่อการทบทวนบทเรียน
ดีจ้า คุณนายอั๋น (ปากดี)
วันนี้ครูแป๋มไม่สบายเหรอคะ พวกหนูว่าจะส่งชิ้นงาน แป้วววว..เลย พวกหนูเตือนแล้วว่าอาจารย์อย่านอนดึก ก็ไม่เชื่อ... 555+ (ครูผิดเหรอเนี่ย - -il)
รักษาสุขภาพนะคะจารย์ พวกหนูอยากให้อาจารย์มาทันกีฬาสีจังเลย ปีนี้นุกนิก เจ๊มายด์แล้วก็ใหม่(ภัทรพร) เค้ามีเซอร์ไพร์นะคะ ห้ามพลาดเด็ดขาด ยังมีอีกหลายสิ่งที่อาจารย์ยังรู้ว่าเด็กหน้าเหี่ยนๆ เซื่องๆ อย่างพวกหนูทำได้ 55555+ (กระตุ้นๆ)
พลาดแล้วพลาดเลยนะเค๊อะ! โฮ๊ะโฮ๊ะ โฮ๊ะ โฮ๊ะ
สวัสดีจ้า ป้าอั๋น..(หัวฟู)
เอิ่ม... ต้องฝากขอโทษอาจารย์เป็นหนึ่งด้วยที่สีของเรากวาดถ้วยมาได้แค่นี้ แม้แต่สแตนเราก็ทำเต็มที่แล้ว อาจเรียกได้ว่า เป็นงานชิ้นใหญ่ชิ้นแรกที่ "ไม่มีใคร ไม่ช่วยกันทำ" ธีภพยังช่วยทำอ่ะจารย์... ปลื้มมากกก ดีใจมากที่น้องๆ มาให้กำลังใจพวกพี่ตอนทำสแตนนะคะ ถึงพวกพี่จะไม่ได้รางวัลพวกพี่ก็สุขใจกับปีสุดท้ายใต้ชายคาหลังนี้แล้ว
พวกเราทำมันดีที่สุดแล้วคะ ถึงไม่ชนะใจกรรมการ จะด้วยเหตุผลใดก็ตาม แต่ชนะใจหลายๆคน รวมทั้งพวกเราม.6/6 และคณะสีม่วงคะ
ถูกต้องจ๊ะ จินตนา เป็นแนวคิดที่ดีทีเดียว..
พอลองคิดกลับกันแล้ว.. มันไม่สามารถบอกได้ว่าหนู "เข้าใจ" อาจารย์มากแค่ไหน แต่วันนี้... หนูได้ "รู้จัก" อาจารย์ของหนูมากขึ้น (อารมณ์มันขรึมๆ แบบนี้นี่เอง...เอิ่ม ..ออกแนวจุกนิดๆ)
ปล. สุขแบบจุกๆ นี่ เอ่อออ.... d =. .= .... ต้องขอยาลดกรดซักซอง
ครูแป๋มขา วันนั้น Austrarian Air force มา รร เราอะค่ะ
ได้ลายเซ็นต์ด้วยค่ะ 5555555+ ^^ พอดีครูสมปองเค้าส่งๆไป
เป็นล่าม(โซ๋) แป่วๆๆ ได้ไง ก็ไม่รู้นะคะ 55555+ แอบ งงอยู่เหมือนกัน
พูดถูกไม่ถูกบ้าง ก็ว่ากันไป สนุกดีค่ะ ถามนู่นนี่ซ๊อกแซ๊กไปเรื่อย
บางทีเราก็รับรู้ได้นะคะว่าเค้าเองก็คงเบื่อๆๆกับการที่เราถามๆๆๆอะไรนักหนา
หนูกลองถามๆๆเค้าดูว่าเค้าเบื่อไม๊(ใครจะกล้าบอกจริงไม๊คะ ฮ่าๆๆๆๆ)
โชคดีนะคที่หนูน่ารัก ฮ่าๆๆๆๆ ......ไม่เห็นครูแป๋มหลายวันแล้วอะค่ะ
ก่อนวันกีฬาจะไปหาครู แต่เห็นประชุม(น่าจะใช่นะคะเลยไม่เข้าไปดีกว่า - -* แป่วววว วว ว .....(ครูแอบดีใจรึป่าวคะที่นานๆๆทีเด็กคนนี้จะไปหา 55555+)
แหะๆ วันนี้แวะมาทักทายค่ะเท่านี้ค่ะครูแป๋ม....สวัสดีค่าาาาา !!!!
หนูอั๋น...
หนูปนัดดา
ขอให้มีความสุขมากๆนะ
สิ่งเหล่านี้แหละค่ะอาจารย์ ที่หนูกล่าวไว้ข้างต้นว่า...
ทำให้หนู "รู้จัก" อาจารย์ของหนูมากขึ้น ^^
ปล.ท่าสะดุ้งอาจารย์เนี่ย...น่ารักมากเลยนะเนี่ย 555+
STEP 1
(!!>[]< ว๋ายย.. โตะใจ )
STEP 2
(TTwTT งืออออ....)
STEP 3
(^[]^ ) <------ (-"- ) กลับมาฝอยกลับนักเรียนได้ตามเดิม
สำหรับท่านผู้ที่สนใจ เอิ่ม...ลองถามเจ้าตัวดูนะคะว่ามันเกิดอะไรขึ้น เราเล่าเองมันจะแลดูแบว่า.... โฮะๆๆๆๆ
รักดอกจึงหยอกเล่น
ดีจ้า...ยัยอั๋น....
รู้น๊า...พวกตะเอง..ร๊าก.เค๊าง่ะ...มาดิๆๆๆๆๆๆๆ...(อดแกล้งครูเป็นหนึ่งเยย..)
สุดท้ายวันนี้ อาจารย์เป็นหนึ่งก็ไม่รอด 5555+
555....อดเห็นเลย
สวัสดีคะ ครูแป๋ม อาจารย์จำหนูได้เปล่าคะ รุ่น 8 คะ ไม่ค่อยได้เข้ามาเว็ปของโรงเรียนเลยคะ เป็นครั้งแรกที่เปิดแล้วมาเจอ อาจารย์ รุ่นเก่าๆ ไม่ค่อยมีเข้มาทักทายกันเลยนะคะ อาจารย์ก็ยังเหมือนเดิมไม่เปลี่ยนแต่ลูกศิษย์หน้าจะแก่กว่าอยู่แล้วคะ ขอให้อาจารย์สุขภาพแข็งแรง เป็นที่รักของนักเรียนทุกคนนะคะ เอ๋
ครูขา อุปกรณ์ที่พวกมันแกล้งครูอะคะ
เจ้งแล้ว +5555 สงสารครูมากเลยตอนโดนแกล้ง
ก่อนที่ครูจะโดน พวกหนูโดนมาหมดแล้วค่า
เจ็บจี๊ดๆๆๆๆๆๆๆๆ ฮาดี เพิ่งเห็นครูตกใจมากกกกกกกกก
ก็วันนี้หละค่า..^O^
แวะมาเยี่ยมนะคะ..สบายดีไหมคะ
อย่างที่พี่ๆ รุ่นเก่าๆ เค้าว่าแหละค่ะอาจารย์ พวกหนูก็รู้ว่าอาจารย์ทำงานหนักเพื่อพวกหนู แต่สิ่งที่สำคัญไม่ยิ่งหย่อนไปกว่ากันนั่นก็คือสุขภาพอนามัยของอาจารย์ ตอนนี้ครูภาษาไทยของหนูก็นอนอยู่โรงพยาบาลไปคนนึงแล้ว เราเอง...ก็ไม่สามารถรับการถ่ายทอดวิชาความรู้จากอาจารย์ได้อีกแล้ว เพราะฉะนั้น ถนอมร่างกายให้แข็งแรงนะคะจารย์ ทุกคนเค้าห่วงอาจารย์จริงๆ
ปล.อุปกรณ์ที่ใช้แกล้งคุณครูกำลังให้อาจารย์ประสิทธิ์หาวิธีซ่อมอยู่ค่ะ 5555 เล่นกันไม่เลิก หวังว่าคงได้เอามาแกล้งคนอื่นๆ ต่อไปในเร็ววัน
หนูจินตนา โนนทะเสน
สวัสดีค่ะ พี่add
ถ้าเป็นน้ำตาแห่งความสุขของคุณครู ก็คงไม่ว่ากันนะคะ
ทำไมสังคมของเราถึงเป็นกันแบบนี้คะอาจารย์ คำถามมันล่องลอยและเคว้งคว้าง หมุนไปเวียนมาอยู่ในหัวทุกครั้ง ที่เห็นคนที่เรารัก...คนที่เราเอ็นดูมาตลอดมองเราด้วยหางตา และทำทุกสิ่งทุกอย่างเพื่อให้ได้มาซึ่งเกียรติยศชั่วนิรันดร์ โดยไม่สนใจซึ่งวิธีการที่ได้มา ในหัวหนูมีแต่ความว่างเปล่า มันมีแต่คำว่าผิดหวังและเสียใจ ที่สุด ถึงที่สุด ซึ่งพวกเขาไม่มีวันรู้หรอก
ในขณะเดียวกัน มันก็เป็นปีที่ห้องของเรารวมกันเป็นหนึ่ง ช่วยกันสานต่อและถักทอผลงานชิ้นสุดท้ายให้แก่โรงเรียนนี้ และหมู่คณะของเราอย่างละเมียดละมัยที่สุดเท่าที่เด็กไม่เอาไหนอย่างพวกหนูจะทำได้ คงจะดี...ถ้ามันสามารถเป็นแรงบันดาลใจให้น้องๆ รุ่นถัดไปได้
หนูยอมรับว่าหนูเป็นเด็กเจ้าอารมณ์ จริงจังกับงานมาก มากจนเหมือนคนที่ตั้งความหวังอะไรกับตัวเองไว้สูงเกินไป เพราะที่ผ่านมาไม่ว่าจะเป็นงานใหญ่น้อย หนูก็ไม่เคยที่จะไต่ไปสู่จุดสูงสุดของสิ่งนั้นได้ จนวันนี้...หนูถึงได้รู้ว่าตัวเองโง่มาตลอด เพราะหนูไม่ตั้งใจไว้ตั้งแต่แรกแล้วว่างานที่ออกมาจะต้องเป็นที่หนึ่ง สิ่งที่มันมีค่ายิ่งกว่าคือการได้รับรู้ถึงคุณค่าของความอดทน เพียรพยายาม และก้าวไปพร้อมๆ กันกับเพื่อนของเรา
ที่ที่หนูนั่งอยู่ตรงนี้...เป็นยอดเขาที่หนูใฝ่ฝันมาตลอดชีวิต ความสำเร็จก้าวแรกในชีวิตที่ไม่เคยเข้าใจว่ามันคืออะไร หากมองดีๆ คุณจะรู้ว่ามันอยู่ใต้ฝ่าเท้าของเรานี่เอง
ปล.ออกแนวเพี้ยนๆ อีกแระเรา 555+ หากพวกหนูจบออกไปแล้ว หนูฝากน้องๆ กับอาจารย์ด้วยนะคะ ช่วยสอนให้พวกเขาเป็นคนดี และเป็นที่รักของทุกคนด้วย
หนูอยากได้น้องๆ ของหนูกลับคืนมา...
