วันอังคารที่ 14 กรกฎาคม 2552
เช้านี้จริงๆ จะต้องไปสอนกฎหมายระหว่างประเทศแผนกคดีบุคคล แต่รู้สึกว่าตื่นไม่ไหว ปวดหัวตึ๊บๆ คิดในใจว่า..น่าจะเพราะเมื่อคืนนอนดึกไปหน่อย ตอนสายๆ ใกล้เวลาอาจารย์แหววจะมารับเลยโทรไปบอกว่าวันนี้คงขอบายดีกว่า.. ไม่ไหวๆๆๆ
พอช่วงบ่ายแก่ๆ หน่อย.. ข่าวดีก็มาเยือนถึงที่โดยไม่ต้องเชื้อเชิญ ก็ไอ้เพื่อนสาวตัวแสบที่เพิ่งไปดูหนังด้วยกัน กินข้าวด้วยกัน แล้วก็มานอนค้างที่ห้องเมื่อคืนวันอาทิตย์ มันดันโทรมาบอกว่า.. “ชั้นไปตรวจมา ชั้นเป็นไข้หวัดใหญ่สายพันธุ์ใหม่ 2009 ว่ะ แกไปตรวจด่วนเลยนะ..!!”
โอ้ววว.. ข้าพเจ้าถึงกับพูดไม่ออก แต่ก็มานั่งพิจารณาตัวเองว่ามีอาการอะไรรึเปล่า ก็ยังชะล่าใจว่าไม่น่าเป็นอะไรน้า ก็ยังซ่าได้อยู่ แค่ปวดหัวเล็กๆ ธรรมด๊า ธรรมดา..
แต่พอเล่าให้อาจารย์แหววฟังเท่านั้นแหละ.. แกก็บอกให้รีบไปตรวจ.. แต่เราก็ยังดื้อด้าน อยากรอดูอาการอีกสักนิด แต่สัญญากับอาจารย์ว่า..วันพรุ่งนี้จะไปตรวจ
เธอที่รัก ถ้าเธอดันลุกไหว ขึ้นรถไป ม.กรุงเทพ กะฉันนะ อะไรมันจะเกิดขึ้นเนี่ย
อาจารย์ก็จะมีความเสี่ยงสูงงงงงงงในการเป็นไข้หวัดสายพันธุ์ใหม่ 2009 แล้วมวลมิตรของอาจารย์แหววก็จะมีความเสี่ยงตามไปด้วย อิอิ อาจารย์โชคดีนะเนี่ย