ไม่ว่ากันนิ หนูจิน เพราะครูเองก็ชอบจ้า...ก็มันขำนี่เนอะ นำตาไหลเลย..อิอิ..
ขอโทษนะคะที่หายหน้าหายตาไปเป็นอาทิตย์ ตอนนี้สภาพจิตใจดีขึ้นและกลับมาเป็นปกติแล้ว ต้องขอบคุณคุณครูและเพื่อนๆ ทุกท่านทุกคนที่ให้กำลังใจมาตลอด
ปล.ว่างๆ หนูว่าจะเริ่มสร้างบล็อกของตัวเองดูน่ะคะอาจารย์ แต่ว่ามันก็คงเป็นแบบสไตล์หนูนิดๆ เนี่ยแหละคะ คงใช้เวลาเยอะมาก ถ้าจะให้เขียนออกมาดีๆ คาดว่าคงจะได้ทำหลังสอบโน่นแหละ ไม่แน่ใจเหมือนกัน สุดแต่แรงจูงใจและแรงผลักดัน คงไม่พ้นเรื่องปรัชญาและศาสนาหรอก (มันเป็นเรื่องที่พูดไม่รู้จบรู้สิ้นสำหรับหนู) ไว้หนูเขียนเสร็จแล้วจะมาให้อาจารย์เข้าไปทำพิธีเปิดคนแรกเลย อิอิ
ป้าอั๋นหัวฟู
ค่ะ ตามที่สัญญาคะนะครูแป๋ม ช่วงนี้ต้องขอเก็บตัวไปฟิตอ่านชีวะก่อน คะแนนปลายภาคจะได้เป็นที่น่าภูมิใจ อิอิ ระหว่างนี้ หนูไปเจอข้อสอบเอ็นซ์ทรานย้อนหลังวิชาชีวะมา ก็อยากจะแบ่งให้ทุกคนไปลองทำดูเป็นการเปิดโลกกว้าง เอิ่มม... ตั้งแต่ปี 39 - 48 เลยทีเดียว มีหลายวิชานะคะ สำหรับใครที่สนใจ เป็นข้อสอบจับเวลาด้วย เฉลยพร้อม ว่างๆ ลองแวะไปทำดูนะคะ
>
>
>
>
http://www.tlcthai.com/webboard/view_topic.php?table_id=1&cate_id=107&post_id=48752
>
>
> ตามลิงค์นี้ไปเล้ยยยยย
หนูอั๋น..
อาจารย์ เมื่อวานหนูขับรถไปส่งจินแถวๆ คลัง ...จินมันขอโทษหนูด้วยแหละ พอมันลงจากรถ ...หนูก็ร้องไห้เลยอ่ะ (ในที่สุดเพื่อนก็คิดได้ TT^TT) มันบอกว่ามันรู้สึกผิดกะจารย์มาก O..O (อาจารย์ทำได้ไงเนี่ย ... ค่อดเทพ) เราเป็นเพื่อนกัน มีเรื่องกระทบกระทั่งกันบ้าง บางเรื่องเราก็ต้องปลดเปลื้องมันไปเพื่อคงความสัมพันธ์อันดีไว้ ซึ่งภายในลึกๆ แล้ว เราก็อยากให้เพื่อนได้เรียนรู้อะไรหลายๆ ที่นี่ ก่อนจะต้องออกไปสู่โลกภายนอก มาถึง จุดๆนี้...หนูต้องขอบคุณอาจารย์มากจริงๆ ที่สอนให้เค้าให้เรียนรู้ในสิ่งที่ผิดพลาด แม้แต่หนูเองก็ยอมรับมันเหมือนกันว่าเป็นคนที่มีอารมณ์รุนแรงมากๆ (เวลาโกรธ) เหมือนพ่อยังไงยังงั้น เอ่ออ... อย่าทำให้โกรธนะ รู้จักมั้ย E = mc สแคว (555+) แต่เมื่อเรามาอยู่รวมกับคนในสังคมซึ่งมีทั้งดีและเลวคละเคล้ากันไป เราก็ต้องเรียนรู้ที่จะอดทนอดกลั้นเป็นอย่างมาก หนูจะไม่ขอให้อาจารย์อดทนเพราะทุกวันนี้หนูเห็นความอดทน และมุมานะของอาจารย์ทั้ง 2 ท่านแล้ว... ท่ามกลางความกดดันที่รุมเร้าเข้ามา เหนือสิ่งอื่นใดที่หนูสัมผัสได้ คือ ความตั้งใจและปณิธานอันแน่วแน่ ซึ่งไม่ว่าใครก็ไม่สามารถเอาไปได้ ขอบคุณที่ทำให้หนูรู้ว่าแท้จริงแล้ว หนูชอบอะไรและควรเดินทางไปในทิศทางไหน วันนี้หนูมีจุดมุ่งหมายอันแน่วแน่เป็นของตนเองแล้ว แม้จะรู้ว่ามันใกล้เกินเอื้อม สุดที่จะไขว้คว้า แต่ความดันทุรัง.... ทำให้หนูไม่สามารถหยุดรั้งความปรารถนาที่จะไปอยู่จุดๆ ได้ ไม่รู้เป็นเพราะอะไร..ที่หนูลืมสิ้นทั้งความหวั่นกลัว ความไม่มั่นใจ หรือแม้แต่ความผิดหวังที่จะต้องตามมา
... ที่อยู่ตรงหน้า แม้จะเห็นแสงไฟเพียงริบหรี่ ก็หยุดไม่ได้ที่จะตะเกียดตะกายไปให้ถึง .. แม้แผ่นดินที่ยืนอยู่จะพังทลาย ก็ไม่อาจฉุดรังร่างกายเราไว้ได้เลย ...
ตอนนี้อาจารย์รู้สึกเหมือนหนูรึเปล่า ???
หนูอั๋น นักครีเอทฯ
อาจารย์ก๊าบบบบบ......!!!!!!!!! ^[]^ ตรวจข้อสอบรึยางง
ลุ้นจังเลย รอบนี้หนูตั้งใจมากกก... ไม่เคยตั้งใจอะไรขนาดนี้
เป็นครั้งแรกในชีวิตที่อ่านหนังสือเรียนจบเล่ม 555+
( ^ [ ] ^ ) << < พรของอาจารย์ขลังนะเนี่ยยย
(>.____.< ) ว๊ายยยย!!!
ตรวจแล้วจ้า... ป้าอั๋นติดท๊อปเท็นนะเนี่ย...ว๊าว!!!....เก่งๆๆๆๆ....มากค่า...
ง่า.... อยากรู้จังว่าผิดข้อไหน วันศุกร์จารย์มารึเปล่าคะ เดี๋ยวสอบเสร็จหนูจะไปแว๊บๆ ไปหานะค๊า ^ ^
ปล. ท็อปวิชาเดียว ที่เหลือล่วงระนาว 55555+
[โอ๋ๆๆ หนูล้อเล่นนน]
แฮ่ๆๆ...
แอบแว๊บเค้ามาเห็นชื่อเราด้วยอะ
จริงๆว่าตอนนี้ หนูรู้สึกละอายมากเลยคะ
หนูไม่ค่อยกล้าไปคุยกับคุณครูเหมือนเมื่อก่อนแล้วอะคะ
ตั้งแต่เกิดเรื่องวันนั้นTT^TT
หลายๆคนก็พูดทำนองเดียวกันกับคุณครูเลยคะ
ทำให้หนูด้รู้แล้วคะว่า หนูต้องปรับปรุงตัว
แต่คงต้องใช้เวลาเหมือนกัน
เพราะบางทีก็ลืมตัวเหมือนกัน>.<
นึกถึงเรื่องวันนั้นทีไรก็รู้สึกผิด
จะร้องไห้ทุกที
ขอโทษจริงๆนะคะคุณครู
แต่ถึงจะขอโทษยังไงก็คงไม่สาสมกับสิ่งที่หนูได้ทำไปแล้ว
ขอโทษๆๆๆๆๆๆๆๆๆคะ
ต่อไปนี้ลูกศิษย์คนนี้จะไม่ทำแบบนั้นอีกแล้วคะ
จินตนา เจ้าเอย...
ครูขา... มีอะไรจะบอกคะ
หนูรักครูค๊า..
แหม....หนูจินก็..
เล่นมาบอกกลางรายการแบบนี้.... ครูแป๋มเขิลแย่...แงๆๆๆๆ...หน้าแดงๆๆๆๆ....ชื่นใจๆๆๆๆๆ...จ้า..เย้ๆๆๆ..
วันนี้แม่ผ่าตัดมือแล้วนะคะ
สงสารแม่จังคะ แม่สีหน้าไม่ค่อยดีเลย
เห็นบ่นว่าปวดแผลอะคะ
วันนี้ก็เลยไม่ได้ไปโรงเรียนต้องอยู่ดูแม่คะ
ไม่ว่ากันนะคะคุณครู
หนูจิน
อยากบอกว่าคิดถึงนะ.. รู้ไหมจิน..
มันเริ่มต้นด้วยวันที่ 3 ครับ เป็นวันที่ทางโรงเรียนได้พานักเรียนไปทัศนศึกษาที่ ศูนย์วิทยาศาสตร์รังสิต วันนั้นเป็นวันที่ผมคิดที่จะทำการหานักแสดง (แต่ก่อนดำเนินการเอง) ซึ่งผมเริ่มหาหลังจากที่พักกลางวันหลังจากดูท้องฟ้าจำลองเสร็จ ผมเดินไปหลาย ๆ โต๊ะ ผมถามว่า สนใจมาร่วมทำหนังด้วยกันไหม คำพูดคนก็มักจะถามว่าอะไร ผมก็อธิบายให้แต่ละคนฟัง ทุก ๆ คนต่างตอบว่าได้กันทั้งนั้น
และต่อมาก็มักจะพูดว่า "เค้าไม่ว่างวันนี้นะ" "เค้าเรียนพิเศษวันนี้" น่านไม่ใช่ปัญหาอะไรสำหรับผมหรอก ผมเพียงแค่ต้องการนักแสดงหลังจากนี้ไปเพื่อจะมาแสดงช่วงปิดเทอม ผมเดินเข้าไปหาบางคนที่เค้่าอาจสนใจถามว่า "เอิ่ม..แกว่างป่ะ ? คือว่าเข้าจะทำหนังอ่ะ อยากให้แกมาแสดงละครด้วย" เขาตอบว่า "ให้แสดงเป็นอะไรหรอ" "โอ้ยจะมีบทอะไรตรงกับเค้าม่าง" แล้วเค้าถามคำนี้ "แล้วมีใครแสดงม่างอ่ะ" ผมก็เอารายชื่อให้ดูปรากฏว่ามีห้องผมและห้องอื่น ๆ อยู่ด้วย ผมไม่รุ้เหมือนกันว่าเขามีปัญหาอะไรรึเปล่า เค้ามองหน้ากัน แล้วก็ส่ายหน้า
โอ้โห เค้าทำเหมือนว่าเค้าเป็นพระเจ้า คือเค้าไม่สนใจและปฏิเสธหน้าตาเฉย ด้วยกัน ส่ายหน้าและทำปาก มิมิ
หลายคนมักจะคิดว่าการทำงานนี้เป็นแค่ธรรมดา ๆ เอากล้องวีดีโอ มาถ่าย ๆ ก็จบ.
แต่สำหรับผม ผมว่ามันไม่ใช่ ต่อให้ผมล้มเหลวขนาดไหนผมก็ไม่ทำแบบพอแล้วๆ หรอกครับ
วันนั้นจำได้กลับมาได้ 30 คน ดีใจ แหม เราก็ดำเนินการต่อครับ มีำำกำลังใจขึ้นมา แล้วยังไงหล่ะครับ ผมไปหาเพื่อนอยู่หนองไผ่
บ้านตาม (เพื่อนเก่า ถ้าเขาอยู่ ปัจจุบันเขาจะอยู่ 6/5) เพื่อประชุมและหารือเรื่องนี้แหละ ครับ เราก็คุย ๆกันโออย่างดีก่อนวันที่ 16
พอถึงวันที่ 16 ครับ โอโห ผมประกาศชื่อทุก ๆ คน ปรากฎว่าไม่มีใครมา ยกเว้น คนที่บอกโดยปากเปล่าเท่านั้น
หลังจากนั้นเองผมก็เริ่มเขียนบทขึ้น มา เรื่อยๆ กรอง ไปทิ้งไป เรื่อยๆ เรือ่งที่ผมแต่งคือ เรื่องเกี่ยงกับผี (ตอนนี้ตัดทิ้งไป )
เลยเรื่องใหม่มาแทนโดยเพื่อนผมแต่ง ส่วนดรามาป้าอั๋นคนแต่งครับ ซิสคอม หนุ่ย ครับ ดอกคิว. ก็ช่วย ๆั กันครับ
การที่ตั้งอะไรไว้มากเนี่ย มันเป็นสิ่งที่โอเคมากเลยครับ ผมมั่นใจว่าทำแป๊บเดียวก็เสร็จ เพราะมันเป็นกึ่งหนังสั้น
ผมประชุมหลายครั้ง (ไม่ได้ถ่ายรูปสักที)
แต่เป็นการประชุมที่ติดดิน เพราะไม่ได้ประชุมในห้องแอร์ันั่งเก้าอี้ โอว์ จะว่าไงดีล่ะ การทำงานเนี่ย มันมีปัญหาอย่างไรหรือ
ผมโทษตัวเองเป็นอันดับแรก เพราะวางผังงานไม่ดี จริง ๆ ถ่ายหนังแบบเด็ก ๆ ก็ใช้คนแค่น้อย ๆ ไม่ต้องเอามาให้มากวุ่นวาย
แต่ทำไมผมอยากให้เขามาเพราะ ผมต้องการให้งานเป็นระบบ
ฝ่ายนี้เวลานี้ทำอะไร เอ๊ะ ฝ่ายนี้ต้องทำอะไร
อาว ฝ่ายลำดับฉาก ว่ามาซิ ฝ่ายศิลป์จัดการ เคลียร์พื้นที่ให้เรียบร้อยเ็ก็บขยะออกไป เดี๋ยวออกมาไม่สวย ... อะไรประมาณนี้
คืออย่างงี้ครับ
ในการถ่ายเี่นี่ยมันจะต้องมีฝ่าย
ฝ่ายเทคนิค คอยดึงรันกล้อง บริหารเรื่องแสง ที่เข้าตัวละคร ถ้าออกมางี้แล้วตัวละครจะหน้าดำ เอาเฟสมาทำให้ขาว...
ฝ่ายภาพ ดูแลภาพไป มุมกล้อง ตามคำสั่งผู้กำกับ ดูแลระบบกล้อง เรื่องคุณภาพของงานจากการสั่นไหว
ฝ่ายนักแสดง หัวหน้านักแสดงดูแลนักแสดง ให้คำปรึกษา (เสมือนกับผู้กำกับนักแสดง)
ฯลฯ
อะไรประมาณนี้ครับ
การแบ่งงาน มันจะมี 3 ช่วง
ช่วงแรก ก็ทำงานในห้องไปก่อนคือผม และเพื่อน ๆ เช่น เตรียม ซาวด์ เอฟเอ็กซ์ เตรียมซาวด์แทรก เตรียมบท อุปกรณ์ฉาก อุปกรณ์เทคนิค เรียก ช่วง พรีโพรดักชัน
ช่วง สอง ช่วงโพรดักชัน ก็จะเอางานส่วนแรก มาใช้ในงาน คือเริ่มถ่ายละคร ส่วนที่เพิ่มคือนักแสดงอะไรประมาณนี้
แล้วทำการแสดงให้ดีที่สุด รักษาจำนวนเทค
ช่วงสาม ช่วงโพส โพรดักชัน ก็ไอช่วง 2 มาทำการลงเสียงตัดต่อ สื่อออกมาให้มีอารมณ์ที่สุงที่สุด
แต่ทุกอย่างจะออกมาหรือไม่ดีมันขึ้นอยู่กับ การแสดง และความร่วมมือ และความรัก ความเอาใจใ่ส่ของคนที่มาร่วมงาน
นี่แหละครับ
ปัญหาขณะนี้คือ นักแสดง มีมาก แต่ ดำเนินการยังไม่ได้เพราะการบริหารของผมคงยังไ่ม่ดีพอ ยังไม่เข้าใจกัน
พวกเขาเหล่านั้นจึงมีความคืบหน้า พวกเขามักจะมาถามผม แต่จริงๆ แล้วผมให้อำนาจเขาเหล่านั้นเต็มที่ ก็เพราะงานของเรานี่นา
ปัญหาสอง การถ่ายทำ เข้าสู่ช่วงของการเรียน (มีเวลาเพียงเสาร์อาทิตย์ ) ในเวลาเรียนนทำได้ม่ะ ?
ก็ได้ครับ แต่ ไม่สะดวก สถานที่ในการใช้มันต้องเป็นไปตามบท ใช่อยากถ่ายที่ไหน ก็ถ่าย
ปัญหาที่สาม ความเกรงใจและความใจดีของผมนี่แหละ คนที่มักจะพูดไม่มาก ไม่ค่อยทำให้คนอื่นเสียความรู้สึก
พยายามสื่ออกมาโดยวิธีทางอื่น และรักษาน้ำใจ ทำให้ไม่มีความเกรงใจ จึงรู้สึกเฉย ๆ
และปัญหาเล็ก ๆ
การแก้ไข คืออะไร หรือ ดูเหมือนทั้งหมดที่กล่าวมานี้ มันอาจหายไปได้เลยเพราะ
ช่วงนี้ไม่ได้เป็นช่วงแห่งการสอบแล้ว พวกเขาเหล่านั้นมีเวลาว่างเพียงพอ
จบครับง่วงมาก ๆ เลย.....ครับ
ก็ขอขอบพระคุณครูแป๋มนะครับที่ทำให้ผมได้ทำงานนี้เพราะเป็นงานที่ผมชอบและรักด้วย และผมก็หวังว่าจะมีคนร่วมอุดมการณ์เหมือนผมด้วย
บางครั้งผมอาจพูดผิด ไอเรื่องวันนี้ที่งานอดิเรก หรือ อะไรน่านอ่ะ คือผมคิดไม่ออกจะพูดยังไง ผมประมวลไม่ทัน
(พูดไม่เก่ง) (สังเกต ถ้ามี เอิ่ม บ่อย ๆ อ่ะครับ)
ครับผม คนที่คิดไม่ถึง เขาก็ต้องมีหน้ามือและหลังมือ กลาง ๆ ไว้จะดีกว่าครับผม
เดี๋ยวผมมีความคืบหน้าอะไรเดี๋ยวผมมาลงใหม่นะครับ
ขอบพระคุณคุณครูแป๋มมากครับ
ลิงค์ เว็บบอร์ดครับ http://jmstudio.ob.tc ครับ
สวัสดีจ๊ะ นายเจมส์ คนดีที่หนึ่ง
ครับ สวัสดีครัึบครูแป๋ม
คือว่า วันจันทร์ผมยังไม่กลับมาจากค่าย น.ศ.ท. เลยครับ
ก็เลยจะขอลา ครับ ก็มีประมาณ 6 - 7 คนครับที่ไป
ขอบพระคุณ ครูแป๋มนะครับ ที่ให้คำแนะนำครับ และเม้นต์
สวัสดีครับ !
เอ้า..ครูให้ เห็นที่บ้านเจมส์มีต้นด้วยล่ะ...
หนูก็เป็นหนึ่งที่รับปากเต็มใจจะช่วยเจมส์คะ
แต่หนูก็ทำไม่ได้เต็มที่ เพราะติดเรียนจริงๆ
ก็ได้แต่บอกเจมส์ว่ามีอะไรให้ช่วยก็บอกเราได้นะ
เราจะช่วยได้เท่าที่จะช่วยทำ
แต่ขอโทษเจมส์จริงๆนะ
ตั้งแต่อาทิตย์นี้ถึงสิ้นปี
ยังไงถ้าเป็นช่วงเสาร์-อาทิตย์
ว่างทั้งวัน ยกเว้นเสาร์ตอนเย็นจร้า
ดีจ้า หนูจิน
สวัสดีคะคุณครู...
หนูกลับมาแล้วนะคะ
หลังจากที่หายไป 1 อาทิตย์เต็ม
พอดีว่าอินเตอร์เน็ตใช้ไม่ได้
ตอนนี้กลับมาเหมือนเดิมล้วคะ
ช่วงนี้อากาศหนาวมากกกกกกกกกเลย
ดูแลรักษาสุขภาพด้วยนะคะ
หนูเองก็ตื้อๆมึนๆที่หัวเหมือนกัน
เหมือนจะเป็นหวัด แต่ไม่ใช่หวัด 2009 นะคะ
พอดีหายไปนานมีอะไรดีๆมาเพียบเลย
ขอแว๊บ.......ไปดูก่อนนะคะ
หวังว่าครูจะสบายดีนะคะ จะได้ได้พบกันพรุ่งนี้คะ^^
ดีจ้า..หนูจิน
แวะมาทักทายคะ หวัดดีคะครูสบายดีไหมคะ ไม่ได้เจอครูตั้งนานเป็นไงบ้างคะ รักษาสุขภาพด้วยนะคะ
สวัสดีจ้า หนูวันเพ็ญ
จบแล้ว ๆ 2553
ยินดีกับเพื่อน ๆ ม.6/6
แล้วก็ คุณครูแป๋มด้วยนะครับ
สวัสดีจ๊ะ เจมส์ พึ่งอาศัย
ขอบใจเจมส์ที่แวะมาทักทายครูแป๋มจ้า.
สวัสดีค่ะ คุณไม่แสดงตน
สวัสดีจ้า หนูหนึ่ง อัญชิสา
สวัดดีครับครูแป๋ม ๆ ผม เสฏฐวุฒิ สารบรรณ ชั้น ม.4/7 เลขที่ 8
เเวะมา ศึกษาข้อมูล ครับผม ! รูป ครูส๊วยสวยย ย ครับ ๆ
ฮ่า ๆ ;D
สวัสดีค่ะ คุณเสฏฐวุฒิ สารบรรณ ม.๔/๗
ครูแป๋มคะหนูมารายงานตัวแล้วคะ
รูปครูสวยมากคะ พี่หนึ่งคงจะเรียนเก่งมากเลยนะคะ
หนูชื่อ รัตนาภรณ์ อิทธิอภิบวร ม.4/7 เลขที่ 41
สวัสดีค่ะ....คุณครูแป๋ม
หนูได้แวะเข้ามาเยี่ยมชมเว็บไซต์ของคุณครูแล้วค่ะ...ได้เห็นภาพกิจกรรมต่างๆที่มีสาระ ได้เห็นกิจกรรมการเรียนของพี่ๆม ม.6
ถ้ามีโอกาสหนูจะเข้ามาชมเว็บไซต์ของคุณครูอีกนะค่ะ...
ไปก่อนนะค่ะ.......สวัสดี
bye bye.............have a good day
สวัสดีค่ะ
หนูเข้ามาชม web page ของครูแล้วนะค่ะ.....ได้อ่านข้อความข้างต้นแล้วค่ะ พี่เข้าเขียนได้ร่าเริงดีค่ะทำให้รู้สึกว่าอยากจะอ่าน...อ่านแล้วไม่เบื่อค่ะ
ไปก่อนนะค่ะคุณครูสุดสวยย..^^
สวัสดีคร่ะครูแป๋ม
หนูได้เรียนกะครูเเล้วสนุกมากคร่ะ หนูเข้ามาชมแล้วนะคร่ะ
ถ้ามีเวลาจะเข้ามาอีกนะคร่ะ :)
สวัสดีค่ะ ครูแป๋ม =D
หนูมารายงายตัวแล้วน้ะค้ะ ,
ยังไม่ได้เรียนจริงจังกับครูซักทีเลย 55'
แต่พอได้เจอครูแล้ว ได้เจอคาบแรกก็มีความสุขแล้ว
ครูเป็นคนน่ารัก พูดตลก หนูชอบค่ะ ๆ ^^'
เดี๋ยวหนูจะมาศึกษาในเว็บของครูบ่อย ๆ เลยค่ะ ,,
หนูไปก่อนน้ะค้ะ สวัสดีค่ะ ฝันดีน้ะค้ะคุณครูเป๋ม :D
สวัสดีค่ะ หนูรัตนาภรณ์ ม.4/7
สวัสดีค่ะ หนูชฎาพร ม.4/7
สวัสดีค่ะ หนูกนกวรรณ ม.4/8
สวัสดีค่ะ หนูภัณฑิรา
สวัสดีค่ะ หนูภัทรวรรณ ม.4/7
สวัดดีครับครูแป๋ม >> ขอบคุณ สำหรับ คำแนะนำ ที่ได้กล่้าวในคอมเม้นข้างบนนะครับ
อาทิตหน้า ครูจะสอน เรื่องอะไรเหรอครับ ? จะได้ เตรียมตัวมาถูก ^^
วันหลัง จะเเวะ มา เยี่ยมชมไหม่นะครับ บ๊ายบาย ย >:<
เสฏฐวุฒิ สารบรรณ ม.๔/๗
สวัสดีคะครู แป๋ม วันนี้หนูเรียนเคมี
เรียนไม่ค่อยรู้เรื่องเลยคะ ตารางธาตุมีเยอะมากเลยคะ
แต่เรียนกับครูก็สนุกดีคะ แล้วจะแวะมาใหม่นะคะ บ๊ายบาย
ฝันดีนะคะ
รัตนาภรณ์ อิทธิอภิบวร ม.4/7 เลขที่41
สวัสดีค่ะ ครูแป๋ม ^^'
ขำนี่แหละค่ะหนูว่าดีแล้ว หนูจะได้ไม่เครียด 55'
กรามค้างไม่เป็นไรค่ะ ได้ขำ ได้หัวเราะยังดีกว่าห้อง 4/7 ,,
เงียบยังกับป่าช้า ครูว่าจริงใม๊ค้ะ ? : D
ค่ะ ๆ หนูจะตั้งใจเรียนตามที่ครูแป๋มบอก,
หนูไปก่อน ฝันดีน้ะค้ะ ( :
สวัสดีค่ะ คุณเสฏฐวุฒิ สารบรรณ ม.๔/๗
สวัสดีค่ะ คุณรัตนาภรณ์ อิทธิอภิบวร ม.4/7 เลขที่41
สวัสดีค่ะ คุณภัทรวรรณ ครามจะโปะ ม.4/7 เลขที่ 26
สวัสดีค่ะ ครูแป๋ม :)
หนูแวะมาทักทายน้ะค่ะ ^^
กินข้าว ๆ ด้วนน้ะค่ะ !
จะได้สุขภาพแข็งแรงเหมือนหนู - - อิอิ .
.
.
หนูชื่อ นส.ฐิติมา ปันจัตุรัส ม. 4/7 เลขที่ 7 น้ะค่ะ !
ฝากเนื้อ ฝากตัวด้วยน้ะค่ะครูแป๋มสุดสวย :DD '
สวัสดีค่ะ นส.ฐิติมา ปันจัตุรัส ม. 4/7 เลขที่ 7
หนูชอบครูมากเลยค่ะ
ได้หัวเราะตลอดเวลา
ว่าง ๆ จะมาอีกนะค่ะ :)
สวัสดีค่ะ คุณภัณฑิรา กุลจันทร์เพ็ง ม.4/7 เลขที่ 25
สวัสดีคะ คุณครูแป๋ม
หนูชอบวิธีการสอนของครูมากนะคะ
เพราะเรียนแล้วทำให้ไม่น่าเบื่อสนุกสนานน่าค้นหา!!!
เดี่ยวเจอกัลที่โรงเรียนนะคะ
กินข้าวด้วยนะคะ
หลับฝันดีนะคะ
หนูชื่อน.ส.สุภิญญา ทองสุวรรณ์ ชั้นม.4/7 เลขที่ 27 นะคะ
สวัสดีค่ะ หนูสุภิญญา ทองสุวรรณ์ ม.๔/๗ เลขที่ ๒๗
สวัสดีคะครูแป๋ม
ค่ะเดี๋ยวหนูจะค้นหาครูให้ได้คะ
หมำข้าวด้วยนะคะ
เจอกัลใหม่ในพุ่งนี้นะคะ
บายยยยยยย!!!
หนูชื่อน.ส.สุภิญญา ทองสุวรรณ์ ชั้นม.4/7 เลขที่ 27 นะคะ
สวัสดีค่ะ น.ส.สุภิญญา ทองสุวรรณ์ ชั้นม.4/7 เลขที่ 27
สวัสดีคะครูแป๋มวันนี้หนูหางานเคมี
แต่หนูไม่หาไม่เจอก้เลยขี้เกลียดหาแล้วคะ
เรื่องโลกและดาราศาสตร์ขอบงครูสมศักดิ์
ฝันดีนะคะ
นางสาว รัตนาภรณ์ อิทธิอภิบวร ม.4/7 เลขที่ 41
สวัสดีค่ะ นางสาว รัตนาภรณ์ อิทธิอภิบวร ม.4/7 เลขที่ 41
สวัสดีค่ะ ครูแป๋ม,,
พรุ่งนี้ก็ได้เรียนกับครูแล้ว เอิ๊ก ๆ !
จะเงียบใม๊น้าาาาาา. 5555 :D
.
.
.
ไปก่อนน้ะค้ะ สวัสดีค่ะ
ครูแป๋มคะวันพรุ่งนี้หนูมีเรียนกับครูคะ
ครูจะสอนอะไรคะครูพาไปห้องสมุดนะคะ
ฝันดีนะคะครู
นางสาว รัตนาภรณ์ อิทธิอภิบวร ม.4/7 เลขที่ 41
สวัสดีค่ะ คุณภัทรวรรณ ครามจะโปะ ม.4/7 เลขที่ 26
สวัสดีค่ะ นางสาว รัตนาภรณ์ อิทธิอภิบวร ม.4/7 เลขที่ 41
สวัสดีค่ะ ครู แป๋ม วันนี้หนูมีเรียนกับครูด้วยค่ะ
หนูอยากทราบวิธีการเรียน คณิตศาสตร์ให้รู้เรื่องหน่อยค่ะ
พอดี เวลา อาจารย์สอนหนูไม่ค่อยรู้เรื่องค่ะ เวลาบอกอาจารย์ อาจารย์เค้าก้มักจะพูดแต่แบบเดิม
แบบที่หนูไม่เข้าใจอ่ะค่ะ แร้วหนูก้ไม่รู้เรื่องอยู่ดี หนูจะทำไงดีค่ะ
ฝันดีน่ะค่ะ ครูแป๋ม
หนูเชื่อ น.ส. อารยา ทีรวม ม.4/7 เลขที่ 40
สวัสดีค่ะ หนูขวัญ
สวัสดีคะครูแป๋ม
วันนี้หนูเรียนเคมีกีบครูดวงใจคะ
เรียนไม่ค่อยรู้เลยคะ
ครูสอนวนไปวนมาแล้วก็ไม่เหมือนเดิมเลยคะ
หนูจะทำยังไงให้หนูเรียนรู้เรื่องคะ
น.ส. รัตนาภรณ์ อิทธิอภิบวร ม. 4/7 เลขที่ 41
สวัสดีค่ะ คุณมายด์
สวัสดีคะครูเเป๋ม
การค้นหาของหนูก็ยังไม่ปรากฏเลยคะ
ครูอย่าลืมหมำข้าวด้วยนะคะ
วันจันเจอกัลที่โรงเรียนนะคะ
น.ส.สุภิญญา ทองสุวรรณ์ เลขที่ 17 ชั้นม. 4/7
สวัสดีค่ะ น.ส.สุภิญญา ทองสุวรรณ์ เลขที่ 17 ชั้นม. 4/7
สวัสดีค่ะครูแป๋ม :)
วันนี้เรียนกับครูแป๋ม, ครูแป๋มสั่งให้ทำงานตามเลขคู่ และคี
โจทย์ยาวมาก 555
เพื่อนหนูหัวเลาะแบบว่า เหมือนกับกินยาไม่เขย่าขวด 555
หนูได้อ่านข้อความที่พวกพี่ๆ 6/6 คอมเม้นแล้วแบบว่า เราต้องสู้ได้แบบพี่เขา
อะไรทำนองนี้ 55
อยู่มอสี่แล้วงานเยอะเป็นบ้าเล่นเลยค่ะ เหนื่อยด้วย = ='
แต่ก็ต้องสู้และอดทน!! เพื่ออนาคตที่ดี คิคิ
หนูไปทำการบ้านก่อนนะค่ะ ,
sweet dream mak mak ka.
by ม.4/6 เลขที่ 23
สวัสดีค่ะ คุณIBSUNMOOL
ครูคะครูมีวิธีไหนที่จะจำตารางธาตุ
ให้แม้นๆบ้างคะ
ช่วยบอกหนูหน่อยคะ
และวิธีไหนที่จะเรียนให้รู้เรื่องง่ายขึ้น
ฝันดีนะคะคูณครูแป๋ม
น.ส. รัตนาภรณ์ อิทธิอภิบวร ม. 4/7 เลขที่ 41
สวัสดีค่ะ คุณรัตนาภรณ์ อิทธิอภิบวร
คะครูแล้วหนูจะทำวิธีที่ครูบอกนะคะ
แล้วก็จะตั้งใจเรียนให้มากที่สุด
น.ส. รัตนาภรณ์ อิทธิอภิบวร ม.4/7 เลขที่41
สวัสดีค่ะ น.ส. รัตนาภรณ์ อิทธิอภิบวร ม.4/7 เลขที่41
สวัสดีค่ะครูแป๋ม เรียนกับครูสนุกดีค่ะ นั่งฮาทั้งชั่วโมง เรื่องเรียนก็โอเคน่ะค่ะ เรียนแบบไม่เครียดดี หนูชอบ
ชื่อ น.ส ปาริฉัตร ฉาไธสง ชั้นม.4/5 เลขที่20
สวัสดีค่ะ น.ส ปาริฉัตร ฉาไธสง ชั้นม.4/5 เลขที่20
ครูแป๋มค๊าฟฟ
วันนั้นคอมเม้นผิดที่ วันนี้หวังว่าคงจะไม่ผิดอีกแล้วน๊า 555.
วันนี้นั่งเรียนแบบเพลียๆยังไงชอบกล แถมวันนี้ครูแป๋มฮาน้อยมากกว่าทุกวัน
แต่แปลกๆวันนี้ทำไมเวลามันหมดเร็วจังกำลังสนุกๆเลย แต่เดี๋ยวคงได้เจอกันอีกวันพุธ
ครูดูแลสุขภาพด้วยนะคร๊าฟ เอ๊ะ!จะติดหวัดเราไหมเปล่า?
สวัสดีคะครูแป๋ม^-^
หนูชอบเรียนวิชาครูมากกก..คะ
หนูชอบชุมนุมครูด้วยคะ
หนูมีความคิดอยากทำโปเจ็ก
เกี่ยวกับการรณรงค์อนุรักษ์สิ่งแวดล้อมคะ
ไปแล้วนะคะ.....สวัสดีคะ............
สวัสดีค่ะ หัวหน้ากฤษณศักดิ์ มงคล 4/6
สวัสดีค่ะ น.ส.กนกวรรณ เปสันเทียะชั้นม.4/8เลขที่28
ครูแป๋ม ครับ >:<
ผม อยาก ทราบ ว่า งานสิ่งเเวดล้อม เนี่ย
ผมจะส่งใน เว็บได้เลยไหมครับ หรือ ถ้าไม่ได้ ผมจะขออธิบาย ปากเปล่า ต่อหน้าครู อะครับผม
^^
ครูแป๋มครับ ๆ
ขอ e-mail ครู หน่อย ได้ไหมครับผม ??
สวัสดีค่ะ คุณเสฏฐวุฒิ สารบรรณ ชั้น 4/7 เลขที่ 8
สวัสดีค่ะ ครูแป๋ม
วันพรุ่งนี้ก็จะได้เรียนกับครู คาบที่ 7 ดีใจจัง
เราจะไปเรียนตรงไหนดีค่ะ .....
สวัสดีค่ะ น.ส.อัญชณา บุญจันทร์ ม.4/8 เลขที่ 15
ครูครับ วันนี้ ผม พรีเซนเป็นอย่างไงบ้่างครับ ??
ช่วยคอมเม้น หน่อยครับ ^^
คุณเสฏฐวุฒิ สารบรรณ ชั้น 4/7 เลขที่ 8
สวัสดีค่ะครูแป๋ม พรุ้งนี้หนูมีเรียนกับครูด้วยค่ะ อยากรู้จังว่าพรุ้งนี้จะได้เรียนเกี่ยวกับเรื่องอะไร เเละคงเรียนนกันอย่างมีความสุขแน่ค่ะ
สวัสดีค่ะ นางสาว จุุฑารัตน์ สูตรสุข
สวัดดีค่ะ ครูแป๋ม
เราต้องทำอย่างไรค่ะ เราถึงจะมีความคิดสร้างสรรค์
ช่วยหน่อยนะค่ะ ขอบคุณค่ะ
สวัสดีค่ะ นางสาว อัญชณา บุจันทร์ 4/8 เลขที่ 15
สวัดดีครับครูแป๋ม,,, เมลที่ ครูไห้มา ไม่เห็นว่า จะ ออนไล สักครั้งเลยครับ ^^
ขอขอบคุณ สำหรับ กำลัง ใจที่ ครู ได้ คอมเม้นไห้ผม ในครั้งก่อน ๆ
ผมไม่ได้เข้ามาเยี่ยมชมบอร์ดนานพอสมควร วันนี้มีโอกาดเลยมาเยี่ยมชมอะครับ
ตอนนี้ งานที่เหลือ ก็น่า ก็ จะเป็น โครงการ ที่ ห้องผมได้เลือก เดี่ยวอีกไม่นาน ห้องผมก็คงจะเอาแบบงานที่จะทำไปให้คุณครูดูนะครับ
>> ถึงจะเป็น จักรยาน แต่ก็ใช่ว่า จะแพ้ มอเตอร์ไซด์หรือรถอื่นๆ เสมอนะครับ <<
สวัสดีค่ะ นาย เสฏฐวุฒิ สารบรรณ ชั้น ม.4/7 เลขที่ 8
สวัดดีครับครูแป๋ม:P
เรื่องโครงการที่เสนอไปเมื่อวานไปยังไงบ้างครับ !
ครูครับ :: ผมยังไม่ได้ ส่งสมุดครูเลย ครับ
ถ้าเคียลงาน ไป ส่ง ครู จะตรวจให้ไหมครับ ???????
โอ้ว ขอบคุณมากครับ ^^
ครูยังไม่ตอบผม เรื่อง สมุดเลยครับ ๆ
ถ้าผม เคียลงานไป ส่ง ครู จะตรวจไหมครับผม???
สวัสดีค่ะ นาย เสฏฐวุฒิ สารบรรณ ชั้น ม.4/7 เลขที่ 8
โอเคร ครับผม
ขอบคุณครู นะครับ :P
เเต่ ผมขอส่งเป็นอาทิตหน้าได้ บ่ ?
เพราะ ยังเคียลไม่เสดเลยอะครับ ๆ
^^
ดีมากเลยครับ เปิดโอกาดไห้เด็กได้ทำคะเเนน''
ถ้าผมได้ทำโครงการเหมือนห้อง4/6
อย่างเเรกที่ทำ ผม จะอาสา ล้างรถครูเลย
555555555555555555 ;P
สวัสดีค่ะ ครู แป๋ม
หนู น.ส. อารยา ทีรวม เลขที่ 40 ม.4/7 ค่ะ
บล็อคข้างบนห้องหนูเองค่ะ
เยี่ยมไหมค่ะ
ครู แป๋มค่ะ
วันนี้หนูเรียนกับครูด้วยค่ะ
หนูยังไม่ค่อยเข้าใจโจทย์นี้เท่าไหร่เลยค่ะ
เอาั่ถั่วเมล็ดกลมผสมกันเอง ได้ถั่วเมล็ดขรุขระออกมาเล็กน้อยในรุ่น F1
ที่มีลักษณะเหมือนพ่อ แม่ มาผสมกันเอง ลูกจะมีลักษณะเหมือนพ่อแม่ทั้งหมด จงหาจีโนไทป์ของถั่วรุ่น P2
โจทย์นี้แหล่ะค่ะ หนูยังไม่ค่อยเข้าใจเลยค่ะ
ครู แป๋มช่วยอธิบายหน่อยน่ะค่ะ
ขอบคุณค่ะ
สวัสดีค่ะ น.ส. อารยา ทีรวม เลขที่ 40 ม.4/7
ครูแป๋มค่ะ!!
มีโจทย์พันธุศาสตร์มาฝากเพื่อนๆ
** ถ้าพ่อและแม่เป็นเด่นพันทางทั้งคู่และมีผมตรง ลูกที่เกิดมาจะมีโอกาสเป็นผมหยิกคิเเป็นกี่เปอร์เซนต์??
สวัสดีค่ะ คุณกุลธิดา รัศมี ม.4/5 เลขที่ 12
ขอบคุณค่ะ
เดี๋ยวหนูจะ กลับไปดูโจทย์กับเพื่อนๆน่ะค่ะ
ฝันดีค่ะ
ครูแป๋ม^^
สวัสดีค่ะ น.ส. อารยา ทีรวม ม.4/7 เลขที่ 40
ทักทยาค่ะ!!
เรามีอะไรจะบอกเพื่อนๆนิสนึ่งนะ
เราขอแก้โจทย์ที่ฝากไว้หน่อยนะ **ขอโทษด้วยถ้าหากผู้ได้ทำแล้ว**
โจทย์ใหม่น่ะจ้ะ **ถ้าพ่อแม่มีจีโนไทป์เป็นเฮเทอร์โรไซกัส โคมิแนนส์ แต่งงานกันลูกที่เกิดมามีโอกาสผมหยิกกี่เปอรืเซ็นต์**
สวัสดีค่ะ คุณกุลธิดา รัศมี ม.4/5 เลขที่ 12
ปล.ครูแป๋มขอแนะนำนิดหนึ่งกับเรื่องของการสะกดคำให้ถูกต้องก่อนบันทึก จุดนี้ใช้วัดความรอบคอบได้นะคะ.. (ครูแป๋มก็เคยเหมือนกันแต่จะให้ผิดพลาดน้อยที่สุด.. มาช่วยกันรักษ์ภาษากันนะคะ.. **^_^**)
สวัดดีครับครูแป๋ม
ฮัลเเน่ ,,, กำลังสอนอยุ่ละสิครับ ฮ่า ๆ
ผมเพิ่งกลับมาจากค่าย รด. ผมเช็คเเล้วนะครับงานที่ค้างครูปแป๋มตอนนี้
เหลืิอ รายงานเรื่องพันธุกรรม กับ สมุด นิสหน่อย
เเต่งานเก่า ๆผมเคียลส่งครูหมดเเล้วนะครับ ,, เอ่อถ้าผมลืมอันไหนก็บอกๆหน่อยก็ได้นะครับ
กลับมาจาก ค่าย รด ดำมากขึ้นเลยครู 12วัน ผมได้กินเเต่ไก่ อาทิ กระเพราไก่,ไก่ยอ,ต้มไก่,ต้มข่าไก่
ตอนอยู่ที่นู้้นผมคิดถึง โรงเรียนมากเลยครับ อยากเรียนหนังสือมาก 555555 ;)
วันนี้ครูสอนห้องผม 2 คาบ ,,,ตั้งใจสอนนะครับ คุณครูแป๋ม ;^^
สวัสดีค่ะ เสฏฐวุฒิ สารบรรณ ชั้น 4/7 เลขที่ 8
อ่อ ที่ว่าไม่มาเรียนนี้ ผมมีเหตูผลครับครู !!!!
คือว่า ตอน วันที่ 12 กันยา ผมเป็นผื้นขึ้นเต็มเลย เเล้วเข้า รพ.
เเล้วกับไป ฝึก อีก มันก็ยังไม่หาย ที่ ผมไม่ไป นี้คือ ฉีดยาเเล้วหมอไห้นอนพักรักษาตัวที่บ้านอะครับ ๆ
ตอนนี้ ผื้นก็ยังไม่หายเลย วันเสานี้ผมจะไปหาหมออีกอะครับ ถ้าเมื่อวานผมได้เล่น เเล้วเห็นเม้น ผมจะเดินไปหาครูเเล้วเปิดหลังไห้ดูเลยครับผม ;)
ถ้าครูไม่เชื่อ ถาม สถาปัต กองเมืองปัก ได้ครับ เค้าเป็นคน เอาตัวผม ไป ส่งไห้ครูฝึกเเล้วพาไป รพ. ตอน เที่ยงคืนนู้นครับ ๆ
เรื่องงาน เดี่ยวผม จะพยายามตามไห้ทันนะครับ ขอครูพิจารณา ด้วยนะครับ ^^
สวัสดีครับ คุณครูแป๋ม แวะเข้ามาทักทายนะครับ
สวัสดีค่ะ คุณเสฏฐวุฒิ สารบรรณ ชั้น 4/7 เลขที่ 8
สวัสดีค่ะ นาย ศิกวัส แสงกระจ่าง ม.4/7 เลขที่1
สวัสดีค่ะครูแป๋ม
ครูแป๋มกำลังทำอะไรอยู่นะ
หนูแวะเข้ามาทักทายก่อนนอนให้ครูตกใจเล่นๆๆ อิอิ 555
ZZZzzz
น.ส.รัชนีกร แววคุ้ม เลขที่ 34 ชั้น ม.4/7
สวัสดีค่ะ น.ส.รัชนีกร แววคุ้ม เลขที่ 34 ชั้น ม.4/7
ขอบพระคุณครูมากครับ ;)
ที่ยังเข้าใจผม
เดี่ยวเรื่องงาน ผมจะถามเพื่อนเอาละกันนะครับ ๆ
เห็นเพื่อนบอกว่า ส่งสมุดกันด้วย เเต่เดี่ยวผมไปถามเนื้อหาจากเพื่อนก็ได้ครับผม ;
ครูแป๋มก็พักผ่อน ๆมากๆ นะครับ สอนมากเดี่ยวป่วยไม่ได้รับ ป.เอก กันพอดี ๆ
ฝันดีครับผม ^^
สวัสดีค่ะ คุณเสฏฐวุฒิ สารบรรณ ชั้น 4/7 เลขที่ 8
สวัสดีค่ะครูแป๋ม
วันนี้ฝกตกอีกแล้ว ตอนเย็นๆๆ
พรุ่งนี้มีเรียนกับครูแป๋มด้วย แล้วเจอกันค่ะ
พักผ่อนมากๆนะค่ะ
ฝันดีค่ะ ZZZzzzz
น.ส.รัชนีกร แววคุ้ม ชั้น ม.4/7 เลขที่34
ครูแป๋มค่ะ สวัสดีค่ะ
หนูแวะมาทักทายก่อนนอนค่ะ
พรุ่งนี้คาบแรกมีเรียนกับครูแป๋มด้วย อิอิ
ฝันดีค่ะ *****
น.ส.สมฤดี ม่านโคกสูง เลขที่ 33 ชั้น ม.4/7
สวัสดีค่ะ น.ส.รัชนีกร แววคุ้ม ชั้น ม.4/7 เลขที่34 และ น.ส.สมฤดี ม่านโคกสูง เลขที่ 33 ชั้น ม.4/7
ทักทายคะครูแป๋ม
พรุ่งนี้หนูมีเรียนกับคุณครูคาบแรกคะ
ฝันดีนะคะครูแป๋ม
ทักทายคะครูแป๋ม
พรุ่งนี้หนูมีเรียนคาบแรกกับครูคะ
ฝันดีนะคะครูแป๋ม
นางสาว รัตนาภรณ์ อิทธิอภิบวร ม.4/7 เลขที่ 41
สวัสดีค่ะ นางสาว รัตนาภรณ์ อิทธิอภิบวร ม.4/7 เลขที่ 41
สวัสดีค่ะครูแป๋ม
หายดีแล้วใช่ไหมค่ะ
พักผ่อนมากๆด้วยค่ะ เป็นห่วง ;)
วันนี้อดเรียนกับครูแป๋มเลย
เซ้ง อิอิ
กลับมาเร็วๆนะค่ะ คิดถึง 55+
น.ส.รัชนีกร แววคุ้ม ชั้นม.4/7 เลขที่34
สวัสดีค่ะ น.ส.รัชนีกร แววคุ้ม ชั้นม.4/7 เลขที่34
โหว วว ผมบอกเเล้วไห้พักผ่อน มาก ๆ
ป่วยนอน รพ.สะเเล้วครูแป๋ม ๆ
ยังไงก็หายเร็วๆ นะครับ ลูกศิษย์รอเรียนกันอยุ่ ;)
ฝันหวานครับผม ^^
สวัสดีค่ะ คุณเสฏฐวุฒิ สารบรรณ ชั้น 4/7 เลขที่ 8
ทักทาย คะครูแป๋ม
ทานข้าวทานยายังคะ
ถ้ายังทานก็รีบทานนะคะจะได้หายเร็วๆ
ดูแลสุขภาพด้วยนะคะครูแป๋ม
ฝันดีนะคะ ^_^
ทักทาย คะครูแป๋ม
ทานข้าวทานยายังคะ
ถ้ายังทานก็รีบทานนะคะจะได้หายเร็วๆ
ดูแลสุขภาพด้วยนะคะครูแป๋ม ฝันดีนะคะ ^_^
นาวสาว รัตนาภรณ์ อิทธิอภิบวร ม.4/7 เลขที่ 41
สวัสดีค่ะครูแป๋ม
กินข้าวยังค่ะ
ตอนนี้หนูกำลังกินอยู่ค่ะ
55 5555
พุ่งครูมีสอนห้องหนูนะคะอย่าลืม^^
ฝันดีค่ะ
สวัสดีค่ะ นางสาว รัตนาภรณ์ อิทธิอภิบวร ม.4/7 เลขที่ 41
สวัสดีค่ะ คุณอารยา ทีรวม
สวัสดีค่ะครูแป๋ม
เหอะๆๆ วันนั้นเรียนกับครูแป๋ม
นั่งสมาธิก็ได้คะแนนด้วย อิอิ น่ารัก
ครูแป๋มกินข้าวยังค่ะ?????
ครูแป๋มค่ะ
ไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้นหนูจะทำข้อเขียนของครูแป๋มให้ได้
55555555
น.ส.รัชนีกร แววคุ้ม ชั้น ม.4/7 เลขที่ 34
สวัสดีค่ะ น.ส.รัชนีกร แววคุ้ม ชั้น ม.4/7 เลขที่ 34
สวัสดีค่ะครูแป๋ม
วันนี้ครูแป๋มทำอะไรบ้างค่ะ
ครูแป๋มค่ะ ข้อสอบออกประมาณไหน
40ข้อ ใช่ไหมค่ะ ???
น.ส.รัชนีกร แววคุ้ม ชั้น ม.4/7 เลขที่ 34
สวัสดีค่ะ น.ส.รัชนีกร แววคุ้ม ชั้น ม.4/7 เลขที่ 34
สวัสดีค่ะ ครูแป๋ม
วันพรุ่งนี้หนูมีสอบ วิชาครูด้วยค่ะ
อย่าออกยากมากน่ะึค่ะ
เดี๋ยวหนูจะสอบไม่ได้
55 555 5
หนูจะตั้งใจสอบค่ะ
จะอ่านหนังสือเยอะ ๆค่ะ
หยูขอตัวไปอ่านหนังสือก่อนนะคะ
อวยพรด้วยนะคะ
คืนนี้ขอให้ครูแป๋ม หลับฝันดีคะ
บายคะ!
น.ส. อารยา ทีรวม ม4/7 เลขที่40
สวัสดีค่ะ น.ส. อารยา ทีรวม ม.4/7 เลขที่ 40
สวัสดีค่ะ ครูแป๋ม
วันนี้สอบวิชาครูค่ะ
หนูอาจจะเขียนข้อสอบไม่ค่อยรู้เรื่องน่ะค่ะ
เพราะมีเวลาสอบน้อย
และหนูก็ไม่รอบคอบด้วยค่ะ
ไม่อยากจะเล่า
อายค่ะ
อยากรู้คะแนนเร็วๆ จังเลยค่ะ
อย่าลืมกินข้าวเย็นน่ะค่ะ
น.ส.อารยา ทีรวม ม.4/7 เลขที่ 40
สวัสดีค่ะ น.ส. อารยา ทีรวม ม.4/7 เลขที่ 40
ครูแป๋ม สวัสดีค่ะ
หนูมีเรื่องจะบอกค่ะ
คือว่า หนู ..หนู...
อาจจะเขียนข้อเขียนไม่รู้เรื่อง
แต่หนูก็พยายามเต็มที่ ตอนที่จะทำข้อเขียน
ครูเขาก็พูดว่า นักเรียนค่ะ อีก 20 นาที ตอนนั้นหนูคิดอะไร
ไม่ออก คิดแค่ว่า ......จะทันไม่เนี่ย 55555 โจทย์ยาวมาก
สรุป คือ เทอมหน้า ขอเวลาเพิ่มอีกประมาณ 30 นาทีนะค่ะ
555 5.
น.ส. รัชนีกร แววคุ้ม ชั้น ม.4/7 เลขที่34
สวัสดีค่ะ น.ส. รัชนีกร แววคุ้ม ชั้น ม.4/7 เลขที่34
สวัสดีค่ะครูแป๋ม
ใกล้เที่ยงแล้วอย่าลืมกินข้าวนะค่ะ
ค่ะเดาไม่ผิดเลยที่เดียว 555 5555
คะแนนที่ครูแป๋มบอกเมื่อวาน
ยังไม่หารใช่ไหมค่ะ
เมื่อวานไปช่วย ม.4/5 ขัดน้ำพุ่สนุกแล้วก้เมื้อยมากค่ะ 555
เหม็นด้วย 555 5 แต่ก้ดีค่ะ ดีกว่านั่งอยู่เฉย ๆได้ช่วยเพื่อนสนุกดี
เมื่อวานครูแป๋มบอกคะแนน
หนูฉี่เกือบแตกเลยค่ะ 55555 ตื่นเต้น
น.ส. อารยา ทีรวม ม.4/7 เลขที่ 40
สวัสดีค่ะ น.ส. อารยา ทีรวม ม.4/7 เลขที่ 40
ค่ะครู แป๋ม
ขอคุณค่ะที่ชม
เขิน ๆๆ
พรุ่งนี้ต้องไปฟังผลสอบ
เฮ้อ! กลัวจังค่ะ
กลัวว่าคะแนนจะออกมาแย่กว่าที่หนูคิด
เอาหล่ะค่ะ
ยังงัยก้้
ฝันดีน่ะค่ะคืนนี้
บ๊ายบ่ายค่ะ
น.ส.อารยา ทีรวม ม.4/7 เลขที่ 40
สวัสดีค่ะ น.ส. อารยา ทีรวม ม.4/7 เลขที่ 40
สวัสดีปีใหม่คะครูแป๋ม
ขอให้ครูแป๋มมีสุขภาพที่แข็งแรง
มีความสุขตลอดทั้งปีนะคะ
ถึงข้อความจะส่งช้าแต่จิงใจนะคะ
น.ส.รัตนาภรณ์ อิทธิอภิบวร ม.4/7 เลขที่41
ทักทายคะครู
ครูแป๋มทำอะไรอยู่คะ
วันนี้อากาศค่อนข้างจะเย็น
ดูแลสุขภาพตัวเองด้วยนะคะ
น.ส.รัตนาภรณ์ อิทธิอภิบวร ม.4/7 เลขที่41
สวัสดีค่ะ น.ส.รัตนาภรณ์ อิทธิอภิบวร ม.4/7 เลขที่41
(ภาพโดย..นส.ศุภากร บุญหลักคำ ม.๔/๘ เลขที่ ๔๑)
สวัสดีค่ะครุแป๋ม...
นี่เป็นการเม้นมาครั้งแรกของหนูค่ะ...
พอดีเน็ตที่บ้านมันเล่นไม่ค่อยได้ค่ะ...
4/7 อยากๆๆๆๆๆๆๆๆเรียนชีวะกับครูแป๋มมากๆๆๆๆๆๆๆเลย*****
ถึงโลกนี้ไม่มีครู....
ลูกศิษย์ทุกคนต่างรู้ พระคุณครูนั้นยิ่งใหญ่...
ที่เติบโตมาได้ เป็นคนดีมีวินัย...
เพราะมีครูชี้ทางสดใสให้เราเดินตาม...
อาจกล่าวถึงพระคุณครูได้ไม่หมด...
และไม่มีทางที่จะแทนทด พระคุณที่สาม...
แต่สัญญาว่าจะมีอนาคตที่ดีงาม...
เส้นที่ครูขีดไว้ให้เราเดินตาม...
เราจะละลึกด้วยความภาคภูมิใจ... *******
สวัสดีค่ะ น.ส.พรรณทิพย์ภา พุทธชาลี ม.4/7.เลขที่31
(นายสถาปัตย์ กองเมืองปัก ม.๔/๘ เลขที่ ๓)
สวัสดีอีกครั้งค่ะ น.ส.พรรณทิพย์ภา พุทธชาลี ม.4/7.เลขที่31
(ภาพจากอินเทอร์เน็ต)
สวัสดีค่ะครูแป๋ม วันนี้ไปเที่ยวสนุกมั้ยคะ
ตอนนี้ก๊ดึกมากแล้วขอให้ครูแป๋มนอนหลับฝันดีนะคะ :))